Baldur's Gate 3

RPG PC PS5 XBOX Baldur's Gate 3

En nog tips voor ne startende speler?

Gevechten kunnen soms moeilijk zijn. Quick safe regelmatig. Je kan als ik met niet vergis ook tijdens een gevecht opslaan. Wil het niet lukken, probeer eens een andere strategie. Je wordt trouwens beloond voor creativiteit.

Sommige classes hebben echt heel veel abilities waardoor je misschien niet meer goed weet wat je best kan gebruiken. Neem wat de tijd om te experimenteren en vrij vroeg in het spel kan je ook respecs doen. Dus je hebt echt wel ruimte om zaken te proberen.

Geniet van het spel. Je gaat het maar een keer voor de eerste keer spelen. Het verhaal is leuk, de personages zijn zalig en je kan zoveel kanten op gaan.
 
Van die abilities klopt het inderdaad, dernet als probeersel begonnen met een warlock, al die skills, maar eens je je character wa kent zal je die skills wel gewoon worden.

De bedoeling is morgen dus te starten met een orc barbarian, maar die creation is ook overweldigend met al die sub classes en subraces, ben daar gelukkig al uitgeraakt. 😁

Is het aangeraden om ook alles te proberen te exploren, omdat ik al had gelezen da je sommige dingen nie moogt vergeten, anders problemen met verdere missies/bosses?
 
Het is sowieso interessant om alles te ontdekken, maar het verhaal werkt prima zonder. En "elke" keuze die je maakt of niet maakt heeft consequenties, dat is net wat dit spel zo goed maakt en wat ook de replayability zo groot maakt. Dat begint al bij character creation. Een lolth-sworn drow sorceror krijgt heel wat andere dialoogopties dan een human paladin, bvb.
 
Level 1-3 is trouwens het moeilijkste, daarna wordt het echt een stuk makkelijker en pas vanaf act 3 gaat het wat terug de hoogte in.
Je kan altijd je difficulty aanpassen denk ik.

Voor de rest gewoon proberen en genoeg saven.
 
Is het aangeraden om met een party te spelen? Ik wil me liever focussen op 1 karakter, de ontwikkeling van je andere karakters optimaal houden haalt wat het tempo eruit voor mij 😅
 
Is het aangeraden om met een party te spelen? Ik wil me liever focussen op 1 karakter, de ontwikkeling van je andere karakters optimaal houden haalt wat het tempo eruit voor mij 😅
ehm ja tis aangeraden om te spelen met een party want je gaat in gevechten komen met heel veel vijanden.
 
Is het aangeraden om met een party te spelen? Ik wil me liever focussen op 1 karakter, de ontwikkeling van je andere karakters optimaal houden haalt wat het tempo eruit voor mij 😅

Als je dit te veel vindt, kan je misschien een guide opzoeken hiervoor?

Ik heb in de eerste helft van mijn eerste playthrough niet zo heel veel aandacht gegeven aan de ontwikkeling van de party en heb maar wat dingen genomen omdat ik het (ook al was ik bekend met D&D) allemaal een beetje overweldigend vond.
Misschien was mijn party niet optimaal, maar ik ben toch vrij vlot door het spel geraakt op de normale difficulty.
 
Het is voor mij ook heel overweldigend, ben na de crash nu een klein uurtje aan het exploren. Heb al wa companions gevonden. Kheb mn level ups al gedaan, maar voor de rest heb ik die menus van character en inventory nog nie goe bekeken. En die tutorial pop ups ben ik soms te laat om ze volledig te kunnen lezen. Maar ik amuseer me wel en zal allemaal wel komen vermoed ik.

Is het belangrijk dat je alle companions meeneemt? Ik had dat hersending int begin wel gereject 😅
 
Je kan het spel spelen zoals je wilt. Je companions hebben hun eigen quests en verhaallijnen, dus je zal content missen als je geen aandacht aan hen besteedt.

