Deze week staat er 6 - 8 - 8 km (rustweek) op de planning maar woensdag gestopt na 5 km en vandaag na 7 km.
Ik ben een beetje overtraind. Ik heb alle energie zondag achter gelaten tijdens de 10 miles. :tongue:

Ik heb ook last van de bilspieren. Die doen een beetje pijn.

Ik hoop snel te herstellen van de inspanning.
De pijn is volledig weg dus het was niet zo erg, eerder stramheid. Ik kon gisteren terug een afstandje lopen op het gemakske. Nu ga ik mij rustig voorbereiden op de 20 km van Brussel.

Is hier iemand die ook mee loopt op 26 mei? :unsure:
 
De pijn is volledig weg dus het was niet zo erg, eerder stramheid. Ik kon gisteren terug een afstandje lopen op het gemakske. Nu ga ik mij rustig voorbereiden op de 20 km van Brussel.

Is hier iemand die ook mee loopt op 26 mei? :unsure:
Ik loop 26 mei, maar de Stadsloop van Gent :) Met het bedrijf, en we hebben afgesproken dat we samen over de streep komen, dus de traagste leidt.
 
Terugkomend op hartslagzones

Ik ga inderdaad misschien eens beter gaan voor een lactaattest. Ik loop eigenlijk al bijna 10 jaar met nooit echte doelen, meer om gezond te blijven feitelijk. Nu wil ik toch eens gaan voor een halve marathon en volgend jaar - waarom niet - een volledige marathon.
Ik heb via dit topic onwijs veel bijgeleerd als lurker, maar afgaan op hartslagzones bepaald door 220-leeftijd is natuurlijk wat onzinnig als het dan ook niet correct is. Energylab kom ik zo tegen voor lactaattesten, iemand ervaring mee?
 
Terugkomend op hartslagzones

Ik ga inderdaad misschien eens beter gaan voor een lactaattest. Ik loop eigenlijk al bijna 10 jaar met nooit echte doelen, meer om gezond te blijven feitelijk. Nu wil ik toch eens gaan voor een halve marathon en volgend jaar - waarom niet - een volledige marathon.
Ik heb via dit topic onwijs veel bijgeleerd als lurker, maar afgaan op hartslagzones bepaald door 220-leeftijd is natuurlijk wat onzinnig als het dan ook niet correct is. Energylab kom ik zo tegen voor lactaattesten, iemand ervaring mee?
Ik zou alvast niet aan een marathonvoorbereiding (zelfs niet aan een halve) beginnen zonder een lactaattest. Dat kan samen met een sportmedisch onderzoek, afhankelijk van je leeftijd kan dat wel nuttig zijn :) Je hebt praktijktesten die aardig in de buurt kunnen komen en meestal ook komen. Zoals de methode van Joe Friel die ik hier al vaker heb aangeraden (exact 30min voluit lopen, en de gemiddelde hartslag van de laatste 20= je drempel), en een max-HR-test. Maar dan mis je natuurlijk een heel stuk, en je weet nooit of je echt wel daarin past.

Er zijn er wel meer die het doen, EnergyLabs wordt vaak aangeraden. Volgens mij bij @Vlitser zelf ook :) Of je kunt het via het ziekenhuis doen. Oa in het UZA SPORTS, dan zit er ineens het sportmedische onderzoek bij.
 
Ik zou alvast niet aan een marathonvoorbereiding (zelfs niet aan een halve) beginnen zonder een lactaattest. Dat kan samen met een sportmedisch onderzoek, afhankelijk van je leeftijd kan dat wel nuttig zijn :) Je hebt praktijktesten die aardig in de buurt kunnen komen en meestal ook komen. Zoals de methode van Joe Friel die ik hier al vaker heb aangeraden (exact 30min voluit lopen, en de gemiddelde hartslag van de laatste 20= je drempel), en een max-HR-test. Maar dan mis je natuurlijk een heel stuk, en je weet nooit of je echt wel daarin past.

Er zijn er wel meer die het doen, EnergyLabs wordt vaak aangeraden. Volgens mij bij @Vlitser zelf ook :) Of je kunt het via het ziekenhuis doen. Oa in het UZA SPORTS, dan zit er ineens het sportmedische onderzoek bij.

