Voor ik de Lenovo Tab P11 in mijn pollen kreeg geduwd, had ik nog nooit een tablet vast gehad. Noem het gerust een vooroordeel, maar ik heb gewoon nooit de aantrekkingskracht van een toestel als dit gezien. Het is te klein en onpraktisch om te gebruiken zoals je met een laptop doet, het is te groot en lomp om vlot de dingen mee te doen die je met een sterke smartphone kan en je ziet er te veel oude Amerikaanse dametjes mee rondlopen in Brugge terwijl ze het Belfort staan te fotograferen om er ook maar wat van "cool" in te zien. Ik besloot me echter volledig te wijden aan mijn taak, en daarom heb ik mijn telefoon binnenshuis de voorbije weken grotendeels aan de kant geschoven en het gebruik van de laptop zo veel mogelijk beperkt om de Lenovo mijn primaire bron van multimediagebruik te maken. Mijn bevindingen lees je in de review van het toestel.
Het eerste wat uiteraard opvalt aan het ding, nog voor je de USB-C-aansluiting kennis hebt laten maken met het stopcontact, is dat de Tab P11 een behoorlijk strak ding is. De randen op het scherm weten die goede balans tussen dun en dik te treffen, zodat je weliswaar je duimen kan laten rusten maar tegelijk niet het gevoel krijgt een lomp ding in handen te hebben. De achterkant maakt dan weer behoorlijk wat indruk met een aluminium omhulsel en de rubberen laag op de achterkant. Wanneer je deze Lenovo in je handen hebt krijg je dus nergens het gevoel dat de P11 een budgettoestel is.
Bescheiden budget, bescheiden prestaties
Looks zijn uiteraard fijn, maar net zoals bij een partner is het dat innerlijke wat telt. Als we puur technisch beginnen, dan gebruikt de P11 een Snapdragon 662-processor als chipset om het boeltje te laten draaien. Qua processorkracht kun je het wat vergelijken met de midrange phones van Nokia tegenwoordig, degelijk maar toch vooral mikkend op het lagere segment. Daar is op zich ook niets mis mee, want het toestel is ook duidelijk bedoeld als een instapmodel. Het is een tablet met een lager prijskaartje die vooral bedoeld is om gebruikt te worden als multimediatoestel voor het hele gezin, en dat lukt met die processor, 4GB aan werkgeheugen en 128GB aan opslag aardig. Opladen duurt een tijdje omdat er geen mogelijkheid is om te snelladen, maar de batterij gaat gelukkig een uur of twaalf mee bij uitdagend verbruik. Ik was best verrast dat de tablet behoorlijk wat streaming, internet en spelletjes kon hebben voor hij weer aan het elektrisch infuus moest gaan hangen.
De P11 kan gebruikt worden om op te werken. Er is een aansluiting voor een klein extern toetsenbord dat je toelaat er een klein laptopje van te maken. Ik betwijfel echter of het ding de nodige kracht aan boord heeft om echt uitgebreide dingen te gaan doen. Wanneer je gewoon wat mails verstuurt uit je GMail of wat teksten gaat tikken in je Drive gaat alles best, maar als je tegelijk ook wat tabbladen van je browser open hebt staan merk je wel dat de processor moeite heeft om bij te benen. Het is daarom dat ik blijf benadrukken dat dit primair toch echt wel bedoeld is voor simpel multimediagebruik.
Vlotjes met de streams mee
Het IPS-scherm van 11 inch met een resolutie van 1200 op 2000 pixels is op papier niet het scherpste, maar weet in de praktijk toch behoorlijk wat indruk te maken. Een kleurrijke animatieshow zoals Harley Quinn deed de kleuren netjes van het schermpje spatten, maar ook andere tv zoals House of the Dragon zag er gewoon goed uit op de tablet. Voor een kleine LCD trekt het scherm zich goed uit de slag met degelijke kijkhoeken en geen spoor van motion blur. Er zijn uiteraard straffere tablets op de markt die met meer toeters en bellen komen, maar voor het prijskaartje doet deze Tab het meer dan degelijk.
