Archief - Welke "mentale stoornis" heb jij? #2

Als "mentale stoornis" tussen aanhalingstekens zou ik graag aanhalen: hoogsensitiviteit.

Ja ik weet, dat valt ten hedendage nog bij velen onder pseudo wetenschap valt.
Het is ook niet echt een ziekte maar het is wel een manier dat uw zenuwstelsel is opgezet, way of life die u een totaal andere perceptie over de wereld geeft dan de meeste anderen hebben.

Heb er genoeg over gelezen om te concluderen dat dit geen allegaartje van diverse psychologische profielen is maar wel een zeer concreet eigen profiel is.
Waarvan ik echt tegen de absolute top zit. Ik zou mezelf als perfecte persoon zien om een getuigenis in zo'n boek te zetten.
Redelijk mindblowing als je dit ontdekt in de literatuur enige jaren geleden, plots wordt alles de afgelopen 30 jaar een stuk duidelijker.

MiniJeffrey zei:

Nog mensen met OCD (zogenaamde 'pure O' vooral)?

Klik om te vergroten...

Yes, hello. Het is al veel beter (misschien zelfs helemaal weg, denk ik?) maar zal er altijd wel een beetje gevoelig voor blijven denk ik. Het was vanalles en nog wat. Dingen op voorhand uitpluizen, alles willen controleren, bepaalde ritueeltjes, angst om nieuwe dingen te doen (het onverwachte, het oncontroleerbare). Het enige waar ik écht nog heel hard mee sukkel is het morele (goed/slecht zijn, het goede doen, het slecht doen, mezelf vertrouwen, stiekem denken dat ik een ongelofelijke bitch ben,..). Daar raken mijn hersentjes nog steeds helemaal van in de war!

Five-seveN zei:

Als "mentale stoornis" tussen aanhalingstekens zou ik graag aanhalen: hoogsensitiviteit.

Klik om te vergroten...

In dezelfde zin: introversie. Ik heb best veel tijd alleen nodig om te herladen en af en toe ben ik overprikkeld en dan gaat het mis. Lawaai kan ik héél slecht mee om, of drukte en chaos. Ik ben ook helemaal niet zo sociaal en heb daar allemaal érg weinig behoefte aan. Ik denk dat ik een van de weinig ben die echt 0,0 last heeft met corona...

Glashelder, zou het niet kunnen dat je in het autisme spectrum zit? Die dingen die je daar opsomt, vind je daar ook terug.

jawadde001 zei:

Glashelder, zou het niet kunnen dat je in het autisme spectrum zit? Die dingen die je daar opsomt, vind je daar ook terug.

Klik om te vergroten...

Dunno, zou kunnen. Heb me dat ook wel eens bedacht maar ook nog niet echt goesting gehad om daar tijd en/of geld aan te besteden, aan dat uitzoeken Ik heb gewoon mijn quirks.

Sowieso ook maar héél licht dan ze. Een ex van me heeft autisme, licht autisme en da's een wereld van verschil met mij. Zo mijn dingen maar dan 100x uitvergroot.

Asperger is een lichte vorm van autisme. Is zelfs zo dat je dit bij de meeste mensen niet eens merkt dat ze het hebben.

Mrrobot zei:

Yeah.
Al meer dan 10 jaar. Vind/vond ik persoonlijk moeilijkste om mee te leven. Ook lang geduurd voor ik zelf die diagnose gevonden had. Moeilijk om aan mensen uit te leggen ook, zonder dat ze denken dat je een gek of psychopaat bent.
Bij mij ist voornamelijk harm-ocd. Intrusive thoughts die ineens op springen en de schrikreacties errond.
Ik ontweek mensen. Situaties. Zelfs eigen familie. Want komt meest voor bij iemand die je echt graag ziet.
Angst, pure o, depressie, ziekte hangen allemaal close bij mij.

Klik om te vergroten...

Same, ook harm OCD hier. Drie jaar geleden eerste keer voorgehad, enorme paniekaanval gekregen dan. Dan met ups en downs zonder professionele help verder, twee jaar geleden grote crash opnieuw. Dan toch hulp gezocht bij psychiater en psycholoog. Sindsdien fel verbeterd en nu al +- 2 jaar stabiel met kleine schommelingen als ik wat vermoeid ben of nu bv met aanbreken herfst. Gelukkig geen ernstige aanvallen meer, meestal zijn de gedachten zwak en vrij snel weg opnieuw.

