Gavin
Well-known member
Omdat @Archaos er hier al over begon en Vandenbempt Peter er nu ook op Sporza een volledige boom zonder enige onderbouwing, zoals het een echte Sporzaverhandeling betaamt, over opzet, wil ik toch even wat cijfers of noteringen in de mengeling gooien over ons traject op het WK 2018 en de discussie daarover. Zodat we niet weer dezelfde fout maken met onze gouden generatie moest de gelegenheid zich voordoen.
WK 2018 noteringen:
België-Japan: 1,4/4,8/9,5 --- kwalificeren: 1,2/5
België-Brazilië: 3,75/3,5/2,1 --- kwalificeren: 2,5/1,6
België-Frankrijk: 3,1/3,1/2,6 --- kwalificeren: 2/1,8
Engeland-Colombia: 2,14/3,1/4,2 --- kwalificeren: 1,5/2,55
Engeland-Zweden: 1,85/3,4/5,2 --- kwalificeren: 1,35/3
Engeland-Kroatië: 2,3/3/3,9 --- kwalificeren: 1,65/2,2
België reguliere speeltijd: 16,25 = 6% --- kwalificeren: 6 =16,6%
Engeland reguliere speeltijd: 9,1 = 11% --- kwalificeren: 3,35 = 30%
Zonder enige zweem van chauvinisme en geruggesteund door twee overwinningen ertegen op datzelfde WK, durf ik stellen dat onze ploeg aardig beter is dan dat bijeengeraapt atletengroepje uit de EPL met een keeper met T-rexarmpjes in doel. Onze kansen hadden dus eerder richting 40% gegaan voor kwalificatie, meer dan dubbel zo gunstig als het traject dat Januzaj op zijn eentje voor ons land heeft uitgestippeld.
"Ja maar Gaviiiiiiiin, we hebben Brazilië toch over het knietje gelegd, een herinnering voor het leven man!" Dat is waar, maar we waren niet in Rusland om een kwartfinale te winnen en dan de halve finale te verliezen. Als Barcelonafan durf ik soms denken aan de 6-1 comeback tegen PSG: een nog steeds heuglijk moment bij elke kijkbeurt op Youtube, maar ook eentje dat uiteindelijk tot niets diende want Barcelona lag er de volgende ronde gewoon uit. Ik kijk dan liever naar de gewonnen finales van Barcelona, iets van echte betekenis, ook al weet ik de tegenstanders in de kwartfinales daar niet meer.
"Ja maar Gaviiiiiiiin, we lagen er toch bijna uit tegen Japan ondanks die gunstige noteringen?" Dat is waar, maar zo werkt sport nu eenmaal. Het punt is dat die match in negen van de tien gevallen gewonnen wordt door ons en die tegen Brazilië in zeven van de tien niet. Daarom kiest ge voor de weg van de minste weerstand ook al leidt die in praktijk niet altijd naar succes. De andere ploegen hun percenten tellen ook he.
"Ja maar Gaviiiiiiiin, we zijn toch ook uitgeschakeld tegen Wales vorig EK?" Eén woord: Wilmots.
In het tennis, waar deze keuze niet aanwezig is, is deze discussie er niet al te zelden, ook zowel direct na de loting als na de aftocht van enkele favorieten in een bepaald deel van de loting. En eveneens niet al te zelden wint er iemand een tornooi zonder tegen de grootste spelers te hebben gespeeld. Zoals in het JPL topic laten enkele zure appels zich dan de zin "dit is me toch geen verdiende kampioen" ontvallen, maar op Wiki en andere collectieve geheugens zijn die titels evenveel waard na afloop van het tornooi. Waar wij de ons nog optrekken uit smart aan de reisweg omdat we door eigen toedoen de bestemming niet gehaald hebben en dus niets anders hebben om ons goed te doen voelen, telt eigenlijk enkel de bestemming. Zeker in een tornooi dat maar om de vier jaar plaatsvindt en wij nooit een ploeg hadden om dit te winnen, buiten drie jaar terug.
Nu dat onze Kosovaar met mentaliteitsproblemen achtergelaten is op een Baskische bank ondanks een selectie van 26 spelers, zie ik dit als een teken dat wij ons lesje geleerd hebben. En na corona weten we ook dat reizen niet meer is zoals vroeger en dat het lichtjes anders moet willen we toch nog ergens geraken.
