Afantasie

Kan jij dan sneller bepaalde zaken relativeren? Neem nu, een liefdesbreuk. De fantasie: 'wat als...' valt al helemaal weg dan?

M.a.w. heb jij een superkracht of handicap?
Goh, je kan wel "redeneren" over wat-als zaken he. Je kan ze alleen niet visueel inbeelden. Dus kan moeilijk oordelen of ik nu sneller kan relativeren dan iemand anders.

Maar superkracht vs handicap, afhankelijk van de situatie. Voor sommige dingen is het handig (bvb het makkelijk kunnen onthouden van lijsten van eigenschappen), voor andere dingen (vooral dan het vergeten van overleden dierbaren) is het wel jammer.

En je beseft ook wel dat er veel dingen zijn die je na een tijd gewoon niet meer gaat weten he.
 
Veel zaken in het leven kan je op twee manieren zien. Dat is ook een sterkte, maar superkracht vs handicap, in werkelijkheid zijn dingen minder zwart vs wit. Veel goede zaken kunnen ook slecht zijn en andersom. Iemand met veel zelfvertrouwen kan je arrogant noemen. Iemand die arrogant is, kan je iemand noemen die veel zelfvertrouwen heeft. Eufemismes en dysfemismes. Natuurlijk in bepaalde zaken is dat wat moeilijker om te zien en is de trade off het ook niet echt waard. Maar veel kan je wel op deze manier relativeren of op een bepaalde manier verwoorden waardoor iets negatiefs iets positiefs wordt. Dat is de kracht van verwoording en de kracht van perceptie (en deceptie). En sowieso is ons waarnemen en ons denken al aangepast aan wat relevant is voor onze perceptie.

Goh, je kan wel "redeneren" over wat-als zaken he. Je kan ze alleen niet visueel inbeelden. Dus kan moeilijk oordelen of ik nu sneller kan relativeren dan iemand anders.

Maar superkracht vs handicap, afhankelijk van de situatie. Voor sommige dingen is het handig (bvb het makkelijk kunnen onthouden van lijsten van eigenschappen), voor andere dingen (vooral dan het vergeten van overleden dierbaren) is het wel jammer.

En je beseft ook wel dat er veel dingen zijn die je na een tijd gewoon niet meer gaat weten he.
Ik gebruik wat als scenario's soms ook om situaties voor ze gebeuren in te beelden om erop te anticiperen, maar eigenlijk helpt dat niet altijd omdat het je angstig maakt, en niet alles is te voorspellen of verloopt zoals het je verwacht. Maar je tracht wel je voor te stellen hoe iets verloopt als je het zo doet of zo of zo, en daaruit beslis je dan wat het best lijkt. Maar dat kan wel verlammend werken, en zorgt er soms voor dat je minder snel een risico neemt of te beredeneerd overkomt, en niet spontaan meer. En op sommige zaken kan je niet altijd anticiperen. En zo mis je ook wel dingen in het leven.

Ik denk persoonlijk dat veel mensen met autisme dat doen wat soms leidt tot hun rigide structuren en hun typische nood aan structuur, vermoed ik, waarbij als iets niet volgens plan verloopt men in paniek slaat, maar bij mij uit zich dat nog wat anders. Voor mij is het echt nodig om normaal over te komen, door het kopiëren van andere mensen hun sociale interacties. Persoonlijk hou ik echter wel van onvoorspelbaarheid omdat dat uitdagend overkomt voor mijn verbeeldingsvermogen, maar ik hou er dan weer niet van als ik niet aanvaard/uitgestoten word door een bepaalde sociale groep.

Maar ik denk niet altijd dat mensen dat goed begrijpen, want als je begeleiding daarvoor krijg, maken ze de meest gestructureerde versie van alles, ook thuis of dagelijkse leven en dat is eigenlijk niet behulpzaam. Ik had geen nood aan een studieplanning, want op dat vlak had ik geen problemen en moest ik daar geen uren tijd aan spenderen als ik het op veel minder tijd dat ook kan. Ik heb dat nooit begrepen, en ik heb nooit een planning (zelf opgemaakt of door iemand anders) ooit maar gevolgd, of toch niet dat ik weet (althans niet qua studieplanning).

Maar goed uiteindelijk slaag ik er wel in om wanneer het nodig is op dat vlak wel het nodige te doen, maar het kan wel mentale energie kosten. Ik denk dat de meesten niet aan mij herkennen (zeker op eerste gezicht) dat er iets mis aan mij zou zijn, wat juist tot meer onbegrip kan leiden.
 