Ik heb me er bij neergelegd dat het wss nooit 100% weg gaat, maar met de 98% van nu ben ik al tevreden. Blijft beangstigend hoe uw geest plots zo'n vreselijke gedachten kan produceren, maar het leren loslaten van die gedachten heeft mij veel geholpen om niet in die spiraal te belanden. En ook het leren beseffen dat die gedachten niets betekenen (egodystoon) en er dus niet op panikeren.

Ik had vooral mentale compulsies (uzelf overtuigen dat je niet zo in elkaar zit, op internet dingen opzoeken ter bevestiging, etc.) en tijdens de zware crash had ik mijn ouders ook gevraagd alle messen etc. mee te nemen.

MiniJeffrey zei:

Same, ook harm OCD hier. Drie jaar geleden eerste keer voorgehad, enorme paniekaanval gekregen dan. Dan met ups en downs zonder professionele help verder, twee jaar geleden grote crash opnieuw. Dan toch hulp gezocht bij psychiater en psycholoog. Sindsdien fel verbeterd en nu al +- 2 jaar stabiel met kleine schommelingen als ik wat vermoeid ben of nu bv met aanbreken herfst. Gelukkig geen ernstige aanvallen meer, meestal zijn de gedachten zwak en vrij snel weg opnieuw.

Ik heb me er bij neergelegd dat het wss nooit 100% weg gaat, maar met de 98% van nu ben ik al tevreden. Blijft beangstigend hoe uw geest plots zo'n vreselijke gedachten kan produceren, maar het leren loslaten van die gedachten heeft mij veel geholpen om niet in die spiraal te belanden. En ook het leren beseffen dat die gedachten niets betekenen (egodystoon) en er dus niet op panikeren.

Ik had vooral mentale compulsies (uzelf overtuigen dat je niet zo in elkaar zit, op internet dingen opzoeken ter bevestiging, etc.) en tijdens de zware crash had ik mijn ouders ook gevraagd alle messen etc. mee te nemen.

Klik om te vergroten...

Heb/had zelfde mentale compulsies.
Feit dat het een naam had, heeft veel gedaan.
Ik sla zelfs geen spinnen of vliegen dood, neem die altijd in glas en zet die buiten. Psychologe had me ooit gezegd van "je bent je gedachten niet".
Maar op zen ergst heb ik daar wel van afgezien. Zitten "roepen" in men geest telkens iemand praatte met me. Collegas, familie ontwijken. Ik zag dan ook altijd zo'n gedachtenflitsen voor me.
Blijkbaar omdat we net zo empathisch zijn, verergeren we het zelf door er tegen in te gaan.
Meeste mensen staan er niet bij stil.

jawadde001 zei:

Asperger is een lichte vorm van autisme. Is zelfs zo dat je dit bij de meeste mensen niet eens merkt dat ze het hebben.

Klik om te vergroten...

De ergste vorm van autisme vind ik de volgende: Dat zijn mensen die fysiek normaal zijn/lijken, ook op het eerste zicht normaal reageren als je communiceert met hen, maar die eigenlijk geestelijk de volle 100% ondoordringbaar zijn en dus altijd naast de kwestie antwoorden. Ze moeten ook altijd gelijk krijgen, zijn erg opdringerig, en als je ze toch gelijk geeft om hen te doen stoppen, en je kijkt de volgende dag naar je whatsapp dan staan daar letterlijk 100 (!) nieruwe berichten met ik heb gelijk want, ik dit, ik dat ... en ze hebben dan niet door dat je gestopt bent met praten er tegen.

Ik weet niet hoe dit type autisme heet, maar het is héél erg, zowel voor de persoon zelf als voor de naasten ..

Ooit zo'n persoon meegemaakt en ik dacht echt: die mens speelt met mijn voeten, dit kan niet echt zijn. Maar dat bleek na een gesprek met zijn ouders weldegelijk allemaal echt en gemeend te zijn. Héél erg vind ik dat.

Iets waar ik trouwens wel veel aan gehad heb: de app GG OCD Anxiety & Depression (en het zusje GG Relationship Doubt & Obsessions). 't Is precies beetje anders van UI dan toen ik het vaak gebruikte (GG Relationship is nog hetzelfde van UI), maar het hielp echt wel. Soms ook zinnetje waarvan ik zei "ah, huh, zo heb ik er nog nooit over gedacht" (heel domme dingen hoor, zoals "je moet niks doen met gedachten").