De P11 levert goed beeld af, maar het geluid komt nog een stuk beter uit de verf. De vier speakers, twee aan elke zijde, bieden ondersteuning voor Dolby Atmos en leveren geluid van hoog niveau. Alles klinkt warm en helder en heeft verrassend veel textuur voor zo een klein dun toestel. De Tab P11 kan ook behoorlijk luid gaan, wat het een uitstekend ding maakt om je Spotify Playlist mee af te spelen in een kleinere kamer. Het enige waar je wat mee moet opletten is de plaatsing van je handen. De speakers zitten aan de zijkanten, zodat je de openingen makkelijk belemmert en het geluid doffer maakt als je het toestel vasthoud. Gek genoeg heeft de P11 geen audiojack waardoor oortjes gebruiken om in de late uurtjes wat te streamen in bed uit de kwestie is.
De limitaties van het lagere prijskaartje
De camera van het toestel is helaas niet al te best. Wanneer er voldoende licht is, dan kunnen je gemaakte foto’s nog ietwat door de beugel. De kleuren zijn wat dof en diepte in de details is haast onbestaande, maar het levert redelijke foto’s op die je wat kan vergelijken met die van een budgetsmartphone. Wanneer je echter in minder optimale omstandigheden foto’s gaat schieten is het resultaat gewoon dramatisch met vage plaatjes vol ruis. De frontcamera doet dan weer wat het moet doen om te videobellen, maar ook daar houdt het toestel het bij de basis met dertig frames per seconde zonder franjes.
Simpele spelletjes lukken eveneens perfect op de tablet, maar je moet de lat niet te hoog leggen. Een spel zoals PUBG Mobile krijgt de P11 echt niet zonder stotteren verwerkt, dus op dat vlak moet je de verwachtingen lager zetten met dit toestel. Wederom is dat ook iets dat je het toestel niet al te hard kan aanwrijven. Het heeft niet het grote prijskaartje, dus ook niet de grote specs en is bedoeld voor basic gebruik door het hele gezin. Tekenend daarvoor is de kid space die je als ouder kunt activeren en die de jongsten in staat stelt om enkel kindvriendelijk kijkmateriaal op streamingservices te openen en dingen geschikt voor jonge oogjes te ontdekken in de apps of browser. Je kan kleine Max dus gerust alleen laten met de P11 zonder bang te moeten zijn dat hij bij een Russische Eva terecht komt wanneer hij elfen gaat googlen. Het zet vooral in de kijker waarvoor dit toestel primair bedoeld is, en dat is als toegankelijk multimediadevice voor het hele gezin.
Het eerste wat uiteraard opvalt aan het ding, nog voor je de USB-C-aansluiting kennis hebt laten maken met het stopcontact, is dat de Tab P11 een behoorlijk strak ding is. De randen op het scherm weten die goede balans tussen dun en dik te treffen, zodat je weliswaar je duimen kan laten rusten maar tegelijk niet het gevoel krijgt een lomp ding in handen te hebben. De achterkant maakt dan weer behoorlijk wat indruk met een aluminium omhulsel en de rubberen laag op de achterkant. Wanneer je deze Lenovo in je handen hebt krijg je dus nergens het gevoel dat de P11 een budgettoestel is.
Bescheiden budget, bescheiden prestaties
Looks zijn uiteraard fijn, maar net zoals bij een partner is het dat innerlijke wat telt. Als we puur technisch beginnen, dan gebruikt de P11 een Snapdragon 662-processor als chipset om het boeltje te laten draaien. Qua processorkracht kun je het wat vergelijken met de midrange phones van Nokia tegenwoordig, degelijk maar toch vooral mikkend op het lagere segment. Daar is op zich ook niets mis mee, want het toestel is ook duidelijk bedoeld als een instapmodel. Het is een tablet met een lager prijskaartje die vooral bedoeld is om gebruikt te worden als multimediatoestel voor het hele gezin, en dat lukt met die processor, 4GB aan werkgeheugen en 128GB aan opslag aardig. Opladen duurt een tijdje omdat er geen mogelijkheid is om te snelladen, maar de batterij gaat gelukkig een uur of twaalf mee bij uitdagend verbruik. Ik was best verrast dat de tablet behoorlijk wat streaming, internet en spelletjes kon hebben voor hij weer aan het elektrisch infuus moest gaan hangen.
De P11 kan gebruikt worden om op te werken. Er is een aansluiting voor een klein extern toetsenbord dat je toelaat er een klein laptopje van te maken. Ik betwijfel echter of het ding de nodige kracht aan boord heeft om echt uitgebreide dingen te gaan doen. Wanneer je gewoon wat mails verstuurt uit je GMail of wat teksten gaat tikken in je Drive gaat alles best, maar als je tegelijk ook wat tabbladen van je browser open hebt staan merk je wel dat de processor moeite heeft om bij te benen. Het is daarom dat ik blijf benadrukken dat dit primair toch echt wel bedoeld is voor simpel multimediagebruik.
Vlotjes met de streams mee
Het IPS-scherm van 11 inch met een resolutie van 1200 op 2000 pixels is op papier niet het scherpste, maar weet in de praktijk toch behoorlijk wat indruk te maken. Een kleurrijke animatieshow zoals Harley Quinn deed de kleuren netjes van het schermpje spatten, maar ook andere tv zoals House of the Dragon zag er gewoon goed uit op de tablet. Voor een kleine LCD trekt het scherm zich goed uit de slag met degelijke kijkhoeken en geen spoor van motion blur. Er zijn uiteraard straffere tablets op de markt die met meer toeters en bellen komen, maar voor het prijskaartje doet deze Tab het meer dan degelijk.
De Tab P11 komt het best uit de verf wanneer je gezellig op de sofa ligt te genieten van je favoriete show op Netflix.
De P11 levert goed beeld af, maar het geluid komt nog een stuk beter uit de verf. De vier speakers, twee aan elke zijde, bieden ondersteuning voor Dolby Atmos en leveren geluid van hoog niveau. Alles klinkt warm en helder en heeft verrassend veel textuur voor zo een klein dun toestel. De Tab P11 kan ook behoorlijk luid gaan, wat het een uitstekend ding maakt om je Spotify Playlist mee af te spelen in een kleinere kamer. Het enige waar je wat mee moet opletten is de plaatsing van je handen. De speakers zitten aan de zijkanten, zodat je de openingen makkelijk belemmert en het geluid doffer maakt als je het toestel vasthoud. Gek genoeg heeft de P11 geen audiojack waardoor oortjes gebruiken om in de late uurtjes wat te streamen in bed uit de kwestie is.
De limitaties van het lagere prijskaartje
De camera van het toestel is helaas niet al te best. Wanneer er voldoende licht is, dan kunnen je gemaakte foto’s nog ietwat door de beugel. De kleuren zijn wat dof en diepte in de details is haast onbestaande, maar het levert redelijke foto’s op die je wat kan vergelijken met die van een budgetsmartphone. Wanneer je echter in minder optimale omstandigheden foto’s gaat schieten is het resultaat gewoon dramatisch met vage plaatjes vol ruis. De frontcamera doet dan weer wat het moet doen om te videobellen, maar ook daar houdt het toestel het bij de basis met dertig frames per seconde zonder franjes.
Simpele spelletjes lukken eveneens perfect op de tablet, maar je moet de lat niet te hoog leggen. Een spel zoals PUBG Mobile krijgt de P11 echt niet zonder stotteren verwerkt, dus op dat vlak moet je de verwachtingen lager zetten met dit toestel. Wederom is dat ook iets dat je het toestel niet al te hard kan aanwrijven. Het heeft niet het grote prijskaartje, dus ook niet de grote specs en is bedoeld voor basic gebruik door het hele gezin. Tekenend daarvoor is de kid space die je als ouder kunt activeren en die de jongsten in staat stelt om enkel kindvriendelijk kijkmateriaal op streamingservices te openen en dingen geschikt voor jonge oogjes te ontdekken in de apps of browser. Je kan kleine Max dus gerust alleen laten met de P11 zonder bang te moeten zijn dat hij bij een Russische Eva terecht komt wanneer hij elfen gaat googlen. Het zet vooral in de kijker waarvoor dit toestel primair bedoeld is, en dat is als toegankelijk multimediadevice voor het hele gezin.
Conclusie
De Lenovo Tab P11 heeft niet het beste scherm, de sterkste camera’s of de snelste processor, maar het heeft ook niet het stevige prijskaartje dat die betere tablets met zich meebrengen. Met een robuust maar stijlvol uiterlijk en degelijke prestaties presenteert het zich vooral als een tablet waar het hele gezin hun honger naar multimedia mee kan stillen. Dat maakt het een perfect betaalbaar toestel voor niet al te veeleisende gebruikers.
Pro
- Scherm en geluid zijn perfect om shows mee te streamen of simpel te internetten
- Gebruiksvriendelijk voor het hele gezin
- Budgetvriendelijk
Con
- Matige camera's
- Processor worstelt met complexe taken
- Geen audiojack
7
