Wat weten mensen niet over jouw job/sector?

B

bruno-d

Active member
Vertel hier dingen die voor jou job/sector alledaags zijn, maar voor een buitenstaander onverwacht, bijzonder of gewoon interessant kunnen zijn.

---

Wij hebben een uitgeverij. Het valt me op dat slechts weinig mensen begrijpen hoe het businessmodel van een gemiddelde uitgeverij in elkaar zit en wie er eigenlijk geld verdient in de keten. Hieronder toon ik graag een standaardberekening voor de verkoop van één boek:

Verkoopprijs boek€ 15,99
- BTW 6%- € 0,96
= Verkoopprijs excl. BTW€ 15,03
- korting boekenwinkel (50%)- €7,51
= Wholesaleprijs boekenwinkel€ 7,52
- kost distributie (B2B-sales & transport naar boekenwinkel) (25%)- €1,88
= Netto ontvangsten uitgever€ 5,64
- drukkost boek (gem. 10% van verkoopprijs)- €1,60
- royalties auteur (10% van verkoopprijs excl. BTW)- €1,50
= Contributiemarge uitgever€ 2,54
- creatie/promotie/verspilling boek (zeer variabel, afhankelijk van sales)- € ?,??

Veel mensen schrikken waar het geld in de keten heen gaat. Het grootste deel gaat sowieso naar de uiteindelijke verkoopskanalen (boekenwinkel & distributiekost), terwijl de auteur en de kost om het product te maken (drukkost) eigenlijk relatief laag is. Dat zorgt er onder andere ook voor dat steeds meer auteurs hun heil zoeken in self-publishing waarbij ze zelf instaan voor de verkoop en dus veel hogere marges overhouden. Mijn ervaring leert me dat dat zeker kan werken en interessant is om te starten, maar dat de waarde van de distributieketen niet te onderschatten valt. Volume wint het wel degelijk nog over marge.

Je kan dan trouwens ook de berekening maken voor uitgevers in het Nederlandstalig gebied. In BE/NL wordt een boek als succesvol beschouwd boven 2000 verkopen en is het reeds een bestseller bij 3000 stuks. Je ziet meteen dat dat voor de auteur (3000 x €1,50 = €4500) noch voor de uitgever (3000 x €2,54 = €7620 maar hier zijn de kosten voor het produceren/promoten van het boek nog niet af) een vetpot is. De meeste boeken verkopen dus misschien 1000 stuks, terwijl sommige uitschieters (Lize Spit, sommige koks) er ook hier meer dan 100 000 kunnen verkopen.
 
Interessante wereld wel. Als uitgever drukken jullie zelf jullie boeken of kloppen jullie aan bij een vaste drukker?

In de bordspellen wereld heeft crowdfunding het landschap grondig verandert. Ik denk dat een gelijkaardige transitie ook mogelijk moet zijn bij bepaalde boeken. Zo is Stadaard Uitgeverij daarmee aan het experiment voor stripbundelingen (Jommeke & De Geuzen).

Een andere heel opvallende trend in stripwereld is het heruitgeven van oude jeugdreeksen in een mooie bundeling. Mensen die vroeger kind waren hebben nu een mooie spaarcent om uit te geven aan wat oude jeugdherinneringen.

Hoeveel boeken geven jullie jaarlijks uit?

Wat bepaalt volgens jou het (commerciële) succes van een uitgave?

Zelf zou ik ook interesse hebben om een hardcover full color graphic novel van zo'n 400 pagina's uit te geven. Maar als ik daar een online calculator tool bijneem zie ik echt niet in hoe dat ooit rendabel kan zijn. Tenzij je bij "echte" drukkers de prijs nog wat lager kan krijgen.
 
Nieuwsgierig zei:
Interessante wereld wel. Als uitgever drukken jullie zelf jullie boeken of kloppen jullie aan bij een vaste drukker?
Klik om te vergroten...
Kwalitatief (lees: winkelklaar) drukken kan je niet zelf, daar zijn gigantische offset-drukpersen. Wij hebben een viertal drukkers waar we telkens offertes aanvragen, zowel in binnen- als buitenland.

