Wat weten mensen niet over jouw job/sector?

Avondland zei:
Afvalverwerking. Ondanks alle recyclagepogingen gaat er toch redelijk wat naar verbranding. Textiel is bijvoorbeeld een sector waarin acceptatievoorwaarden nogal streng zijn. Gebruikte kledij, dat volgens Vlarema nog bij restafval mag, gaat toch vaak rechtstreeks naar de oven.
Klik om te vergroten...
nogal een sjans, nu zou er zelfs geen karton en papier meer mogen verbrand worden, al hetgene wat brandbaar is moet gerecycleerd worden en er schiet eigenlijk nog maar weinig over die brandbaar is voor in een oven. Sommige dagen rollen de vuilzakken gewoon onverbrand terug uit de oven
 
Als IT "consultant" houdt mijn werk in dat ik bij klanten help met programmeren van software (denk aan websites van grote bedrijven, of interne softwarepakketten om de bedrijfsvoering te regelen). Ik ben geen werknemer, maar doe feitelijk wel hetzelfde werk dan de programmeurs die wel werknemer zijn. Het verschil zit hem erin dat het bedrijf enerzijds simpelweg elke dag betaalt die ik werk (in plaats van vakantiedagen te moeten regelen, bedrijfswagen regelen, ...), mij ook heel gemakkelijk kan "ontslaan" (dat is gewoon een contract beëindigen, zonder dat ze zich aan wetten ivm collectief ontslag moeten houden of de vakbonden zich moeien), en ook dat ze geen opleiding moeten voorzien. Ik wordt verondersteld genoeg kennis te hebben als ze mij aannemen, en wordt verondersteld die kennis ook constant bij te schaven.

Vroeger toen ik pas van school kwam had ik al rap in de gaten dat dat laatste, kennis hebben, nogal overdreven werd door mijn baas. Ik werd eerst op een intern project gezet, en toen ik bij de eerste klant moest "solliciteren" (om er als consultant te mogen beginnen) moest ik zeggen dat ik al 3 maanden ervaring had, terwijl ik eigenlijk nog maar 2 maanden gewerkt had, en nog maar een dag of 5 effectief werk had geleverd voor dat intern project. Nu was dat niet echt een probleem omdat het verschil tussen enkele maanden ervaring en 5 dagen ervaring nog wel meeviel. Dat patroon heeft zich nog vaak herhaald, waarbij het verschil in ervaring volgens de CV en de effectieve ervaring soms best wel groot was. Je moest dan maar hopen dat je de eerste weken overleefde en ze er niet achter kwamen dat je veel te weinig ervaring had. Af en toe moest je dan wat uit je nek lullen om te doen alsof je ergens iets vanaf wist. Na een maand of zo bij een klant was dat meestal wel in orde.

Bij de meeste collega's was dat trouwens geen probleem, en die hadden genoeg aanpassingsvermogen en leervermogen om die eerste maand door te worstelen en daarna effectief genoeg bij te brengen. Ik vermoed ook dat de meeste klanten wel weten dat dat zo gebeurt, en het goed vinden zolang er na een paar weken wel genoeg resultaten zijn. Ik heb ook al contracten verbroken weten worden omdat collega's niet genoeg kennis hadden, dat was dan waarschijnlijk omdat de baas teveel gelogen had in de CV.

Ik herinner mij ook nog een geval waarbij een collega op een "sollicitatiegesprek" gevraagd werd naar zijn ervaring bij bedrijf X, waarop hij antwoordde dat hij nooit bij bedrijf X gewerkt heeft. Mijn baas (die mee in dat gesprek zat) moest dan toegeven dat hij waarschijnlijk ergens een "foutje" in de CV gemaakt had, maar eigenlijk had hij bewust een halve CV van een andere collega overgekopieerd om meer ervaring te veinzen.

Zelf heb ik ooit 2 "sollicitatiegesprekken" op 1 dag moeten doen, waarbij ik in de voormiddag onmiddelijk werd aangenomen. Toen ik mijn baas vroeg of ik dan nog naar dat 2e moest gaan zei hij: doe maar, wie weet wat er uit komt. Mijn baas ging niet mee toen, maar ik heb hem in de namiddag moeten bellen dat ik binnenkort ook bij die 2e klant werd verwacht. Hij heeft die 2e klant dan maanden aan het lijntje moeten houden tot ik dat eerste contract had uitgedaan.

Ik ben al lang weg bij die baas, en intussen ben ik freelancer. Ik lieg niet meer over ervaring (al is dat gemakkelijker nu omdat ik al genoeg ervaring heb voor veel jobs), en ik houd ook geen klanten aan het lijntje. Het nadeel is dat ik daardoor effectief klanten misloop en lagere tarieven krijg, maar het voordeel is dat de klanten waarbij ik terechtkom doorgaans veel opener en eerlijker zijn.
 
Ik ben zoals jullie konden lezen x-aantal jaren gerechtsdeskundige psycholoog geweest voor de mensen die in een huis van arrest terechtkomen. Dus per definitie nog niet als veroordeelde kunnen bestempeld worden. Mijn taak situeerde zich er vooral in om het kaf van het koren te scheiden en te zien of mensen toerekeningsvatbaar zijn, al dan niet. Dit deed ik voor Antwerpen, Ieper en Dendermonde. Ik ben er nu 3 a 4 jaar geleden meegestopt dit vooral om het me frustreerde dat kwantiteit boven kwaliteit stond in de verslagen. Door de overbevolking in deze huizen, deze instituten mogen niemand weigeren dus dan heb je alle gevolge van dien dat er mensen op de grond moeten slapen of een behandeling als dieren krijgen. Dit is uiteraard niets nieuws wat ik hier sta te vertellen, dat probleem situeert zich al jaren. Dat reflecteert ook op onze job dat wij misschien om en af 45 minuten de tijd hebben om de afweging te maken of een gevangene toerekeningsvatbaar vs ontoerekeningsvatbaar is. De mensen die ontoerekeningsvatbaar zijn worden naar een aparte afdeling gebracht en zij komen voor de strafuitvoeringsrechtbank worden in die bepaalde toestand ontoerekeningsvatbaar verklaard, worden uit hun rechten gezet en dan is het wachten geblazen tot er eens een plaatsje ooit zal vrijkomen in één of andere gespcialiseerde instelling. De gemiddelde duurtijd zal ongeveer anderhalfjaar lang zijn. Dat maakt het ook allemaal zeer schrijnend want deze categorie horen daar helemaal niet thuis, zij hebben gespecialiseerde hulp nodig en iemand die hen dag in dag uit begeleiden. Deze categorie van mensen zijn ook niet per definitie altijd agressief zij weten gewoon niet meer wat ze doen. De meeste komen er dan ook nooit meer uit en dat gaat met ups and downs want soms komen die mensen wel tot hun verstand terug en dan is daar wel veel woede en machteloosheid bij.

Ik ben er ook verder meegestopt omdat ik de binnenkant heb leren kennen van justitie. Ik had net zoals de meeste van de maatschappij een welbepaald oordeel over gevangenissen en mensen die daar in terecht komen. Dit heb ik na al die jaren helemaal niet meer en mijn kijk is daar in eigenlijk 180° graden gedraaid. Natuurlijk de drugscrimineeltjes zijn dagelijkse kost maar er komen daar ook gewoon dag-dagelijkse mensen binnen zoals u en ik, die maar de pech hebben dat er een dossier tegen hen is opgestart omdat men vermoedens heeft dat er of fraude of een klacht rond aanranding is geweest. Maar daar even goed na x- aantal dagen weer als vrij man uitkomt, misschien zelfs na maanden. Voor mij is jusititie een casino waarin ik niet graag terechtkom; je zal eerder duizend keer verliezen en maar één keer winnen. Als mijn verslag bijvoorbeeld geneigd was naar het positieve - dat mijnheer geen recidivisme toont of mijnheer erkent de feiten en heeft een enorm spijtgehalte, voor de rest geen narcistische almacht of anti-sociale kenmerken. Dan zal dat verslag meegenomen worden naar een nieuwe zitting maar 8 op de tien zal het niet weehouden worden. In alle omgekeerde gevallen bij negativiteit uiteraard wel.
Plus hoe men het draait of keert, indien ik een geroutineerde advocaat ben in het Antwerpse bijvoorbeeld dan kan ik tegen mijn client voor de raadkamer aan de hand van de voorzitter die op dat moment zetelt, - in vaak exacte bewoording- al zeggen wat de uitslag zal zijn. Of het feit dat men gewoon meer kans heeft om aangehouden te worden op een vrijdagavond dan een dinsdagmiddag dat hoeft eigenlijk allemaal geen verrassing te zijn.

