Het Offscreen Film Festival kan terugkijken op een geslaagde zestiende editie met een grote selectie aan originele cultfilms, bijzondere documentaires en films van onafhankelijke filmmakers. Het thema van dit jaar was “robots in sciencefictionfilms" en er kwamen veel filmliefhebbers een kijkje nemen tijdens dit drie weken durende evenement. Het filmfestival opende met La Montagne in aanwezigheid van acteur en regisseur Thomas Salvador. Eregast van het festival was Brigitte Lahaie, een icoon van de Franse X-cinema.
Een uitgebreid aanbod
De films werden vertoond in verschillende Brusselse cinemazalen, maar ging ook op tour naar andere delen van het land. Ik zag New Religion van regisseur Keishi Kondo in cinemazaal Nova. Het was de eerste keer dat ik in deze bioscoop kwam, vlakbij het Centraal Station in Brussel en dat was voor mij alvast de perfecte ligging. Nova is een unieke filmzaal die gerund wordt door filmliefhebbers en dat merk je aan de sfeer. Het is een ontmoetingsplaats waar je je thuis mag voelen - ook al betekende dit dat er heel wat af- en aangeloop was tijdens de voorstellingen – dit was even wennen en ik kon de neiging om sst te roepen nog net onderdrukken. Maar de ongedwongen sfeer zorgde er dan ook wel voor dat je makkelijk een praatje met je buur kon slaan, wat voor enkele aangename conversaties zorgde.
Robots doorheen de filmgeschiedenis
Het festival bracht ook boeiende conferences; ik nam plaats bij “Always Watching: The Robot, Android & Cyborg on screen”, waar ik heel wat bijgeleerd heb. Dr. Craig Ian Mann (Sheffield Hallam University), Dr. Amir Viduka (Universiteit van Amsterdam), Dr. Christine Cornea (University of East Anglia) en professor Frank Mehring (Radboud Universiteit Nijmegen) gaven elk hun eigen kijk op de robot en hoe deze in de film weergegeven werd doorheen de filmgeschiedenis. De conferentie werd gemodereerd door Dr. Russ Hunter en afgesloten met een paneldiscussie.
Verder zag ik The Creation of the Humanoids, LOLA en nam ik deel aan de masterclass van filmmaker E. Elias Merhige. De afsluiter van het festival was een unieke projectie in de koepelzaal van het Planetarium met drie grensverleggende films van deze regisseur: Begotten, Din of the Celestial Birds en Polia and Blastema. De filmmaker was zelf ook aanwezig en hij noemde deze vertoning één van de meest cruciale momenten uit zijn leven, belangrijker dan de Oscars.
Een uitgebreid aanbod
De films werden vertoond in verschillende Brusselse cinemazalen, maar ging ook op tour naar andere delen van het land. Ik zag New Religion van regisseur Keishi Kondo in cinemazaal Nova. Het was de eerste keer dat ik in deze bioscoop kwam, vlakbij het Centraal Station in Brussel en dat was voor mij alvast de perfecte ligging. Nova is een unieke filmzaal die gerund wordt door filmliefhebbers en dat merk je aan de sfeer. Het is een ontmoetingsplaats waar je je thuis mag voelen - ook al betekende dit dat er heel wat af- en aangeloop was tijdens de voorstellingen – dit was even wennen en ik kon de neiging om sst te roepen nog net onderdrukken. Maar de ongedwongen sfeer zorgde er dan ook wel voor dat je makkelijk een praatje met je buur kon slaan, wat voor enkele aangename conversaties zorgde.
Robots doorheen de filmgeschiedenis
Het festival bracht ook boeiende conferences; ik nam plaats bij “Always Watching: The Robot, Android & Cyborg on screen”, waar ik heel wat bijgeleerd heb. Dr. Craig Ian Mann (Sheffield Hallam University), Dr. Amir Viduka (Universiteit van Amsterdam), Dr. Christine Cornea (University of East Anglia) en professor Frank Mehring (Radboud Universiteit Nijmegen) gaven elk hun eigen kijk op de robot en hoe deze in de film weergegeven werd doorheen de filmgeschiedenis. De conferentie werd gemodereerd door Dr. Russ Hunter en afgesloten met een paneldiscussie.
Verschillende gasten zorgden voor een mooi aanbod aan conferences en masterclasses.
Verder zag ik The Creation of the Humanoids, LOLA en nam ik deel aan de masterclass van filmmaker E. Elias Merhige. De afsluiter van het festival was een unieke projectie in de koepelzaal van het Planetarium met drie grensverleggende films van deze regisseur: Begotten, Din of the Celestial Birds en Polia and Blastema. De filmmaker was zelf ook aanwezig en hij noemde deze vertoning één van de meest cruciale momenten uit zijn leven, belangrijker dan de Oscars.
Conclusie
Liefhebbers van cultfilms kunnen zich elk jaar laten verrassen door het mooie aanbod aan klassiekers, kortfilms en documentaires op het Offscreen Film Festival. Naast een blik in het verleden brengt het festival ook hedendaagse films en verschillende gastsprekers. Het enige nadeel is dat er ook vertoningen zijn tijdens de late uurtjes, waardoor je met het openbaar vervoer niet meer thuis raakt.
