als ik met sekswerkers praat hoor je toch dat een heel groot deel van hun klanten mannen zijn die hun vrouw doodgraag zien en er nooit van weg zouden willen gaan maar die nooit geen seks meer krijgen thuis.
en dan bezoeken die sekswerkers om zo hun behoeften te vervullen, soms met medeweten van de partner, meestal zonder medeweten omdat hun partner hier niet overweg mee zou kunnen.
Wat ik mij dan altijd afvraag bij die vrouwen die weinig (tot nooit?) seks willen: wat denken die eigenlijk?
Ik verklaar mij nader met het gevaar om in simplismen te vervallen maar ik denk dat het grotendeels klopt: voor een gemiddelde man is seks nu eenmaal héél belangrijk, zoniet hét belangrijkste in het leven. Althans wat betreft "het zich goed voelen in zijn vel".
Ik denk dat de meeste vrouwen dit wel beseffen, en indien niet, dat de man hen daar wel tijdig van op de hoogte brengt. En dan zijn er dus vrouwen die, voorgaande indachtig, toch zoiets hebben van "Goh, voor mij hoeft dat eigenlijk niet. Punt." En dus moet de man dan maar ongelukkig lopen de rest van zijn leven, maar dat is dan maar zijn probleem. En dan ook zoiets hebben van: hij zaagt wel af en toe, maar dat zal wel koelen zonder blazen.
Ik vind dat zo bizar.
Weet je, als ik moet kiezen tussen een bezoekje aan mijn schoonouders of met maten op café pinten gaan pakken, dan kies ik normaal ook altijd voor het laatste. Maar als ik wéét hoe belangrijk dat bezoekje aan haar ouders is voor haar, dan doe ik dat met plezier.
Wat bezielt die vrouwen dan om willens nillens toch die frequentie zo extreem laag te houden? Voelt seks voor hen dan aan als een ware folterpartij waar ze zó tegenop kijken, dat ze er geen klein beetje moeite willen voor doen? "Moeite" in de zin van; je ligt eigenlijk moe in de zetel naar tv te kijken maar eventjes moeite doen om over die drempel heen te stappen.
Ik zeg altijd: Als je x moeite moet doen om uw partner 10*x plezier te geven, dan heb je netto 9*x gewonnen als koppel. En dat geldt in beide richtingen waardoor je elkaars geluksgevoel mutueel naar ongekende hoogtes kunt sturen. Ik vind het dan ook extreem egoïstisch om enkel die x "moeite" voor jezelf in ogenschouw te nemen, zonder daarbij het totale geluksplaatje van jezelf
én je partner te bekijken.
En ja, dit is semi-autobiografisch.
En ja, ik weet dat we momenteel chronisch slaaptekort hebben met onze kleine kinderen die lijden aan insomnia.
En ja, ik weet dat ik momenteel niet de aangenaamste mens ben in de omgang.
Maar neen, ik vind nog steeds niet dat je daarom zo extreem weinig seks moet hebben. Want dat maakt de situatie alleen maar erger met een ernstig risico op een negatieve spiraal.
Alternatieven genoeg mits goede afspraken.