Nieuwsgierig zei:
In de bordspellen wereld heeft crowdfunding het landschap grondig verandert. Ik denk dat een gelijkaardige transitie ook mogelijk moet zijn bij bepaalde boeken. Zo is Stadaard Uitgeverij daarmee aan het experiment voor stripbundelingen (Jommeke & De Geuzen).
Klik om te vergroten...
Wij zijn ook ooit begonnen via crowdfunding, om te garanderen dat we onze eerste druk zouden kunnen financieren. Ik kan het iedereen aanraden: je test meteen of je product leefbaar kan zijn én het is additionele marketing. Het blijft echter wel zo dat een succesvolle crowdfundingcampagne zelden uit het niets komt. Het moet ofwel een uitzonderlijk goed product zijn (en dat komt niet zo vaak voor) of je moet al een publiek opgebouwd hebben voordien dat je campagne in gang zet.

Als ik me niet vergis was het eerste boek van Lize Spit ook via een crowdfunding georganiseerd. Dat was een gloednieuwe literaire uitgeverij waarbij de oprichters natuurlijk al jarenlang een netwerk hadden opgebouwd in de sector en zo hun hype mee hebben kunnen creëren.

Nieuwsgierig zei:
Een andere heel opvallende trend in stripwereld is het heruitgeven van oude jeugdreeksen in een mooie bundeling. Mensen die vroeger kind waren hebben nu een mooie spaarcent om uit te geven aan wat oude jeugdherinneringen.
Klik om te vergroten...
Klopt. Luxe-edities, gelimiteerde edities, gehandtekende edities of simpelweg een "best of" kan zeer goed werken. Kleinere oplages, maar veel grotere opbrengsten per klant. Dat is traditionele prijsdiscriminatie waarbij de grootste fans de grootste winsten opleveringen, terwijl de grote massa zorgen voor de populariteit, maar relatief weinig opbrengen.

Nieuwsgierig zei:
Hoeveel boeken geven jullie jaarlijks uit?
Klik om te vergroten...
4 maar. Maar wij zitten in een heel specifieke niche.

Nieuwsgierig zei:
Wat bepaalt volgens jou het (commerciële) succes van een uitgave?
Klik om te vergroten...
Verkopen zijn altijd je beste marketing. Er is niets beter dan een klant die je product in handen heeft, en dat kan een echte katalysator voor verdere groei zijn. Het is misschien een boutade, maar in mijn ogen heb je voldoende met een goed product en goede marketing. Dat lijkt eenvoudig, maar ik zie vaak dat mensen slechts een van beide kwaliteiten in huis hebben en dat de hobbyist (die een uitstekend product kan maken) niet het lef of de kennis heeft om het in de markt te zetten.

Nieuwsgierig zei:
Zelf zou ik ook interesse hebben om een hardcover full color graphic novel van zo'n 400 pagina's uit te geven. Maar als ik daar een online calculator tool bijneem zie ik echt niet in hoe dat ooit rendabel kan zijn. Tenzij je bij "echte" drukkers de prijs nog wat lager kan krijgen.
Klik om te vergroten...
Je hebt twee soorten drukken: de off-set (oplages > 500) en print-on-demand (telkens één exemplaar). Die laatste is ontzettend duur en kwalitatief vaak ook teleurstellend. Het eerste schaalt enorm mee met de oplage. Onze allereerste druk waren 1500 stuks (softcover, 72 pagina's, full color) en dat kostte ons toen €2,22 per boek, dus een totaalinvestering/risico van zo'n €3300. Vandaag druk ik hetzelfde boek in een oplage van 7500 stuks voor €1,16 per boek. Stuur me gerust een PM met je voorstel en ik wil een voorbeeldberekening voor je maken.
 
Ik ben prof aan de universiteit.

- wij doen meer dan enkel lesgeven, sterker, meestal is lesgeven de (on)welkome activiteit tussen onderzoek en "management".

- neen, wij hebben geen verlof tijdens de schoolvakanties, aangezien we dan eens meer tijd hebben om eigen werk te doen.

- het geld dat je als onderzoeksgroep van de universiteit krijgt is een peulschil vergeleken met al het geld dat je krijgt door projecten en persoonlijke mandaten. Daardoor is de job van een onderzoeker dus zeer vaak gedomineerd door aanvragen schrijven voor allerhande beurzen en projecten, kortom, bedelen voor geld. Dit vertaalt zich soms dan in een overdreven focus op flashy en modieus onderzoek, waar veel wordt beloofd, terwijl degelijk basisonderzoek het moeilijker heeft.

- als academicus is het belangrijkste voor je CV, dat bepaalt of je projectaanvragen worden goedgekeurd, je publicaties in peer-reviewed wetenschappelijke tijdschriften. Deze zijn gerangschikt volgens "impact" met impactfactoren en andere metrics. Dit is een vaak onbekend gegeven: als wetenschapper geef je je copyright op. Dus je biedt gratis je werk aan, waarna de editor enkele wetenschappers met gelijkaardige expertise aanschrijft om dit werk gratis te reviewen. Indien het ok wordt bevonden raakt het dan gepubliceerd, meestel met wat frustraties over de weinig efficiënte procedure, waarna er betaald moet worden om deze papers te lezen. Ofwel betaalt de universiteit dus de uitgever om werk van de eigen wetenschappers te raadplegen, ofwel betaalt de onderzoeker om dit "open access" te maken voor iedereen. Dit laatste gebeurt meer een meer omdat het ook gewoon scheef is dat publiek gefinancierd onderzoek achter een paywall steekt.
Uiteraard zijn er ook tijdschriften/uitgevers die zuiver for profit werken. Kortom, dit hele systeem is (naar mijn mening) vrij rot, maar het levert wel de belangrijkste metrics aan van je CV.

- als prof ben je vrij goed betaald, echter ken ik weinigen die qua uren enkel een standaard voltijds contract werken. Ook is het geen vetpot voor bv. wetenschappers, ingenieurs, ... wanneer je zo'n profiel vergelijkt met gelijkaardige profielen in de industrie. Extra voordelen: openbaar vervoer, hospitalisatieverzekering, lerarenkaart.
 
Wat weten mensen niet over mijn job (als Business Intelligence-consultant):
Hetgene mij vooral opvalt is dat de meeste klanten niet lijken te begrijpen dat het overgrote deel van de tijd, ik niet bezig ben met programmeren etc. Mijn job bestaat in grote lijnen uit 4 onderdelen:
1) Uitzoeken wat jij als klant net wil bereiken
2) Uitzoeken of wat jij wil bereiken, uberhaupt haalbaar is binnen uw bedrijf (qua data)
3) Ofwel uw andere IT-ers bevragen over de nuances van de bronsystemen ofwel (meestal) ze zelf uitzoeken
4) Het effectief bouwen van de oplossing

De eerste 3 stappen duren makkelijk dubbel zo lang als de laatste stap. Meestal zijn klanten onder de indruk als je dan tijdens een meeting eigenlijk al een query kan schrijven die het grootste deel al beantwoordt, terwijl dat helemaal niet zo moeilijk is. Het probleem zit em in het feit dat je in onze sector vanachter aan de keten van IT-systemen hangt en dus alle Data Quality problemen bovenhaalt. En zo ga je dan elke keer op en af om die opgelost te krijgen.

En daarom kosten BI-projecten dus veel geld, als je in al uw voorgaande projecten deftig investeert in Data Quality, en je zorgt ervoor dat er iemand in uw bedrijf werkt die die requirements deftig kan beschrijven. Dan kosten die projecten een héél pak minder.
 
Sylverscythe zei:
Ik ben prof aan de universiteit.

- wij doen meer dan enkel lesgeven, sterker, meestal is lesgeven de (on)welkome activiteit tussen onderzoek en "management".

- neen, wij hebben geen verlof tijdens de schoolvakanties, aangezien we dan eens meer tijd hebben om eigen werk te doen.

- het geld dat je als onderzoeksgroep van de universiteit krijgt is een peulschil vergeleken met al het geld dat je krijgt door projecten en persoonlijke mandaten. Daardoor is de job van een onderzoeker dus zeer vaak gedomineerd door aanvragen schrijven voor allerhande beurzen en projecten, kortom, bedelen voor geld. Dit vertaalt zich soms dan in een overdreven focus op flashy en modieus onderzoek, waar veel wordt beloofd, terwijl degelijk basisonderzoek het moeilijker heeft.

- als academicus is het belangrijkste voor je CV, dat bepaalt of je projectaanvragen worden goedgekeurd, je publicaties in peer-reviewed wetenschappelijke tijdschriften. Deze zijn gerangschikt volgens "impact" met impactfactoren en andere metrics. Dit is een vaak onbekend gegeven: als wetenschapper geef je je copyright op. Dus je biedt gratis je werk aan, waarna de editor enkele wetenschappers met gelijkaardige expertise aanschrijft om dit werk gratis te reviewen. Indien het ok wordt bevonden raakt het dan gepubliceerd, meestel met wat frustraties over de weinig efficiënte procedure, waarna er betaald moet worden om deze papers te lezen. Ofwel betaalt de universiteit dus de uitgever om werk van de eigen wetenschappers te raadplegen, ofwel betaalt de onderzoeker om dit "open access" te maken voor iedereen. Dit laatste gebeurt meer een meer omdat het ook gewoon scheef is dat publiek gefinancierd onderzoek achter een paywall steekt.
Uiteraard zijn er ook tijdschriften/uitgevers die zuiver for profit werken. Kortom, dit hele systeem is (naar mijn mening) vrij rot, maar het levert wel de belangrijkste metrics aan van je CV.

- als prof ben je vrij goed betaald, echter ken ik weinigen die qua uren enkel een standaard voltijds contract werken. Ook is het geen vetpot voor bv. wetenschappers, ingenieurs, ... wanneer je zo'n profiel vergelijkt met gelijkaardige profielen in de industrie. Extra voordelen: openbaar vervoer, hospitalisatieverzekering, lerarenkaart.
Klik om te vergroten...
Ik heb me dat destijds vaak afgevraagd. Veel proffen die ik gehad heb, waren (overdreven) passioneel over hun vakgebied, en je kwam die echt op de zotste uren tegen op de campus. Een prof verdiend mooi geld, maar ik denk niet dat er veel zijn die het "voor het geld" zullen worden?

Dat systeem van publiceren van papers, zie je dat eigenlijk in de toekomst veranderen ? Ik herinner mij de enorme push die er was op mijn vrouw om artikels te schrijven en publiceren, terwijl imo de focus moet liggen op het deftig uitvoeren van het onderzoek... Ze had bepaalde mede phd-studenten die tientallen papers per jaar konden publiceren, hierdoor krijgen ze een stevig cv, en ook bvb post-doc nadien, maar ik geloof nooit dat al die onderzoeken deftig waren.
 
anders. zei:
Wat weten mensen niet over mijn job (als Business Intelligence-consultant):
Hetgene mij vooral opvalt is dat de meeste klanten niet lijken te begrijpen dat het overgrote deel van de tijd, ik niet bezig ben met programmeren etc. Mijn job bestaat in grote lijnen uit 4 onderdelen:
1) Uitzoeken wat jij als klant net wil bereiken
2) Uitzoeken of wat jij wil bereiken, uberhaupt haalbaar is binnen uw bedrijf (qua data)
3) Ofwel uw andere IT-ers bevragen over de nuances van de bronsystemen ofwel (meestal) ze zelf uitzoeken
4) Het effectief bouwen van de oplossing

De eerste 3 stappen duren makkelijk dubbel zo lang als de laatste stap. Meestal zijn klanten onder de indruk als je dan tijdens een meeting eigenlijk al een query kan schrijven die het grootste deel al beantwoordt, terwijl dat helemaal niet zo moeilijk is. Het probleem zit em in het feit dat je in onze sector vanachter aan de keten van IT-systemen hangt en dus alle Data Quality problemen bovenhaalt. En zo ga je dan elke keer op en af om die opgelost te krijgen.

En daarom kosten BI-projecten dus veel geld, als je in al uw voorgaande projecten deftig investeert in Data Quality, en je zorgt ervoor dat er iemand in uw bedrijf werkt die die requirements deftig kan beschrijven. Dan kosten die projecten een héél pak minder.
Klik om te vergroten...

Ha, trekt wel heel veel op testing. Maar waarschijnlijk wel beter betaald.
 
anders. zei:
Ik heb me dat destijds vaak afgevraagd. Veel proffen die ik gehad heb, waren (overdreven) passioneel over hun vakgebied, en je kwam die echt op de zotste uren tegen op de campus. Een prof verdiend mooi geld, maar ik denk niet dat er veel zijn die het "voor het geld" zullen worden?

Dat systeem van publiceren van papers, zie je dat eigenlijk in de toekomst veranderen ? Ik herinner mij de enorme push die er was op mijn vrouw om artikels te schrijven en publiceren, terwijl imo de focus moet liggen op het deftig uitvoeren van het onderzoek... Ze had bepaalde mede phd-studenten die tientallen papers per jaar konden publiceren, hierdoor krijgen ze een stevig cv, en ook bvb post-doc nadien, maar ik geloof nooit dat al die onderzoeken deftig waren.
Klik om te vergroten...
Voor het geld moet je het niet echt doen. Het is te zeggen, we spreken wel over mooie lonen, maar gezien de voorwaarde een doctoraat is met buitenlandse ervaring(en) is dat niet zo uitzonderlijk.

Het publiceren is een systeem dat zichzelf voorbij loopt in mijn ogen. Er is een wildgroei aan tijdschriften, en elk jaar wordt er meer gepubliceerd. Ik geloof ook nooit dat de kwaliteit wordt bewaard hoor. Mijn promotor was "van de oude stempel", wat wil zeggen relatief weinig publicaties die wel van voor naar achter en omgekeerd zijn nagekeken. Die mens is een steengoede wetenschapper, maar tegenwoordig is het vaak "publish or perish". Gelukkig valt dat in België iets beter mee dan bv. de VS, maar het doel van goed uitgevoerd onderzoek zijn we stilaan wel uit het oog aan het verliezen.

Er is ook gewoon veel druk, waar ik mij minder door laat beïnvloeden (of dat mijn carrière niet schaadt zullen we later zien), maar dan kan je bv. nog de guest-editor worden van een special issue op jouw topic, dan staat dat ook mooi op je CV. In de realiteit moet je dan nog zelf collega's gaan lastigvallen voor een bijdrage tot die issue, alsof je herbalife verkoopt ofzo, en moet de uitgever helemaal niets meer doen buiten verdienen.
 
Ha, dat eerste wist ik, want ik heb ooit meegeschreven aan een boek! Povere opbrengst qua auteursrechten. :cry2:
 
anders. zei:
Wat weten mensen niet over mijn job (als Business Intelligence-consultant):
Hetgene mij vooral opvalt is dat de meeste klanten niet lijken te begrijpen dat het overgrote deel van de tijd, ik niet bezig ben met programmeren etc. Mijn job bestaat in grote lijnen uit 4 onderdelen:
1) Uitzoeken wat jij als klant net wil bereiken
2) Uitzoeken of wat jij wil bereiken, uberhaupt haalbaar is binnen uw bedrijf (qua data)
3) Ofwel uw andere IT-ers bevragen over de nuances van de bronsystemen ofwel (meestal) ze zelf uitzoeken
4) Het effectief bouwen van de oplossing

De eerste 3 stappen duren makkelijk dubbel zo lang als de laatste stap. Meestal zijn klanten onder de indruk als je dan tijdens een meeting eigenlijk al een query kan schrijven die het grootste deel al beantwoordt, terwijl dat helemaal niet zo moeilijk is. Het probleem zit em in het feit dat je in onze sector vanachter aan de keten van IT-systemen hangt en dus alle Data Quality problemen bovenhaalt. En zo ga je dan elke keer op en af om die opgelost te krijgen.

En daarom kosten BI-projecten dus veel geld, als je in al uw voorgaande projecten deftig investeert in Data Quality, en je zorgt ervoor dat er iemand in uw bedrijf werkt die die requirements deftig kan beschrijven. Dan kosten die projecten een héél pak minder.
Klik om te vergroten...