Klopt inderdaad! Buiten coaching specifiek op het verbeteren van het uithoudingsvermogen, neem ik ook lactaattesten af.
En ik volg Loser zijn redenering helemaal. Iedereen is uniek en zeker bij het verbeteren van je uithouding moet je echt wel weten in welke zone je nu aan het trainen bent.

Sorry dat ik hier de laatste tijd wat inactief ben, met het werk, coaching, en zelf sporten is het hier wat druk :)
Maar ik zie op Strava veel van jullie passeren!
 
Ik heb het nagekeken en heb op de 10M de Kennedytunnel naar beneden gelopen aan 4:30 en omhoog aan 5:30. Bij behouden lopen, ligt het nog verder uit elkaar. In de Konijnenpijp was er geen behouden meer aan, en toen was het 4:10 en 4:30, geloof ik. Dus veel dichter bij elkaar, ten eerste omdat de beensnelheid gewoon moet kunnen volgen in het afdalen en ten tweede omdat ik hier geen marge had naar beneden of naar boven zoals in de KT. Daar hield ik marge.

Maar dat is één van de eerste dingen die je opvallen als je met zo'n powermeter loopt: Hoe groot het verschil is tussen bergop en bergaf. Veel groter dan je zou denken. De inspanning moet constant blijven, maar dat houdt net in dat het tempo niet constant blijft. In de wind vs achter iemands rug maakt ook een groot verschil (heb ik nu ook weer gemerkt, van mijn foto's op de kaaien heb ik er alleen waar m'n voorhoofd net komt piepen achter de schouder van m'n "gangmaker" :D ). Dat wil niet zeggen dat je plots over je wattages moet gaan gewoon omdat de wind in de rug zit, maar vaak is het toch net een trap rapper dan je gedacht had.

Ga jij tegen Stijn Baeten zeggen dat hij er niks van snapt? :p

Lees vooral wat ik zei, om zo de inspanning constant te houden, dat is wel de essentie. Ik zeg niet dat je als een metronoom constant hetzelfde tempo moet lopen.
Integendeel ik zeg zelfs klein beetje sneller omlaag, klein beetje trager omhoog. Een klein beetje is relatief natuurlijk :p
Vergeet niet dat je wel geholpen wordt door de zwaartekracht, maar dat je nog altijd die snelheid moet lopen. Dat houdt dus in dat je cadans en/ of paslengte gaat aanpassen, wat ook niet zuiver te vertalen valt naar vermogen dat oké is dus gaan met die banaan!
Ik denk dat je vooral mijn post een beetje verkeerd hebt geïnterpreteerd :p
Maar het staat iedereen vrij om zijn eigen strategie te hebben tijdens een wedstrijd natuurlijk. :p
 
Ga jij tegen Stijn Baeten zeggen dat hij er niks van snapt? :p

Lees vooral wat ik zei, om zo de inspanning constant te houden, dat is wel de essentie. Ik zeg niet dat je als een metronoom constant hetzelfde tempo moet lopen.
Integendeel ik zeg zelfs klein beetje sneller omlaag, klein beetje trager omhoog. Een klein beetje is relatief natuurlijk :p
Vergeet niet dat je wel geholpen wordt door de zwaartekracht, maar dat je nog altijd die snelheid moet lopen. Dat houdt dus in dat je cadans en/ of paslengte gaat aanpassen, wat ook niet zuiver te vertalen valt naar vermogen dat oké is dus gaan met die banaan!
Ik denk dat je vooral mijn post een beetje verkeerd hebt geïnterpreteerd :p
Maar het staat iedereen vrij om zijn eigen strategie te hebben tijdens een wedstrijd natuurlijk. :p
Neenee, bij het typen had ik al het vermoeden dat we heel dicht bij elkaar lagen qua wat we zeiden, hoor ;) Maar beide kunnen waar zijn: Je kunt je kapotlopen naar beneden omdat het idee is dat de relatieve inspanning daar toch veel lager ligt, én je tempo schommelt behoorlijk op hellingen als je gelijke inspanning wilt aanhouden. Als je verwacht exacte rondetijden aan te houden, kun je zelfs schrikken van hoeveel om hetzelfde wattage aan te houden.

