Body positivity, gezondheid, discriminatie: een balans

[Rub1nho]

Ik wil even wat verduidelijken want het is duidelijk dat hier serieus wat misverstand bestaat omtrent mijn standpunt.

1) ik kom niet af met kleinburgelijkheid van vlamingen. Ik kom af met de stelling dat er quasi niemand is die enkel perfect gemiddelde mensen in de media willen zien omdat dat retesaai zou zijn, en dat, als we geen probleem hebben met quasi alle vormen van ongewenst maatschappijlijk gedrag in de media (geweld, drugs, etc) we ook geen probleem zouden moeten hebben met wat naakt overgewicht/body positivity. Als je het ok vindt dat een film als John Wick in de zalen mag verschijnen maar je vindt het niet ok dat er lingeriefoto's van dikke mensen verschijnen, ben je in mijn ogen een hypocriet. Da's geen aanval op jou, maar ik reageer wel op jou omdat je mijn standpunt op zeer flauwe wijze afdoet als 'superioriteitsgevoel'. Niet jij, maar anderen vinden het blijkbaar zeer problematisch en 'normaliserend' dat dergelijke foto's verschijnen, en vinden dat Lizzo op die manier een 'slecht rolmodel' is.
2) Ik heb niks tegen Mad Men. Ik vermeld de serie als een voorbeeld van hoe gedrag dat een mogelijk gezondheidsrisico inhoudt niet perse als 'onwenselijk' wordt voorgesteld in de media, en dat er ook geen heftige tegenreactie op komt. Alles wat ik zei over de serie lijkt me perfect consequent met mijn standpunt en ik snap niet goed wat je er zo tegenstrijdig aan vindt.
3) Finale these: het is duidelijk dat veel mensen op een hypocriete manier iets als 'overgewicht in de media 'harder willen aanpakken dan ander zaken. Mijn vermoeden is dat dat iets is dat te maken heeft met een soort irrationele walging die mensen voelen bij het zien van mensen met overgewicht. Het valt me bijvoorbeeld online ook op met hoeveel afschuw er op overgewicht bij vrouwen gereageerd wordt in kringen die notoir zijn voor toxische mannelijkheid, zoals Reddit en 9Gag. Alsof sommige mensen het als een soort plicht zien van vrouwen om zichzelf voor mannen aantrekkelijk te maken. Misschien zit ik er compleet naast en ligt het aan iets anders. Maar ik denk het niet.

En even terzijde, maar is het echt nodig om telkens weer met zo'n aanvallende statements af te komen als 'je argument gaat alle kanten op'/'ik weet niet tegen wie je het hebt'/ 'fout argument opgebouwd rond morele superioriteit en scheve vergelijkingen'?
Het is niet zo fijn discussiëren als iemand precies als voornaamste doelstelling heeft om me gewoon af te zitten kraken.

Er films zoals John Wick bijsleuren wanneer het over Lizzo gaat, dat slaat toch nergens op? Als je die vergelijking wil maken, zoek mij een niet-fictieve persoon die wordt verheerlijkt omwille van zijn overmatig drank- of drugsgebruik, overmatig roken of gewelddadig gedrag.
Dat je door een hoop mensen scheef zou bekeken worden als je Lizzo te dik zou durven noemen, dat is de slinger die te ver naar de andere kant is doorgeslagen. Ze moet daarom niet van TV/radio verdwijnen of zitten wegkwijnen in een hoekske tot ze een normaal BMI heeft, maar zo iemand in de picture zetten als zijnde een voorbeeld, dat vind ik gewoon fout.

 

[Kas de Kalebas]

Er films zoals John Wick bijsleuren wanneer het over Lizzo gaat, dat slaat toch nergens op? Als je die vergelijking wil maken, zoek mij een niet-fictieve persoon die wordt verheerlijkt omwille van zijn overmatig drank- of drugsgebruik, overmatig roken of gewelddadig gedrag.
Dat je door een hoop mensen scheef zou bekeken worden als je Lizzo te dik zou durven noemen, dat is de slinger die te ver naar de andere kant is doorgeslagen. Ze moet daarom niet van TV/radio verdwijnen of zitten wegkwijnen in een hoekske tot ze een normaal BMI heeft, maar zo iemand in de picture zetten als zijnde een voorbeeld, dat vind ik gewoon fout.