Ik wou hier net hetzelfde schrijven. Mensen buiten de sector begrijpen niet goed waarom BI projecten zoveel tijd in beslag nemen en relatief lang duren.
Zeker als je Pipo’s hebt aan IT kant die daar shadow-BI doen en snel alle bronnen binnentrekken die ze denken nodig te hebben en dan met een query een excelleke eruit trekken.
Als ik dat dan eens toevallig onder mijn ogen krijg staan ze met hun mond vol tanden als ik zeg dat ze al heel de tijd verkeerde data aanleveren.
 
Sylverscythe zei:
- als prof ben je vrij goed betaald, echter ken ik weinigen die qua uren enkel een standaard voltijds contract werken. Ook is het geen vetpot voor bv. wetenschappers, ingenieurs, ... wanneer je zo'n profiel vergelijkt met gelijkaardige profielen in de industrie. Extra voordelen: openbaar vervoer, hospitalisatieverzekering, lelerarenkaart.
Klik om te vergroten...
Over welke bedragen spreken we dan? 4-5k netto?
 
Castil zei:
Er is zoveel dat de mensen niet weten keer mijn job, ook zaken die ze beter niet weten. Ik zit in de uitvaart btw.
Klik om te vergroten...
Er mogen geen niet-lichaamseigen zaken begraven worden, dus een pacemaker wordt terug verwijderd voor de begrafenis. Meestal of altijd moet de begrafenisondernemer dat doen, en proberen mooi terug dicht te naaien.

Maar hoe zit dat met valse heupen of knieën? Dat is toch een hoop metaal die niet zomaar los te krijgen is, dus hoe en door wie gebeurt dit?
 
Genius zei:
Ik werk in de verzekeringsector, in tegenstelling tot wat veel mensen denken (en dan vooral de hln commentatoren) proberen wij niet van alles uit te vinden om toch maar niet te moeten overgaan tor vergoeding. :thinking:
Klik om te vergroten...
Hangt er ook vanaf waarschijnlijk welke rol je vervult in de verzekeringssector.
Als je ook verzekeringen verkoopt, moet je ook uw klanten tevreden houden en zal je ook sneller die kaart trekken.

Ben je hoger in de keten dan zijn uw dagen waarschijnlijk meer gevuld met schadegevallen zo beperkt mogelijk te houden.
Genoeg verhalen/getuigenissen over bijvoorbeeld controleartsen die zo laag mogelijke percentages dienen toe te kennen of ze worden vervangen door meer welwillende artsen.

Welke job doe jij?
 
Pan zei:
Over welke bedragen spreken we dan? 4-5k netto?
Klik om te vergroten...

Lifen zei:
Salarissen staan te vinden op de websites van de universiteiten. Zie bv. UHasselt https://www.uhasselt.be/UH/jobs/Personeelsbeleid/Verloning.html
Klik om te vergroten...

anders. zei:
Dus simpel gezegd:
6500€-10000€ bruto voor "gewoon hoogleraar" en dus 3500€-4850€ netto. Dat is mooi verdiend, maar voor die profielen meestal ook weer niet zo extreem als je zou denken.
Klik om te vergroten...
Bevordering van docent > hoofddocent > hoogleraar > gewoon hoogleraar is ook niet gegarandeerd. Daar speelt opnieuw je CV een rol, alsook wat interne poltiek. Collega van mij is in de 50 en hoofddocent.

Nu goed, niets om over te klagen uiteraard. Dat klagen reserveer ik eerder voor het hele circus van publiceren/naar geld bedelen, en uiteraard de gammele infrastructuur. Want, volgens mij typisch voor deze kant van de wereld, eens investeren in deftige gebouwen en ondersteunend administratief personeel, daar doen we niet aan mee.
 
Sylverscythe zei:
Bevordering van docent > hoofddocent > hoogleraar > gewoon hoogleraar is ook niet gegarandeerd. Daar speelt opnieuw je CV een rol, alsook wat interne poltiek. Collega van mij is in de 50 en hoofddocent.

Nu goed, niets om over te klagen uiteraard. Dat klagen reserveer ik eerder voor het hele circus van publiceren/naar geld bedelen, en uiteraard de gammele infrastructuur. Want, volgens mij typisch voor deze kant van de wereld, eens investeren in deftige gebouwen en ondersteunend administratief personeel, daar doen we niet aan mee.
Klik om te vergroten...
Hoe verloopt die bevordering precies?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan