Ik vraag me wel af hoe moeilijk het moet zijn om sociale zekerheid in de US te implementeren.
Helemaal niet moeilijk maar net zoals alles in de VS, is het een speelbal van principes geworden.
Deze twee hebben met onderstaande te maken, dus ik neem ze wel even mee.Want ik ben het daar niet mee eens
Vanuit onze bril wel.
USA is veel individualistischer. Als je daar geen werk hebt, niet rijk bent en geen eigenaar van een huis bent, dan kan je veel makkelijker op straat eindigen. Je kan er ook veel makkelijker aan medicijnen geraken (ik breng altijd wel wat dingen mee gewoon over the counter die hier op voorschrift zijn, denk aan neusspray, melatonine in veel hogere dosis dan hier, pijnstillers,…) en de verdovende middelen zijn veel makkelijker verkrijgbaar dan hier. Finaal is het aan elk individu om te beslissen wat hij met z’n leven doet. Als je het wil weggooien…
Ik hou wel, gezien m’n egoïstische(re) instelling dan de gemiddelde mens, van een individualistische samenleving. Zo betaal je namelijk veel minder mee voor anderen als je het zelf goed doet. Wie zijn gat verbrandt, moet op de blaren zitten.
Met deze post laat je zien dat je het echt niet begrepen hebt. En dat je exact hetzelfde doet als wat je alle anderen verwijt: Je kijkt met een Europese bril naar een totaal andere cultuur, en legt Amerika dingen op die passen bij jou.
Er zijn twee schalen in de weegschaal van het Amerikaanse systeem. Twee schalen voor die
zogenaamd individualistische samenleving. Langs de ene kant heb je inderdaad de zelfredzaamheid en de onafhankelijkheid van de staat. Die veel te maken heeft met het ontstaan van de VS en zo diepgeworteld zit in de instellingen en regels in de VS omdat de pioniers dat exact als hoofdreden hadden om te vertrekken uit Europa. Dat gaat gepaard met een idee van meritocratie, maar ondertussen weten we dat dat niet bepaald feilloos is. Om niet te zeggen een onbestaand ideaalbeeld, maar dat is een andere discussie. Maar het niet steunen op de staat komt voor een stukje daarvan, en heeft ook te maken met het weghouden van de Federale staat uit zo veel mogelijk van het leven. Het staatsniveau staat veel hoger voor veel dan het federale, en is veel belangrijker.
De andere schaal, die je hier to-taal negeert, is de privékant. De enorme buurtinitiatieven, het frequent en
gul storten voor ten eerste goede doelen en ten tweede mensen die je kent. Miljoenen worden opgehaald door Scouts en soccer moms wanneer iemand uit de gemeenschap zwaar ziek wordt. Uiteraard omdat dat moét, want ziek worden kost daar gewoon miljoenen en naast de zorgverzekeringen is er ook nog eens een veel beperkter arbeidsrecht. Maar dat is dus wel een schaal die de andere kant in evenwicht houdt. Die heb je ook nodig. De privéinitiatieven, de goede doelen, mensen die in hun vrije tijd gehandicapten oppikken en wegbrengen, gaan werken in drugsklinieken... De vrijwilligerswerking is zo ontzettend veel groter ginds.
Dàt hoort ook bij het "vrije" gedachtegoed, bij het Republikeinse idee van: laat ons met rust,
we doen het zelf wel. Als je die ene schaal negeert, zit je niet meer in het "Amerikaanse systeem" waar je zo van houdt, maar zit je opnieuw in het pure egoïsme. En ik vermoed dat je er nog nooit gewoond hebt, want als je één ding niet wilt, is het wel in dat Republikeinse idee leven EN buiten de gemeenschap vallen waardoor je niet op hun steun kunt rekenen. Dat egoïsme is iets wat daar alles behalve in dank zal worden afgenomen, behalve door redelijk extreme vleugel van één partij. Wat iets totaal anders is dan "De Amerikaanse Cultuur" of "De Amerikaan", en niet meer dan een tijdelijk en wankel product is van extreme polarisatie.
Zoals ik dus al zei, dat zit erin van bij het ontstaan. De federale staat erbuiten houden, maar bijna altijd wordt dat wel gekoppeld aan: de gemeenschap (die meestal tot staatsniveau gezien wordt) als heel belangrijk. Community. En om het nu weer helemaal rond te brengen naar de wapenwetgeving: Ik weet niet meer wie de poster was die zich afvroeg of hoe een geweer mogen hebben nu vrijheid was. Maar dat zit daar dus wel in verankerd. Ja, de federale regering bestaat. Maar die mag nooit zo machtig worden dat wij als mensen daar niks aan kunnen doen. Voor hen is zo'n
recht op een wapen noodzakelijk als de regering ook een recht op wapens heeft. Het 2nd Amendment heeft met iets anders niet te maken. Niet "ik vind het fijn om te schieten, en dat mogen ze niet afpakken", zoals Timothy de wettekst verkracht. Een regering waartegen je geen vuist
kan maken door de wetten die ze zelf maakt, is een dictatuur. En in theorie is daar wel iets voor te zeggen. De realiteit is natuurlijk wel lichtjes veranderd sinds 1800, maar goed. Ik zou het niet zomaar van tafel vegen.