Hellsdinner
Crew Member
Interessante vraag!
Als ik zo eens door mijn 28jarige levensloop ga zie ik wel een aantal verschillende wegen die ik had kunnen inslaan.
In de lagere school had ik een fascinatie met stuntmannen, ik was niet de sportiefste maar wel relatief sterk/groot, ook nog nooit een bot gebroken (nu nog steeds niet btw) en deed jiu jitsu. Ik deed ook voetbal, als keeper tot mijn 13e.
Dus optie 1 stuntman, oordeel: nee bedankt, de markt in België voor stuntmannen lijkt me niet bijster groot en ik heb op latere leeftijd ook gigantische hoogtevrees ontwikkeld
.
Optie 2 voetballer, oordeel: Als keeper had ik het met mijn huidige 185cm niet gehaald op topniveau vrees ik en mijn voeten waren nooit goed genoeg om op het hoogste niveau een veldpositie te kunnen denk ik.
In het middelbaar deed ik Economie Moderne Talen en was ik bezeten van geschiedenis, aardrijkskunde en biologie. Ik wou in mijn jongere tienerjaren dan ook archeoloog of paleontoloog worden (bedankt Indiana Jones en Alan Grant). Verder had ik ook wel wat realistische interesse in finance door twee ouders die respectievelijk TEW en Econometrie hebben gestudeerd. Dus boekhouder, management of dergelijke in een bedrijf zag ik ook wel zitten. In het middelbaar heb ik ook 2 jaar intensief in de therapie gezeten (opnames in Centrum voor Kinder Psychiatrie, bij een aantal psychiaters, psychologen, therapeuten gezeten, ...) door opgelopen trauma, wat ook wel een interesse in deze materie opgewekt heeft. Verder zat ik gedurende 2 jaren van middelbaar op internaat waar 1 van de opvoeders wel een voorbeeld persoon was voor 14 jarige ik, dus opvoeder was ook een optie. Ook bij de Chiro gezeten tot mijn 24e dus dat sluit er ook wel ietwat bij aan.
Optie 3 archeoloog en optie 4 paleontoloog, oordeel: Ik heb een kameraad die archeoloog is geworden en nu in het onderwijs staat, mja ik had duidelijk een veel romantischer beeld van archeologen (curse you Indiana Jones). Qua work life balance zou me dat ook niks lijken, ik apprecieer mijn vrije tijd te hard denk ik.
Optie 5 Psychiater en optie 6 Psycholoog, oordeel: Voor een geneeskunde richting ben ik te lui en te lomp dus dat was er zeker niet van gekomen. Psychologie had ik wel aangekunnen denk ik en de interesse in de materie is er nu nog steeds maar ik zou altijd in Belgie zijn blijven wonen in dat geval vrees ik. Niet dat ik dat dan erg had gevonden want had op die leeftijd nooit het plan van naar het buitenland te trekken. Van alle opties tot nu toe is dit misschien wel de meest realistische alternatieve weg.
Optie 7 opvoeder, oordeel: neef van me is opvoeder en ik denk dat ik er wel heel wat vreugde uit had kunnen halen maar tegelijkertijd ben ik te empatisch en zouden verhalen van erge sociale situaties me heel zwaar vallen, vind ik een moeilijke...
Hoger onderwijs starte met 2 weken aan de hogeschool in Accountancy en fiscaliteit waarna ik zei "dit is echt niets voor mij".
Dan maar overgestapt naar de opleiding leerkracht secundair Engels - Geschiedenis. 1 jaar gedaan, op alle vakken door, 2 stages gedaan en geslaagd. Ik vond het leren van geschiedenis en Engels zeer leuk maar het les geven helaas niet. Teveel: dit is hoe je les moet geven en op geen enkele andere manier. Dan maar unief geprobeerd, TEW. Twee jaar gedaan maar door aanslepende buizen op Boekhouden en Micro economie ook stopgezet. Ok, laatste kans gekregen van de ouders, terug naar hogeschool en de richting Elektronica-ICT. Ok, geen probleem, in het derde jaar optie buitenlandse stage gekozen gewoon puur door een opvlieging eigenlijk. Nu dus al 4 jaar in Hanoi, Vietnam bij de zelfde werkgever als ik mijn stage heb gedaan. Een Europees bedrijf. Ieder jaar al loonsopslag gekregen, mooie voordelen etc. Woon vlak naast het kantoor dus work-life balance is zalig.
Optie 8 boekhouder (iets in accountancy), oordeel: Hell to the no, to the no no no, hell to the no.
Optie 9 leerkracht, oordeel: Neen, ook qua work life balance zou dat een ramp zijn geweest.
Optie 10: "Iets in het bedrijfswezen als TEW afgestudeerde": Ik heb wel bepaalde management kwaliteiten maar ik ben niet hard genoeg vrees ik, puur financien zou me ook dood vervelen.
Optie 11: IT'er in Belgie: Als ik niet voor de buitenlandse stage had gekozen zou ik waarschijnlijk in Belgie zijn gebleven en had mijn leven er helemaal anders uitgezien en als ik mijn mede afgestudeerden zie dan denk ik niet dat het een verbetering zou zijn ten op zichte van mijn huidige situatie.
Huidige situatie: In house IT (erp beheer, databases, data analysis, IT strategy management) bij een Europees bedrijf in hun Vietnam Branch, oordeel: Eerlijk, ik denk dat ik bij geen enkele van de andere opties zo gelukkig zou zijn met mijn leven als nu. Ik haal voldoening uit mijn job, ik groei ieder jaar nog in salaris en verantwoordelijkheid, ik heb goede leidinggevenden, een goede work life balance (9u op het werk, 6 uur van het werk en 5 minuten later thuis), kan wanneer ik wil van thuis uit werken, heb een eigen woonst (een mooi huur appartement, als ik in Belgie had gebleven had ik nog veel langer bij mijn ouders gewoond), een prachtige vriendin ontmoet, woon in het centrum van een geweldige (en betaalbare) stad in een prachtig land...
Als ik zo eens door mijn 28jarige levensloop ga zie ik wel een aantal verschillende wegen die ik had kunnen inslaan.
In de lagere school had ik een fascinatie met stuntmannen, ik was niet de sportiefste maar wel relatief sterk/groot, ook nog nooit een bot gebroken (nu nog steeds niet btw) en deed jiu jitsu. Ik deed ook voetbal, als keeper tot mijn 13e.
Dus optie 1 stuntman, oordeel: nee bedankt, de markt in België voor stuntmannen lijkt me niet bijster groot en ik heb op latere leeftijd ook gigantische hoogtevrees ontwikkeld
.Optie 2 voetballer, oordeel: Als keeper had ik het met mijn huidige 185cm niet gehaald op topniveau vrees ik en mijn voeten waren nooit goed genoeg om op het hoogste niveau een veldpositie te kunnen denk ik.
In het middelbaar deed ik Economie Moderne Talen en was ik bezeten van geschiedenis, aardrijkskunde en biologie. Ik wou in mijn jongere tienerjaren dan ook archeoloog of paleontoloog worden (bedankt Indiana Jones en Alan Grant). Verder had ik ook wel wat realistische interesse in finance door twee ouders die respectievelijk TEW en Econometrie hebben gestudeerd. Dus boekhouder, management of dergelijke in een bedrijf zag ik ook wel zitten. In het middelbaar heb ik ook 2 jaar intensief in de therapie gezeten (opnames in Centrum voor Kinder Psychiatrie, bij een aantal psychiaters, psychologen, therapeuten gezeten, ...) door opgelopen trauma, wat ook wel een interesse in deze materie opgewekt heeft. Verder zat ik gedurende 2 jaren van middelbaar op internaat waar 1 van de opvoeders wel een voorbeeld persoon was voor 14 jarige ik, dus opvoeder was ook een optie. Ook bij de Chiro gezeten tot mijn 24e dus dat sluit er ook wel ietwat bij aan.