Een hotel of een luxe-leven is het zeker niet maak u daar in geen illussies. Onze Vlaams minister Zuhal en Van Quickenborn zijn heel hard aan het inzetten op repressie en zwaardere straffen maar ik denk oprecht dat dit geen oplossing zal bieden en niemand daar bij gebaat is. Een oprechte begeleiding, therapie, omkadering en afkicking zouden de meeste al uit die criminaliteit houden. Een dader van 20- 25 jaar heeft nog tijd om zich te reflecteren, heeft nog tijd om iets van zijn leven te maken die hoeven geen straffen te krijgen boven de 5 jaar. Plus ga er ook maar niet vanuit dat die er na 1/3de of dergelijke uitkomen want dat systeem is ingewikkelder dan men denkt. Men komt binnen als straat crimineel maar om aan de eisen te komen van die 1/3de moet je bijna ingenieur zijn. Daarenboven komen die dan wel uit de gevangenis maar die krijgen achteraf gezien zulke hoge boetes voor hun kiezen geschoteld waar ze dit nooit in een normaal leven zouden kunnen betalen en dan blijft die cirkel rond he, misschien ander half jaar in luxe en rijkdom en dan weer paar maandjes in de bajes terechtkomen wat ze ook prima vinden. Ik wil hier niet pleiten voor een straffeloosheid binnen onze maatschappij. Maar de tijd tussen effectief gestraft worden en de rechtszitting duurt gewoon te lang. Ik vind dat iedereen die iets heeft mispeutert wel degelijk zijn straf (al dan niet met uitstel en probatievoorwaarden) moet krijgen maar Ik vind tegelijkertijd dat iedereen recht heeft op onnoemelijk veel gebreken, zwakten, zonden, misstappen, vergrijpen, perversies… En ik vind dat niemand zijn ganse leven moet boeten voor zijn of haar misstappen. Een mens is meer dan zijn vergrijpen. En iedereen verdient genade en een tweede kans ( ja hier zijn uiteraard uitzonderingen op seriemoordenaars, serieverkrachters alles wat met serie te maken heeft of waar het bewezen is ze een gevaar voor de maatschappij zijn en er verkeerde gedachten op nahouden). Soms zijn de mensen gewoon in een fractie van een seconde hun leven kwijt he...omdat ze één foute beslissing maken.

voila hierbij mijn eigen gekleurde versie van mijn job en de gehele entourage.
 
Laatst bewerkt:
loowicva zei:
@BrusselmanHermans Hoe stonden jou directe collega's daar tegenover ?
Klik om te vergroten...
Ik antwoord voor mezelf. Zoveel werd daar niet over gesproken al zijn er wel heel veel mee eens dat er een structureel probleem is binnen deze muren. Laat ons ook wel eerlijk zijn het is gewoon met de vinger wijzen, uiteraard gaat de psychiater niet zeggen dat het bij hem schort of de psycholoog. Het is band werk en per patient komt het geld in de kassa. We worden dan nog eens aangesteld en moeten niet opzoek, hoe gemakkelijk en inventief is dat wel niet zeg.

Over dat structureel probleem nog even dit situeert zich van A tot Z eigenlijk, alles kan beter georganiseerd worden en ja het feit dat daklozen in de winter of vluchtelingen zonder papieren in deze malmolen mee terechtkomen die de gevangenis een Bobejaanland vinden omdat ze eindelijk voedsel en een dak boven hun hoofd hebben; dan zit het grondig mis. Het harde regime waar overal te lezen staat vervaagd ook wel een beetje omdat in alle gelederen van de gevangenis nu eenmaal corruptie is. Een wandeling van de gevangenen duurt ander half uur maar er zijn ook dagen dat ze ineens 2u duren of 2u en een half omdat de lading drugs nog niet binnen is of verdeeld is. Anyway, dat is ook stof tot nadenken maar heeft niets in betrekking tot mijn collega's ( al wist ik wel dat een arts gsm's mee binnen smokkelde) te maken of op mijn vakgebied.

