Scheiden zonder scheiding van goederen

ik verbaas me toch wel hoevaak mensen beslissinen nemen om te trouwen zonder over zo'n dingen na te denken. Je hoeft dan niet altijd de juiste beslissingen te nemen, maar dat je niet weet dat huwen normaal een stuk "geven" aan je partner is (wederzijds), snap ik niet.
Is dat allemaal zo evident ? Ik weet dat tgv de scheiding van mijn ouders dat dit allemaal niet zo evident is. Maar voor velen toen ik nog jong was, was trouwen gewoon de eerstvolgende stap die je zette indien je van elkaar hield. Omdat dat dat zo hoorde.

En ik heb een paar vriendinnen gehad (waardoor het niet lang geduurd heeft natuurlijk) waardoor gewoon opperen om te stellen van bij de notaris langsgaan om dat eens te bespreken gezamenlijk onmiddellijk de tranenvloed op gang brachten met de uitleg je houdt niet van mij. Je ziet mij niet graag. Je gelooft niet in ons. En van mijn maten die getrouwd zijn, en daarna gescheiden,... zitten er daar toch wel een aardig aantal tussen die eenzelfde reactie kregen en toen niet de ejectiestoel gebruikte.

Je moet al redelijk hard in uw schoenen staan om daar dan nog altijd op blijven door te gaan. Zoals gezegd, het feit dat ik uit een zogezegd gebroken gezin kwam, is de reden waarom ik nooit maar dan ook nooit zou trouwen zonder een bepaalde bescherming. En voor mij de relatie dan perfect mag stoppen indien de andere persoon hier een ander idee over heeft. Ik wil niet hetzelfde meemaken als mijn vader... ook al is dat hedentendage al wat moeilijker.

Maar evident is dat gesprek helemaal niet...
 
ik snap langs geen kanten hoe je die berekening maakt (wat is die 72k?).
Dat moest 24k + 72K zijn. Mijn excuses. Ik ga er ook vanuit dat er niets van die 100K afgaat behalve om die Porsche te betalen.
Op dit uittreksel staat dan bv.
- 31/12/00: huidig saldo 100.000 EUR
-01/01/02: -50K kopen Porsche.

Hoe kan je dan niet aantonen dat het enkel jouw geld is?

Zelfs als we het dan wat "complexer" maken en er wat meer transacties op staan. Er staat nog altijd duidelijk naar waar het gaat. Als daar dan nog iets bijkomt dan veranderd dat toch niets aan die 50K? natuurlijk. als er dan meer afgaat zoals bv. 30K voor renovatie woning dan schiet er nog minder over en als je dan aanvult dan doe je dat idd met gemeenschappelijk geld. Maar dit is toch niet "complex"? Het vergt veel tijd maar het zal snel duidelijk zijn of een rekening nog eigen middelen heeft of dat het gros al aangevuld is met gemeenschappelijk geld.
 
Laatst bewerkt:
Dat moest 24k + 72K zijn. Mijn excuses. Ik ga er ook vanuit dat er niets van die 100K afgaat behalve om die Porsche te betalen.
Op dit uittreksel staat dan bv.
- 31/12/00: huidig saldo 100.000 EUR
-01/01/02: -50K kopen Porsche.

Hoe kan je dan niet aantonen dat het enkel jouw geld is?
als dat de enige transactie is, zal er effectief nog 50k overblijven. Als je echter regelmatig dingen aankoopt "privé" en dan bijstort bvb vanaf je loon, dan is dat niet meer privé.

Als je bvb altijd je loon laat toekomen op je "privé"-rekeing en dan overschrijft naar de gemeenschappelijke rekening, is je bewezen privé-geld vlug weg, zelfs al zakt je rekeningstand nooit onder de 100k.
 
Dat moest 24k + 72K zijn. Mijn excuses. Ik ga er ook vanuit dat er niets van die 100K afgaat behalve om die Porsche te betalen.
Op dit uittreksel staat dan bv.
- 31/12/00: huidig saldo 100.000 EUR
-01/01/02: -50K kopen Porsche.

Hoe kan je dan niet aantonen dat het enkel jouw geld is?

Zelfs als we het dan wat "complexer" maken en er wat meer transacties op staan. Er staat nog altijd duidelijk naar waar het gaat. Als daar dan nog iets bijkomt dan veranderd dat toch niets aan die 50K? natuurlijk. als er dan meer afgaat zoals bv. 30K voor renovatie woning dan schiet er nog minder over en als je dan aanvult dan doe je dat idd met gemeenschappelijk geld. Maar dit is toch niet "complex"? Het vergt veel tijd maar het zal snel duidelijk zijn of een rekening nog eigen middelen heeft of dat het gros al aangevuld is met gemeenschappelijk geld.
Je moet het anders bekijken (denk ik):

- datum voor huwelijk: stand = 75000
- datum na huwelijk: stand = 100.000

Maw er is 25.000 bijgekomen door inkomsten vergaard na het huwelijk. Evan uitgaan dat het niet om schenkingen gaat zal dat dus geld zijn van de huwelijksgemeenschap.

- datum na huwelijk: - 50.000 kopen Porsche

Van welk geld is die aankoop dan geweest? De 75 van voor het huwelijk of de 25 van na het huwelijk en 25 van voor het huwelijk? Door vermogens te mengen is het moeilijk om aan te tonen wat juist door welk vermogen geheel of gedeeltelijk werd gefinancierd.

Met een huwelijkscontract heb je dat kluwen niet langer.
 
Is dat allemaal zo evident ? Ik weet dat tgv de scheiding van mijn ouders dat dit allemaal niet zo evident is. Maar voor velen toen ik nog jong was, was trouwen gewoon de eerstvolgende stap die je zette indien je van elkaar hield. Omdat dat dat zo hoorde.

En ik heb een paar vriendinnen gehad (waardoor het niet lang geduurd heeft natuurlijk) waardoor gewoon opperen om te stellen van bij de notaris langsgaan om dat eens te bespreken gezamenlijk onmiddellijk de tranenvloed op gang brachten met de uitleg je houdt niet van mij. Je ziet mij niet graag. Je gelooft niet in ons. En van mijn maten die getrouwd zijn, en daarna gescheiden,... zitten er daar toch wel een aardig aantal tussen die eenzelfde reactie kregen en toen niet de ejectiestoel gebruikte.

Je moet al redelijk hard in uw schoenen staan om daar dan nog altijd op blijven door te gaan. Zoals gezegd, het feit dat ik uit een zogezegd gebroken gezin kwam, is de reden waarom ik nooit maar dan ook nooit zou trouwen zonder een bepaalde bescherming. En voor mij de relatie dan perfect mag stoppen indien de andere persoon hier een ander idee over heeft. Ik wil niet hetzelfde meemaken als mijn vader... ook al is dat hedentendage al wat moeilijker.

Maar evident is dat gesprek helemaal niet...
Inderdaad helemaal niet evident.

Toen ik op jonge(re) leeftijd de eerste maal trouwde heb ik daar ook helemaal niet bij stilgestaan. Na de echtscheiding bekijk ik het wel helemaal anders. Met mijn huidige partner is er dan weer geen probleem om zulke zaken te bespreken. Net omdat we elk onze bagage hebben op dat vlak. Merk ik vaak op: degenen die er bewust mee bezig zijn hebben er meestal (zelf of in hun directe omgeving) een negatieve ervaring mee gehad.
 
Ik volg nu ook wel de gedachtegang dat trouwen met huwelijkscontract niet echt romantisch is en het doel van trouwen (samen tot de dood) wat teniet doet gaan.

Zelf verdien ik ook meer in mijn relatie en heb ik minder "kosten", maar dat kan me eigenlijk weinig schelen om eerlijk te zijn... Die keuze om alles gezamenlijk te doen brengt echt wel veel gemoedsrust.
Mjah, sowieso zijn wij meer conservatief als koppel en hebben we binnen onze dichte familie enkel gelijkaardige voorbeelden

Of misschien zijn wij gewoon naïef :unsure:
 
Ik volg nu ook wel de gedachtegang dat trouwen met huwelijkscontract niet echt romantisch is en het doel van trouwen (samen tot de dood) wat teniet doet gaan.

Zelf verdien ik ook meer in mijn relatie en heb ik minder "kosten", maar dat kan me eigenlijk weinig schelen om eerlijk te zijn... Die keuze om alles gezamenlijk te doen brengt echt wel veel gemoedsrust.
Mjah, sowieso zijn wij meer conservatief als koppel en hebben we binnen onze dichte familie enkel gelijkaardige voorbeelden

Of misschien zijn wij gewoon naïef :unsure:
Als je voordien geen eigen vermogen hebt, is dat ook de normale, logische gang van zaken toch?
Hier kwam ook alles in 1 gezamenlijke pot terecht en dat was prima voor ons allebei.

Ik ken een koppel dat gelijk met ons een koppel was geworden, zij had ook een eigen huis en hij niet, ze dachten aan kinderen op hetzelfde moment als wij en toen ik eens polste naar financiën, bleek die echt alles strikt gescheiden te houden met maandelijks afrekeningen aan elkaar voor alles van huishoudbudget etc. Voor mij kwam dat heel raar over voor een koppel dertigers dat al enkele jaren samen woonde en samen kinderen wou. Ze hadden dus geen regeling van "we storten elk 500 euro op de gemeenschappelijke" maar echt 1x per maand "ik heb toen 21.76 betaald voor Delhaize, dus moet je mij de helft, we hebben voor 97.80 euro gegeten samen voor Valentijn dus moet jij me nog..." 🙈
 
Als je voordien geen eigen vermogen hebt, is dat ook de normale, logische gang van zaken toch?
Hier kwam ook alles in 1 gezamenlijke pot terecht en dat was prima voor ons allebei.

