Seksleven met je partner

Dus die partner mag elke dag “proberen” met de kans maanden aan een stuk afgewezen te worden?
Resultaat is dat die ook gewoon zal opgeven.

Het is alsof ge naar de winkel gaat waar ze zeggen: “ja, product X komt binnen hoor, maar we weten niet wanneer. En neen, we gaan u ook niet zelf opbellen als het binnenkomt, je moet zelf maar elke dag bellen.”
“we communiceren niet graag ook al kennen we elkaar al 20 jaar”.

(Winkel om de hoek heeft het wel op stock).
Ja, ocharme die partner, alsof de vrouw in kwestie er totaal geen last van heeft.. :unsure:
Na verloop van tijd krijgt die ook maar 1 signaal he: "als ik u aanraak, dan heeft dat 1 doel: poepen!" Zal ze zich ook enorm door gewaardeerd voelen!

Als daar niet actief aan gewerkt wordt, dan loopt het idd vaak fout.
Als de man dan alles op wil geven om aan zijn trekken te komen tenminste.... genoeg mensen die al de rest wat komt kijken bij een relatie net iets hoger inschatten.

Een relatie met een slecht seksleven heeft invloed op beide partners he, niet op slechts eentje.
 
Na verloop van tijd krijgt die ook maar 1 signaal he: "als ik u aanraak, dan heeft dat 1 doel: poepen!" Zal ze zich ook enorm door gewaardeerd voelen!


Dat wou ze toch? Man moest maar initiatief blijven nemen!
En dan janken van ja, hij raakt me elke dag aan, hij wil alleen seks!

Moest ze, op momenten dat ze wel zin heeft/kan krijgen, zelf initiatief nemen, het zou makkelijker zijn.
Maar neen, verantwoordelijkheid bij de man, kan alleen hij deksel op de neus krijgen en afgeschilderd worden als “wil alleen maar seks”.
 
Ik zal het anders uitleggen: als je zelf geen seksdrive meer hebt, gun je de ander soms zijn pleziertje zelfs al heb je er geen zin in. Da's dan een taakje dat je er gewoon bij neemt om de ander tegemoet te komen.

Hoe denk jij eigenlijk dat een vrouw haar partner afwijst? :unsure: die zal op een bepaald moment echt wel zeggen dat haar zin volledig weg is hoor. En als de zijne niet weg is, zal hij regelmatig nog eens proberen. (Verstaanbaar van zijn kant uit) en zij zal afwijzen (verstaanbaar van haar kant uit ook).
En als de ene blijft proberen/ aandringen/ zich opdringen, zal de ander ook steeds hardnekkiger afwijzen. En dan loopt het ofwel fout, ofwel gaan ze samen actief werken aan het probleem.
 
Ik zal het anders uitleggen: als je zelf geen seksdrive meer hebt, gun je de ander soms zijn pleziertje zelfs al heb je er geen zin in. Da's dan een taakje dat je er gewoon bij neemt om de ander tegemoet te komen.
Dat zal JIJ persoonlijk doen omdat je redeneert van: Een relatie is een beetje geven en nemen" Hij geeft wat, ik geef wat en .. :)

Maar denken alle getrouwde vrouwen zo? Als man zijnde, als ik bovenstaande posts lees, dan vrees ik daar dus een beetje voor en zijn er ook gewoon vrouwen die redeneren: 'Een relatie is ikke en de man moet maar volgen, en als het hem niet zint --> Dat hem zijn kloten aftrekt se'.

Echter bij dat laatste vraag ik mij af of dat dan nog een gezonde relatie is? Maar goed elk koppel moet dit voor zichzelf beslissen he. En is het echt op? Ja dan strand het schip zeker? Shit happens. :support:
 
Podcast met prostituee 'Belle De Smet' gehoord waarin ze zegt dat klanten, de normaalste Vlaamse mannen van de wereld met een goeie relatie op een gegeven moment over een kantelpunt gaan en er toch voor betalen omdat het niet leefbaar is fysiek & voor het ego om die persoon te zijn die dat niet meer meemaakt...
 
Allemaal heel leuk zo'n relatie zonder seks, maar zijn jullie dan niet gewoon een stel erg goede vrienden die samenhokken en/of een kind hebben waar ze voor zorgen?
 
seks zal voor sommigen ook gewoon functioneel zijn: eerst de man binden, dan kinderen maken en dan is de taak van de man over op dat vlak.
Dat was het geval met mijn grootmoeder en grootvader.

Ik heb 1x aan mijn grootvader op de man af gewoon gevraagd waarom hij vreemd ging. (Ik wist met wie want hij verborg dat niet echt. Mijn grootmoeder wist er ook gewoon van)

Ik dacht: Hij gaat dit ontkennen of kwaad worden of zo (want hij was héél gelovig en daarover praten was NOT DONE)
Hij zei gewoon droogjes iets in de aard van: "Een diepvriezer die nooit ontdooit. Daar kan je niet van eten he kleinzoon"
 
Laatst bewerkt:
Allemaal heel leuk zo'n relatie zonder seks, maar zijn jullie dan niet gewoon een stel erg goede vrienden die samenhokken en/of een kind hebben waar ze voor zorgen?
Toch liever iemand die mijn beste vriendin kan zijn, waarbij je elke dag plezier hebt en over alles op dezelfde golflengte zit, met 1x per week of 2 weken dan iemand waarmee het dagelijks botst, veel ruzie, niet kunnen communiceren maar wel elke dag seks hebben.
Keuze zal snel gemaakt zijn.
Dat zie je hier ook, dat zijn de stabiele relaties die samenblijven. Die tweede gaan vroeg of laat toch uit elkaar.
 
Toch liever iemand die mijn beste vriendin kan zijn, waarbij je elke dag plezier hebt en over alles op dezelfde golflengte zit, met 1x per week of 2 weken dan iemand waarmee het dagelijks botst, veel ruzie, niet kunnen communiceren maar wel elke dag seks hebben.
Keuze zal snel gemaakt zijn.
Dat zie je hier ook, dat zijn de stabiele relaties die samenblijven. Die tweede gaan vroeg of laat toch uit elkaar.
De 'gulden middenweg' is inderdaad het beste. Maar jammer genoeg is dat niet altijd het 'bestaande' scenario.

Wat als die 1x per 2 weken gewoon herleid wordt tot letterlijk 0x per jaar? Want dat zijn eigenlijk de gevallen waarover hier geklaagd wordt he. De meeste mannen kunnen wel leven met 1x per maand denk ik (om vrouwlief te plezieren). Het probleem zit hem in: Vrouwlief wil gewoon zelden of gewoon 'nooit' seks hebben, nu niet, morgen niet, over 5 jaar nog steeds gene druppel. Of nog erger zoals bij mijn grootouders: Intiem contact = "cero cero cero". (In die tijd uit elkaar gaan was grote schande, dat werd zelden gedaan)

Je kan dan wel als buitenstaander staan roepen: Waarom trap je het dan niet af? Maar ja, niet iedereen kan die mentale en/of fysieke 'klik' dan maken he. Of .. je komt gewoon goed overeen (en het gras is niet altijd groener .. ) of er zijn kinderen .. of het is financieel niet haalbaar of ..
 
Maar denken alle getrouwde vrouwen zo? Als man zijnde, als ik bovenstaande posts lees, dan vrees ik daar dus een beetje voor en zijn er ook gewoon vrouwen die redeneren: 'Een relatie is ikke en de man moet maar volgen, en als het hem niet zint --> Dat hem zijn kloten aftrekt se'.
Ik vind dat er hier nogal snel verondersteld wordt dat een vrouw beslist van 'ik heb geen zin, pech'. (En verwachten dat iemand tegen zijn zin seks heeft daar bestaat een woord voor he).
Ik denk dat dat allemaal toch wat complexer is, zeker met kleine kinderen. Het is ook gewoon een uitputtende tijd waarin ge zoveel rollen probeert te combineren (/overleven) en voor sommige mensen betekent dat dat sommige rollen op de achtergrond verdwijnen en dat is dan meestal hun *zelf*. Om zin in seks te hebben hebt ge verbinding nodig met uw partner maar ook met uzelf - en dan ook nog eens opportuniteit natuurlijk (wat al een moeilijke is als ge probeert te blijven functioneren op gebroken nachten). Hoe minder verbinding ge hebt met uw partner en uzelf hoe moeilijker dat voor veel mensen is om die motor in gang te steken.

Ik heb zeker begrip voor de mensen die niet aan hun trekken komen en ik versta de frustratie van initiatief nemen en altijd afgewezen worden (ja, langs beide kanten) maar naar mijn ervaring moet ge eerst inzetten op die verbinding met elkaar en dat komt dan neer op: ook elkaar aanraken, opzoeken, intimiteit beleven zonder dat daar een vraag of hint naar seks bij komt. De periodes met weinig/geen seks zullen altijd bestaan maar weten dat uw partner u nog wilt en aantrekkelijk vindt hoeft niet gekoppeld te zijn aan wel/geen seks.
 
Ik vind dat er hier nogal snel verondersteld wordt dat een vrouw beslist van 'ik heb geen zin, pech'. (En verwachten dat iemand tegen zijn zin seks heeft daar bestaat een woord voor he).
Ik denk dat dat allemaal toch wat complexer is, zeker met kleine kinderen. Het is ook gewoon een uitputtende tijd waarin ge zoveel rollen probeert te combineren (/overleven) en voor sommige mensen betekent dat dat sommige rollen op de achtergrond verdwijnen en dat is dan meestal hun *zelf*. Om zin in seks te hebben hebt ge verbinding nodig met uw partner maar ook met uzelf - en dan ook nog eens opportuniteit natuurlijk (wat al een moeilijke is als ge probeert te blijven functioneren op gebroken nachten). Hoe minder verbinding ge hebt met uw partner en uzelf hoe moeilijker dat voor veel mensen is om die motor in gang te steken.

Ik heb zeker begrip voor de mensen die niet aan hun trekken komen en ik versta de frustratie van initiatief nemen en altijd afgewezen worden (ja, langs beide kanten) maar naar mijn ervaring moet ge eerst inzetten op die verbinding met elkaar en dat komt dan neer op: ook elkaar aanraken, opzoeken, intimiteit beleven zonder dat daar een vraag of hint naar seks bij komt. De periodes met weinig/geen seks zullen altijd bestaan maar weten dat uw partner u nog wilt en aantrekkelijk vindt hoeft niet gekoppeld te zijn aan wel/geen seks.
Je geeft hier inderdaad ook erg goeie punten aan. Het leven is natuurlijk een complex iets en niet altijd even gemakkelijk. En in elke relatie moet er hard gewerkt worden. Als je een schip bouwt is dat in het begin ook mooi en alles marcheert goed. Maar als je dat niet onderhoudt, dan komt de klad erin. En vroeg of laat zinkt het schip dan wel als je 'niets' doet.

Soms moet je ook eens iets 'nieuw' uitproberen. Elkaar eens challengen. Iets zot doen. Vernieuwen .. ik zeg maar wat. Je bent met twee en je moet met twee er door gaan.
 
Ik zal het anders uitleggen: als je zelf geen seksdrive meer hebt, gun je de ander soms zijn pleziertje zelfs al heb je er geen zin in. Da's dan een taakje dat je er gewoon bij neemt om de ander tegemoet te komen.

Hoe denk jij eigenlijk dat een vrouw haar partner afwijst? :unsure: die zal op een bepaald moment echt wel zeggen dat haar zin volledig weg is hoor. En als de zijne niet weg is, zal hij regelmatig nog eens proberen. (Verstaanbaar van zijn kant uit) en zij zal afwijzen (verstaanbaar van haar kant uit ook).
En als de ene blijft proberen/ aandringen/ zich opdringen, zal de ander ook steeds hardnekkiger afwijzen. En dan loopt het ofwel fout, ofwel gaan ze samen actief werken aan het probleem.
Ik zou persoonlijk toch niet weten hoe je dat probleem oplost tbh. Tenzij met professionele hulp maar dan nog.

Waar bij mij alle goesting spontaan van verdwijnt is het feit dat je merkt dat het van de "moetes" is bij de partner, dat het eigenlijk liever niet is maar dat ze toch maar denkt alé tis goed omdat je zelf aangeeft dat je wel zin hebt... . En nee ik weet het, allebei simultaan met gigantisch veel goesting zitten dat zal niet elke keer zijn dat je bezig bent maar dat is niet hetzelfde als tegen uw zin. Nu bon wie weet hoe vaak is dat bij mij al gebeurd en dat ik het niet doorheb natuurlijk, kan altijd :D .
 
Ik vind het vreemd dat sommige vrouwen (of mannen) geen zin meer hebben in sex met hun partner maar toch zeggen dat ze hun partner nog graag zien en aantrekkelijk vinden.Toch willen ze liever geen sex. Maar zien ze een mooi exemplaar op tv of ergens om het even waar is het van "die mag ook wel eens langskomen". Ze zijn dus wel nog gevoelig voor het ander geslacht en hun libido is nog niet helemaal verdwenen.

Er is een vriendin van mijn vrouw die er openlijk voor uitkomt op een vrouwenavond dat ze liever geen sex meer heeft met haar man. Op die zelfde vrouwenavond praat die dan over andere mannen en hoe aantrekkelijk ze die vind. Dan gaat het richting " met die zou ik wel weten wat gedaan...".Toch ziet ze haar partner graag en voel je ook dat het echt zo is. Ik heb ondertussen door dat ik vrouwen nooit ga kunnen doorgronden maar dat snap ik dus niet.

Als er ooit een moment komt dat ik geen sex meer wil met mijn vrouw maar wel zin heb in andere vrouwen klopt er iets niet in onze relatie denk ik dan.

Wat ik me wel afvraag bij de mannen die zeggen dat hun vrouw het doen voor hun man een pleziertje te doen is hoe dat dan gaat. Liggen zij daar dan gewoon en laten ze het gebeuren zonder er zelf van te genieten?

Mijn vrouw heeft ook niet altijd evenveel zin maar ze weet van haarzelf dat eens we dan beginnen ze er wel door komt. Achteraf zegt ze dan (en voel je) dat het wel leuk was en ze blij is dat ze toch ingegaan is op mijn initiatief .

Ik heb 1 keer met haar gevreeën als haar hoofd er echt niet naar stond maar ze deed dat dan ook om mij een plezier te doen. Ik ben gewoon gestopt omdat ik merkte dat het echt tegen haar zin was. Ze liet het gebeuren zonder er 'in mee te leven'. Ik heb haar toen gezegd dat ze het nooit meer moet doen als ze in die stemming is. Ik voelde me er achter zelfs slecht door. Ik kan me niet voorstellen dat je daar plezier kan aan hebben maar blijkbaar gebeurt het toch vaak bij sommige.
 
Toch liever iemand die mijn beste vriendin kan zijn, waarbij je elke dag plezier hebt en over alles op dezelfde golflengte zit, met 1x per week of 2 weken dan iemand waarmee het dagelijks botst, veel ruzie, niet kunnen communiceren maar wel elke dag seks hebben.
Keuze zal snel gemaakt zijn.
De keuze is in dat specifiek geval inderdaad snel gemaakt... maar dat komt totaal niet overeen met wat sommigen hier beschrijven.

De frequentie in jouw tekst even aangepast:
Toch liever iemand die mijn beste vriendin kan zijn, waarbij je elke dag plezier hebt en over alles op dezelfde golflengte zit, met 3x per jaar seks en talloze afwijzingen tussendoor dan iemand waarmee het dagelijks botst, veel ruzie, niet kunnen communiceren maar wel elke dag seks hebben.

Keuze nog altijd snel gemaakt? ;)
 
Ik communiceer nogal open (en dat kan grof over komen)
Er hebben er al vaak vriendinnen van mijn vrouw na relatiebreuk bij ons zitten praten, (en ik weet dan eigenlijk langs haar de achtergrond)
En dan zit ik daar als kinkel, "Tjah als je 3x per dag op de paardenmolen mag, en opeens sluit de paardenmolen voor 3 maand" dan is het niet moeilijk dat ze naar een andere kermis gaan!
(blijkbaar was dat er boenk op, denken ze eens na voor ze de volgende sukkelaar droog zetten.)

Gratis levenslessen, en zelf maar aanmodderen.
Je kan natuurlijk ook uitzoeken waarom de kermis plots gesloten is. Maar daarvoor heb je inderdaad wel medewerking nodig van de uitbaters van die kermis.

In mijn omgeving merk ik veelal op dat de mannen niet erg veel geduld kunnen opbrengen of energie willen steken in het zoeken naar een oplossing. Wat ook opvalt is dat het bij de vrouw meestal stilvalt na het krijgen van kinderen. Hormoonhuishouding in combinatie met het mama zijn (kinderen prioriteit) zal daar zeker voor iets tussenzitten.

't Is dan maar te hopen dat die andere kermis het waard is, want de vorige waar je initieel zo tevreden van was zou wel eens permantent kunnen gesloten worden.
 
Misschien een open deur intrappen, maar is het toevallig zo dat zij nogal veel moeite moet doen/moet concentreren etc. om zelf tot een hoogtepunt te komen?

Die moeite komt van mij en daar moet ze op zich niet veel voor doen... Maar het lukt wel elke keer en ze geniet er dan ook heel hard van.


Is dat gevoel wederzijds of kan het zijn dat ze ergens op afknapt?
Of mss kan het zijn dat ze zichzelf niet meer zo aantrekkelijk/mooi vindt? Zoiets kan ervoor zorgen dat haar libido wordt afgeremd.


Is er sindsdien iets van verandering geweest in jullie leven dat eventueel zware gevolgen heeft gehad? Stress op werk, kinderen, huishouden wat haar mss niet meer zo goed lukt etc...
Iets waardoor ze zich mentaal niet zo lekker voelt bijvoorveeld.

Wederzijds gevoel: ik ben geen mannequin, maar ik train wel en ik ben redelijk fit. Ik denk niet dat ik me moet schamen. Zij mag er zelf ook zeker zijn, ik denk niet dat ze daar grote onzekerheid rond heeft.
Verandering in ons leven: ik denk niet dat ik het daar moet zoeken. Het is geleidelijk aan verschoven.

Om wss op zere tenen te trappen. Rode draad lijkt toch wel dat sexdrive man > sexdrive vrouw en dat de man daar een “probleem” in ziet en de vrouw daar geen “probleem” in ziet.

1 van de vorige keren dat we erover gesproken hebben kwam dit er inderdaad ongeveer zo uit. Voor haar is het goed zo. Ze geniet ervan en vindt het leuk, maar meer hoeft niet.
Ze is ook snel moe, heeft veel meer slaap nodig dan mij, wat een bijkomende reden is om het tijdens de week dan niet meer te doen.

Ge zou verwachten dat die ene partner die minder zin heeft, de momenten waarop er dan wel zin is dat ook aangeeft, maar neen, de andere moet het dan maar raden.

En daarom ga je het stilletjes aan opgeven. Heb ik eigenlijk al gedaan, want ik weet dat het enkel op zondagavond komt.

Podcast met prostituee 'Belle De Smet' gehoord waarin ze zegt dat klanten, de normaalste Vlaamse mannen van de wereld met een goeie relatie op een gegeven moment over een kantelpunt gaan en er toch voor betalen omdat het niet leefbaar is fysiek & voor het ego om die persoon te zijn die dat niet meer meemaakt...

Om eerlijk te zijn. Ik ben hondstrouw. Maar dit is wel al meermaals door mijn hoofd geschoten. Ik voel mij schuldig omdat ik eraan durf denken, en ik weet niet of ik het ooit zal doen. Maar ik wil het eigenlijk niet.

En ik weet ook niet of ik mij nu aanstel. Ik lees anderen hier in deze topic die het nog veel minder doen. Maar dat maakt niet dat mijn gevoel wel plots helemaal goed zit...

Allemaal heel leuk zo'n relatie zonder seks, maar zijn jullie dan niet gewoon een stel erg goede vrienden die samenhokken en/of een kind hebben waar ze voor zorgen?

Er is nog de component "liefde" die bij ons zeer sterk aanwezig is. Ik zie haar echt doodgraag. Op een manier waarvan ik overtuigd ben dat het tussen ons nooit zal stoppen, en als het dan toch zou stoppen, dat ik nooit meer iemand anders wil. Dat gaat voor mij veel verder dan "goede vrienden zijn".
 
Terug
Bovenaan