Behoor jij tot de middenklasse?

Tot welke klasse behoor jij

  • arm

    Stemmen: 11 2,4%
  • lage middenklasse

    Stemmen: 22 4,9%
  • kernmiddenklasse

    Stemmen: 161 35,9%
  • hoge middenklasse

    Stemmen: 212 47,2%
  • rijk

    Stemmen: 43 9,6%

  • Totaal aantal stemmers
    449
Maar imo is "de lage inkomens zijn harder getroffen door inflatie" niet juist, de gevolgen zijn groter voor hen, maar ze zijn niet harder getroffen.
Ik versta niet hoe je dat kan zeggen. WIe is het hardst getroffen, toch iemand voor wie de gevolgen het grootst zijn?

hardst getroffen is niet het meest geld kwijt, hé, hoe hard zo'n euro-munt nu ook is.
 
Ik versta niet hoe je dat kan zeggen. WIe is het hardst getroffen, toch iemand voor wie de gevolgen het grootst zijn?

hardst getroffen is niet het meest geld kwijt, hé, hoe hard zo'n euro-munt nu ook is.
Dat vind ik dus niet, degene die het hardst getroffen is, is wel degelijk degene die het meeste geld kwijt is.

Wie is er het hardste getroffen bij een beurscrash? Toch ook de Buffetts van deze wereld en niet de kleine belegger? Ook al zijn de gevolgen voor de kleine belegger veel erger?
 
Die kunnen ook in appartement gaan wonen dan halveer je ineens energiekost
Topidee! Alleen is het nu vaak al een strijd in de lagere prijsklasses waarbij als huurders "gekozen" worden al bijna is als een winnend lotje trekken.
De huurmarkt is de laatste jaren enorm veranderd waarbij verhuurders van een deftig pand dat minder dan 1000 euro/maand kost (laat staan minder dan 800 euro) makkelijk 40-50 kandidaten hebben uit te kiezen.
Dus tot ze dat winnend huurlotje trekken, wonen mensen dan maar in panden die minder aantrekkelijk zijn...
 
Dat vind ik dus niet, degene die het hardst getroffen is, is wel degelijk degene die het meeste geld kwijt is.

Wie is er het hardste getroffen bij een beurscrash? Toch ook de Buffetts van deze wereld en niet de kleine belegger? Ook al zijn de gevolgen voor de kleine belegger veel erger?
Met de achterliggende redenering dat je moet beleggen met geld dat je kan missen lijkt me dat nu wel iets anders te zijn dan een index die dient om in je basisbehoeften te kunnen blijven voldoen.
 
Dat vind ik dus niet, degene die het hardst getroffen is, is wel degelijk degene die het meeste geld kwijt is.

Wie is er het hardste getroffen bij een beurscrash? Toch ook de Buffetts van deze wereld en niet de kleine belegger? Ook al zijn de gevolgen voor de kleine belegger veel erger?
Als men het over hardst getroffen heeft in een discussie over 'klasses', dan lijkt het me toch over levenskwaliteit te gaan. Buffet zal daar niks/nauwelijks iets van voelen, een kleine belegger wss een stuk meer.
 
Serieus benieuwd wat hier nu weer laag loon is (incl voordelen hè)

Alles onder de 5.000€ netto, minstens een iX1 bedrijfswagen, 60 dagen verlof en 32€ per dag maaltijdcheques.
Ahja, want voor minder verroert de gemiddelde BG'er geen vin eh.

Ik vind zo die discussies over laag loon, wat is arm en wat is rijk ook zo van die non-discussies. Is toch allemaal redelijk subjectief.
 
Ik vind zo die discussies over laag loon, wat is arm en wat is rijk ook zo van die non-discussies. Alles hangt toch af van uw gewoontes en of je geld door ramen en vensters buiten gooit aan irrelevante zever.
Daarom dat men ook naar objectieve vergelijkingspunten kijkt zoals mediaan/gemiddeld inkomen en vermogen, dan moet je niet afhangen van het feit dat Jos elke week kaviaar eet met zijn beperkt loon en Rudy zich niet rijk vindt met zijn 4 verhuurde eigendommen.
 