Laatst bewerkt:
Kan je eigenlijk wel dromen wanneer je afantasie hebt?

Want dromen is toch visueel iets voorstellen. Of hoor je dan dingen wanneer je droomt?
 
Veel zaken in het leven kan je op twee manieren zien. Dat is ook een sterkte, maar superkracht vs handicap, in werkelijkheid zijn dingen minder zwart vs wit. Veel goede zaken kunnen ook slecht zijn en andersom. Iemand met veel zelfvertrouwen kan je arrogant noemen. Iemand die arrogant is, kan je iemand noemen die veel zelfvertrouwen heeft. Eufemismes en dysfemismes. Natuurlijk in bepaalde zaken is dat wat moeilijker om te zien en is de trade off het ook niet echt waard. Maar veel kan je wel op deze manier relativeren of op een bepaalde manier verwoorden waardoor iets negatiefs iets positiefs wordt. Dat is de kracht van verwoording en de kracht van perceptie (en deceptie). En sowieso is ons waarnemen en ons denken al aangepast aan wat relevant is voor onze perceptie.


Ik gebruik wat als scenario's soms ook om situaties voor ze gebeuren in te beelden om erop te anticiperen, maar eigenlijk helpt dat niet altijd omdat het je angstig maakt, en niet alles is te voorspellen of verloopt zoals het je verwacht. Maar je tracht wel je voor te stellen hoe iets verloopt als je het zo doet of zo of zo, en daaruit beslis je dan wat het best lijkt. Maar dat kan wel verlammend werken, en zorgt er soms voor dat je minder snel een risico neemt of te beredeneerd overkomt, en niet spontaan meer. En op sommige zaken kan je niet altijd anticiperen. En zo mis je ook wel dingen in het leven.

Ik denk persoonlijk dat veel mensen met autisme dat doen wat soms leidt tot hun rigide structuren en hun typische nood aan structuur, vermoed ik, waarbij als iets niet volgens plan verloopt men in paniek slaat, maar bij mij uit zich dat nog wat anders. Voor mij is het echt nodig om normaal over te komen, door het kopiëren van andere mensen hun sociale interacties. Persoonlijk hou ik echter wel van onvoorspelbaarheid omdat dat uitdagend overkomt voor mijn verbeeldingsvermogen, maar ik hou er dan weer niet van als ik niet aanvaard/uitgestoten word door een bepaalde sociale groep.

Maar ik denk niet altijd dat mensen dat goed begrijpen, want als je begeleiding daarvoor krijg, maken ze de meest gestructureerde versie van alles, ook thuis of dagelijkse leven en dat is eigenlijk niet behulpzaam. Ik had geen nood aan een studieplanning, want op dat vlak had ik geen problemen en moest ik daar geen uren tijd aan spenderen als ik het op veel minder tijd dat ook kan. Ik heb dat nooit begrepen, en ik heb nooit een planning (zelf opgemaakt of door iemand anders) ooit maar gevolgd, of toch niet dat ik weet (althans niet qua studieplanning).

Maar goed uiteindelijk slaag ik er wel in om wanneer het nodig is op dat vlak wel het nodige te doen, maar het kan wel mentale energie kosten. Ik denk dat de meesten niet aan mij herkennen (zeker op eerste gezicht) dat er iets mis aan mij zou zijn, wat juist tot meer onbegrip kan leiden.
Ik zou dat haten om "slaaf" te moeten zijn van een bepaalde planning. Kan mij dat echt moeilijk voorstellen.
Bij mij op het werk is er zo een collega, die flipt bij het minste dat verkeerd gaat, en die graag heeft dat alles zoveel mogelijk hetzelfde is. Dus volgens mij is die autistisch.
Soms kan het eens gemakkelijk zijn dat je als een robot kan werken en niet moet nadenken, maar na een tijdje gaat dat ook tegensteken. De werkelijkheid zit ook zo niet in elkaar dat er nooit onverwachte dingen gebeuren en dat iedereen altijd exact op tijd komt.
 
Ik herinner mij die reddit thread nog, er zaten daar ook echt veel mensen die opeens mindblown waren dat dit niet normaal was en dat ze dus afantasie hadden.