Er is een pay-gedeelte en ik heb er ook een tijdje voor betaald omdat het mij echt deugd deed, maar ook met de free levels geraak je al heel ver.

Mrrobot zei:

Psychologe had me ooit gezegd van "je bent je gedachten niet".

Klik om te vergroten...

Gedachten zijn geen feiten

Hi, misschien een heel rare vraag but fuck it : Ik denk dat ik wel zo goed als elke stoornis heb uit het lijstje, behalve bipolar,borderline en schizofrenie.
Ik heb een tijdje geleden als eens opgenomen geweest voor "irrationele depressie", wat achteraf gezien eerder was omdat ik zoveel niet durfde vertellen tegen mijn psycholoog en psychiater.
Ik denk niet dat die depressie toen irrationeel was. Anyway tijdje terug healthygamers.gg gevonden online, en mijn grootste copingmechanism dat compleet uiteengespat is en ik ben nu wel overtuigd dat ik best terug naar een psycholoog ga. Maar nu is mijn vraag hoe doe je dat? Dit is namelijk al een van mijn problemen, ernaar bellen dat kan ik niet zomaar, it terrifies me. Mailen mocht ook, maar nu zit ik al daaaagen te dobberen/deleten/aanpassen zodat mijn mail goed genoeg is... Zet je in zo'n mail je halve levensverhaal? Of is dat gewoon kort en bondig : Dit is mijn naam, ik had graag een afspraak gemaakt?
Het is misschien een rare domme vraag, but any tips are appreciated.

memorexxx zei:

Hi, misschien een heel rare vraag but fuck it : Ik denk dat ik wel zo goed als elke stoornis heb uit het lijstje, behalve bipolar,borderline en schizofrenie.
Ik heb een tijdje geleden als eens opgenomen geweest voor "irrationele depressie", wat achteraf gezien eerder was omdat ik zoveel niet durfde vertellen tegen mijn psycholoog en psychiater.
Ik denk niet dat die depressie toen irrationeel was. Anyway tijdje terug healthygamers.gg gevonden online, en mijn grootste copingmechanism dat compleet uiteengespat is en ik ben nu wel overtuigd dat ik best terug naar een psycholoog ga. Maar nu is mijn vraag hoe doe je dat? Dit is namelijk al een van mijn problemen, ernaar bellen dat kan ik niet zomaar, it terrifies me. Mailen mocht ook, maar nu zit ik al daaaagen te dobberen/deleten/aanpassen zodat mijn mail goed genoeg is... Zet je in zo'n mail je halve levensverhaal? Of is dat gewoon kort en bondig : Dit is mijn naam, ik had graag een afspraak gemaakt?
Het is misschien een rare domme vraag, but any tips are appreciated.

Klik om te vergroten...

Gewoon mailen als je dat liever doet, kort of lang maakt niet uit. Voel je je op je gemak bij de huisarts,? Die heeft meestal wel een goed idee wie zoal de goede psychologen/therapeuten in de buurt zijn. Huisartsen worden ook effectief opgeleid om zo een eerste psychologisch gesprek te voeren dus helemaal niets mis mee om daar uw verhaal eerst eens te doen.

memorexxx zei:

Of is dat gewoon kort en bondig : Dit is mijn naam, ik had graag een afspraak gemaakt?

Klik om te vergroten...

Da's helemaal OK hoor. Als ze meer willen weten, zullen ze het wel vragen Eventueel kan je héél bondig reden geven (als in "omwille van relatieproblemen / depressie / familiale problemen / eetstoornis / etc etc had ik graag afspraak gemaakt), maar uiteindelijk zal dat allemaal in het eerste gesprek wel duidelijk worden.

makila zei:

De ergste vorm van autisme vind ik de volgende: Dat zijn mensen die fysiek normaal zijn/lijken, ook op het eerste zicht normaal reageren als je communiceert met hen, maar die eigenlijk geestelijk de volle 100% ondoordringbaar zijn en dus altijd naast de kwestie antwoorden. Ze moeten ook altijd gelijk krijgen, zijn erg opdringerig, en als je ze toch gelijk geeft om hen te doen stoppen, en je kijkt de volgende dag naar je whatsapp dan staan daar letterlijk 100 (!) nieruwe berichten met ik heb gelijk want, ik dit, ik dat ... en ze hebben dan niet door dat je gestopt bent met praten er tegen.

