Archief - Welke "mentale stoornis" heb jij? #2

Het archief is een bevroren moment uit een vorige versie van dit forum, met andere regels en andere bazen. Deze posts weerspiegelen op geen enkele manier onze huidige ideeën, waarden of wereldbeelden en zijn op sommige plaatsen gecensureerd wegens ontoelaatbaar. Veel zijn in een andere tijdsgeest gemaakt, al dan niet ironisch - zoals in het ironische subforum Off-Topic - en zouden op dit moment niet meer gepost (mogen) worden. Toch bieden we dit archief nog graag aan als informatiedatabank en naslagwerk. Lees er hier meer over of start een gesprek met anderen.

Welke "mentale stoornis" heb jij?


  • Totaal aantal stemmers
    116
  • Opiniepeiling gesloten.

TNTim

Legacy Member
jawadde001 zei:
Volgens mijn huisarts treedt er geen gewenning op, in die zin dat je na verloop van tijd een hoger dosis SSRI's moet slikken om hetzelfde effect te bekomen.
Anekdotisch, maar soit. Ik ken heel goed iemand die dit al >15 jaar dagelijks slikt en dosis is al 15 jaar ongewijzigd.

2x werd er geprobeerd in die 15 jaar om af te bouwen, maar dat was niet bepaald een succes te noemen.

kimme1975

Legacy Member
makila zei:
De ergste vorm van autisme vind ik de volgende: Dat zijn mensen die fysiek normaal zijn/lijken, ook op het eerste zicht normaal reageren als je communiceert met hen, maar die eigenlijk geestelijk de volle 100% ondoordringbaar zijn en dus altijd naast de kwestie antwoorden. Ze moeten ook altijd gelijk krijgen, zijn erg opdringerig, en als je ze toch gelijk geeft om hen te doen stoppen, en je kijkt de volgende dag naar je whatsapp dan staan daar letterlijk 100 (!) nieruwe berichten met ik heb gelijk want, ik dit, ik dat ... en ze hebben dan niet door dat je gestopt bent met praten er tegen.

Ik weet niet hoe dit type autisme heet, maar het is héél erg, zowel voor de persoon zelf als voor de naasten .. :(

Ooit zo'n persoon meegemaakt en ik dacht echt: die mens speelt met mijn voeten, dit kan niet echt zijn. Maar dat bleek na een gesprek met zijn ouders weldegelijk allemaal echt en gemeend te zijn. Héél erg vind ik dat.

Ik lijd aan een vorm van ASS en dat is inderdaad zeer herkenbaar. Bij mij is het vooral dat ik in veel gevallen niet begrijp wat mensen juist bedoelen of zeggen. Iemand met autisme neemt alles heel letterlijk op en meestal ook zwart-wit.. In werksituaties is het moeilijk om juist begrepen te worden en omgekeerd ook.. Ik heb mijn werk al een paar keer verloren hierdoor omdat ik fel tekeer ging tegen oversten.. onbegrip.. en dergelijke.. Wij hebben een zeer vaste structuur en ritme nodig om goed te functioneren in de maatschappij maar de meeste werkgevers hebben hier geen tijd en/of geduld voor. Wat begrijpelijk is ergens..

jawadde001

Legacy Member
Kimme

Gebruik jij iets van medicatie? Ik weet wel dat er geen medicijnen zijn speciaal voor autisten, maar bepaalde eigenschappen kunnen wel aangepakt worden (met antidepressiva).

memorexxx

Legacy Member
Mulan zei:
En eigenlijk interesseert het me ook niet zo hard om de sipralexa af te bouwen. Mocht ik met een pilletje mijn oververmoeidheid zo goed onder controle kunnen houden, ik zou een gat in de lucht springen
emoji6.png
(helaas reageer ik op slaapmedicatie even snel als op antidepressiva. Ofwel wakker wordend met migraine ofwel 12u lang zombiegevoel en dan heb ik het over 1/4de van een tablet nestrolan, zopiclone,...)
Ik snap de "logica" niet van mensen die perse willen stoppen met hun medicatie voor hun mentale gezondheid. Ikzelf ben er wel mee gestopt. Maar dat was omdat ik er superdik van werd en dat was op die moment iets wat kei zwaar doorweegde op men mentale gezondheid. En ik voelde me soms nogal "gevoelloos", maar als ik moet kiezen tussen pillen pakken en die bijwerkingen of gewoon dagenlang niets kunnen buiten wenen en slapen...