Bestaan er eigenlijk gradaties daarin? Ik kan me bijvoorbeeld wel dingen visueel voorstellen, maar een robotfoto bijvoorbeeld zou ik nooit van mijn leven kunnen.
Althans niet op basis van visuele herinnereningen, tenzij ik misschien 5min er voor een kwartier op dat gezicht heb zitten staren.
Of in een droom kan ik hele tijd omgaan met iemand en dan het moment dat ik wakker word niet meer weten wie dat was, omdat ik mij het gezicht niet kan herinneren.

edit:
Een auto kan ik mij visueel voorstellen, of schaapjes tellen met redelijk wat moeite lukt ook.
Maar dan bijvoorbeeld 'beeld je in dat je aan zee ligt', dat kan ik totaal niet. Al kan ik me wel een zee visualiseren, maar me inbeelden dat ik er dan ook echt lig, dat kan ik dan weer totaal niet.
 
Kan je eigenlijk wel dromen wanneer je afantasie hebt?

Want dromen is toch visueel iets voorstellen. Of hoor je dan dingen wanneer je droomt?
Ik denk dat ik wel droom, aangezien ik soms wakker schiet uit een nachtmerrie. Maar ik kan me letterlijk geen enkele droom herinneren. Dus dat is mogelijks wel op een andere manier...
Maar gebrek aan onderzoek maakt dat er nog veel dingen onduidelijk zijn.
 
Volgens mij hoef je geen visuele informatie te hebben om te dromen. Je bent nog altijd in staat om dingen te herinneren (misschien niet visueel), maar je slaat wel dingen op, en dromen kunnen volgens mij wel een gevoel losweken.

Dromen zijn erg complex en verschillende typen dromen gehad, dus het kan. Ik denk ook wel dat blinde mensen kunnen dromen. Mensen die blind zijn maar ooit hebben kunnen zien en dat gezicht verloren hebben, kunnen nog steeds 'zien' terwijl ze dromen. Mensen die blind geboren zijn hebben nooit die informatie van wat ze zien kunnen opslaan en dromen op een andere manier, maar blinde mensen kunnen wel dromen. Wel heeft iemand die blind geboren is, moeite met slaapritmes of een dagcyclus aan te houden, omdat ze niet beïnvloed worden door dag-en nachtritme of zonlicht en geen stimulus krijgen door de zon die opkomt. https://en.wikipedia.org/wiki/Non-24-hour_sleep–wake_disorder

Ik heb heel vreemde dromen gehad, en veel van mijn dromen hebben geen geluid of het geluid kan ik me nooit herinneren, maar in een droom ben je alwetend dus je hoeft niets te horen om te weten wat je doet of hoort. Natuurlijk maak je het ook niet zo 100% bewust mee. Ik heb vrij recent zelfs nog hypnagogia wakker meegemaakt, waarbij ik eigenlijk bewust was terwijl ik in slaap viel en de hypnagogische staat meemaakte een slaapverlamming kreeg bij het inslapen. Op dat moment omdat het wat eng werd, dacht ik van gewoon relax en dan krijg je megazware hallucinaties (vooral op gevoel bij mij, echt vallen) en ervaarde ik het fenomeen: lucid thought. Er bewust van zijn dat je bewust bent. Daar had ik ook weinig visuele stimuli bij. Maar het was wel iets geks.

Misschien dat je de dromen wel hebt, maar dat je door afantasie de dromen niet meer kan herinneren, maar misschien wel kan weten dat je gedroomd hebt of dat je een nachtmerrie hebt gehad. Maar dat is inderdaad iets dat ik niet weet. Ik denk niet dat het bij de droom misloopt, maar bij het herinneren/inbeelden van dromen want dat is hetzelfde als herinneren/inbeelden van een gebeurtenis.

En daarbij er zijn veel mensen die heel veel moeite hebben met het herinneren van dromen. Er zijn aanwijzingen dat wij 5-6 keer dromen op een nacht. Er is bijna niemand die ze allemaal herinnert, ik herinner niet elke nacht of ik gedroomd heb en welke droom ik heb gehad. Ik heb wel 1 keer 5 dromen kunnen herinneren op één nacht, maar dat is eigenlijk geen goed teken, want dat is een teken dat ik slecht geslapen heb... en meerdere keren ben wakker geworden.

Opnieuw mis/vergeet je een mooie droom dan (maar we vergeten ze allemaal meestal en als we ze onthouden vervagen ze toch), en misschien vergeet je dan ook waar de nachtmerrie over gaat, dus kan voor-en nadelig zijn, allebei opnieuw.
 
Laatst bewerkt:
hmm... zou dan het feit dat ik de kleur van ogen van mijn vrouw niet voor de geest kan halen hier een voorbeeld van zijn?

Ik kan wel degelijk me zaken uit het verleden herinneren, maar heb er effectief geen echt beeld van mij. Ik kan me wel bvb het schoolgebouw herinneren waar ik les had, ik weet dat er een draaitrap was naar boven, maar kan me geen enkele klas voor de geest halen.