Ik vind het wat sullig om een harde lijn tussen 'fictief' en 'niet-fictief' te trekken. Uiteindelijk zie je gewoon wat je ziet op een foto of film. In het ene een enorme hoeveelheid geweld, in het andere wat rondingen. In welke mate is 'Lizzo' als commercieel popproduct 'echter' voor de gewone mens dan een film? In een film zie je toch ook 'echte' acteurs die doen wat ze doen. Zou het dan anders als Lizzo in een film naakt gaat ipv een fotosessie, omdat het dan 'fictie' is?

 

[anders.]

Er films zoals John Wick bijsleuren wanneer het over Lizzo gaat, dat slaat toch nergens op? Als je die vergelijking wil maken, zoek mij een niet-fictieve persoon die wordt verheerlijkt omwille van zijn overmatig drank- of drugsgebruik, overmatig roken of gewelddadig gedrag.
Dat je door een hoop mensen scheef zou bekeken worden als je Lizzo te dik zou durven noemen, dat is de slinger die te ver naar de andere kant is doorgeslagen. Ze moet daarom niet van TV/radio verdwijnen of zitten wegkwijnen in een hoekske tot ze een normaal BMI heeft, maar zo iemand in de picture zetten als zijnde een voorbeeld, dat vind ik gewoon fout.

Herman Brusselmans
Arno
JP Van Rossum

 

[Sylverscythe]

En even terzijde, maar is het echt nodig om telkens weer met zo'n aanvallende statements af te komen als 'je argument gaat alle kanten op'/'ik weet niet tegen wie je het hebt'/ 'fout argument opgebouwd rond morele superioriteit en scheve vergelijkingen'?
Het is niet zo fijn discussiëren als iemand precies als voornaamste doelstelling heeft om me gewoon af te zitten kraken.

Dan zal ik je smalende opmerking over de "Gemiddelde Vlaming" verkeerd hebben gelezen ongetwijfeld. En als ik argumentatie slecht vind, zeg ik het gewoon, sorry. Er zijn gewoon zaken in jouw posts waar ik het fundamenteel mee oneens ben, zoals hoe je bekende shitholes als Reddit of 9gag aanhaalt om bredere tendensen in de maatschappij te benoemen.
Om te eindigen:

We leven in een maatschappij waar zeer veel zaken die we onwenselijk achten maar die niet illegaal zijn gaan stigmatiseren. Schaamte speelt een grote rol in hoe wij ons dagelijks gedragen. Ik vind het nuttig om dat in vraag te stellen.

Ik zou niet graag willen leven in een maatschappij waar mensen zich enkel beperkt voelen door het feit of iets illegaal is of niet eigenlijk, en ik gok jij ook niet, gebaseerd op dingen die ik van jou al heb gelezen.
Tot daar.

Een zangeres die tegengas probeert te geven aan het stigma dat dikke mensen minderwaardig zijn en personen zijn waarop we moeten neerkijken. Personen waar we constant kritiek op moeten geven.
En dat enkel mensen met een laag gewicht volgens het BMI goeie mensen zijn.

Een zangeres die probeert te bekomen dat mensen verder kijken dan haar gewicht en haar beoordelen op haar zangkunsten.
En vooral dat mensen de keuze om een voller lichaam te hebben respecten. Dat het voor sommige mensen een keuze is om er niks aan te doen, en dat we die keuze moeten respecteren tot op een bepaalde hoogte.

Dat die keuze een impact heeft op eventuele ziektezorg dat is een andere zaak. Als je kiest om meer risico te lopen dan mag de maatschappij u ook meer verantwoordelijk houden voor deze keuze in mijn optiek.

Ik vind dat je geweldig overdrijft met je stigma. Volgens mij is de "algemeen aanvaarde visie" verre van dat "enkel mensen met een laag gewicht volgens het BMI goeie mensen zijn". Hoe verenig je dat ook gewoon met de stijgende cijfers van overgewicht en obesitas, een soort van maatschappelijke zelfhaat?

En die zangeres heeft, zoals hier al vermeld, van dat overgewicht een verkoopsargument gemaakt, het is een belangrijk deel van haar imago.
Bv.: https://www.billboard.com/music/music-news/lizzo-obese-question-fat-bank-account-9536147/
Of ze komt in het nieuws over haar gewicht en eetgewoonten.
Bv.: https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-55315796

Ik vind dit gewoon een voorbeeld van een "tegenbeweging" tegen het probleem van "fatshaming" en het stigma rond overgewicht, die schadelijk is. Ik zie niet in waarom we hierbij moeten in onze handen klappen, omdat er boertige marginalen bestaan die anoniem op het internet lachen met overgewicht.