Maar elke keuze die je maakt (of niet maakt) opent weer andere. Ook wanneer je dingen vergeet of negeert past het verhaal zich daar (min of meer) aan aan.
 
Is het aangeraden om met een party te spelen? Ik wil me liever focussen op 1 karakter, de ontwikkeling van je andere karakters optimaal houden haalt wat het tempo eruit voor mij 😅
Ik heb me misschien wat sterk uitgedrukt, het is zoals @Davydl aangeeft soms wat overweldigend. Ik speel met the Dark Urge, maar moet ik bepaalde dialogen starten met een ander karakter? Of niet met m'n hoofdkarakter ronddwalen om traps enzo beter te kunnen detecteren?

Misschien moet ik het zelf ook wat loslaten dat ik misschien niet met een optimale synergie tussen m'n partymembers speel en gewoon genieten van het spel en het verhaal :p
 
Er moet niets. Het is allemaal wat je zelf wil. Met jouw personage het woord voeren gaat je andere opties geven dan wanneer je een companion laat praten. Het kan soms wel nuttig zijn om een personage met hogere charisma te laten praten, als je mensen zonder geweld wil ompraten. Maar als je Dark Urge speelt ga je misschien sowieso eerder voor geweld kiezen :unsure:

Op de hoogste moeilijkheidsgraad is het wel handig als je iemand mee hebt met hoge perception en dexterity om traps te spotten en te ontmantelen, maar ook dan ... ontploft de boel, dan ontploft de boel en dan deal je maar met die situatie hé.
 
Er moet niets. Het is allemaal wat je zelf wil. Met jouw personage het woord voeren gaat je andere opties geven dan wanneer je een companion laat praten. Het kan soms wel nuttig zijn om een personage met hogere charisma te laten praten, als je mensen zonder geweld wil ompraten. Maar als je Dark Urge speelt ga je misschien sowieso eerder voor geweld kiezen :unsure:

Op de hoogste moeilijkheidsgraad is het wel handig als je iemand mee hebt met hoge perception en dexterity om traps te spotten en te ontmantelen, maar ook dan ... ontploft de boel, dan ontploft de boel en dan deal je maar met die situatie hé.
En soms helpt het om laezel of shadowheart dingen te laten doen door hun afkomst.

Maar algemeen: doe wat je wil, het zal elke keer anders worden !
 
Uitgespeeld! Wat een fantastisch mooie ervaring. Zeer tevreden van het einde en de epiloog. Mijn "good" paladin heeft de juiste keuzes gemaakt :D. Ik heb er goed aangedaan wat builds te volgen voor mijn companions, dat was anders te overweldigend. Met de kennis dat ik nu heb ga ik een dark urge playtrough doen.
 
Ben ook naar BG aan het kijken omdat iedereen zo lovend is + ik zoek een leuk coop spel voor met de vriendin.

Probleem is dat ik nooit veel heb gehad met het genre RPG en heb dan ook schrik dat we wat gaan verzuipen in de mogelijkheden. De prijs van 50+ euro helpt dan ook niet.

MAAR ik zag dat Divine Divinity 2 momenteel in promo is op steam. Lijkt me gelijkaardig (?), krijgt ook lovende recensies én is blijkbaar ook perfect in coop te spelen.

Iemand die kan zeggen of dat spel een goede kennismaking is met het genre? Of toch beter voor BG gaan meteen?
 
Ben ook naar BG aan het kijken omdat iedereen zo lovend is + ik zoek een leuk coop spel voor met de vriendin.

Probleem is dat ik nooit veel heb gehad met het genre RPG en heb dan ook schrik dat we wat gaan verzuipen in de mogelijkheden. De prijs van 50+ euro helpt dan ook niet.

MAAR ik zag dat Divine Divinity 2 momenteel in promo is op steam. Lijkt me gelijkaardig (?), krijgt ook lovende recensies én is blijkbaar ook perfect in coop te spelen.