Mulan zei:
Officiële diagnose is "a-typische depressie" want eigenlijk ken ik weinig neerslachtigheid, nog nooit suïcidale gedachten gehad maar wel redelijk wat andere kenmerken van depressie zoals slaapproblemen, laag zelfbeeld, belachelijk snel onzeker en dus weinig durven ondernemen of beslissen, weinig energie, concentratieproblemen,...
Dit had ik ook. Allez ja "irrationele depressie". Ik snap dat nog altijd niet eigenlijk. Het lijkt me, bij jou en ook bij mij eerder te zijn dat die "kenmerken" van depressie gewoon de oorzaak zijn eerder.
Dat heeft me echt lang gestoord en tegengewerk die diagnose. Precies alsof dat niet mocht. Zo van "wat zit gij hier onze tijd te verdoen jong?"

Mulan

Legacy Member
memorexxx zei:
Ik snap de "logica" niet van mensen die perse willen stoppen met hun medicatie voor hun mentale gezondheid. Ikzelf ben er wel mee gestopt. Maar dat was omdat ik er superdik van werd en dat was op die moment iets wat kei zwaar doorweegde op men mentale gezondheid. En ik voelde me soms nogal "gevoelloos", maar als ik moet kiezen tussen pillen pakken en die bijwerkingen of gewoon dagenlang niets kunnen buiten wenen en slapen...


Dit had ik ook. Allez ja "irrationele depressie". Ik snap dat nog altijd niet eigenlijk. Het lijkt me, bij jou en ook bij mij eerder te zijn dat die "kenmerken" van depressie gewoon de oorzaak zijn eerder.
Dat heeft me echt lang gestoord en tegengewerk die diagnose. Precies alsof dat niet mocht. Zo van "wat zit gij hier onze tijd te verdoen jong?"
Jouw verhaal maakt me nogmaals eens duidelijk dat een goede psychiater goud waard is!
Van remergon kon ik heel goed slapen maar ook nonstop goesting in eten waardoor ik dus bijkwam. Psychiater heeft het na een maand (en 4kg op de weegschaal extra) stop gezet. Ze vond die stijging in gewicht zélf te tricky. Maar was wel gewoon een pilleke pakken en een kwartier laten vertrokken voor 9u goede slaap!
emoji56.png

Wat de diagnose betreft, schrok ik ook wat van het woord depressie. Ik ken mensen met een depressie. Die verzwelgen in de donkere gedachten. Dat heb ik nooit gehad, reageerde dus heel fel op die diagnose want dat vond ik dan weer afbreuk doen op de "echte" depressieven.
De psychiater heeft heel rustig uitgelegd dat ze nu eenmaal een diagnose op papier moet zetten voor de ziekenkas maar dat er zelden 1 term is die de gehele lading dekt. Dat ik veel overeenkomsten heb en dat ze daarom voor die bewoording koos.

Ik weet dat ik geluk heb gehad dat ik de juiste mensen op het juiste moment heb kunnen treffen.
Hopelijk gaat alles nu wat beter met je?

Verstuurd vanaf mijn Mi A3 met Tapatalk

memorexxx

Legacy Member
Mulan zei:
Jouw verhaal maakt me nogmaals eens duidelijk dat een goede psychiater goud waard is!
Van remergon kon ik heel goed slapen maar ook nonstop goesting in eten waardoor ik dus bijkwam. Psychiater heeft het na een maand (en 4kg op de weegschaal extra) stop gezet. Ze vond die stijging in gewicht zélf te tricky. Maar was wel gewoon een pilleke pakken en een kwartier laten vertrokken voor 9u goede slaap!
emoji56.png

Wat de diagnose betreft, schrok ik ook wat van het woord depressie. Ik ken mensen met een depressie. Die verzwelgen in de donkere gedachten. Dat heb ik nooit gehad, reageerde dus heel fel op die diagnose want dat vond ik dan weer afbreuk doen op de "echte" depressieven.
De psychiater heeft heel rustig uitgelegd dat ze nu eenmaal een diagnose op papier moet zetten voor de ziekenkas maar dat er zelden 1 term is die de gehele lading dekt. Dat ik veel overeenkomsten heb en dat ze daarom voor die bewoording koos.