Ik ken een koppel dat gelijk met ons een koppel was geworden, zij had ook een eigen huis en hij niet, ze dachten aan kinderen op hetzelfde moment als wij en toen ik eens polste naar financiën, bleek die echt alles strikt gescheiden te houden met maandelijks afrekeningen aan elkaar voor alles van huishoudbudget etc. Voor mij kwam dat heel raar over voor een koppel dertigers dat al enkele jaren samen woonde en samen kinderen wou. Ze hadden dus geen regeling van "we storten elk 500 euro op de gemeenschappelijke" maar echt 1x per maand "ik heb toen 21.76 betaald voor Delhaize, dus moet je mij de helft, we hebben voor 97.80 euro gegeten samen voor Valentijn dus moet jij me nog..." 🙈
Lijkt mij moeilijk. Als je dat wilt, voorzie dan bij het begin van de maand eenmalig een bedragdump naar de gemeenschappelijke rekening. En betaal alles van daaruit. Dan moet je niet zitten te rekenen bij elke gelegenheid.

Al is dat een gelijkaardig principe en dat komt toch wel meer voor. Waarbij er dan mogelijk al eens gediscussieerd zou kunnen worden over de aankopen die op die rekening gedaan worden. Maar die discussies heb je ook als je al het inkomen gelijk gooit en er niet afgesproken aankopen gedaan worden hierop.
 
Ik ben getrouwd met scheiding van goederen, dat lijkt mij gewoon de beste oplossing. Het was technisch niet mogelijk om te stellen, loon van A komt op rekening van A, dus afbetaling van eigen woning van A komt van A, B maakt geen aanspraak op geld van A.
 
Ik volg nu ook wel de gedachtegang dat trouwen met huwelijkscontract niet echt romantisch is en het doel van trouwen (samen tot de dood) wat teniet doet gaan.

Zelf verdien ik ook meer in mijn relatie en heb ik minder "kosten", maar dat kan me eigenlijk weinig schelen om eerlijk te zijn... Die keuze om alles gezamenlijk te doen brengt echt wel veel gemoedsrust.
Mjah, sowieso zijn wij meer conservatief als koppel en hebben we binnen onze dichte familie enkel gelijkaardige voorbeelden

Of misschien zijn wij gewoon naïef :unsure:
Goh huwelijk is voor mij toch eerder een emotionele connectie dus kan je imo loskoppelen van financiën.

Scheiding van goederen is eigenlijk vooral interessant als je eigen vermogens uit het huwelijksvermogen wilt houden. Dan voornamelijk als je een vermogen hebt (of aan het opbouwen bent) natuurlijk. Dus in geval je zelf al een woning hebt gekocht (en tijdens het huwelijk gaat afbetalen met de huuropbrengsten bvb) dan is een huwelijkscontract aangewezen. Ook als je een vennootschap start...

Je kan voor de gemoedsrust ook gewoon een gemeenschappelijk vermogen opbouwen langs de eigen vermogens he...
 
Ik volg nu ook wel de gedachtegang dat trouwen met huwelijkscontract niet echt romantisch is en het doel van trouwen (samen tot de dood) wat teniet doet gaan.

Zelf verdien ik ook meer in mijn relatie en heb ik minder "kosten", maar dat kan me eigenlijk weinig schelen om eerlijk te zijn... Die keuze om alles gezamenlijk te doen brengt echt wel veel gemoedsrust.
Mjah, sowieso zijn wij meer conservatief als koppel en hebben we binnen onze dichte familie enkel gelijkaardige voorbeelden

Of misschien zijn wij gewoon naïef :unsure:
Voor mijn vrouw en mij was het een logische stap. Ik had al een huis, waar zij ondertussen ook in geïnvesteerd had (renovaties). Wij hadden dus sowieso dat contract nodig om het huis in de gemeenschap te brengen.
Daarnaast zijn we met scheiding van goederen getrouwd omdat ik op zelfstandige basis werk. Om haar te beschermen. Achteraf gezien was dat niet echt nodig en we overwegen zelfs om dit aan te laten passen naar het wettelijk stelsel.
 
Voor mijn vrouw en mij was het een logische stap. Ik had al een huis, waar zij ondertussen ook in geïnvesteerd had (renovaties). Wij hadden dus sowieso dat contract nodig om het huis in de gemeenschap te brengen.
Daarnaast zijn we met scheiding van goederen getrouwd omdat ik op zelfstandige basis werk. Om haar te beschermen. Achteraf gezien was dat niet echt nodig en we overwegen zelfs om dit aan te laten passen naar het wettelijk stelsel.
Waarom zou je dat dan nog aanpassen naar het wettelijk stelsel?
 