Ik heb wél veel fantasie, in de zin dat ik situaties kan bedenken (ja, ook erotisch :p), maar stel me daar idd weinig visueels in m'n hoofd bij voor.

Ik slaap ook echt gigantisch goed, net doordat ik niet met beelden in mijn hoofd zit of teveel over zaken nadenk. ook dit past hier wel in denk ik.

Eens wat meer over doorlezen. Want er zijn zoveel 'aandoeningen' die vanalles kunnen voorstellen :)
 
hmm... zou dan het feit dat ik de kleur van ogen van mijn vrouw niet voor de geest kan halen hier een voorbeeld van zijn?

Ik kan wel degelijk me zaken uit het verleden herinneren, maar heb er effectief geen echt beeld van mij. Ik kan me wel bvb het schoolgebouw herinneren waar ik les had, ik weet dat er een draaitrap was naar boven, maar kan me geen enkele klas voor de geest halen.

Ik heb wél veel fantasie, in de zin dat ik situaties kan bedenken (ja, ook erotisch :p), maar stel me daar idd weinig visueels in m'n hoofd bij voor.

Ik slaap ook echt gigantisch goed, net doordat ik niet met beelden in mijn hoofd zit of teveel over zaken nadenk. ook dit past hier wel in denk ik.

Eens wat meer over doorlezen. Want er zijn zoveel 'aandoeningen' die vanalles kunnen voorstellen :)
Lijkt wel alsof je inderdaad ook afantasie hebt. Die draaitrap is bvb zo'n eigenschap die je onthouden hebt. Maar je kan u hoogstwaarschijnlijk niet herinneren welke kleur de leuning had? Uw hersenen hebben dan gewoon het feit "draaitrap" geregistreerd, maar niet het visuele beeld er bij.

Iets waar ik gisteren nog over dacht, ik heb jarenlang geskateboard, en een belangrijk punt daarin is dat je tricks moet "visualiseren" voordat je ze doet. Ik kan dat dus niet, maar ik kan wel een soort van "gevoel" inbeelden in mijn benen over wat ik exact moet doen.

Wel grappig dat er zoveel mensen ontdekken dat ze het hebben, omdat er toevallig iemand op een forum het al eens ergens anders gelezen had. Lijkt me nu eens écht iets interessant om te onderzoeken, maar blijkbaar gebeurt er heel weinig onderzoek naar...
 
Wel grappig dat er zoveel mensen ontdekken dat ze het hebben, omdat er toevallig iemand op een forum het al eens ergens anders gelezen had. Lijkt me nu eens écht iets interessant om te onderzoeken, maar blijkbaar gebeurt er heel weinig onderzoek naar...
Er is geen oplossing (behandeling, medicatie) voor nodig dus er is geen financiële motivatie.
 
Heeft niet iedereen een altijd wel ergens een soort afantasie? En lijkt het daarom zo herkenbaar voor veel mensen?

Denk dat die 2% waarvan sprake echt wel degene zijn die het in de zwaarste vorm hebben en zich dus quasi niks voor de geest kunnen halen.

Ik let bv heel erg op details, ik kan mijn huis zo vanuit mijn hoofd gaan natekenen, maar mijn vrouw bv zou dat absoluut niet kunnen.

Een leuk iets dat ik ooit heb gezien in de les: de leraar vroeg aan iedereen in de klas om zijn/haar horloge uit doen en af te geven. Vervolgens vroeg hij dit horloge na te tekenen op een blad. Werkelijk niemand had zijn horloge volledig correct getekend. Iets waar je dus dagelijk, meerdere keren naar kijkt, kon niemand exact tekenen of beschrijven.
 
Heeft niet iedereen een altijd wel ergens een soort afantasie? En lijkt het daarom zo herkenbaar voor veel mensen?

Denk dat die 2% waarvan sprake echt wel degene zijn die het in de zwaarste vorm hebben en zich dus quasi niks voor de geest kunnen halen.

Ik let bv heel erg op details, ik kan mijn huis zo vanuit mijn hoofd gaan natekenen, maar mijn vrouw bv zou dat absoluut niet kunnen.

