Monkeycraft

Toen de PlayStation 2, Nintendo’s GameCube en de allereerste Xbox je van het waren, explodeerde de verbeelding van menig ontwikkelaars. De geüpgradede hardware die de producenten in kwestie op de markt brachten, plus de praktische ervaring (qua 3D-gameplay) die vele teams in hun mars hadden na de vorige generatie consoles, gaf de geboorte aan heel wat verfrissende experimenten. Eén van deze was de notabele Katamari Damacy, afkomstig uit het fantasierijke brein van Keita Takahashi. Met zijn debuut verwierf hij enige bekendheid, hoewel hij uiteindelijk bij Bandai Namco vertrok, zodat hij vervolgens kon werken aan titels zoals Noby Noby Boy, Wattam en het toekomstige to a T. Ongeacht het feit dat de man ondertussen de Japanse firma verliet, gunt Bandai Namco ons af en toe een nieuwe versie van zijn geesteskind, gaande van opvolgers tot zogenaamde restauraties...

Klonoa is altijd een ietwat vreemde vogel geweest. Het katwezentje deed zijn intrede in 1997, een periode waarin er heel wat bewoog wanneer het op platformers aankwam. Games als Crash Bandicoot stuurden spelers door zorgvuldig opgebouwde hindernisbanen terwijl Spyro the Dragon en Super Mario volop voor grote levels in 3D gingen waarin je naar hartenlust kon exploreren. Klonoa koos dan weer voor een totaal andere aanpak door de actie weliswaar in een 3D-wereld te plaatsen, maar je als speler enkel op een tweedimensionaal pad te laten bewegen. Dat zoiets er zelfs toen al voor zorgde dat Klonoa ietwat gedateerd aanvoelde, behoeft weinig uitleg lijkt me. Toch heeft de kattenkop na al die jaren nog steeds een warm plekje bij velen, wat ervoor zorgt dat we nu deze Phantasy Reverie Series te spelen krijgen. Het is een heuse mondvol om een pakketje te omschrijven dat bestaat uit twee remakes van de twee Klonoa-games. Of de jaren aardig geweest zijn voor deze mascotte of dat ze hem toch...