Archief - Welke "mentale stoornis" heb jij? #2
Het archief is een bevroren moment uit een vorige versie van dit forum, met andere regels en andere bazen. Deze posts weerspiegelen op geen enkele manier onze huidige ideeën, waarden of wereldbeelden en zijn op sommige plaatsen gecensureerd wegens ontoelaatbaar. Veel zijn in een andere tijdsgeest gemaakt, al dan niet ironisch - zoals in het ironische subforum Off-Topic - en zouden op dit moment niet meer gepost (mogen) worden. Toch bieden we dit archief nog graag aan als informatiedatabank en naslagwerk. Lees er hier meer over of start een gesprek met anderen.
j3T
Legacy Member
Ik denk dat ik een depressie heb maar ik weet niet echt waar ik er mee heen moet. Heb al 2 psychologen gezien maar het zet niet echt veel zoden aan de dijk. Heb gewoon geen zin meer en er is niks om naar uit te kijken. Ik zie enkel nog negatieve dingen en ik ben dat zo kotsbeu. "Gaan" kan ik ook niet want dat wil ik mijn ouders niet aandoen. En nee, 't heeft weinig met covid te maken.
Tyfius
Legacy Member
j3T zei:
Het goede nieuws is dat jij nog geen depressie hebt, maar gewoon lusteloos bent. Je kan die richting dus uit gaan, maar jij bent er vandaag nog niet!
Geloof me vrij, ik ken het verschil uit jaren eigen ervaring. En lusteloosheid los je niet op met medicatie. Lusteloosheid kan een weg richting depressie zijn, en zeker als je denkt dat je negatieve gedachten hebt. Dikwijls heb je eerder het idee "oh neen, ik ga negatieve gedachten hebben", "ik mag die negatieve gedachten niet hebben", zonder dat je ze effectief hebt, en daar zelfs een angst voor kweekt. En dan ga je de verkeerde kant uit. "Oh, die film mag ik niet zien, want daar ga ik droevig van worden en negatieve gedachten hebben", "Oh, dat liedje gaat mijn depressie triggeren", …
Het probleem bij een depressie en lusteloosheid blijft wel hetzelfde, je moet er zelf aan werken Dat kan niemand in uw plaats doen, en geen enkele pil gaat dat van vandaag op morgen oplossen. Stap voor stap, dag per dag, week per week, maand per maand, jaar per jaar. Da's niet van vandaag op morgen voorbij. Zelfs bij een depressie zorgt medicatie vaak maar voor een soort placebo effect waardoor je de intentie krijgt "ah, nu heb ik wel goesting om iets te doen". Daar mispakken zich ook velen aan. "Die medicatie gaat het allemaal oplossen!"
Veel mensen hebben niet echt iets om naar uit te kijken, maar velen staan daar niet bij stil, en da's eigenlijk de mentale toestand waar je min of meer naar toe moet.
Het dag per dag bekijken. 8 years and counting is dat bij mij. Het enige wat werkt is dat je iets zoekt waar je een klein beetje plezier aan hebt. U een realistisch doel stelt, en daar elke dag een beetje aan werkt. Dat kan niemand in uw plaats doen, en niemand kan daar voor u het juiste antwoord op geven.
Je doet graag iets met 3d, zoek u een basic kort verhaal of writing prompt op reddit en maak daar een 3d film van. Niet voor iemand anders, voor uzelf. Ga die uitdaging aan en zet u een soort deadline (tegen kerstmis bijvoorbeeld), en maak iets. Je hoeft dat zelf aan niemand te laten zien. Stel een planning op van wat je elke dag wil bereiken en doen. Heb je nood aan bevestiging of controle? Vraag het dan gewoon. Er zit een ganse discord vol met mensen die met u willen babbelen of u feedback willen geven. Het enige wat jij moet doen is de eerste stap zetten.
Sneeuwstorm
Legacy Member
j3T zei:
Ik voel mij ook zo door die COVID-situatie. Er is inderdaad niets om naar uit te kijken op dit moment.
Normaal heb ik nu al een vakantie gepland voor tijdens de winterperiode, en liggen mijn fietsdoelen al min of meer vast voor volgend jaar.
Een depressie is dat nog niet, maar ik heb tegenwoordig wel regelmatig dagen dat ik liever in mijn bed was blijven liggen, van die dagen dat ik mij moet voortslepen en pas na de middag begin op dreef te komen.
