Enkele maanden geleden sloegen White Goblin Games en de Duitse uitgever Queen Games hun handen in elkaar voor het verdelen van de spellen van Queen Games op Vlaamse en Belgische bodem. Naast het verdelen van de internationale versies, verzorgt White Goblin Games ook de Nederlandstalige versies van hun bordspellen. Hoewel Queen Games ook enkele zware kleppers in hun catalogus hebben, ik denk hierbij vooral aan de vele bordspellen van Stefan Feld, zijn zij vooral gekend voor hun familievriendelijk entertainment, waaronder heel wat klassiekers zoals Alhambra, Kingdom Builder en Escape: The Curse of the Temple.
In 2017 bracht Queen Games Pioneers uit, een ontwerp van de Italiaan Emanuele Ornella. In dit familiespel dat zich afspeelt in het Wilde Westen probeerde je steden te bevolken met pioniers en probeerde je een netwerk van verbonden steden op te bouwen. Zelf kon ik dit spel destijds testen op Spiel en hoewel het een leuk spel was, kon het mij niet volledig overtuigen wegens te eenvoudig. Zes jaar later werd dit ontwerp opnieuw bovengehaald en maakt het deel uit van de Green Planet-line-up van Queen Games in de vorm van Future Energy.
Hoewel de gameplay van Pioneers grotendeels intact is gebleven, is energie natuurlijk een heel ander thema dan de kolonisatie van Noord-Amerika. Ongeacht welk thema jouw voorkeur geniet, schotelen zowel Pioneers als Future Energy een toegankelijke en vlotte ervaring voor die op het eerste zichtf ingewikkelder kan lijken dan ze in werkelijkheid is. Als je de eerste keer de spelersborden onder ogen krijgt, kan je immers afgeschrikt worden door de hoeveelheid symbolen als je eerder lichte spellen gewoon bent. Maar Future Energy is eigenlijk helemaal niet moeilijk om te spelen en is in enkele minuten uitgelegd zodra je door het regelboekje bent gegaan. Dit regelboekje is duidelijk geschreven en goed opgebouwd, waardoor je je niet doorheen de regels hoeft te worstelen.
Naast het hierboven geschetste spelverloop zijn er natuurlijk nog enkele belangrijke regeltjes waarmee je rekening dient te houden. Zo moet de centrale die afgebeeld staat op de fiche wel overeenkomen met een van de centrales die nog op een van je contracten staat en die je vervolgens plaatst op de map. Het kan dus gebeuren dat de bouwploeg niet meteen in de buurt staat van een fiche die je kan gebruiken. Gelukkig kan je de bouwploeg meer dan een beweging laten uitvoeren, al zal je dit waarschijnlijk geld kosten. Over je eigen netwerk beweeg je gratis, maar als je je verplaatst over een lege verbinding of het netwerk van een andere speler dan moet je respectievelijk betalen aan de bank of aan die speler. Daarnaast kan ook één andere speler een centrale bouwen op de plaats waar jij bouwt, al moet hij je hiervoor ook betalen natuurlijk.
Zoals je kan vermoeden zijn het uiteraard net deze bijzonderheden die het spel interessant en interactief maken. Je kan immers proberen te voorkomen dat anderen een centrale bouwen tijdens jouw beurt door aandachtig te zijn wat anderen wel of niet kunnen bouwen. Of je kan een kabel strategisch plaatsen zodat een andere speler wel verplicht is om deze te gebruiken. En vooral in een tweespelerspel kan je redelijk wat invloed uitoefenen over welke fiche wanneer wordt opgepakt, omdat er net maar een beurt zit tussen je huidige en volgende beurt. Hierdoor kan een tactisch steekspel ontstaan zoals bij het schaken, waarbij je denkt: "als ik die fiche pak, dan moet jij in jouw beurt die andere fiche pakken, waardoor ik die ene fiche kan pakken die we beide willen, ook al is die eerste fiche voor mij misschien minder interessant."
Verder is een veel gehoord punt van kritiek bij bordspellen van Queen Games dat hun ontwerp te eenvoudig is en zij vaak pas interessant worden dankzij de vele Queenies (mini-uitbreidingen) en normale uitbreidingen die de uitgever beschikbaar maakt voor haar spellen. Van dit probleem is er hier gelukkig geen sprake, want Future Energy kreeg direct drie bijkomende modules meegeleverd. De eerste module voegt een extra score-optie toe waarbij je twee punten krijgt voor elke verbinding in je grootste aan elkaar gesloten netwerk. Dit is eigenlijk het derde scoremechanisme uit Pioneers dat werd vervangen door de territoriale score die je hier kan verdienen. De twee module "Overheidsopdrachten" laat je toe om overheidsopdrachten te kopen in plaats van een bouwcontract. Deze nieuwe tegels kan je vervolgens activeren als je het aangegeven aantal actiefiches hebt om een bepaald effect en een een aantal punten te krijgen. De laatste module "Nieuwe bouwgronden en levensduurverlenging" vervangt een aantal actiefiches door nieuwe fiches die elk hun eigen effect hebben en krijgen de nucleaire actiefiches een nieuw effect.