WK 2018 noteringen:
België-Japan: 1,4/4,8/9,5 --- kwalificeren: 1,2/5
België-Brazilië: 3,75/3,5/2,1 --- kwalificeren: 2,5/1,6
België-Frankrijk: 3,1/3,1/2,6 --- kwalificeren: 2/1,8
Engeland-Colombia: 2,14/3,1/4,2 --- kwalificeren: 1,5/2,55
Engeland-Zweden: 1,85/3,4/5,2 --- kwalificeren: 1,35/3
Engeland-Kroatië: 2,3/3/3,9 --- kwalificeren: 1,65/2,2
België reguliere speeltijd: 16,25 = 6% --- kwalificeren: 6 =16,6%
Engeland reguliere speeltijd: 9,1 = 11% --- kwalificeren: 3,35 = 30%
Zonder enige zweem van chauvinisme en geruggesteund door twee overwinningen ertegen op datzelfde WK, durf ik stellen dat onze ploeg aardig beter is dan dat bijeengeraapt atletengroepje uit de EPL met een keeper met T-rexarmpjes in doel. Onze kansen hadden dus eerder richting 40% gegaan voor kwalificatie, meer dan dubbel zo gunstig als het traject dat Januzaj op zijn eentje voor ons land heeft uitgestippeld.
"Ja maar Gaviiiiiiiin, we hebben Brazilië toch over het knietje gelegd, een herinnering voor het leven man!" Dat is waar, maar we waren niet in Rusland om een kwartfinale te winnen en dan de halve finale te verliezen. Als Barcelonafan durf ik soms denken aan de 6-1 comeback tegen PSG: een nog steeds heuglijk moment bij elke kijkbeurt op Youtube, maar ook eentje dat uiteindelijk tot niets diende want Barcelona lag er de volgende ronde gewoon uit. Ik kijk dan liever naar de gewonnen finales van Barcelona, iets van echte betekenis, ook al weet ik de tegenstanders in de kwartfinales daar niet meer.
"Ja maar Gaviiiiiiiin, we lagen er toch bijna uit tegen Japan ondanks die gunstige noteringen?" Dat is waar, maar zo werkt sport nu eenmaal. Het punt is dat die match in negen van de tien gevallen gewonnen wordt door ons en die tegen Brazilië in zeven van de tien niet. Daarom kiest ge voor de weg van de minste weerstand ook al leidt die in praktijk niet altijd naar succes. De andere ploegen hun percenten tellen ook he.
"Ja maar Gaviiiiiiiin, we zijn toch ook uitgeschakeld tegen Wales vorig EK?" Eén woord: Wilmots.
Dit is een denkfout. Eentje vanuit de romantiek van de supporter, denk ik. Het is niet omdat ge als ploeg die kampioen wil spelen elke sterke ploeg moet durven bekampen, dat ge dat ook moet doen om kampioen te spelen, en al zeker niet de sterkste vóór de finale als ge de keuze hebt. Het enige dat telt is de titel, en als uw kans verdubbelt door een bepaalde match niet te winnen, is dat een aangeraden tactiek. Eerst de anderen hun bord leegeten, om het in wielertermen uit te drukken, als ge de keuze hebt.
In het tennis, waar deze keuze niet aanwezig is, is deze discussie er niet al te zelden, ook zowel direct na de loting als na de aftocht van enkele favorieten in een bepaald deel van de loting. En eveneens niet al te zelden wint er iemand een tornooi zonder tegen de grootste spelers te hebben gespeeld. Zoals in het JPL topic laten enkele zure appels zich dan de zin "dit is me toch geen verdiende kampioen" ontvallen, maar op Wiki en andere collectieve geheugens zijn die titels evenveel waard na afloop van het tornooi. Waar wij de ons nog optrekken uit smart aan de reisweg omdat we door eigen toedoen de bestemming niet gehaald hebben en dus niets anders hebben om ons goed te doen voelen, telt eigenlijk enkel de bestemming. Zeker in een tornooi dat maar om de vier jaar plaatsvindt en wij nooit een ploeg hadden om dit te winnen, buiten drie jaar terug.
Nu dat onze Kosovaar met mentaliteitsproblemen achtergelaten is op een Baskische bank ondanks een selectie van 26 spelers, zie ik dit als een teken dat wij ons lesje geleerd hebben. En na corona weten we ook dat reizen niet meer is zoals vroeger en dat het lichtjes anders moet willen we toch nog ergens geraken.
*