Wat je daarmee doet voor race-indeling, dat hangt van jezelf af, vermoed ik. Goeie klimmer, goed in hoge cadans, alles zal uitmaken. Niet voor mijn niveau, dat is gewoon zien te overleven :D
 
Ik zou alvast niet aan een marathonvoorbereiding (zelfs niet aan een halve) beginnen zonder een lactaattest. Dat kan samen met een sportmedisch onderzoek, afhankelijk van je leeftijd kan dat wel nuttig zijn :) Je hebt praktijktesten die aardig in de buurt kunnen komen en meestal ook komen. Zoals de methode van Joe Friel die ik hier al vaker heb aangeraden (exact 30min voluit lopen, en de gemiddelde hartslag van de laatste 20= je drempel), en een max-HR-test. Maar dan mis je natuurlijk een heel stuk, en je weet nooit of je echt wel daarin past.

Er zijn er wel meer die het doen, EnergyLabs wordt vaak aangeraden. Volgens mij bij @Vlitser zelf ook :) Of je kunt het via het ziekenhuis doen. Oa in het UZA SPORTS, dan zit er ineens het sportmedische onderzoek bij.
Ik vind de lactaattest echter ook wel niet 100% representatief. Heb er hier onlangs nog eentje gedaan, maar mijn kunnen op de loopband ligt toch een heel stuk lager dan wat ik de laatste maanden loop. Ergens geven de resultaten me wel een idee, maar ik kan er me niet de volle 100% op toeleggen om ze volledig te volgen en mijn trainingen aan aan te passen.
 
Ik vind de lactaattest echter ook wel niet 100% representatief. Heb er hier onlangs nog eentje gedaan, maar mijn kunnen op de loopband ligt toch een heel stuk lager dan wat ik de laatste maanden loop. Ergens geven de resultaten me wel een idee, maar ik kan er me niet de volle 100% op toeleggen om ze volledig te volgen en mijn trainingen aan aan te passen.

In welk opzicht bedoel je dan?
Je kon niet zo snel op de loopband als je buiten kan lopen?
Je denkt dat je zones te laag liggen terwijl je buiten sneller loopt en denkt rustig te lopen?
 
In welk opzicht bedoel je dan?
Je kon niet zo snel op de loopband als je buiten kan lopen?
Je denkt dat je zones te laag liggen terwijl je buiten sneller loopt en denkt rustig te lopen?
Correct.
Enkele voorbeelden:
  • Afgelopen dagen toch redelijk wat 10k runs rond de 4:15 - 20 aan 140-60HS (Z2-3). Tijdens lactaattest zat ik daar al aan 180
  • Tijdens lactaattest aan 03:50 zat ik aan 190HS. Dit zijn mijn wedstrijdtempo's die ik aan 175-180 loop
  • Lactaattest aan 3:30 zat ik erdoor. 20-30 sec kunnen volhouden. Trainingen vorige week (bv. 5*400 aan 2:50-3:00, niet boven de 183 gegaan)
't is ook maar een momentopname, obviously. Maar bovenstaande tijden die ik op training loop zijn vrij courant.
 
Laatst bewerkt:
Blijft inderdaad een momentopname, maar toch wil ik het volgende verduidelijken:

In een lactaattest zijn we opzoek naar hoe je lichaam reageert op een stady state belasting. De blokken tijdens de testen zouden minstens 5minuten moeten zijn, zodat lactaat en HR voldoende zijn opgebouwd.

Dit verklaart al je laatste punt, 400m aan zo een snelheid is niet hoog genoeg om je lichaam op hetzelfde niveau te belasten. Niet te vergeten dat je die 400m relatief uitgerust start en dat je bij de test al wat bezig bent! Een wedstrijd zorgt dan weer voor adrenaline en normalieter een heel uitgerust lichaam aan de start wat ook wat kan verklaren.

Eigenlijk zijn de zones die je bepaalt tijdens de lactaattest om aan te duiden welk energie systeem hoeveel werkt bij bepaalde intensiteit. Dat je tijdens je intervallen niet aan dezelfde HR raakt is niet erg, de juiste energie systemen zullen wel geactiveerd zijn. De HR-intensiteit correlatie bij de lactaattest zal niet hetzelde zijn als bij een training/wedstrijd, juist omdat we opzoek zijn in de test naar de 'steady state'.
 
Blijft inderdaad een momentopname, maar toch wil ik het volgende verduidelijken:

In een lactaattest zijn we opzoek naar hoe je lichaam reageert op een stady state belasting. De blokken tijdens de testen zouden minstens 5minuten moeten zijn, zodat lactaat en HR voldoende zijn opgebouwd.

Dit verklaart al je laatste punt, 400m aan zo een snelheid is niet hoog genoeg om je lichaam op hetzelfde niveau te belasten. Niet te vergeten dat je die 400m relatief uitgerust start en dat je bij de test al wat bezig bent! Een wedstrijd zorgt dan weer voor adrenaline en normalieter een heel uitgerust lichaam aan de start wat ook wat kan verklaren.

Eigenlijk zijn de zones die je bepaalt tijdens de lactaattest om aan te duiden welk energie systeem hoeveel werkt bij bepaalde intensiteit. Dat je tijdens je intervallen niet aan dezelfde HR raakt is niet erg, de juiste energie systemen zullen wel geactiveerd zijn. De HR-intensiteit correlatie bij de lactaattest zal niet hetzelde zijn als bij een training/wedstrijd, juist omdat we opzoek zijn in de test naar de 'steady state'.
Even nuanceren dan dat die 400m's intervallen halfweg van een 14km run aan 4:30 hebben plaatsgevonden. Had er dus alleszins ook al wat km's opzitten ;).

Ik ben me bewust dat we op zoek gaan naar die steady state tijdens de lactaattest. Maar vandaar mijn vergelijking dus tussen trainingslopen en de lactaattest: in welke mate is die dan representatief om in mijn trainingsschema's mee te nemen? Heb er hier nog even de resultaten bijgenomen; aan 5:00 zat ik al aan 160HR. Dat haal ik dus zoals eerder aangehaald bij mijn dagelijkse trainingen amper bij een tempo van 4:15-20.

Ik ga bij mijn veronderstellingen ook wel uit dat HR en lactaatdrempel evenredig zijn aan mekaar, verbeter me dus als ik hierin verkeerd denk.
 
Even nuanceren dan dat die 400m's intervallen halfweg van een 14km run aan 4:30 hebben plaatsgevonden. Had er dus alleszins ook al wat km's opzitten ;).

Ik ben me bewust dat we op zoek gaan naar die steady state tijdens de lactaattest. Maar vandaar mijn vergelijking dus tussen trainingslopen en de lactaattest: in welke mate is die dan representatief om in mijn trainingsschema's mee te nemen? Heb er hier nog even de resultaten bijgenomen; aan 5:00 zat ik al aan 160HR. Dat haal ik dus zoals eerder aangehaald bij mijn dagelijkse trainingen amper bij een tempo van 4:15-20.

Ik ga bij mijn veronderstellingen ook wel uit dat HR en lactaatdrempel evenredig zijn aan mekaar, verbeter me dus als ik hierin verkeerd denk.

HR is over het algemeen heel variabel. Afhankelijk van slaap, stress, voeding etc. Bij fietsen heb je wattage wat simpel continu kan zeggen hoe zwaar je intensiteit is. Bij lopen komt dit ook meer en meer op (alhoewel het niet echt wattage is wat het meet, maar probeert hetzelfde te doen).
Het beste is eigenlijk dat je bewust wordt van jezelf en door het gevoel goed kan beginnen inschatten op welk niveau je bezig bent. Het RPE principe (Rate of Perceived Exertion).

Bij duurlopen focus ik meer op de HR, aangezien die zeker in steady state moet zijn in zo een loop. En die zones bij duurlopen liggen ruim onder de drempels om de juiste energiesystemen te triggeren. Bij intervallen focus ik me dan weer meer op de pace/snelheid; HR loopt ook gewoon achter. Je ziet veel atleten dan gewoon te snel starten. Ook hier kan je terug met RPE werken: een interval op 80% van je maximum kunnen sommigen ook goed inschatten.