Ik weet niet hoe dit type autisme heet, maar het is héél erg, zowel voor de persoon zelf als voor de naasten ..

Ooit zo'n persoon meegemaakt en ik dacht echt: die mens speelt met mijn voeten, dit kan niet echt zijn. Maar dat bleek na een gesprek met zijn ouders weldegelijk allemaal echt en gemeend te zijn. Héél erg vind ik dat.

Klik om te vergroten...

Narcisme
Of gewoon koppigheid, bestaat daar een stoornis voor eigenlijk?

Ik heb wellicht Asperger. Ik zeg 'wellicht' omdat ik quasi alle kenmerken heb maar me nooit officieel heb laten diagnosticeren gezien dit behoorlijk prijzig is... . Ik slaag er niet/moeilijk in om te connecteren met andere mensen, ik heb grote periodes van mijn leven sociale angst gehad (met ontwijkend gedrag als gevolg) en heb (door gebeurtenissen in mijn jeugd) een negatief zelfbeeld en in het algemeen negatief mensbeeld opgebouwd. Een erg open, uitnodigende houding naar andere mensen heb ik hierdoor niet met als gevolg dat ik quasi geen vrienden heb. Ondanks dat ik al gedurende lange periode een vriendin heb, is het leven op deze manier natuurlijk behoorlijk eenzaam met heel wat depressieve periodes als gevolg. Voor Aspergers is het risico op zelfdoding 7,5x hoger dan in het algemeen, volgens mij net om deze reden dat ze er niet in slagen om te connecteren met anderen en bijgevolg heel eenzaam worden.

Ik heb periodiek episodes van derealisatie en depersonsalisatie.
Een alternatieve kijk hierop is dat ik een milde vorm van laag latente inhibitie heb (maar dat is geen stoornis), met wel voldoende intelligentie om de stimuli te verwerken.

Het hindert wel mijn functioneren binnen de maatschappij.

Met gans het corona gebeuren ben ik wel pakken meer ontspannen en heb ik veel minder last van existentiële crises.

Eerst een burn-out gehad die na 6 maand nauwelijks beterschap bracht.
Eigenlijk 6 maand geslapen en gehuild, wekelijks naar de psycholoog en daar dan dagen van moeten bekomen, veel meer dan dat kon ik niet. Daarop heeft de huisarts me doorgestuurd naar de psychiater, ze zei zelf: "mocht je kanker hebben, rugpijn die niet overgaat of eender welk ander fysiek probleem, zou ik je ook doorsturen naar een specialist. Dit is net hetzelfde."
Gelukkig een heel goede gevonden, veel antidepressiva uitgeprobeerd met bijna instant nevenwerkingen en zelden iets positief. Ik reageer blijkbaar extreem sterk erop, dus telkens bij een heel lage opbouwdosis al zaken als zware depressie, paranoia, night terrors,...
Uiteindelijk bleek 2.5mg sipralexa al wat beterschap te brengen. Opgebouwd naar 4mg, bij 5 kreeg ik al migraine

Geleidelijk ging het beter, werd ik in combinatie met therapie terug weer mezelf.

Dan 2x een kindje verloren tijdens de zwangerschap (zwangerschap was met goedkeuring van de psychiater, eerst besproken of ik dat wel aan ging kunnen), na de eerste onmiddellijk terug zwanger dus 6 maand lang hormonen die door je lijf gieren en 2x verlies moeten verwerken, een mens zou voor minder diep gaan zitten. Tijdens de derde (voldragen) zwangerschap extra opgevolgd om een postnatale depressie te vermijden omdat ik hiervoor een sterk verhoogd risico had.
Dochter geboren, maar helaas vaak ziek, slechte slaper, meerdere ziekenhuisopnames,... Mentaal zat ik eigenlijk wel goed maar fysiek er compleet onderdoor aan het gaan door het slaaptekort, stress,... Dus medicatie en therapie netjes aangehouden.
Nu bezig met scheiden dus zie dat ook nog niet op kortere termijn veranderen.
En eigenlijk interesseert het me ook niet zo hard om de sipralexa af te bouwen. Mocht ik met een pilletje mijn oververmoeidheid zo goed onder controle kunnen houden, ik zou een gat in de lucht springen (helaas reageer ik op slaapmedicatie even snel als op antidepressiva. Ofwel wakker wordend met migraine ofwel 12u lang zombiegevoel en dan heb ik het over 1/4de van een tablet nestrolan, zopiclone,...)

Officiële diagnose is "a-typische depressie" want eigenlijk ken ik weinig neerslachtigheid, nog nooit suïcidale gedachten gehad maar wel redelijk wat andere kenmerken van depressie zoals slaapproblemen, laag zelfbeeld, belachelijk snel onzeker en dus weinig durven ondernemen of beslissen, weinig energie, concentratieproblemen,...

Verstuurd vanaf mijn Mi A3 met Tapatalk

makila zei:

De ergste vorm van autisme vind ik de volgende: Dat zijn mensen die fysiek normaal zijn/lijken, ook op het eerste zicht normaal reageren als je communiceert met hen, maar die eigenlijk geestelijk de volle 100% ondoordringbaar zijn en dus altijd naast de kwestie antwoorden. Ze moeten ook altijd gelijk krijgen, zijn erg opdringerig, en als je ze toch gelijk geeft om hen te doen stoppen, en je kijkt de volgende dag naar je whatsapp dan staan daar letterlijk 100 (!) nieruwe berichten met ik heb gelijk want, ik dit, ik dat ... en ze hebben dan niet door dat je gestopt bent met praten er tegen.

Ik weet niet hoe dit type autisme heet, maar het is héél erg, zowel voor de persoon zelf als voor de naasten ..

Ooit zo'n persoon meegemaakt en ik dacht echt: die mens speelt met mijn voeten, dit kan niet echt zijn. Maar dat bleek na een gesprek met zijn ouders weldegelijk allemaal echt en gemeend te zijn. Héél erg vind ik dat.

Klik om te vergroten...

Ah, dat heet "AJDD": Autisme Jean-Marie Dedecker.

Volgens mijn huisarts treedt er geen gewenning op, in die zin dat je na verloop van tijd een hoger dosis SSRI's moet slikken om hetzelfde effect te bekomen.

Iemand die binnenkort eens naar de psychiater moet en dat eens kan navragen? Ik denk dat een psychiater daar een beter zicht op heeft wat de uitwerking is van zo'n antidepressivum op lange termijn.

jawadde001 zei:

Volgens mijn huisarts treedt er geen gewenning op, in die zin dat je na verloop van tijd een hoger dosis SSRI's moet slikken om hetzelfde effect te bekomen.

Iemand die binnenkort eens naar de psychiater moet en dat eens kan navragen? Ik denk dat een psychiater daar een beter zicht op heeft wat de uitwerking is van zo'n antidepressivum op lange termijn.

Klik om te vergroten...

Mijn psychiater zei me altijd dat SSRI's geen gewenningseffect hebben en dus even efficiënt blijven werken. Vergis je je niet met Benzodiazepines (kalmeerpillen)?

glashelder zei:

Iets waar ik trouwens wel veel aan gehad heb: de app GG OCD Anxiety & Depression (en het zusje GG Relationship Doubt & Obsessions). 't Is precies beetje anders van UI dan toen ik het vaak gebruikte (GG Relationship is nog hetzelfde van UI), maar het hielp echt wel. Soms ook zinnetje waarvan ik zei "ah, huh, zo heb ik er nog nooit over gedacht" (heel domme dingen hoor, zoals "je moet niks doen met gedachten").

Er is een pay-gedeelte en ik heb er ook een tijdje voor betaald omdat het mij echt deugd deed, maar ook met de free levels geraak je al heel ver.

Gedachten zijn geen feiten

Klik om te vergroten...

Thx, die app eens checken!

tijdens mijn diepste 2 dallen moest ik antidepressiva nemen, maar nu niet meer. En als er een moeilijkere periode (zoals nu: herfst) aankomt of ik voel de gedachten weer opborrelen dan zweer ik bij zaken als: veel licht in huis brengen, kamillethee om rustig te blijven, meditatie, etc. Die zaken helpen mij best wel goed bij milde symptomen moet ik zeggen.

Bij worst case episodes kan ik een kalmeerpil nemen, ik heb die altijd in huis maar al 2j niet moeten nemen. Proud