Ik weet dat ik geluk heb gehad dat ik de juiste mensen op het juiste moment heb kunnen treffen.
Hopelijk gaat alles nu wat beter met je?
Remergon, dat heb ik ook nog paar dagen gepakt. Maar ik wist zelf niet waarvoor het diende. Toen bleek dat het om te slapen was direct mee gestopt. Ik had totaal geen last om te slapen. Ik deed niet liever dan in men bed liggen.
Dat van die diagnose, ik had geen problemen met "depressie" maar met "irrationeel". Maar het resultaat was wel ongeveer hetzelfde , ik zat daar soms "al die mensen hebben echte problemen, wat zit ik hier eigenlijk te doen". Misschien onbewust daardoor ook dat ik te vroeg ben gestopt met alle therapie.
Ik was echter te schuchter om meer uitleg te vragen over die diagnose, maar wat uw phsychiater zegt houd wel steek.

Heel wat geprobeerd en fout gedaan ondertussen. Een eerste echte relatie helemaal naar de knoppen geholpen en ik snapte niet wat er mis ging.
Dan healtygamers (euhm basicaly een twitch-psycholoog) toevallig tegengekomen, en door de verhalen daar en de overeenkomsten met men eigen beseft dat er wel nog wat meer werk aan de winkel is. En ook beseft dat pshychologie niet gewoon is : diagnose maken, en de bijhorende behandeling doen en klaar is kees.

Dus nu op zoek naar een nieuwe psycholoog om nog eens te proberen de achterliggende oorzaken wat aan te pakken. Voorlopig aangezien ik niet depressief ben nu nog niet direct van plan om met medicatie te starten.

Mulan

Legacy Member
memorexxx zei:
Remergon, dat heb ik ook nog paar dagen gepakt. Maar ik wist zelf niet waarvoor het diende. Toen bleek dat het om te slapen was direct mee gestopt. Ik had totaal geen last om te slapen. Ik deed niet liever dan in men bed liggen.
Dat van die diagnose, ik had geen problemen met "depressie" maar met "irrationeel". Maar het resultaat was wel ongeveer hetzelfde , ik zat daar soms "al die mensen hebben echte problemen, wat zit ik hier eigenlijk te doen". Misschien onbewust daardoor ook dat ik te vroeg ben gestopt met alle therapie.
Ik was echter te schuchter om meer uitleg te vragen over die diagnose, maar wat uw phsychiater zegt houd wel steek.

Heel wat geprobeerd en fout gedaan ondertussen. Een eerste echte relatie helemaal naar de knoppen geholpen en ik snapte niet wat er mis ging.
Dan healtygamers (euhm basicaly een twitch-psycholoog) toevallig tegengekomen, en door de verhalen daar en de overeenkomsten met men eigen beseft dat er wel nog wat meer werk aan de winkel is. En ook beseft dat pshychologie niet gewoon is : diagnose maken, en de bijhorende behandeling doen en klaar is kees.

Dus nu op zoek naar een nieuwe psycholoog om nog eens te proberen de achterliggende oorzaken wat aan te pakken. Voorlopig aangezien ik niet depressief ben nu nog niet direct van plan om met medicatie te starten.
Hopelijk vind je op korte termijn een psycholoog waar je een goede klik mee hebt!
In coronatijden is het alles behalve een evidentie om een afspraak te maken tout court, laat staan dat je dan nog iemand treft waarmee je een klik hebt en waar je op je gemak jezelf kan laten zien.

Ik volg nu 5-6j therapie en zie dat ik een mooi traject heb afgelegd. Heel confronterend, bij momenten niets minder dan slopend, maar ik ben er ook nog lang niet! En dat is ok voor mij. De psycholoog waar ik nu bij ga, vraagt om de zoveel maand eens: "waarom wil je nog komen, wat is jouw hulpvraag?" en dat vind ik wel mooi, echt bewust stil staan bij waarom IK denk dat ik nog psychologische hulp nodig heb.

Verstuurd vanaf mijn Mi A3 met Tapatalk

memorexxx

Legacy Member
Mulan zei:
Hopelijk vind je op korte termijn een psycholoog waar je een goede klik mee hebt!
In coronatijden is het alles behalve een evidentie om een afspraak te maken tout court, laat staan dat je dan nog iemand treft waarmee je een klik hebt en waar je op je gemak jezelf kan laten zien.

Ik volg nu 5-6j therapie en zie dat ik een mooi traject heb afgelegd. Heel confronterend, bij momenten niets minder dan slopend, maar ik ben er ook nog lang niet! En dat is ok voor mij. De psycholoog waar ik nu bij ga, vraagt om de zoveel maand eens: "waarom wil je nog komen, wat is jouw hulpvraag?" en dat vind ik wel mooi, echt bewust stil staan bij waarom IK denk dat ik nog psychologische hulp nodig heb.

