Slimmer worden als volwassene (of dommer worden voorkomen)

Mijn vrouw werkt al 15 jaar in een rusthuis.
Er is al een tijdje een trend dat jongdemente mensen er belanden en bvb 62 jaar is geen uitzondering
Begrijp ik dat je hiermee wil insinueren dat jongdementie nu vaker voorkomt? Want dat lijkt me een goed voorbeeld van een survivorship bias. 😅

Is dat niet eerder een gevolg van dat een echt rusthuis niet meer 'voor oude mensen' is, maar wel een woonzorgcentrum, i.e. een plek waar wie niet meer zelfstandig kan leven terecht kan? Waarmee ik wil zeggen: merken mensen die werken in wzc's deze trend niet vooral op omdat mensen met jongdementie nu in wzc's geplaatst worden terwijl deze vroeger eerder tot hun dood thuis bleven wonen?
 
Komt dat niet doordat er tegenwoordig veel minder baby's sterven?
Ook, maar ook doordat dodelijke ziektes nu veel minder dodelijk zijn dan toen.
Niet relevante steekproef, maar mijn grootouders zijn gestorven toen ze:
-grootmoeder 1: eind de dertig was, aan kanker.
- grootvader 1: eind de 50, aan kanker.
- grootmoeder 2: half de 60, aan kanker
- grootvader 2: die heeft het gered tot 82. Tot hij stierf. Aan kanker. 🙈
 
Het klinkt misschien basic, maar slimmer ouder worden heeft inderdaad te maken met het fysische aftakelingen zoveel mogelijk vertragen of minimaliseren.

Je kan moeilijker je fluïde intelligentie verhogen, maar je kan proberen te vermijden dat dit daalt. (Fluïde intelligentie is snel je zaken kan verwerken, geheugenfuncties en het vermogen om mentale operaties uit te voeren, zoals een rekensom of een reeks cijfers achterstevoren onthouden.)

Duursporten, cardio-oefeningen zijn goed voor je hersenen. Let eens op duursporters in een interview na een prestatie. Dat gaat vaak allemaal vrij snel. Ik heb gehoord dat weight lifting ook goed is, maar meer weet ik er niet van.

Een aanzienlijk deel van de volwassenen slaapt slecht. Je nachtrust op orde hebben zou ik eigenlijk de basis moeten zijn.
In de Andrew Huberman podcast worden zo'n thema vaak besproken: creativiteit, geheugenfuncties enz. De moeite waard om die podcast episodes eens op te zoeken.

Je helpt ook om gezond te eten. Wanneer je ooit kan ook belangrijk zijn. Vermijd bijv. om te eten op tijdstippen die te dicht zijn bij het slapen. Dat is een belangrijke.

Eens de fysische kant in orde is, helpt het ook om je hersenen te gebruiken.
Een sociaal netwerk helpt hebben helpt ook om je mentaal gezond te houden, bepaalde stoffen komen vrij bij conversatie (ik ben vergeten de welke).
 
Laatst bewerkt:
Beste Beyonders,

Met ouder te worden merk ik dat ik toch wat dommer word, en dat er vooral enorm veel kennis verloren is in vergelijking met toen ik nog op de schoolbanken zat.
Soms zie ik ergens een wiskundeprobleem passeren dat poepsimpel was, maar waar ik nu niet meer weet hoe het opgelost moet worden.
Als ik iets van fysica of chemie bekijk, dan snap ik er al helemaal niks meer van.
Ook op vlak van spelling en grammatica maak ik vaak fouten, waardoor ik steeds google blijf gebruiken om de correcte manier op te zoeken, maar erna vergeet ik het precies ook weer direct.


Persoonlijk denk ik dat het ligt het probleem ontstaat omdat er op veel vlakken geen uitdaging meer is.
Er is geen doel meer om veel van die kennis nog te moeten weten of te onthouden../je wordt niet gestraft met slechte punten als je iets niet weet/...


Hebben nog mensen hier last van en hoe kan het vermeden worden?
Ik heb al wat apps geprobeerd maar de kwaliteit daarvan vind ik toch maar slecht en die apps zijn vaak ook te kinderachtig of niet diepgaand genoeg.

:unsure:
Grootmoeder zaliger zei dat je zaken waar je ooit goed in waart, ook al doe je dit lang niet meer, daar goed in blijft.
Dit geldt wél voor zaken waarbij je weinig moet nadenken.

Ik kon vroeger bijvoorbeeld heel goed ijsschaatsen. Zet mij terug op het ijs na 20 jaar daar nooit meer op gereden te hebben, en zijt maar zeker: Ik ga dat nog altijd goed kunnen hoor.

Maar laat me geen kubus meer maken. Dat kon ik vroeger met de ogen toe. Nu denk ik: Hoe begin ik daar aan?
Ik was ook altijd goed in wiskunde. Maar als iemand mij nu zegt: De variabele tarieven van gas en elek, uitrekenen van de eerstvolgende maand dat is toch poepsimpel! Stel toch geen domme vragen Makila! Dan denk ik: Ik begrijp er géén reet van. :unsure:

Dat is niet omdat ik dommer geworden ben. Maar dat is gewoon omdat ik daar te weinig op train. Ik bedoel, op mijn 46ste kende ik geen letter van test automation. Maar ik ben nu diegene met de meeste ervaring en dat gaat goed. Al doende leert men sé. En ik moest dat zelf leren, want diegene die mij ging opleiden, was plots weg. :tongue:

Dus ja, ik heb dit ook en ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft.

Als je "slim zijn" herleidt tot het oplossen van wiskundige problemen of chemische reacties, mja... De truc is om breed geïnteresseerd te blijven en op dagelijkse basis meer bij te leren dan je vergeet.
Gewoon mee zijn met je tijd doet al heel veel. Als je al moet zeggen: Hoe moet ik een GSM gebruiken? (Zo ken ik dus oudere mensen). Ja dan is dat niet goed.
 
Laatst bewerkt:
Ik merk vooral dat ik amper nog iets kan onthouden. Iets waar ik vroeger nochtans sterk in was.
Daar heb ik nog geen enkele last van. Ik onthoud nog even goed als 30 jaar geleden.
Maar goed ik moet soms veel denken en zaken inprenten, voor mijn job, dat zal wel helpen denk ik.

Maar dat is een ziekte waarbij ook letsels aantoonbaar zijn via nmr van de hersenen oa. Dat staat volledig los van "uw geheugen gaat wat achteruit als je ouder wordt".
Dat klopt. Men heeft oa het brein onderzocht van deze vrouw

Ze had blijkbaar géén enkel teken van dementie, op 115 jarige leeftijd, wat toen voor een (kleine) doorbraak heeft gezorgd.

Dementie is dus duidelijk een ziekte en heeft eigenlijk niet echt met ouderdom te maken. Er gebeurt ergens iets fout met / in de hersenen (wat er exact fout loopt, weet men nog niet voor de volle 100%).
 
Laatst bewerkt:
Hm, ik ben beetje van mening dat je hersenen net als een spier zijn.
Gebruik je ze zelden en zit je constant op automatische piloot op je werk/privé... dan sta je "stil" en gaan bepaalde zaken als geheugen, redeneren en analyseren, talen vlug achteruit.

Op mijn job (boekhouding) krijg ik tja... elke week vragen waar ik soms van achterover val.
Situaties waarbij ik dan denk: wat is dat nu weer? Hoe moet ik dit aanpakken...? Waarom werkt dit programma niet?
Dan is er de tijdsdruk en de stress, en dan werken je hersenen wel, geloof me. Je MOET met oplossing komen op de gestelde vraag.

Gisteren zei m'n teamlead nog: dat dossier mag je niet zomaar klakkeloos ingeven, een junior zou dat doen.. Bij jou verwacht ik zoveel mogelijk optimalisatie en het echt doorgronden. Dan zegt ie nog paar zaken waarvan ik denk wtf? waar moek da vinden???. Maar ik vind ze uiteindelijk wel.

Ik zou z'n verwachtingen op m'n 25ste niet aankunnen, ik zou tilt slaan en in totale paniek. Vroeger volgde ik gewoon de structuur en stapjesplannen. Methodisch zaken oplossen, vanaf dat er iets buiten de normale structuur viel blokkeerde ik en wist ik niet goe wa te doen.
Door de laatste jaren onder druk te staan merk ik dat ik wel slimmer en sneller ben geworden...

In m'n vrije tijd speel ik soms beetje gitaar, muziektheorie interesseert me wel enzo.
Nu en dan is gaan lopen is ook goed.
Niet te veel "stil" staan imo.

TDLR: als je denkt dat achteruit gaat, stap eens uit je comfort zone en doe eens wat anders dan je everyday routine. Zo dwing je je hersenen in actie. IMHO
 
Terug
Bovenaan