Iemand die kan zeggen of dat spel een goede kennismaking is met het genre? Of toch beter voor BG gaan meteen?
Je bedoelt Divinity: Original Sin 2? Dat is zeker een goede kennismaking, waanzinnig goed spel. Op sommige vlakken beter dan BG3 wat mij betreft (combat, muziek, sommige verhaallijnen), op anderen dan wat minder (scope, grafisch, ...). Voor mij zijn het twee van de beste spellen van de afgelopen 20 jaar, die je eigenlijk zou moeten gespeeld hebben. Welke nu van de twee de beste kennismaking is met het genre vind ik een moeilijke. Qua prijs uiteraard Original Sin 2, qua toegankelijkheid ... op sommige vlakken is Original Sin 2 toegankelijker, op andere vlakken BG3.

Beide spellen kunnen sowieso wel overweldigend zijn, zeker als je niet bekend bent met het genre. Maar het is echt wel de moeite om door te zetten, en je kan op zich ook wel wat zaken negeren. Een class-build of guide volgen, kan je ook héél wat vooruit helpen.
 
Leuk artikel van Swen vroeger. Zijn ver gekomen, herinner me nog Divine divinity...


The route to the very big RPG that will dwarf them all

Posted on January 16, 2012


Reading this blog, you might get the impression that the only thing I deal with is the financial side of development. Yet, when you look at the credits of Larian Studios games, you’ll discover that I used to be both lead designer and programmer of games like Divine Divinity.


Me selling some of my games - every little bit helps

What happened was that in the early 2000’s, I could get away with me being in charge of most things. But as productions scaled up and teams became larger, I was forced to (very reluctantly) release several of my roles as I was doing more damage than good. My main job became that of being the one outlining the general vision, and overcoming any obstacles encountered during executing that vision.

Since it turned out that financing topped the obstacle list, I ended up focussing a lot of time on the cash aspect of the business. But to be honest, I hate this part of the job, it’s not the reason I founded this studio. There really are days when I say, the hell with it, I want to program again, I’m not dealing with this stuff any longer (today is one of those days
:)
)

But then I remember the ultimate goal, the making of “the very big RPG that will dwarf them all”, and I get on with it, realizing that the side-quest of finding of what Hollywood calls “Fuck-you money” is realy becoming urgent.

The problem is, every time I think we’re close to achieving that point, costs go up, and we need to find more cash, which doesn’t really help.
So, a plan was formed…

Here’s a break-down of what it cost us to make the Dragon Knight Saga

  • 4M € employees
  • 900K€ freelancers
  • 270K€ outsourcing of artwork
  • 200K€ hardware
  • 700K€ software licenses
  • 400K€ localisation
for a total of 6,5M€. That’s a lot of money and as the Dragon Knight Saga was released via co-publishing deals , it also meant that we needed to take care of the majority of this investment ourselves, since the publishers only contributed partially to the funding.

Our modus operandi was to make cash with kids games like for instance Monkey Tales or Adventure Rock, and then spend it on the RPG. This approach obviously worked since we managed to release the game, but in hindsight, I’m sure we could’ve done it for a lot less and with a lot less frustration.

Knowing what I know now, I think we could’ve brought down costs by 2M€, and had this game been made in another country (Belgium has notoriously high labor taxes), we could perhaps have made all of The Dragon Knight Saga for less than 4M€.

So part one of the plan is to try to use our financial resources in a more clever way, applying lessons learnt, allowing us to put more stuff in our future games.
Part two is that instead of spending a lot of effort on non-core games to earn money, we focus on making more core-games.

The reasoning there is quite simple – we noticed that good sales on The Dragon Knight Saga are correlated to good sales of the other Divinities, with people in general enjoying the games. More good Divinity games should therefore make the entire series stronger, and an added advantage is that we are working on making more RPG technology, rather than non-RPG tech, which will help bring down costs in the future, and further accelerate our development cycle.