Optie 3 archeoloog en optie 4 paleontoloog, oordeel: Ik heb een kameraad die archeoloog is geworden en nu in het onderwijs staat, mja ik had duidelijk een veel romantischer beeld van archeologen (curse you Indiana Jones). Qua work life balance zou me dat ook niks lijken, ik apprecieer mijn vrije tijd te hard denk ik.
Optie 5 Psychiater en optie 6 Psycholoog, oordeel: Voor een geneeskunde richting ben ik te lui en te lomp dus dat was er zeker niet van gekomen. Psychologie had ik wel aangekunnen denk ik en de interesse in de materie is er nu nog steeds maar ik zou altijd in Belgie zijn blijven wonen in dat geval vrees ik. Niet dat ik dat dan erg had gevonden want had op die leeftijd nooit het plan van naar het buitenland te trekken. Van alle opties tot nu toe is dit misschien wel de meest realistische alternatieve weg.
Optie 7 opvoeder, oordeel: neef van me is opvoeder en ik denk dat ik er wel heel wat vreugde uit had kunnen halen maar tegelijkertijd ben ik te empatisch en zouden verhalen van erge sociale situaties me heel zwaar vallen, vind ik een moeilijke...
Hoger onderwijs starte met 2 weken aan de hogeschool in Accountancy en fiscaliteit waarna ik zei "dit is echt niets voor mij".
Dan maar overgestapt naar de opleiding leerkracht secundair Engels - Geschiedenis. 1 jaar gedaan, op alle vakken door, 2 stages gedaan en geslaagd. Ik vond het leren van geschiedenis en Engels zeer leuk maar het les geven helaas niet. Teveel: dit is hoe je les moet geven en op geen enkele andere manier. Dan maar unief geprobeerd, TEW. Twee jaar gedaan maar door aanslepende buizen op Boekhouden en Micro economie ook stopgezet. Ok, laatste kans gekregen van de ouders, terug naar hogeschool en de richting Elektronica-ICT. Ok, geen probleem, in het derde jaar optie buitenlandse stage gekozen gewoon puur door een opvlieging eigenlijk. Nu dus al 4 jaar in Hanoi, Vietnam bij de zelfde werkgever als ik mijn stage heb gedaan. Een Europees bedrijf. Ieder jaar al loonsopslag gekregen, mooie voordelen etc. Woon vlak naast het kantoor dus work-life balance is zalig.
Optie 8 boekhouder (iets in accountancy), oordeel: Hell to the no, to the no no no, hell to the no.
Optie 9 leerkracht, oordeel: Neen, ook qua work life balance zou dat een ramp zijn geweest.
Optie 10: "Iets in het bedrijfswezen als TEW afgestudeerde": Ik heb wel bepaalde management kwaliteiten maar ik ben niet hard genoeg vrees ik, puur financien zou me ook dood vervelen.
Optie 11: IT'er in Belgie: Als ik niet voor de buitenlandse stage had gekozen zou ik waarschijnlijk in Belgie zijn gebleven en had mijn leven er helemaal anders uitgezien en als ik mijn mede afgestudeerden zie dan denk ik niet dat het een verbetering zou zijn ten op zichte van mijn huidige situatie.
Huidige situatie: In house IT (erp beheer, databases, data analysis, IT strategy management) bij een Europees bedrijf in hun Vietnam Branch, oordeel: Eerlijk, ik denk dat ik bij geen enkele van de andere opties zo gelukkig zou zijn met mijn leven als nu. Ik haal voldoening uit mijn job, ik groei ieder jaar nog in salaris en verantwoordelijkheid, ik heb goede leidinggevenden, een goede work life balance (9u op het werk, 6 uur van het werk en 5 minuten later thuis), kan wanneer ik wil van thuis uit werken, heb een eigen woonst (een mooi huur appartement, als ik in Belgie had gebleven had ik nog veel langer bij mijn ouders gewoond), een prachtige vriendin ontmoet, woon in het centrum van een geweldige (en betaalbare) stad in een prachtig land...
Laatst bewerkt:
