Album of the week Tenacious D - Tenacious D
- Onderwerp starter Lint
- Startdatum
En waar blijft uw "artist impression" van een cover?
PolletPoulet_OG
Well-known member
Over de album art kan ik inderdaad niet veel zeggen, die is cool.
Maar het was verdomd moeilijk om erdoor te raken. Ik heb die boot ook gemist vroeger. En ik vind het een beetje een irritant album. Het constant wegnemen van de flow door die interludia ergert mij wel een beetje. Muzikaal is het okay-ish, maar het teert teveel op shit en dick humor zonder dat het muzikaal iets speciaal is. Daardoor valt het voor mij onder de noemer generische rock, en dat is gewoon mijn ding niet.
Er zit voor mij ook heel weinig ziel in deze muziek. Ik snap dat er een doelpubliek voor is, en dat het voor dat doelpubliek goed gedaan is.
Mijn conclusie is dat het gewoon een gimmick is van muzikanten die beter kunnen als dit. En vooral echt mijn ding niet.
Maar het was verdomd moeilijk om erdoor te raken. Ik heb die boot ook gemist vroeger. En ik vind het een beetje een irritant album. Het constant wegnemen van de flow door die interludia ergert mij wel een beetje. Muzikaal is het okay-ish, maar het teert teveel op shit en dick humor zonder dat het muzikaal iets speciaal is. Daardoor valt het voor mij onder de noemer generische rock, en dat is gewoon mijn ding niet.
Er zit voor mij ook heel weinig ziel in deze muziek. Ik snap dat er een doelpubliek voor is, en dat het voor dat doelpubliek goed gedaan is.
Mijn conclusie is dat het gewoon een gimmick is van muzikanten die beter kunnen als dit. En vooral echt mijn ding niet.
Wow, exact mijn mening en relatie met Tenacious D omschreven. Alhoewel: het vetgedrukte is zeker waar maar dat is bij mij met de jaren gekomen. Zowel deze plaat als The Pick Of Destiny soundtrack echt grijs gedraaid. Er staan op beide platen echt fantastisch goeie nummers. Wonderboy is zo'n ietwat verborgen pareltje imo. En echt saai wordt het voor mij nooit. Dat komt voor mij pas met de latere platen.Ik heb een "haat" (bij wijze van spreken)/liefde verhouding met Jack Black en deze band. Enerzijds vind ik het geweldig dat ze zo tongue in cheeck obvious rockliefhebbers zijn en ze weten hoe ze goede/cacthy nummers moeten schrijven. Langs de andere kant is het zo hard cateren op 'awesomeballsrawkmusic' en is het zo over the top dat het generisch (en soms saai) dat het mij gewoon niet kan boeien.
Hetzelfde voor de plaat hier dus. ZIjn het goede muzikanten? Ja. Staan de nummers er? Zeker. Kan Jack Black geweldig zingen? Hell yeah. Is het saai? Nee. Boeit het me? Weinig.
Na een aantal platen hebt ge die schtick wel door en werkt het minder. Of misschien ben ik het gewoon (en nu komt de lelijketerm) ontgroeid? Al twijfel ik daar aan: de eerste twee platen blijven fantastisch, al kan het zijn dat nostalgie daar een grote rol in speelt.
In ieder geval nog eens dik genoten van deze nog is op te zetten. Trip down memory lane en gemerkt dat ik gewoon heelder stukken dialoog nog mee kan zeggen. Het katapulteert me naar een tijd waar quasi niets moest en alles mocht. En alleen daarom al nen dikke kudos voor je keuze!