Daarom dat men ook naar objectieve vergelijkingspunten kijkt zoals mediaan/gemiddeld inkomen en vermogen, dan moet je niet afgangen van het feit dat Jos elke week kaviaar eet met zijn beperkt loon en Rudy zich niet rijk vindt met zijn 4 verhuurde eigendommen.

Ook dat zegt vrij weinig als je niks weet over welke levensgewoontes en zo mensen hebben. Je kan dat enkel vergelijken in een utopische wereld waar iedereen rationeel z'n budget beheert en geld uitgeeft. Iemand die meer verdient kan gemakkelijk armer zijn dan iemand die minder verdient, maar wel rationeler omgaat met uitgaven.
 
Ook dat zegt vrij weinig als je niks weet over welke levensgewoontes en zo mensen hebben. Je kan dat enkel vergelijken in een utopische wereld waar iedereen rationeel z'n budget beheert en geld uitgeeft. Iemand die meer verdient kan gemakkelijk armer zijn dan iemand die minder verdient, maar wel rationeler omgaat met uitgaven.
En dat hangt dan ook weer enkel van jouw definitie van rijk af. Geld in (almost) cash, of inkomen? Je kan ook mensen hebben die een super stabiele job hebben, degelijk inkomen, lening van het huis wat al 20 jaar loopt en die voor de rest alles wat extra is opgebruiken. En dan mensen die misschien 40k spaargeld hebben staan, maar wel elke maand naar elke euro moeten kijken en zo goed als niet leven. Wie is dan rijker?
 
En dat hangt dan ook weer enkel van jouw definitie van rijk af. Geld in (almost) cash, of inkomen? Je kan ook mensen hebben die een super stabiele job hebben, degelijk inkomen, lening van het huis wat al 20 jaar loopt en die voor de rest alles wat extra is opgebruiken. En dan mensen die misschien 40k spaargeld hebben staan, maar wel elke maand naar elke euro moeten kijken en zo goed als niet leven. Wie is dan rijker?

Probleem met arm/rijk als parameters is dat het artefacten zijn, net zoals bbp: alleen meer geld zorgt zogezegd voor meer welvaart/'rijkdom'. Er staat weinig oubolliger in de cursussen economie dan dat.

Mijn mening is dat iemand met bv. ('maar') 2500 netto, veel vrije tijd om échte interesses te 'beoefenen', weinig stress (maar tegelijk wel geprikkeld wordt in z'n job, dus niet de gemiddelde administratieve vetplant) véél rijker is dan ene met 5000 netto, maar niet de tijd heeft voor een leven buiten de job.
Net zoals nationale welvaart een én én én verhaal is, daarom dat je de laatste jaren steeds meer concepten als green gdp (GGDP), gross domestic happiness (GDH) ziet opduiken. De landen waar ze het gelukkigst/'rijkst' zijn, zijn vaak niet de landen waar de meeste poen wordt geschept. Maar je ziet ook algemener in rijke landen dat de focus steeds meer verschuift van een fetish voor economische groei (zoals die in de 20e eeuw extreem aanwezig was) naar niet-monetaire zaken (zoals 'betere' natuur).
 
Probleem met arm/rijk als parameters is dat het artefacten zijn, net zoals bbp: alleen meer geld zorgt zogezegd voor meer welvaart/'rijkdom'. Er staat weinig oubolliger in de cursussen economie dan dat.

Mijn mening is dat iemand met bv. ('maar') 2500 netto, veel vrije tijd om échte interesses te 'beoefenen', weinig stress (maar tegelijk wel geprikkeld wordt in z'n job, dus niet de gemiddelde administratieve vetplant) véél rijker is dan ene met 5000 netto, maar niet de tijd heeft voor een leven buiten de job.
Net zoals nationale welvaart een én én én verhaal is, daarom dat je de laatste jaren steeds meer concepten als green gdp (GGDP), gross domestic happiness (GDH) ziet opduiken. De landen waar ze het gelukkigst/'rijkst' zijn, zijn vaak niet de landen waar de meeste poen wordt geschept. Maar je ziet ook algemener in rijke landen dat de focus steeds meer verschuift van een fetish voor economische groei (zoals die in de 20e eeuw extreem aanwezig was) naar niet-monetaire zaken (zoals 'betere' natuur).
De landen waar de mensen het gelukkigst zijn dat zijn de landen met de meeste gelijkheid.

Maar evenzeer valt op dat alle landen in de top-10 vrij egalitaire landen zijn met een grote gelijkheid van inkomen, een stevige herverdeling van de welvaart, een stevig sociaal vangnet en vooral ook rechtsstaten met een democratisch model en vrijheden voor de burgers. Geluk is dus blijkbaar "welvaart plus andere dingen".
 
Vandaag de internationale dag van de armoede. Toen ik op smartschool las dat de school voor de winter een reeks sjaals en jassen voorziet en elke middag brood met wat beleg voor de minder bedeelden moest ik toch ff stilstaan bij dit topic...
Voeding is nu wel duur geworden, maar nen boterham met choco kunnen meegeven aan uw kinderen zou toch echt wel het bare minimum (en liefst nog wat gezonders) moeten zijn in Vlaanderen.

Topidee! Alleen is het nu vaak al een strijd in de lagere prijsklasses waarbij als huurders "gekozen" worden al bijna is als een winnend lotje trekken.
De huurmarkt is de laatste jaren enorm veranderd waarbij verhuurders van een deftig pand dat minder dan 1000 euro/maand kost (laat staan minder dan 800 euro) makkelijk 40-50 kandidaten hebben uit te kiezen.
Dus tot ze dat winnend huurlotje trekken, wonen mensen dan maar in panden die minder aantrekkelijk zijn...

Klopt, toen ik mijn huis verhuurde 3 jaar geleden (aan toch 1050 euro/maand in Limburg) had ik op 24h 250! aanmeldingen. De pool waaruit te kiezen wordt dan inderdaad beperkt tot 40-50 afgaande op de lonen (was toch criteria nr 1), dan liefst met 2 verdieners, geen rokers, geen huisdieren,...
 
Vandaag de internationale dag van de armoede. Toen ik op smartschool las dat de school voor de winter een reeks sjaals en jassen voorziet en elke middag brood met wat beleg voor de minder bedeelden moest ik toch ff stilstaan bij dit topic...
Voeding is nu wel duur geworden, maar nen boterham met choco kunnen meegeven aan uw kinderen zou toch echt wel het bare minimum (en liefst nog wat gezonders) moeten zijn in Vlaanderen.
Ik denk dat je al echt op de rand moet balanceren voor je je kinderen geen ontbijt meegeeft, dat of verkeerde prioriteiten natuurlijk.
 
Ik denk dat je al echt op de rand moet balanceren voor je je kinderen geen ontbijt meegeeft, dat of verkeerde prioriteiten natuurlijk.
Dan spreken we idd. over schrijnende situaties. Hier heeft iemand van de middelbare school onlangs een ongebruikte fiets van hier in de familie gekregen (zus geeft daar les aan). Dat kind is een jaar of 14 en moest op een kleuterfietsje naar school fietsen. Zus is daar binnen geweest, slapen met 5 kinderen in één kamer waar één bed staat en van die toestanden. Ze bestaan ook hier nog, van die schrijnende toestanden. En we spreken over een boerengat, niet over een centrumstad.
 
Ik denk dat je al echt op de rand moet balanceren voor je je kinderen geen ontbijt meegeeft, dat of verkeerde prioriteiten natuurlijk.

Mijn schoonzus is leerkracht in de school waar onze kinderen gaan en er zijn effectief elke dag een aantal lege boterhamdozen. Beringen is dan ook een zeer diverse en gemixte stad en als ex mijnstad ook nog eens een stad met een vrij laag gemiddeld netto belastbaar inkomen (slechter dan het gemiddelde van Limburg).
 