That’s why in addition to Dragon Commander, we’re also working on an unannounced RPG (which btw is closer on the release horizon than most people think J )
Part three is to earn more revenue per game sold. That’s why we’re going the self-publishing route, cutting out the middle-men, as outlined in a previous blog post. Here too there are extra advantages, because not only do we make more money to fuel our future ambitions, but we also have more control of how our game is released, something we’ve had quite a lot of issues with in the past.
Now if you read of all that, have you noticed what I’ve become ?

I’m a guy that started a game development company because he was inspired by Ultima VII to make huge RPGs, with a vision of a free systemic game-world coupled to a strong storyline and powerful character development mechanics. But all I talked about here was more cost-efficiency, more company focus and higher margins.

Still, I don’t think there’s any other route. To be able to fulfill the ambition of the “very big RPG that will dwarf them all”, we need to cash-rich enough to disappear from the planet for a couple of years, and focus on doing only that. We need to enter that development with plenty of RPG experience and technology, and we need to know that upon release, we’ll be able to recoup our investment so we don’t go down immediately afterwards because some publisher tells us “so long and thank you for all the fish”.

So we’ll try to make two very good games that will be released in 2012-2013, do this as cost-effective as possible, ensure that what we build will help us in the future, and fight to maximize our revenue from these games, so that perhaps in 2015 you might see the game this company was created for.

At least, that’s the plan. Between that goal ofcourse and where we are today, there’s a huge obstacle course, which brings me back to my current job-definition a.k.a. acting as either a bulldozer or a kangoroo."
 
Je bedoelt Divinity: Original Sin 2? Dat is zeker een goede kennismaking, waanzinnig goed spel. Op sommige vlakken beter dan BG3 wat mij betreft (combat, muziek, sommige verhaallijnen), op anderen dan wat minder (scope, grafisch, ...). Voor mij zijn het twee van de beste spellen van de afgelopen 20 jaar, die je eigenlijk zou moeten gespeeld hebben. Welke nu van de twee de beste kennismaking is met het genre vind ik een moeilijke. Qua prijs uiteraard Original Sin 2, qua toegankelijkheid ... op sommige vlakken is Original Sin 2 toegankelijker, op andere vlakken BG3.

Beide spellen kunnen sowieso wel overweldigend zijn, zeker als je niet bekend bent met het genre. Maar het is echt wel de moeite om door te zetten, en je kan op zich ook wel wat zaken negeren. Een class-build of guide volgen, kan je ook héél wat vooruit helpen.
Bedankt voor de heldere uitleg! En inderdaad, ik bedoelde Divinity Original Sin natuurlijk. :p
 
't verhaaltje is uit 😢

Wat kan ik zeggen, absoluut meesterlijk qua storytelling. Characters/companions zijn sterk geschreven en elke creature die je tegenkomt heeft wel iets zinnigs te zeggen (niet zoals vroeger bij Skyrim of DA). Op dat vlak zitten ze echt op niveau van fantasy televisieseries en boekenreeksen Ik heb maar 4 vd companions gebruikt omdat ik wat 'foute' keuzes heb gemaakt waardoor ik de rest nooit kon gebruiken, zorgt er natuurlijk wel voor dat een volgende playthrough zeer interessant wordt. Niet gebruikt: Astarion, Wyll, Karlach, Halsin, Minthara, Minsc

Combat is ingewikkeld maar zeker satisfying. Enkel op het einde van act 3 werden de battles soms iets te groot waardoor het soms wat moeilijk is om overzicht te houden. De camera controls vond ik soms ook wat moeilijk maar nog steeds beter dan alles wat ik ooit ben tegengekomen qua rpg. Dat zijn dan ook de enige 2 negatieve punten die ik kan verzinnen.

Ik heb zoveel mogelijk side quests gedaan, enkel Act 3 heb ik niet ondersteboven gehaald omdat ik echt wel het einde wou kennen/halen. In totaal 115u zoet mee geweest.

't is enorm moeilijk te vergelijken maar ik denk dat BG3 na ER mijn favoriete game aller tijden is.
 
Terug
Bovenaan