Vaak als gerechtsdeskundige psycholoog werk je samen met een psychiater, die even goed is aangesteld door justitie. Die spreekt de gedetineerde amper, die zal een vragenlijst geven en aan de hand van een paar geijkte testen het IQ bepalen ( een doolhof, een huis tekenen en vormpjes opvullen.) + wel befaamd inktvlekken van Roscharch ik hoef er u geen tekening bij te maken, dat de normale mensen of die bij verstande zijn. Niet ineens bloed, wapens of monsters in die tekeningen gaan zien. Daarenboven hebben zij dit proces al besproken met hun celgennoot of advocaat en weten zij wat ze moeten zeggen.

Zowel hij/zij als ik stellen vaak een eind verslag op. In de meeste gevallen en dat is echt schrijnend om te zeggen zitten we al klaar met een voorgekauwd stuk tekst. Ik denk dat de bewoording narcisme en vertelt wijd in zijn discours termen zijn die er ondertussen er standaard in staan.
Ook daarvoor valt iets te zeggen als ik mijn cliënt 45 min spreek, dan vraag ik zijn levensverloop. Dan ga je als persoon zijnde altijd in de 'ik-vorm' praten, 'er was eens' of de derde vorm is ongepast. Dus conclusie: mijnheer vertelt graag over zichzelf : Bingo! narcisme en anti sociale kenmerken.

Ik zal het ook altijd even over de feiten hebben bij seksuele delinquenten of dadergeweldschap. Die feiten dat is het moeilijkste, vaak kunnen die mensen daar niets over kwijt of vaak zijn zij nog effectief in de war waarom zij beschuldigd zijn. Want u moet zich voorstellen u wordt van de ene dag op de andere dag opgesloten in een klein kamertje, noch toegang tot u persoonlijke gegevens, noch toegang tot u gsm en noch toegang tot het dossier. Het is een zeer onzekere tijd en zoals ik al zei als je pech hebt en je hebt 3 x dezelfde rechter in de raadkamer zit je minstens voor 4 maanden vast. Maar het is juist die groep die in de war zijn of de echte verkrachters hebben één ding gemeen ze gaan dat dan relativeren. Maar je mag ze ongewild niet over de zelfde kam scheren want het gaat over twee uiterste.
* Er zijn ook mensen die effectief spijt hebben maar op zo'n korte periode het niet verwoord krijgen.
Op 45 minuten tijd word je dus helemaal geframed als zijnde: een narcist met anti-sociale kenmerken, heeft weinig tot geen inzicht in zijn daden en leeft niet mee met zijn slachtoffers vertoond verscheidene tekenen zich niet te kunnen inleven in het slachtoffer. Samen met de IQ-test en het welvermogen van de patient komen beide verslagen bij mekaar en worden ze voorgelegd op de rechtbank.

De psychiater heeft ook een eigen kabinet in de gevangenis en soms zit ik ook in zijn kantoor om bepaalde verslagen af te werken. Ik kan u verzekeren dat is een hele dag door gevangenen zien, die daar welgeteld 5-10 min mogen langskomen en iedere gedetineerde krijgt in principe een soort slaappil aangeboden, weet wel, de gevangenis mag enkel afgekeurde middelen gebruiken of fabricage fouten etc. Dus mensen die effectief ziek zijn, hebben het vlaggen. Uw eigen medicatie meenemen dat kan je vergeten. Maar het kan dus best zijn dat als ik als gezonde mens binnenstap in de gevangenis, mij na een week laat vangen en de slaappillen en andere pillen tegen stress laat verleiden en gewoon als een verslaafde naar buiten kom.