Het beste is nu inderdaad denk ik van dag tot dag kijken, er proberen het beste van te maken en voldoende bewegen en buiten gaan. Mountainbiken of wandelen in de natuur bijvoorbeeld. Want van binnen te zitten te niksen wordt het alleen maar slechter.
Mrrobot zei:
Bij mij zou dat ook niet pakken. Ik ben een realist, ik geloof niet in zulke fabeltjes. Als je er zelf niks aan doet dan verandert er niks.
Hefty Rabbit
Legacy Member
Tyfius zei:
2nd that. Enfin, toch over die lusteloosheid. Met een depressie heb ik (gelukkig genoeg) geen ervaring.
Sinds dat miss rona is begonnen en quasi alles is weggevallen moet ik echt zorgen dat ik dingen doe of ik word luier dan de kasplant. Gelukkig heb ik een lief en een paar heel goeie vrienden die in hetzelfde schuitje zitten (ook studenten) en waarmee ik totaal nieuwe dingen/sporten kan ontdekken die wel nog mogen, zoals padel. Had je mij vorig jaar gezegd dat ik de trein zou pakken naar De Panne om daar wat rond te fietsen leuk zouden, ik had u zot verklaard.
Denk dat nu iedereen wel merkt hoe belangrijk een vaste dagbesteding en sociaal contact is. Zonder is quasi iedereen een vogel voor de kat.
Tyfius
Legacy Member
glashelder zei:
Wat geeft u het idee dat ik geen kennis van spreken heb?
We kennen J3t al langer dan vandaag, en zoals ik zei, hij kan die richting uit gaan, maar hij is er nog lang niet. Het enige wat wij kunnen doen is hem de deur wijzen, maar hij gaat er zelf moeten door stappen.
Sneeuwstorm
Legacy Member
Er is toch wel overlap tussen luiheid en een depressie. Ik denk dat extreme luiheid op den duur tot depressieve gedachten leidt, want ge voelt u slecht omdat ge niks gedaan hebt. Op den duur is het een viscieuze cirkel. Ik heb het toch ook dat, hoe langer het duurt om in gang te geraken om iets te doen, hoe moeilijker het wordt om in gang te geraken. Een depressie is een soortgelijk zichzelf versterkend proces.
Hefty Rabbit
Legacy Member
Sneeuwstorm zei:
Daarom dat het belangrijk is om actief te blijven, zelfs in tijden als deze. Zelfs al is het maar is een uurtje gaan wandelen of fietsen. Het is niet voor niets dat experten nu al moord en brand liggen te schreeuwen dat er enorm veel mensen beginnen te kampen met mentale problemen.
Sneeuwstorm
Legacy Member
Hefty Rabbit zei:
Ja, dat zal er de komende maanden niet op verbeteren vrees ik. Het is vooral een probleem als het slecht weer is, dat ge moet zien dat ge op den duur geen kasplant wordt. Tijdens de eerste lockdown hadden we nog de chance dat we veel goed weer hadden en dat de dagen langer waren dan nu. Ik ben eens een paar maanden werkzoekend geweest en dan merkte ik ook dat mijn humeur begon te verslechteren door alle dagen thuis te zitten en te weinig structuur te hebben. Solliciteren is ook altijd jezelf enthousiast voordoen , altijd maar jezelf zo goed mogelijk verkopen, en dat kost veel energie.
John1307
Legacy Member
Ik zou persoonlijk wegblijven van psychologen die uitsluitend in een privé praktijk werken. Het waren geen negatieve ervaringen, maar het was teveel een praatbarak. Een luisterend oor kan goed doen, maar een depressie moet bij de wortels aangepakt worden. En daarvoor heb je iemand nodig die nauw samenwerkt met een psychiater en en sociale dienst.Tyfius zei:
Sent from my ONEPLUS A5010 using Tapatalk
Het archief is een bevroren moment uit een vorige versie van dit forum, met andere regels en andere bazen. Deze posts weerspiegelen op geen enkele manier onze huidige ideeën, waarden of wereldbeelden en zijn op sommige plaatsen gecensureerd wegens ontoelaatbaar. Veel zijn in een andere tijdsgeest gemaakt, al dan niet ironisch - zoals in het ironische subforum Off-Topic - en zouden op dit moment niet meer gepost (mogen) worden. Toch bieden we dit archief nog graag aan als informatiedatabank en naslagwerk. Lees er hier meer over of start een gesprek met anderen.