Deze extra modules zorgen alvast voor meer variatie en meer uitdaging voor de meer ervaren spelers. Vooral voor zij die de basisversie veel te simpel vinden kunnen deze modules een meerwaarde zijn, maar zelfs dan nog blijft het uiteraard een familiespel. Mijn grootste teleurstelling bij dit spel heeft echter betrekking op een bepaalde spelcomponent. De energiecentrales die je bouwt worden namelijk voorgesteld door simpele houten schijven waar je zelf een sticker op moet plakken. Via de Kickstarter van Queen Games kreeg je echter houten figuurtjes waarbij elke speler een eigen vorm heeft zoals een windmolen of een zonnepaneel. Dat deze houten pionnen niet gewoon in de retailversie zitten is best spijtig, want ze lijken het spel een allure te geven dat het nu mist.
In 2017 bracht Queen Games Pioneers uit, een ontwerp van de Italiaan Emanuele Ornella. In dit familiespel dat zich afspeelt in het Wilde Westen probeerde je steden te bevolken met pioniers en probeerde je een netwerk van verbonden steden op te bouwen. Zelf kon ik dit spel destijds testen op Spiel en hoewel het een leuk spel was, kon het mij niet volledig overtuigen wegens te eenvoudig. Zes jaar later werd dit ontwerp opnieuw bovengehaald en maakt het deel uit van de Green Planet-line-up van Queen Games in de vorm van Future Energy.
Een nieuw jasje
Met het Green Planet-label wilt Queen Games niet enkel bordspellen op de markt brengen die op een ecologisch duurzame manier (in Europa) zijn gemaakt maar ook spelontwerpen in de schijnwerpers zetten die een positieve toekomst voor onze planeet in beeld brengen. De eerste twee spellen in deze reeks, Powerline en Future Energy, focussen zich op de energietransitie, waarbij je in dit spel probeert om het Europese elektriciteitsnet te vergroenen. Wanneer we de vraag kregen om Energy Future te testen, was ik onmiddellijk geïnteresseerd. Niet enkel omdat ik benieuwd was om te ontdekken welke nieuwe draai ze gegeven hadden aan Pioneers, maar ook vooral omdat ik zelf werkzaam ben in de energiesector en de energietransitie voor mij dagelijkse kost is.Hoewel de gameplay van Pioneers grotendeels intact is gebleven, is energie natuurlijk een heel ander thema dan de kolonisatie van Noord-Amerika. Ongeacht welk thema jouw voorkeur geniet, schotelen zowel Pioneers als Future Energy een toegankelijke en vlotte ervaring voor die op het eerste zichtf ingewikkelder kan lijken dan ze in werkelijkheid is. Als je de eerste keer de spelersborden onder ogen krijgt, kan je immers afgeschrikt worden door de hoeveelheid symbolen als je eerder lichte spellen gewoon bent. Maar Future Energy is eigenlijk helemaal niet moeilijk om te spelen en is in enkele minuten uitgelegd zodra je door het regelboekje bent gegaan. Dit regelboekje is duidelijk geschreven en goed opgebouwd, waardoor je je niet doorheen de regels hoeft te worstelen.
Europa veroveren, met energie
Zodra je het spel hebt opgezet, speel je om de beurt totdat iemand al zijn elektriciteitskabels heeft geplaatst of de stapel met contracten op is. Deze contracten zijn een van de elementen die je punten geven, naast het verdienen van groenestroomcertificaten, je aanwezigheid in de verschillende regio's op het bord en je opgebouwde elektriciteitsnetwerk. Je spelersbord bevat vervolgens alle informatie die je nodig hebt voor het uitvoeren van je beurt. Deze verloopt in drie korte fases. Eerst en vooral krijg je inkomen gebaseerd op het aantal investeerders dat je hebt. Vervolgens gebruik je jouw ingenieurs om nieuwe elektriciteitskabels te kopen en plaatsen, en nieuwe contracten aan te gaan. Vervolgens verplaats je de bouwploeg naar een knooppunt waar een fiche ligt en bouw je een nieuwe energiecentrale. De fiche die je hierbij wegneemt laat je vervolgens toe om een actie uit te voeren afhankelijk van het type centrale dat je vervangt. Een nucleaire centrale laat je bijvoorbeeld direct een extra kabel leggen, ook op een verbinding waar een andere speler al een kabel heeft liggen, terwijl een gascentrale vervangen je een groenestroomcertificaat geeft.Naast het hierboven geschetste spelverloop zijn er natuurlijk nog enkele belangrijke regeltjes waarmee je rekening dient te houden. Zo moet de centrale die afgebeeld staat op de fiche wel overeenkomen met een van de centrales die nog op een van je contracten staat en die je vervolgens plaatst op de map. Het kan dus gebeuren dat de bouwploeg niet meteen in de buurt staat van een fiche die je kan gebruiken. Gelukkig kan je de bouwploeg meer dan een beweging laten uitvoeren, al zal je dit waarschijnlijk geld kosten. Over je eigen netwerk beweeg je gratis, maar als je je verplaatst over een lege verbinding of het netwerk van een andere speler dan moet je respectievelijk betalen aan de bank of aan die speler. Daarnaast kan ook één andere speler een centrale bouwen op de plaats waar jij bouwt, al moet hij je hiervoor ook betalen natuurlijk.
Vooral in een tweespelerspel kan je redelijk wat invloed uitoefenen over welke fiche wanneer wordt opgepakt.
Zoals je kan vermoeden zijn het uiteraard net deze bijzonderheden die het spel interessant en interactief maken. Je kan immers proberen te voorkomen dat anderen een centrale bouwen tijdens jouw beurt door aandachtig te zijn wat anderen wel of niet kunnen bouwen. Of je kan een kabel strategisch plaatsen zodat een andere speler wel verplicht is om deze te gebruiken. En vooral in een tweespelerspel kan je redelijk wat invloed uitoefenen over welke fiche wanneer wordt opgepakt, omdat er net maar een beurt zit tussen je huidige en volgende beurt. Hierdoor kan een tactisch steekspel ontstaan zoals bij het schaken, waarbij je denkt: "als ik die fiche pak, dan moet jij in jouw beurt die andere fiche pakken, waardoor ik die ene fiche kan pakken die we beide willen, ook al is die eerste fiche voor mij misschien minder interessant."
Extra, extra!
Er werd trouwens goed naar gekeken om het spel interessant te maken met verschillende spelersaantallen. Zo pas je niet enkel het beschikbare aantal contracten aan, maar is er zelfs een aparte map voorzien voor vier spelers en een andere voor twee of drie spelers. Gezien er ook een element van territoriale dominantie aanwezig is, zorgt de kleinere map dat er ook voor twee spelers een geschikt strijdtoneel is. Doordat de map opgedeeld is in regio's die worden voorgesteld door verschillende kleuren, ziet het spelbord er ook alvast kleurrijker uit dan dat van Pioneers, wat zeker ook een pluspunt is.Verder is een veel gehoord punt van kritiek bij bordspellen van Queen Games dat hun ontwerp te eenvoudig is en zij vaak pas interessant worden dankzij de vele Queenies (mini-uitbreidingen) en normale uitbreidingen die de uitgever beschikbaar maakt voor haar spellen. Van dit probleem is er hier gelukkig geen sprake, want Future Energy kreeg direct drie bijkomende modules meegeleverd. De eerste module voegt een extra score-optie toe waarbij je twee punten krijgt voor elke verbinding in je grootste aan elkaar gesloten netwerk. Dit is eigenlijk het derde scoremechanisme uit Pioneers dat werd vervangen door de territoriale score die je hier kan verdienen. De twee module "Overheidsopdrachten" laat je toe om overheidsopdrachten te kopen in plaats van een bouwcontract. Deze nieuwe tegels kan je vervolgens activeren als je het aangegeven aantal actiefiches hebt om een bepaald effect en een een aantal punten te krijgen. De laatste module "Nieuwe bouwgronden en levensduurverlenging" vervangt een aantal actiefiches door nieuwe fiches die elk hun eigen effect hebben en krijgen de nucleaire actiefiches een nieuw effect.
Deze extra modules zorgen alvast voor meer variatie en meer uitdaging voor de meer ervaren spelers. Vooral voor zij die de basisversie veel te simpel vinden kunnen deze modules een meerwaarde zijn, maar zelfs dan nog blijft het uiteraard een familiespel. Mijn grootste teleurstelling bij dit spel heeft echter betrekking op een bepaalde spelcomponent. De energiecentrales die je bouwt worden namelijk voorgesteld door simpele houten schijven waar je zelf een sticker op moet plakken. Via de Kickstarter van Queen Games kreeg je echter houten figuurtjes waarbij elke speler een eigen vorm heeft zoals een windmolen of een zonnepaneel. Dat deze houten pionnen niet gewoon in de retailversie zitten is best spijtig, want ze lijken het spel een allure te geven dat het nu mist.
Conclusie
In Future Energy probeer je als energiebedrijf zoveel mogelijk fossiele energiecentrales te vervangen door herrnieuwbare energiecentrales. Enkel wie het meeste contracten kan vervullen, groenestroomcertificaten kan verzamelen en zijn netwerk zo efficiënt mogelijk uitbouwt kan de overwinnig in de wacht slepen. Als herwerking van Pioneers uit 2017, is Future Energy een spel dat zijn voorganger op een aantal vlakken verbetert, waaronder de inclusie van drie extra modules die voor extra variëteit zorgen. Toch blijft dit familievriendelijk spel steeds toegankelijk en vlot te spelen. Of het thema van het spel je meer zal liggen dan het Wilde Westen in Pioneers is een persoonlijke voorkeur natuurlijk.
Pro
- Vlotte en toegankelijke ervaring
- Duidelijk regelboekje
- Drie extra modules zorgen voor meer variatie
- Speelt goed met zowel twee, drie als vier spelers
- Opvallend thema
Con
- Houten schijven met sticker die je energiecentrales voorstellen
- Basisspel kan voor sommigen te simplistisch zijn
- Thema zal niet iedereen aanspreken
8
Over
Uitgever
- White Goblin Games
Designer
Emanuele Ornella
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
60 minuten