Dan spreken we idd. over schrijnende situaties. Hier heeft iemand van de middelbare school onlangs een ongebruikte fiets van hier in de familie gekregen (zus geeft daar les aan). Dat kind is een jaar of 14 en moest op een kleuterfietsje naar school fietsen. Zus is daar binnen geweest, slapen met 5 kinderen in één kamer waar één bed staat en van die toestanden. Ze bestaan ook hier nog, van die schrijnende toestanden. En we spreken over een boerengat, niet over een centrumstad.
Maakt dat dan uit of je in een boerengat of centrumstad woont. Naar mijn gevoel is het leven dan nog duurder voor die mensen in een centrumstad. Het is niet alsof de huurprijzen daar lager liggen.
 
Ik denk dat je al echt op de rand moet balanceren voor je je kinderen geen ontbijt meegeeft, dat of verkeerde prioriteiten natuurlijk.
Familie van mij is best nauw betrokken bij het begeleiden van probleemgezinnen (in Aalst) - uiteraard tal van problemen en combinaties maar zoals je aangeeft worden de prioriteiten met de regelmaat van een klok verkeerd gelegd:
  • sigaretten VS eten
  • kinderen naar school brengen VS uitslapen
  • aankoop PlayStation VS aankoop bromfiets voor een job die letterlijk staat te wachten
  • verzorgen huisdieren VS verzorgen kinderen
best schrijnend om aan te zien en het blijkt immens moeilijk te zijn om daaruit te geraken, als laatste redmiddel gaat men dan overschakelen naar verplichte gratis opvang inclusief eten en verzorging, dubbel kindergeld, telefoneren om wakker te maken - soms zelfs iemand ter plaatse sturen, ... maar dan nog is het project (kleine schaal - experimentele fase) verre van succesvol.
 
Familie van mij is best nauw betrokken bij het begeleiden van probleemgezinnen (in Aalst) - uiteraard tal van problemen en combinaties maar zoals je aangeeft worden de prioriteiten met de regelmaat van een klok verkeerd gelegd:
  • sigaretten VS eten
  • kinderen naar school brengen VS uitslapen
  • aankoop PlayStation VS aankoop bromfiets voor een job die letterlijk staat te wachten
  • verzorgen huisdieren VS verzorgen kinderen
best schrijnend om aan te zien en het blijkt immens moeilijk te zijn om daaruit te geraken, als laatste redmiddel gaat men dan overschakelen naar verplichte gratis opvang inclusief eten en verzorging, dubbel kindergeld, telefoneren om wakker te maken - soms zelfs iemand ter plaatse sturen, ... maar dan nog is het project (kleine schaal - experimentele fase) verre van succesvol.
Ik kende via de gym twee jongeren die uit zo'n gezinnen kwamen (twee verschillende), en dat was gewoon het verderzetten van de cyclus der miserie. Verkeerd gespelde tatoeage laten zetten maar verder geen cent, op 18 jaar het secundair onderswijs verlaten enkele maanden voor het afstuderen, uiteindelijk een job vinden en dan op de startdag naar de zee trekken omdat daar een internetscharrel woont, op een ok job vertrekken omdat je elders "meer" verdient in het zwart, 10 honden hebben, elke dag naar de frituur, ... En van zo'n mensen verwacht je bijna dat die wel eens voorbehoedsmiddelen vergeten, dus de volgende generatie komt er sowieso aan.

Generatie-armoede is gewoon moeilijk te bestrijden, omdat daar grotendeels kinderen uit voortkomen die een vogel voor de kat zijn.
 
Maakt dat dan uit of je in een boerengat of centrumstad woont. Naar mijn gevoel is het leven dan nog duurder voor die mensen in een centrumstad. Het is niet alsof de huurprijzen daar lager liggen.
Bij sommigen leeft de perceptie dat armoede hoofdzakelijk een stadproblematiek is omdat men daar "samenhokt" in achtstandwijken, wou gewoon aangeven dat je het evengoed in een boerengat terugvindt, alleen valt het daar veel minder op.
 
Terug
Bovenaan