Verder vind ik het ook zeer vreemd dat je enerzijds de keuze om overgewicht te hebben en er niets aan te doen wil respecteren, maar de maatschappij zo'n mensen dan wel "meer verantwoordelijk" mag houden. Lijkt me een beetje vreemd gezien de rode draad in deze thread is dat (ernstig) overgewicht vaak samengaat met mentale of fysieke problemen, armoede, minder ideale opvoeding, ...
"Ik respecteer je, maar we gaan je mutualiteitsbijdrage verhogen"

 

[derp]

Ik vind dit gewoon een voorbeeld van een "tegenbeweging" tegen het probleem van "fatshaming" en het stigma rond overgewicht, die schadelijk is. Ik zie niet in waarom we hierbij moeten in onze handen klappen, omdat er boertige marginalen bestaan die anoniem op het internet lachen met overgewicht.

Ik vind dat anders een redelijk voor de hand liggende tegenreactie. De onderliggende boodschap van Lizzo is: ik heb overgewicht, maar dat betekent niet dat ik mij niet goed kan/mag voelen, dat ik mij niet sexy kan/mag voelen, dat ik geen goede artieste kan zijn, dat ik niet kan dansen, dat ik niet succesvol kan zijn, dat ik niet gelukkig kan zijn. Verder vind ik het ook geen slechte zaak om schoonheidsidealen in vraag te stellen. De hoeveelheid mensen die menen 'objectief' te kunnen stellen dat 'niemand' iemand met overgewicht in een bikini wilt zien is best wel mind boggling.

Ik denk dat velen hier onderschatten hoe het moet zijn om met overgewicht door het leven te gaan. Ik denk niet dat het gemakkelijk is om elke dag op te staan en het gevoel te hebben dat een groot deel van de wereld vindt dat gij het nalaat om uw 'verantwoordelijkheid' op te nemen om te veranderen. Ik vind het helemaal niet erg dat er mensen zijn die ook verkondigen dat het ok is om te zijn wie ge zijt, dat er een plaats is voor u in de maatschappij, dat ge u niet hoeft te schamen, en dat ge geen minder mens zijt als ge niet kunt/wilt veranderen.

Ik ben het ook niet eens met alles wat Lizzo zegt/doet als artieste maar ik vind het wel een moedige/nodige tegenstem. Door uit te vergroten en soms te choqueren vestigt ze wel de aandacht op een reëel probleem.

 

[anders.]

Het feit dat we hier al heel de tijd bezig zijn over Lizzo (ken ik persoonlijk niet, maar ze is ook niet de enige, denk maar aan Gossip bvb), maar er hier nog niemand heeft aangehaald dat een heel groot deel van de mannelijke rappers ook morbide obees is, en daar zelfs geen statement van moet maken omdat iedereen het normaal vindt, zegt misschien ook wel veel...

 

[Kas de Kalebas]

Ik zou niet graag willen leven in een maatschappij waar mensen zich enkel beperkt voelen door het feit of iets illegaal is of niet eigenlijk, en ik gok jij ook niet, gebaseerd op dingen die ik van jou al heb gelezen.
Tot daar.

Wat een valse dichotomie. Alsof iets alleen maar ofwel kan beperkt worden door stigma of de wet.
Mensen zijn heus slim genoeg om te weten dat overgewicht gezondsheidsrisico's met zich meebrengt. Er hoeft geen cultuur van fat-shaming of wat dan ook te bestaan daaromtrent. En dat zo iemand de gevestigde orde uitdaagt en daar zijn identiteit/persona rond opbouwt, prima.
De massale epidemie van overgewicht in de VS is geen gevolg van plus-size rolmodellen of body-positivity. Ik denk dat die causaliteit eerder omgekeerd is.
En zoals @anders. zegt valt het sterk te vermoeden dat er een gendercomponent zit aan dit verhaal. Ik passeer geregeld aan het standbeeld van 'de Dikke van Pamel', een folklorefiguur die vooral bekend stond om zijn omvang. Ik heb echt nog nooit van iemand gehoord dat zo iemand een standbeeld geven een slecht voorbeeld stelt.

 

[beryl]

Wat een valse dichotomie. Alsof iets alleen maar ofwel kan beperkt worden door stigma of de wet.
Mensen zijn heus slim genoeg om te weten dat overgewicht gezondsheidsrisico's met zich meebrengt. Er hoeft geen cultuur van fat-shaming of wat dan ook te bestaan daaromtrent. En dat zo iemand de gevestigde orde uitdaagt en daar zijn identiteit/persona rond opbouwt, prima.
De massale epidemie van overgewicht in de VS is geen gevolg van plus-size rolmodellen of body-positivity. Ik denk dat die causaliteit eerder omgekeerd is.
En zoals @anders. zegt valt het sterk te vermoeden dat er een gendercomponent zit aan dit verhaal. Ik passeer geregeld aan het standbeeld van 'de Dikke van Pamel', een folklorefiguur die vooral bekend stond om zijn omvang. Ik heb echt nog nooit van iemand gehoord dat zo iemand een standbeeld geven een slecht voorbeeld stelt.

Maar is de dikke van Pamel niet eerder een voorbeeld van het omgekeerde? Heel dat verhaal gaat over hoe we hem eigenlijk uitlachen met zijn dik zijn. Alsof we die Lizzo "Fat Lizzo" zouden noemen en naar haar optredens zouden kijken om te lachen hoe ze toch kan dansen met haar veel te dikke buik, heel het omgekeerde van body-positivity. Dat zou tegenwoordig nooit aanvaard worden, en als we dan toch de gender tour opgaan kan je je zelfs afvragen of we ons niet al veel ongemakkelijker gevoeld zouden hebben moest de dikke van Pamel een vrouw geweest zijn.

 

[Sylverscythe]

Wat een valse dichotomie. Alsof iets alleen maar ofwel kan beperkt worden door stigma of de wet.

Het ging me vooral om de grote rol van schaamte in hoe we ons dagelijks gedragen, lijkt me dan veel zaken zoals beleefdheidsregels,"sociaal aangepast gedrag" en dergelijk daarom draaien, zonder een huizenhoog stigma daarond te hebben. Ik bepleit geen cultuur van fat-shaming (gelieve me niet in dat kamp te plaatsen). Ik verwijs terug naar een eerdere post:

Beetje een filosofische insteek:
Het culpabiliseren van mensen die te zwaar zijn is verkeerd, maar (zoals je zelf aangeeft) moet er niet gedaan worden alsof het hetzelfde is als je haarstijl of je kledij veranderen, en moet het ook niet aangemoedigd worden. Eerlijk gezegd lijkt het me moeilijk om als maatschappij iets tegelijkertijd "af te keuren" en te bekomen dat niemand scheef wordt bekeken. Kijk al maar gewoon naar roken: van een soort van "hip" imago lijkt dat nu vaker en vaker geassocieerd te worden met marginaliteit. Volgens mij is dat ook een mechanisme dat het % rokers doet dalen.

Mensen zijn heus slim genoeg om te weten dat overgewicht gezondsheidsrisico's met zich meebrengt. Er hoeft geen cultuur van fat-shaming of wat dan ook te bestaan daaromtrent. En dat zo iemand de gevestigde orde uitdaagt en daar zijn identiteit/persona rond opbouwt, prima.
De massale epidemie van overgewicht in de VS is geen gevolg van plus-size rolmodellen of body-positivity. Ik denk dat die causaliteit eerder omgekeerd is.

Ik heb hier in deze thread toch veel argumenten gehoord waarom dat deel in het vet kennlijk niet noodzakelijk zo is.

En verder vind ik nog altijd dat (zoals bij elke slingerbeweging) de "aanvaarding" van overgewicht al eens gepaard gaat met het verheerlijken daarvan. Persoonlijk ben ik niet automatisch positief over een nieuw uiterste omdat het vroeger altijd omgekeerd is geweest. Maar ik ben wel voorstander van een realistischer beeld van mensen in de media, en dit was vroeger niet het geval. Voorbeelden zoals Lizzo die hun overgewicht voor marketingdoeleinden lijken te gebruiken en een soort heldenstatus krijgen daardoor, daarmee heb ik het moeilijk. Net zoals ik het moeilijk heb met allerlei andere gevolgen van de celebritycultuur.

En zoals @anders. zegt valt het sterk te vermoeden dat er een gendercomponent zit aan dit verhaal. Ik passeer geregeld aan het standbeeld van 'de Dikke van Pamel', een folklorefiguur die vooral bekend stond om zijn omvang. Ik heb echt nog nooit van iemand gehoord dat zo iemand een standbeeld geven een slecht voorbeeld stelt.

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje irritant hoe mensen met bedenkingen op de vorige pagina nog hypocrieten waren want drugs en geweld vinden ze wel ok [citation needed], en nu kunnen we het misschien linken met misogynie. Geeft mij eerder de indruk dat er iets moet gevonden worden waardoor die mensen in dat andere kamp gewoon niet zo'n goede mensen zijn, maar kom.

Ik vermoed dat er minder kans is op verontwaardiging bij een standbeeld in het mondaine Roosdaal, dat dan nog over een folklorefiguur gaat uit een tijd toen dik zijn je nog beroemd maakte en een bijnaam gaf zoals "de Dikke". Opnieuw vind ik dat je er maar dingen bijsleept, en anders zal ik het argument "sullig" noemen, zoals jij doet wanneer het niet past. Ligt er in Oostende niet ergens een standbeeld van een vrouw met overgewicht trouwens?

@anders. Ik heb niks met rappers, dus ik zou er geen kennen met morbide obesitas eigenlijk. Notorious B.I.G., ja, maar die is al 30 jaar dood. Zo kunnen we Elvis ook gebruiken. De reden dat het hier over Lizzo gaat is omdat ze van dat overgewicht wel een aandachtspunt maakt, lijkt me, niet gewoon omdat ze een zangeres is die dik is.

 

[Tijdloos]

Sorry maar hier zit echt geen gender-aspect aan. Als ik nu in de Belgische rap-wereld kijk is het beste voorbeeld Dikke (ja dat is echt zijn naam) en als je video's van hem ziet staan de comments ook altijd vol met hoe stevig het podium wel niet moet zijn of hoe hij al buiten adem was door naar voor op het podium te lopen.

Verder is er bij de vrouwelijke kant ook meer "positiviteit" omtrent dit topic. Zo is er een sports-illustratie editie met vrouwelijke "plus sized models", waren die modellen ook eerst bestaande bij vrouwelijke modellen niet bij mannelijke. Bij mannelijke modellen zagen we nog steeds de gespierde hunks.

Verder kan ik bij mannelijke rappers meer denken aan hoe ze zichzelf "Fat motherfucker" (Rick Ross) noemen dan iets anders

 

[anders.]

Sorry maar hier zit echt geen gender-aspect aan. Als ik nu in de Belgische rap-wereld kijk is het beste voorbeeld Dikke (ja dat is echt zijn naam) en als je video's van hem ziet staan de comments ook altijd vol met hoe stevig het podium wel niet moet zijn of hoe hij al buiten adem was door naar voor op het podium te lopen.

Verder is er bij de vrouwelijke kant ook meer "positiviteit" omtrent dit topic. Zo is er een sports-illustratie editie met vrouwelijke "plus sized models", waren die modellen ook eerst bestaande bij vrouwelijke modellen niet bij mannelijke. Bij mannelijke modellen zagen we nog steeds de gespierde hunks.

Verder kan ik bij mannelijke rappers meer denken aan hoe ze zichzelf "Fat motherfucker" (Rick Ross) noemen dan iets anders

Ik heb nu eens random de eerste videoclip van "Dikke" en van "Lizzo" opgezocht op youtube en de comments op "recentste eerst" gesorteerd. Bij Dikke vond ik na verschillende pagina's 1 commentaar over zijn gewicht. Bij Lizzo was het welgeteld de 2e commentaar, en als er op de eerste pagina's meer dan 10 commentaren niet over haar gewicht gaan, is het veel...

En het feit dat een magazine als Sports-Illustrated een plus size model editie uitbrengt, zegt misschien meer over het feit dat daar het probleem veel groter is?

 

[Tijdloos]

Ik heb nu eens random de eerste videoclip van "Dikke" en van "Lizzo" opgezocht op youtube en de comments op "recentste eerst" gesorteerd. Bij Dikke vond ik na verschillende pagina's 1 commentaar over zijn gewicht. Bij Lizzo was het welgeteld de 2e commentaar, en als er op de eerste pagina's meer dan 10 commentaren niet over haar gewicht gaan, is het veel...

En het feit dat een magazine als Sports-Illustrated een plus size model editie uitbrengt, zegt misschien meer over het feit dat daar het probleem veel groter is?

Dikke zijn Instagram stond er vroeger vol mee, maar de meeste van zijn posts zijn weg blijkbaar.

Verder zijn Lizzo haar most recent comments ook 20x zo toxic als gewoonlijk door de recente schandalen. + We zouden nog kunnen zeggen dat de gemiddelde Lizzo clip wel meer op haar lichaam focust dan Dikke.

Ik zeg niet dat ze er allemaal evenveel van langs krijgen, wel dat het overal aanwezig is.

Het probleem groter in welke zin?

 

[anders.]

Dikke zijn Instagram stond er vroeger vol mee, maar de meeste van zijn posts zijn weg blijkbaar.

Verder zijn Lizzo haar most recent comments ook 20x zo toxic als gewoonlijk door de recente schandalen. + We zouden nog kunnen zeggen dat de gemiddelde Lizzo clip wel meer op haar lichaam focust dan Dikke.

Ik zeg niet dat ze er allemaal evenveel van langs krijgen, wel dat het overal aanwezig is.

Het probleem groter in welke zin?

Het probleem als in: De focus op "ideaalbeeld".
Ik zal er ook nooit uit zien als 1 van die modellen in Sports Illustrated, verre van. Maar van mij wordt dat ook totaal niet verwacht door iemand. Dat is bij vrouwen toch duidelijk anders.

Ooit stonden op Rock werchter Gossip en Gnarls Barkley op dezelfde dag en heb ik beide optredens gezien. Bij Gossip hoorde ik rondom mij continu commentaren over het gewicht, bij Gnarls Barkley geen enkele keer. Simpelweg omdat het niemand interesseert dat die man overgewicht heeft.

 

[Tijdloos]

Het probleem als in: De focus op "ideaalbeeld".
Ik zal er ook nooit uit zien als 1 van die modellen in Sports Illustrated, verre van. Maar van mij wordt dat ook totaal niet verwacht door iemand. Dat is bij vrouwen toch duidelijk anders.

Ooit stonden op Rock werchter Gossip en Gnarls Barkley op dezelfde dag en heb ik beide optredens gezien. Bij Gossip hoorde ik rondom mij continu commentaren over het gewicht, bij Gnarls Barkley geen enkele keer. Simpelweg omdat het niemand interesseert dat die man overgewicht heeft.

Maar wie verwacht dat dan? Jij haalt hier nu een ervaring aan van Werchter, fair. Maar het gewicht echt een probleem was zouden die mensen daar ook niet staan kijken gok ik?

 

[Carrion]

Het feit dat we hier al heel de tijd bezig zijn over Lizzo (ken ik persoonlijk niet, maar ze is ook niet de enige, denk maar aan Gossip bvb), maar er hier nog niemand heeft aangehaald dat een heel groot deel van de mannelijke rappers ook morbide obees is, en daar zelfs geen statement van moet maken omdat iedereen het normaal vindt, zegt misschien ook wel veel...

Of misschien omdat Lizzo haar hele image hier rond gebouwd is? En dat zij nu ook beschuldigd wordt door meerdere achtergronddanseressen en zangeressen van hetgeen waar zij volgens zichzelf tegen zou vechten helpt ook niet. Maar bon, onschuldig tot het tegendeel bewezen is natuurlijk. Het hoeft niet weer naar man vs vrouw gebracht te worden hoor. En al zeker niet op zo'n typische "zegt misschien ook wel veel" manier.

 

[Sylverscythe]

Of misschien omdat Lizzo haar hele image hier rond gebouwd is? En dat zij nu ook beschuldigd wordt door meerdere achtergronddanseressen en zangeressen van hetgeen waar zij volgens zichzelf tegen zou vechten helpt ook niet. Maar bon, onschuldig tot het tegendeel bewezen is natuurlijk. Het hoeft niet weer naar man vs vrouw gebracht te worden hoor. En al zeker niet op zo'n typische "zegt misschien ook wel veel" manier.

Ik denk dat de druk om er "goed" (= volgens het schoonheidsideaal) uit te zien voor vrouwen wel hoger ligt, uiteraard. Al heb ik vaak de indruk dat dit hard in stand wordt gehouden door een hele meute aan actoren: klassieke magazines, producenten van schoonheidsproducten, allerhande modemerken en publicaties, influencers, ... Voor mannen bestaan er veel minder van dat soort zaken (maar er bestaan er ook).

Maar deze thread/discussie reduceren tot dat vind ik fout.

 

[Tijdloos]

Om de thread misschien even terug te leiden tot de titel: Waar ligt de balans?

Dat je op straat niet naar een willekeurig persoon moet stappen en je zorgen over hun gewicht moet uiten, lijkt me logisch.
Ik heb het er bijvoorbeeld met mijn partner over gehad en wij zeggen beiden dat we willen dat dat ander wel zegt wanneer we vinden dat de ander zich laat gaan.

Moet het kunnen om je bezorgdheid te uiten aan vrienden over hun gewicht? Of moet je in de eerste plaats helemaal geen bezorgdheid hebben omtrent hun gewicht?

Ik weet het soms oprecht niet meer. Ik weet wat ik denk, maar niet wat nog "juist" is.

 

[Carrion]

Ik denk dat de druk om er "goed" (= volgens het schoonheidsideaal) uit te zien voor vrouwen wel hoger ligt, uiteraard. Al heb ik vaak de indruk dat dit hard in stand wordt gehouden door een hele meute aan actoren: klassieke magazines, producenten van schoonheidsproducten, allerhande modemerken en publicaties, influencers, ... Voor mannen bestaan er veel minder van dat soort zaken (maar er bestaan er ook).

Maar deze thread/discussie reduceren tot dat vind ik fout.

Tgoh, moest je dat 20 jaar geleden gezegd hebben, of zelfs 10 jaar geleden zou ik akkoord gegaan. Maar ik denk dat voor mannen en dan vooral jongeren anno 2023 de druk om gebouwd te zijn als een Marvel superheld toch ook hoog ligt. Dat merk je ook aan de toegenomen populariteit van de fitness en het daarbij horende gebruik van verboden middelen. Terwijl bij jonge vrouwen net op het omgekeerde gefocust wordt.

Pas op, voor vrouwen zal die druk momenteel nog wel hoger liggen. Al zijn we daar ondertussen al jaren van af aan het stappen. Voor vrouwen merken zie je nu eigenlijk meer vrouwen van alle vormen, de tijd van het ultraslanke supermodel is toch ook al eventjes weg. Maar voor (jonge) mannen lijkt de druk eerder te stijgen om er uit te zien als Thor of Superman. Uiteraard vooral vanuit Hollywood zoals je zelf al zei, want hoe lang is het geleden dat je nog eens een film/serie zag waar de mannelijke lead er niet uit zag alsof hij net uit marmer gebeiteld was?

Om maar te zeggen, dit was een actie held eind jaren 80:

Dit is een actie held anno 2023:

 

[derp]

das toch ook niet waar. Ge had Stallone, Schwartzenegger, Lundgren, Vam Damme etc. Bruce Willis was voor die tijd toch ook gewoon al redelijk atypisch.

Maar verder ben ik het wel met u eens dat ik ook wel het gevoel heb dat de druk op mannen om er uit te zien volgens een bepaald ideaal ook wel veel gestegen is. Toen ik jong was ging er veel minder kerels naar de fitness dan nu, en dan werd daar ook anders naar gekeken.

 

[coldplayke]

Er is niet echt een mannelijke rolmodel voor body positivity zoals je dat wel bij vrouwen hebt. Plussize modellen zal je niet snel vinden onder de mannen, bijvoorbeeld, maar ook mannen die niet gespierd zijn maar wel een gezonde lichaamsbouw hebben vind je daar toch een pak minder tussen vertegenwoordigd.

Maar ik denk dat buiten die domeinen waar er expliciet en per definitie veel waarde aan het uiterlijke wordt gehecht (zoals in de mode & beauty industrie) vrouwen toch sneller negatieve opmerkingen zullen krijgen, of minder serieus zullen worden genomen, als ze overgewicht hebben. Zoals bijvoorbeeld bij de opmerkingen over de nieuwe weervrouw. Zwaardere mannen zullen met meer vooroordelen af te rekenen krijgen dan fitte mannen ("die zal wel luier zijn en zijn werk minder goed doen/minder discipline hebben"), maar ik heb de indruk dat zwaardere vrouwen het in het gewone bedrijfsleven toch nog moeilijker hebben om evenveel aanzien te genieten als anderen.