Als ik op de dag van vandaag deze job nog zou uitoefenen dan zou ik mijn clienten aanraden of je bent in voorhechtenis vrijgelaten onder voorwaarden. Ik zou zeggen stap zelf naar een psychiater en laat u nog eens onderzoeken, niet de eerste de beste maar die ook met het gerecht gelinkt is. Ja dat gaat u een pak geld kosten (1500,00 EUR). Anderzijds levert het misschien u vrijheid op. Schrijft hij in u voordeel dan is dat het eerste wat je gaat neerleggen voor de rechter, schrijft hij bevestigend negatief smijt je het gewoon in de vuilbak en doe je er helemaal niets mee.
Hier weer om een voorbeeld te geven... mijnheer was onderzocht door ons ook weer tijdspanne van 45 minuten. Was natuurlijk niet zo'n fraai verslag alhoewel er geadviseerd werd om een langdurige ambulante therapie te gaan vinden. Als dader in Belgie, ik geef het u op een briefje bij zo van die zelfstandige psychotherapeutische genieën die eerder op lifestyle of burn-outs bezig zijn. Daar kom je niet in want als het nog maar iets van hun plot afwijkt of het is een wat iets moeilijkere behandeling dan wil men daar nog niet aan starten. Plus een dader zijn, dat schrikt af. Degene die onder enkelband vrijkomen voorlopig hebben helemaal pech, moeten 24/24 u thuis zitten en hebben geen justitie assistente dus ook geen recht op begeleiding. Onder voorwaarden zonder enkelband moet heb je twee gratis instanties in Antwerpen waar je terecht kan en moet. Nu per uitzondering had deze man met enkelband wel een psycholoog gevonden en ze hadden 18 uur al aan therapie gehad ( hij kwam per uitzondering daar aan huis). Je zou dan denken, tgoh ja, dat moet toch stevig gemotiveerd zijn heb ook de verslagen gelezen en die waren dat.
Maar toch om één of andere reden hield de rechtbank daar geen rekening mee; want dat week af van wat de gerechtspsycholoog of gerechtsdeskundige psychiater hebben voorgeschreven. Dus logica 45 minuten wegen zwaarder door dan 18 uur. Moest die nu naar een gerechtspsycholoog geweest zijn volledig onafhankelijk dan had dat verslag wel weerhouden geweest en het onze overruled.

Mijn excuses voor het uitgebreide antwoord.
 
Laatst bewerkt:
BrusselmanHermans zei:
Ik ben zoals jullie konden lezen x-aantal jaren gerechtsdeskundige psycholoog geweest voor de mensen die in een huis van arrest terechtkomen. Dus per definitie nog niet als veroordeelde kunnen bestempeld worden. Mijn taak situeerde zich er vooral in om het kaf van het koren te scheiden en te zien of mensen toerekeningsvatbaar zijn, al dan niet. Dit deed ik voor Antwerpen, Ieper en Dendermonde. Ik ben er nu 3 a 4 jaar geleden meegestopt dit vooral om het me frustreerde dat kwantiteit boven kwaliteit stond in de verslagen. Door de overbevolking in deze huizen, deze instituten mogen niemand weigeren dus dan heb je alle gevolge van dien dat er mensen op de grond moeten slapen of een behandeling als dieren krijgen. Dit is uiteraard niets nieuws wat ik hier sta te vertellen, dat probleem situeert zich al jaren. Dat reflecteert ook op onze job dat wij misschien om en af 45 minuten de tijd hebben om de afweging te maken of een gevangene toerekeningsvatbaar vs ontoerekeningsvatbaar is. De mensen die ontoerekeningsvatbaar zijn worden naar een aparte afdeling gebracht en zij komen voor de strafuitvoeringsrechtbank worden in die bepaalde toestand ontoerekeningsvatbaar verklaard, worden uit hun rechten gezet en dan is het wachten geblazen tot er eens een plaatsje ooit zal vrijkomen in één of andere gespcialiseerde instelling. De gemiddelde duurtijd zal ongeveer anderhalfjaar lang zijn. Dat maakt het ook allemaal zeer schrijnend want deze categorie horen daar helemaal niet thuis, zij hebben gespecialiseerde hulp nodig en iemand die hen dag in dag uit begeleiden. Deze categorie van mensen zijn ook niet per definitie altijd agressief zij weten gewoon niet meer wat ze doen. De meeste komen er dan ook nooit meer uit en dat gaat met ups and downs want soms komen die mensen wel tot hun verstand terug en dan is daar wel veel woede en machteloosheid bij.

Ik ben er ook verder meegestopt omdat ik de binnenkant heb leren kennen van justitie. Ik had net zoals de meeste van de maatschappij een welbepaald oordeel over gevangenissen en mensen die daar in terecht komen. Dit heb ik na al die jaren helemaal niet meer en mijn kijk is daar in eigenlijk 180° graden gedraaid. Natuurlijk de drugscrimineeltjes zijn dagelijkse kost maar er komen daar ook gewoon dag-dagelijkse mensen binnen zoals u en ik, die maar de pech hebben dat er een dossier tegen hen is opgestart omdat men vermoedens heeft dat er of fraude of een klacht rond aanranding is geweest. Maar daar even goed na x- aantal dagen weer als vrij man uitkomt, misschien zelfs na maanden. Voor mij is jusititie een casino waarin ik niet graag terechtkom; je zal eerder duizend keer verliezen en maar één keer winnen. Als mijn verslag bijvoorbeeld geneigd was naar het positieve - dat mijnheer geen recidivisme toont of mijnheer erkent de feiten en heeft een enorm spijtgehalte, voor de rest geen narcistische almacht of anti-sociale kenmerken. Dan zal dat verslag meegenomen worden naar een nieuwe zitting maar 8 op de tien zal het niet weehouden worden. In alle omgekeerde gevallen bij negativiteit uiteraard wel.
Plus hoe men het draait of keert, indien ik een geroutineerde advocaat ben in het Antwerpse bijvoorbeeld dan kan ik tegen mijn client voor de raadkamer aan de hand van de voorzitter die op dat moment zetelt, - in vaak exacte bewoording- al zeggen wat de uitslag zal zijn. Of het feit dat men gewoon meer kans heeft om aangehouden te worden op een vrijdagavond dan een dinsdagmiddag dat hoeft eigenlijk allemaal geen verrassing te zijn.

Een hotel of een luxe-leven is het zeker niet maak u daar in geen illussies. Onze Vlaams minister Zuhal en Van Quickenborn zijn heel hard aan het inzetten op repressie en zwaardere straffen maar ik denk oprecht dat dit geen oplossing zal bieden en niemand daar bij gebaat is. Een oprechte begeleiding, therapie, omkadering en afkicking zouden de meeste al uit die criminaliteit houden. Een dader van 20- 25 jaar heeft nog tijd om zich te reflecteren, heeft nog tijd om iets van zijn leven te maken die hoeven geen straffen te krijgen boven de 5 jaar. Plus ga er ook maar niet vanuit dat die er na 1/3de of dergelijke uitkomen want dat systeem is ingewikkelder dan men denkt. Men komt binnen als straat crimineel maar om aan de eisen te komen van die 1/3de moet je bijna ingenieur zijn. Daarenboven komen die dan wel uit de gevangenis maar die krijgen achteraf gezien zulke hoge boetes voor hun kiezen geschoteld waar ze dit nooit in een normaal leven zouden kunnen betalen en dan blijft die cirkel rond he, misschien ander half jaar in luxe en rijkdom en dan weer paar maandjes in de bajes terechtkomen wat ze ook prima vinden. Ik wil hier niet pleiten voor een straffeloosheid binnen onze maatschappij. Maar de tijd tussen effectief gestraft worden en de rechtszitting duurt gewoon te lang. Ik vind dat iedereen die iets heeft mispeutert wel degelijk zijn straf (al dan niet met uitstel en probatievoorwaarden) moet krijgen maar Ik vind tegelijkertijd dat iedereen recht heeft op onnoemelijk veel gebreken, zwakten, zonden, misstappen, vergrijpen, perversies… En ik vind dat niemand zijn ganse leven moet boeten voor zijn of haar misstappen. Een mens is meer dan zijn vergrijpen. En iedereen verdient genade en een tweede kans ( ja hier zijn uiteraard uitzonderingen op seriemoordenaars, serieverkrachters alles wat met serie te maken heeft of waar het bewezen is ze een gevaar voor de maatschappij zijn en er verkeerde gedachten op nahouden). Soms zijn de mensen gewoon in een fractie van een seconde hun leven kwijt he...omdat ze één foute beslissing maken.

voila hierbij mijn eigen gekleurde versie van mijn job en de gehele entourage.
Klik om te vergroten...
welke traits vallen er op zodat je met grote zekerheid kan zeggen of iemand toerekeningsvatbaar of niet is?
Kan dit geëmuleerd worden door de persoon zelf of vallen die hopeloos door de mand?
 
BrusselmanHermans zei:
en iedere gedetineerde krijgt in principe een soort slaappil aangeboden, weet wel, de gevangenis mag enkel afgekeurde middelen gebruiken of fabricage fouten etc. Dus mensen die effectief ziek zijn, hebben het vlaggen. Uw eigen medicatie meenemen dat kan je vergeten. Maar het kan dus best zijn dat als ik als gezonde mens binnenstap in de gevangenis, mij na een week laat vangen en de slaappillen en andere pillen tegen stress laat verleiden en gewoon als een verslaafde naar buiten kom.
Klik om te vergroten...
Dat is het eerste dat ik hiervan hoor, afgekeurde middelen gebruiken, dat kan toch gewoon niet?
 
Ik was vooral geschrokken over het druggebruik in de gevangenis. In een bepaalde gevangenis was het een heel project om 1 drugvrije afdeling te creëren. Ik weet niet of het uiteindelijk gelukt is.
 
Mijn pa werkt nu al 25 jaar in de gevangenis. Drugs komt daar binnen aan de lopende band, ook door de cipiers zelf die er een mooi centje aan verdienen.
 
Bijna alle artsen herbruiken de opzetstukjes voor de otoscopen om in je oor te kijken (geld besparen ...). Met wat geluk is het ontsmet, maar die garantie heb je zeker niet ;)
 
Dat je als bewakingsagent oftewel 180 tot 200 uur per maand klopt oftewel totaal niet aan je uren komt en op economisch werkloos wordt gezet. Als iemand een andere baan kan aanraden zou ik dat apprecieren :)
 
Het is niet dat we bewust te vroeg rijden hè. Soms vertrek je perfect op tijd aan je beginpunt of zelfs iets later maar als het niet druk is [waarmee de tijden rekening houden, dan passeer je al eens te vroeg aan een halte] als dat een halte is waar je kan wachten met je bus, dan doe ik dat meestal. Op een halte die op de weg ligt [geen halte haven], kan je natuurlijk niet wachten.
 
  • Leuk
Waarderingen: Ebel
Jimmypop zei:
Dat als een lijnbus niet aan de halte komt, dit niet wil zeggen dat hij te laat is of niet rijdt.
Het kan perfect zijn dat hij 1 of 2 min te vroeg aan de halte gepasseerd is.
Klik om te vergroten...
Ik dacht dat er altijd een marge van 5 minuten op stond?
Dus indien de persoon die de bus wilt nemen niet 5 minuten vantevoren aan de bushalte staat, dan zou deze niet mogen klagen dat de bus 'te vroeg' was en je ze daarom gemist hebt. Aangezien het jouw eigen fout was dat je er niet optijd stond. Maarja, of dat die persoon naar die redenering wilt luisteren is iets anders.

Alhoewel ik destijds ook wel eens frustraties er over heb gehad is het idd al veel beter met de realtime informatie op app of de borden. Het irritantste was dan dat je de bus die je nodig had opeens verdween op de borden 😅
 
Jimmypop zei:
Het is niet dat we bewust te vroeg rijden hè. Soms vertrek je perfect op tijd aan je beginpunt of zelfs iets later maar als het niet druk is [waarmee de tijden rekening houden, dan passeer je al eens te vroeg aan een halte] als dat een halte is waar je kan wachten met je bus, dan doe ik dat meestal. Op een halte die op de weg ligt [geen halte haven], kan je natuurlijk niet wachten.
Klik om te vergroten...
Veel van uw collega's rijden ook als zotten. Iets trager rijden werkt dan toch ook?

Pff als ik die mannen hier soms zie rijden en voorrang van rechts compleet negeren dan zakt mijn respect toch hoor. No offense.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan