Zo, mijn laatste post hier is alweer van een tijdje geleden. Vorige week ben ik een sportkeuring en een inspanningstest laten doen. En heb toch even goed moeten nadenken over het vervolg na beiden. Ik heb er een erg dubbel gevoel aan overgehouden. Misschien is het wel leuk om hier een semi-verslagje te maken.
Na het lezen en horen van een paar interessante trainingswijzers (80/20, Jack Daniels, Trenara...) leek het me wel eens nuttig om een inspanningstest te laten doen en mijn zones correct te laten bepalen. En ook om te zien of ik conditioneel er al op vooruit ben gegaan. Maar er zitten hartproblemen in de directe familie, dus leek het me zinnig om eerst langs de huisarts te gaan. Die raadde ook een inspanningstest aan, gekoppeld aan een sportmedische keuring door een sportarts. SPORTS van het UZA is dichtbij, dus daar maar gegaan. Kwam ook goed aangeraden.
Vooral organisatorisch was het een beetje een boeltje. Daar ga ik niet op in, was een beetje van hot naar her, alsof er nog iemand extra eerst moest kunnen factureren voor ik door mocht. Maar qua opvolging en onderzoek was het allemaal wel heel goed. Wel grappig, de arts kon zien dat ik 10j geleden mijn enkelbanden had afgescheurd, en dat ik m'n ITB-oefeningen meer rechts doe dan links
Dan de maximale inspanningstest. Enfin, maximaal... Ik keek er eerlijk gezegd wel naar uit om helemaal tot het gaatje te gaan, was er klaar voor. Ik vond ook dat hij de blokken laag had ingeschat, ik wilde wel iets sneller eindigen dan 12km/u... Dus 12,5 en 14 als laatste. Alleen ben ik aan die laatste niet geraakt. Ik moest me verplaatsen op de loopband, kwam met mijn hand aan de noodstop en de zekering vloog uit, waardoor ik ineens stilstond (typisch). In het voorlaatste blok. Nu ja, het volgende had ik toch niet uitgelopen, en volgens de kinesist had hij genoeg informatie.
Het resultaat vond ik toch een beetje ontnuchterend. "Onvoldoende basisconditie" heet het, en dat is te zien aan de grafiek die te snel aan het 2mmol-punt zit, al bij 8km/u. Da's wel spijtig, want ik heb bijvoorbeeld netjes het STR5 en STR10-plan aangehouden. Blijkbaar toch een beetje te snel telkens. Zijn advies: Letten op de HR-drift, waarbij de HR stijgt naarmate de inspanning blijft duren, aan dezelfde snelheid. Zodra ik dat zie, moet ik wat gas terugnemen of stappen (aan 8km/u gas terugnemen is niet simpel...).
Ik dacht natuurlijk: Pf, dat heb ik niet! Ik ben al beter getraind dan dat! Wel, blijkbaar niet
Bij een eerste test 5x moeten stappen op 40min tijd. Raar genoeg bij m'n lange loop 90min kunnen lopen zonder stoppen. Eigenlijk mogen die lange wel niet meer, pas als ik die HR-drift niet meer zie. Ik begon net plezier te hebben in het loskomen van die hartslag, in het wat vrijer lopen op gevoel, ketent dit me er nog veel meer aan. Ik twijfel nog tussen gewoon doorbijten (zonder al te veel plezier), en mijn trainingen lopen zoals ik ze liep (met minder effect, zeker in die basis).
Mijn doel van een 10M in 1u30 zag hij ook nog niet meteen goed komen, maar daar ben ik nog niet zo zeker van
Ik heb weer een kriebel aan mijn ITB en ben een beetje bang, maar als die wegblijft straks, loop ik zondag m'n poging.
O, en ik had ook nog wel een vraagje: Doen jullie een pauze door het jaar? Ik las dat je beter elke 4 maanden ook even langer rust neemt.