Verstuurd vanaf mijn Mi A3 met Tapatalk
thx!
Ja corona maakt het allemaal niet makkelijker inderdaad.

Vorige keer dacht ik dat ik er na een paar maand therapie wel vanaf ging zijn, nu besef ik wel al dat het een jarenlang (en mss wel levenslang) traject zal zijn.

En die vraag, dat is mijn horrorscenario , ik vind dat zo moeilijk om te zeggen en vormt al een barrière voor mij. Het is een beetje als vorige keer :
- "waarom voel je u zo?"
- "geen idee"

Mulan

Legacy Member
"Waarom voel je je zo" heb ik toch nog nooit gehad. Maar soms is er ook wel een heel duidelijk aanknopingspunt, een trauma. Bvb scheiding, sterfgeval,... En dat zijn heel duidelijke thema's om mee aan de slag te gaan naar verwerking toe.

Wel al meermaals door verschillende psychologen: "wat is jouw hulpvraag?" en ergens is dat een logische, geeft hen een richtlijn in wat voor persoon je bent.

Bvb: "hoe kan ik ervoor zorgen dat mensen mij leuker gaan vinden/accepteren?" duidt op een probleem in zelfvertrouwen.
"jij moet me helpen om..." kan duiden op een dominante persoonlijkheid (jij MOET) of net op iemand die heel onzeker is (ik kan het absoluut zelf niet dus JIJ moet me helpen met... ")


Verstuurd vanaf mijn Mi A3 met Tapatalk

Sovereign001

Legacy Member
Ik ben sinds een jaar gelede depressief geworden. Mijn vader is plotseling van de ene dag op de andere overleden (hartaderbreuk). Dus was enorm hard, aangezien hij echt gezond en sportief was en geen enkel teken van mankement toonde. Was echt een schok aangezien hij zijn verjaardag een paar dagen later ging vieren...

Ik heb alles moeten regelen terwijl zijn lichaam nog in de kamer lag (ramen openzetten, bedekken), begrafenisondernemer, notaris enz moeten regelen, dit terwijl mijn vrouw op punt stond om te bevallen.

Helaas 4-5 maanden later, serieuze klop gekregen en alles zeer zwart zien denken tot zelfs denken om er een eind aan te maken. Zat op een gegeven moment zelfs te bedenken hoe ik het ging doen..

Ik werd dan ook zeer gefrustreerd op alles rondom mij, tot irritatie van het minste en zelfs agressief. (baby zat te schreeuwen om eten bv. werd ik dan enorm kwaad door)

Ik ga nu bij een psycholoog maar ik vraag me soms af wat ik er staan te doen. Ik krijg het gevoel dat het niet helpt of zij mij niet helpt.. Waarom wordt je agressief? Daarom 'uitleg'.. *pent in boekje neer* En dan over iets anders wordt er gebabbeld.. Ik verwacht geen wonderpil maar kost me wel geld altijd op het einde en veel doet het me niet... Hebben jullie dat gevoel bij de psycholoog ook? Dat je precies daar een last bent?

jawadde001

Legacy Member
Ik ga niet naar een psycholoog. Bij sommigen zal het wel helpen, maar ik ken mezelf. Een beetje praten over problemen, dat werkt bij mij niet.

Mulan

Legacy Member
Een psycholoog zal maar goed helpen als je er een klik mee heb. Met de persoon én de stroming waarmee ze/hij werkt. Als je na 2x gaan niet het gevoel hebt dat je daar iets uit leert, dat je inzichten krijgt, is het voor mij simpel: op naar de volgende!
Als je je niet gehoord of geholpen voelt door je huisarts, zou je toch ook een andere zoeken?

MiniJeffrey

Legacy Member
Mulan zei:
Een psycholoog zal maar goed helpen als je er een klik mee heb. Met de persoon én de stroming waarmee ze/hij werkt. Als je na 2x gaan niet het gevoel hebt dat je daar iets uit leert, dat je inzichten krijgt, is het voor mij simpel: op naar de volgende!
Als je je niet gehoord of geholpen voelt door je huisarts, zou je toch ook een andere zoeken?

Ik had dat met mijn eerste psycholoog, heel vriendelijke dame maar ik had na paar sessies echt niet het gevoel dat zij mij veel bijbracht, het waren echt praatsessies, terwijl ik meer technieken of inzichten verwachte in hoe omgaan met OCD, intrusieve gedachten, etc.

BlackOccult

Legacy Member
Sovereign001 zei:
Hebben jullie dat gevoel bij de psycholoog ook? Dat je precies daar een last bent?
Een last zijn? Probeer aub eens een andere psycholoog dan, zoals hier wordt voorgesteld, je hebt recht op betere hulp. Of probeer te bespreken dat je je momenteel niet geholpen voelt, en graag een andere aanpak wenst.

kimme1975

Legacy Member
jawadde001 zei:
Kimme

Gebruik jij iets van medicatie? Ik weet wel dat er geen medicijnen zijn speciaal voor autisten, maar bepaalde eigenschappen kunnen wel aangepakt worden (met antidepressiva).

Ja, ik neem antidepressiva.. mijn autisme is vastgesteld geweest tijdens mijn behandeling voor burn-out/depressie..

jawadde001

Legacy Member
kimme1975 zei:
Ja, ik neem antidepressiva.. mijn autisme is vastgesteld geweest tijdens mijn behandeling voor burn-out/depressie..

Wat neem je?

Is dit iets tijdelijks voor de momenteel moeilijke weken te overbruggen die je nu doormaakt of meer iets voor lange termijn (levenslang)?

Ben zelf terug begonnen met Paroxetine (20 mg).

kimme1975

Legacy Member
jawadde001 zei:
Wat neem je?

Is dit iets tijdelijks voor de momenteel moeilijke weken te overbruggen die je nu doormaakt of meer iets voor lange termijn (levenslang)?

Ben zelf terug begonnen met Paroxetine (20 mg).

Ik moet de rest van mijn leven anti-depressiva nemen helaas.. Ik neem Venlafaxin Retard Sandoz 150mg

MiniJeffrey

Legacy Member
kimme1975 zei:
Ik moet de rest van mijn leven anti-depressiva nemen helaas.. Ik neem Venlafaxin Retard Sandoz 150mg

Ach het is maar een pilletje. Antidepressiva doen op lange termijn zo goed als geen kwaad, dus dank denk ik: ach als het dat maar is. Er nemen zoveel mensen een pilletje per dag voor x of Y.

Als het je helpt, dat is het belangrijkste!

Mulan

Legacy Member
MiniJeffrey zei:
Ach het is maar een pilletje. Antidepressiva doen op lange termijn zo goed als geen kwaad, dus dank denk ik: ach als het dat maar is. Er nemen zoveel mensen een pilletje per dag voor x of Y.

Als het je helpt, dat is het belangrijkste!
Helemaal mee eens!
Ik zie het ècht als een chemische onbalans die min of meer genormaliseerd wordt met een pilletje, zoals mensen die elke dag een pilletje moeten nemen tegen een te hoge bloeddruk, vrouwen die hormonen nemen in de menopauze,... Die bekijken we toch ook niet alsof het freaks zijn?

Verstuurd vanaf mijn Mi A3 met Tapatalk

John1307

Legacy Member
Heb zelf al tien jaar geleden mijn diagnose ASS gekregen.

Ben 6 maand geleden van job veranderd en zit al op de rand van een burn-out. Bij mijn vorige job ging ik iedere dag fluitend naar mijn werk, maar nu is het iedere dag met zware tegenzin mijn laptop openklappen. En op de koop toe onlangs vernomen dat ze al twee voorgangers hebben mogen afvoeren met een burn-out. Als er geen Covid was geweest had ik al lang mijn ontslag aangeboden en iets anders gezocht. Liever terug minder verdienen in een rustige stressloze job, dan kapot te gaan van de stress in een goedbetaalde job..
Het archief is een bevroren moment uit een vorige versie van dit forum, met andere regels en andere bazen. Deze posts weerspiegelen op geen enkele manier onze huidige ideeën, waarden of wereldbeelden en zijn op sommige plaatsen gecensureerd wegens ontoelaatbaar. Veel zijn in een andere tijdsgeest gemaakt, al dan niet ironisch - zoals in het ironische subforum Off-Topic - en zouden op dit moment niet meer gepost (mogen) worden. Toch bieden we dit archief nog graag aan als informatiedatabank en naslagwerk. Lees er hier meer over of start een gesprek met anderen.
Terug
Bovenaan