Die lactaattest biedt een goede basis om alles mee te bepalen, echter moet je die goed interpreteren en ook soms aanpassen als je zelf verbetering opmerkt.
 
HR is over het algemeen heel variabel. Afhankelijk van slaap, stress, voeding etc.
Als mijn HR op training bijvoorbeeld 140 is bij een tempo van 5:40/km dan is mijn HR tijdens een wedstrijd 150-160 bij dat zelfde tempo. Gewoon de drukte en de positieve stress van zo'n wedstrijd + het feit dat ik de nacht ervoor meestal niet zo goed slaap, zorgen ervoor dat mijn HR altijd *wacko* is.

Daarom dat ik tijdens een wedstrijd alleen de eerste 4-5 km mijn HR check en ervoor zorg dat ik niet te snel van stapel loop (als ik dat niet doe dan crash ik). En vanaf dan is het gewoon op gevoel en gewoon een 'tempo' waarvan ik denk: Ca va.
 
Laatst bewerkt:
Hartslag is ook maar zo krachtig als uw analysekracht.
Nog maar simpel het gegeven cardiac drift. Als je weet wat het is en het kunt herkennen en interpreteren dan ben je al een heel eind.
Gevoel, hartslag en pace moet je in feite altijd in combinatie gebruiken.

Is bij het fietsen ook zo. Ja je kan daar vermogen meten en daar een heel duidelijke meetbare metric mee hebben. Maar ook daar speelt gevoel een belangrijke rol, en ook hartslag heeft zijn nut. Uw wattage kan dat wel oké zijn maar als uw gevoel niet oké is dan kom je niet ver.
 
Ga jij tegen Stijn Baeten zeggen dat hij er niks van snapt? :p
Kan je even duiden wat je bedoelt?
Ik zie hem in de Kennedy bergaf gemiddeld 2'50/km halen (voor de gps-bug in tunnel) en bergop ruim meer dan 3'10/km halen aan een constante hartslag.
In de Konijnenpijp liep hij dan weer een egaler tempo, en was de hartslag in de afzink enkele slagen per minuut lager dan z'n gemiddelde en op het stuk bergop enkele slagen per minuut hoger dan z'n gemiddelde. Dat is redelijk standaard gezien je daar naar het einde toe gaat. In die fase van de wedstrijd probeer je de benen nog 1 keer op te laden om de helling op te vlammen.
 
Kan je even duiden wat je bedoelt?
Ik zie hem in de Kennedy bergaf gemiddeld 2'50/km halen (voor de gps-bug in tunnel) en bergop ruim meer dan 3'10/km halen aan een constante hartslag.
In de Konijnenpijp liep hij dan weer een egaler tempo, en was de hartslag in de afzink enkele slagen per minuut lager dan z'n gemiddelde en op het stuk bergop enkele slagen per minuut hoger dan z'n gemiddelde. Dat is redelijk standaard gezien je daar naar het einde toe gaat. In die fase van de wedstrijd probeer je de benen nog 1 keer op te laden om de helling op te vlammen.

Wat ik bedoel is dat het verschil tussen omlaag en omhoog niet zo gigantisch groot hoeft te zijn.
Het is logisch dat je naar beneden wat versnelt en omhoog wat vertraagt om een zo goed als constante inspanning te hebben. Maar dat het ook mag om omlaag wat comfortabeler te lopen en omhoog iets dieper moet gaan, relatief natuurlijk.
Maar dat je moet trachten wel globaal gezien een zo egaal mogelijk tempo te lopen.
 
Vandaag toch ferm gepakt door de warmte. De warming-up viel nog mee, maar bij mijn blokje van 4k toch moeten inhouden om de hartslag in Z3 te houden. Tijdens de cooling-down zelfs moeten wandelen om in Z2 te blijven.

Volgens Garmin is op een maand tijd mijn lactaatdrempel gezakt van 180 naar 172. Op deze manier wordt het wel moeilijker om in de juiste zones te blijven. Trenara klaagt nu al dat ik overdrijf.
 
Terug
Bovenaan