Een leuk iets dat ik ooit heb gezien in de les: de leraar vroeg aan iedereen in de klas om zijn/haar horloge uit doen en af te geven. Vervolgens vroeg hij dit horloge na te tekenen op een blad. Werkelijk niemand had zijn horloge volledig correct getekend. Iets waar je dus dagelijk, meerdere keren naar kijkt, kon niemand exact tekenen of beschrijven.
Dat is eerder een voorbeeld van hoe slecht uw geheugen is. De vraag is hoeveel mensen een horloge voor zich konden zien om ze te tekenen.
Als ik bvb "een appel" moet tekenen, dan teken ik iets dat vanboven wat weg heeft van een hartje, en van onder afgerond is ipv een punt. En een steeltje.
Niet omdat ik mij een appel voor de geest kan halen, maar omdat ik geleerd heb dat een appel die vorm heeft.
Ogen dichtdoen en denken aan een appel blijft dus echt gewoon zwart, ik zie geen appel ofzo.
 
Dat is eerder een voorbeeld van hoe slecht uw geheugen is. De vraag is hoeveel mensen een horloge voor zich konden zien om ze te tekenen.
Als ik bvb "een appel" moet tekenen, dan teken ik iets dat vanboven wat weg heeft van een hartje, en van onder afgerond is ipv een punt. En een steeltje.
Niet omdat ik mij een appel voor de geest kan halen, maar omdat ik geleerd heb dat een appel die vorm heeft.
Ogen dichtdoen en denken aan een appel blijft dus echt gewoon zwart, ik zie geen appel ofzo.

Denk niet dat dit puur algemeen geheugen is hoor. Ik ga er vanuit dat mijn vrouw haar algemene geheugen quasi even goed is als het mijne. Het is imo eerder het vermogen om bepaalde zaken die je dagelijks ziet ook visueel voor te stellen. En of je daarbij ook op bepaalde details let. Dat zal dan wel met geheugen te maken hebben en wat je al dan niet opslaat, maar daarom niet puur of je geheugen goed of slecht is.

Mijn vrouw onthoudt namen als geen ander, ik ben daar dan weer een ramp in.
 
Het is vergelijkbaar met het spectrum van perfect zien tot blind. Niet alle slechtziende mensen zijn blind.

Afantasie noemen ze vaak een blinde verbeelding, in dat geval is er dus helemaal niets.

EQI-ampWoAAuHzS
 
Het is vergelijkbaar met het spectrum van perfect zien tot blind. Niet alle slechtziende mensen zijn blind.

Afantasie noemen ze vaak een blinde verbeelding, in dat geval is er dus helemaal niets.

EQI-ampWoAAuHzS
Ik denk wel dat het heel moeilijk is voor mensen die het niet hebben, om het voor te stellen. Het feit dat er echt gewoon niks is, zal voor velen wel "onmogelijk" aanvoelen. Net zoals het hele "aan niks denken", hier komt dat quasi automatisch, ik moet actief aan dingen denken want verbeelding spuwt geen random beelden uit. Maar heel veel mensen snappen écht niet dat het uberhaupt kan om aan niks te denken.
 
Er is geen oplossing (behandeling, medicatie) voor nodig dus er is geen financiële motivatie.
Geen oplossing voor, maar misschien wel een link naar andere "ziektes" waar je wel een oplossing voor wil (alzheimer ofzo). Het is duidelijk een punt waarop het brein van een deel van de bevolking anders werkt, dus lijkt me toch echt vrij nuttig om te onderzoeken :p
 
Spillie (van Big Brother) heeft afasie, dacht even dat het afantasie was maar blijkbaar is dat een stoornis dat je moeilijk uit je woorden geraakt.
 
Spillie (van Big Brother) heeft afasie, dacht even dat het afantasie was maar blijkbaar is dat een stoornis dat je moeilijk uit je woorden geraakt.
Sta mij toe om deze post een beetje grappig te vinden :D, want misschien heb je ook wel afasie als je die 2 door elkaar slaat :D
 
Lol, ik lees hier net wikipedia, en die beschrijven echt 100% dezelfde dingen :p
"feiten kunnen opnoemen, maar geen beeld voor ogen hebben"
"niet beseffen dat uw beeld anders is dan bij anderen"
"confronterend vinden dat je geen beeld van overledenen kan oproepen"

Een voorbeeld dat ze daar aanhalen is "schaapjes tellen". Ik ging er dus altijd van uit dat dit een soort beeldspraak was voor random tellen zo hoog mogelijk tot je in slaap valt. Maar anderen mensen zien dan effectief schapen blijkbaar? :p
Ik had al eens van afantasie gehoord en dacht wel dat ik dat had, maar uw laatste punt is bij mij echt nu pas doorgedrongen dat dat voor anderen niet gewoon tellen is. Faaak!
 
Terug
Bovenaan