Dat moest 24k + 72K zijn. Mijn excuses. Ik ga er ook vanuit dat er niets van die 100K afgaat behalve om die Porsche te betalen.
Op dit uittreksel staat dan bv.
- 31/12/00: huidig saldo 100.000 EUR
-01/01/02: -50K kopen Porsche.

Hoe kan je dan niet aantonen dat het enkel jouw geld is?

Zelfs als we het dan wat "complexer" maken en er wat meer transacties op staan. Er staat nog altijd duidelijk naar waar het gaat. Als daar dan nog iets bijkomt dan veranderd dat toch niets aan die 50K? natuurlijk. als er dan meer afgaat zoals bv. 30K voor renovatie woning dan schiet er nog minder over en als je dan aanvult dan doe je dat idd met gemeenschappelijk geld. Maar dit is toch niet "complex"? Het vergt veel tijd maar het zal snel duidelijk zijn of een rekening nog eigen middelen heeft of dat het gros al aangevuld is met gemeenschappelijk geld.

Stel dat je begint met 100k en je partner met 0 (op apparte rekeningen).
Vanaf het huwelijk wordt alles op de gemeenschappelijke rekening gestort.
Je partner verdient 60k per jaar en jij 30k.
Na 10 jaar ga je scheiden, wat doe je ? 100k enkel van jou en de rest 50/50 ?
Zou een beetje vreemd zijn aangezien jij in totaal minder in de pot hebt gezet (300k+100k) dan je partner (600k).

Het is toch heel snel dat dat concept van eigen bezitting vervaagd zonder duidelijke afspraak op het begin via een huwelijks contract.

Los daarvan zijn wij wel getrouwd volgens het wettelijk stelsel (I guess, we zijn wettelijk in het buitenland gaan trouwen dus dat maakt het een beetje moeilijker welk recht nu precies geld). Maar 50/50 lijkt mij zeer redelijk, ook al verdien ik 2x zoveel.
Mijn ouders hebben mij ook op een bepaald moment een schenking gegeven en die notarieel geregistreerd. Geen idee hoeveel dat nog wettelijk omwille van het principe van hierboven betekend na die X aantal jaar.
 
Stel dat je begint met 100k en je partner met 0 (op apparte rekeningen).
Vanaf het huwelijk wordt alles op de gemeenschappelijke rekening gestort.
Je partner verdient 60k per jaar en jij 30k.
Na 10 jaar ga je scheiden, wat doe je ? 100k enkel van jou en de rest 50/50 ?
Zou een beetje vreemd zijn aangezien jij in totaal minder in de pot hebt gezet (300k+100k) dan je partner (600k).
Voor mij is dat niet zo vreemd. Het feit dat ik meer verdien dan mijn vrouw, is omwille van:
- diploma van mijn vrouw. Zij heeft een minder goed diploma, dus kan minder gemakkelijk extra verdienen (maar haar jobzekerheid was dan weer een troef, die niet in geld uitgedrukt wordt). Lijkt me iets waar ik géén voordeel mag uit halen.
- medische redenen. Lijikt me ook iets waar ik geen voordeel mag uit halen.
- afstand/flexibiliteit van mijn werk: door dat zij een stabiele job heeft met vaste uren (allez, toch qua aanwezigheid op school), kan ik gemakkelijk in Brussel werken en meer verdienen.

Waarom zou zij daar dan nadeel moeten van ondervinden?
 
Voor mij is dat niet zo vreemd. Het feit dat ik meer verdien dan mijn vrouw, is omwille van:
- diploma van mijn vrouw. Zij heeft een minder goed diploma, dus kan minder gemakkelijk extra verdienen (maar haar jobzekerheid was dan weer een troef, die niet in geld uitgedrukt wordt). Lijkt me iets waar ik géén voordeel mag uit halen.
- medische redenen. Lijikt me ook iets waar ik geen voordeel mag uit halen.
- afstand/flexibiliteit van mijn werk: door dat zij een stabiele job heeft met vaste uren (allez, toch qua aanwezigheid op school), kan ik gemakkelijk in Brussel werken en meer verdienen.

Waarom zou zij daar dan nadeel moeten van ondervinden?
Zij zou daar helemaal geen nadeel van moeten ondervinden zolang jullie daar allebei voor kiezen. Aan het begin van mijn huwelijk vond ik ook dat we dat allemaal op een hoop konden gooien en als het dan toch spaak zou lopen dan zou er wel een faire manier van verdelen zijn.

Fast forward 15 jaar en van die faire manier was niks te bespeuren tijdens de scheiding. Je weet niet wat de toekomst brengt wel wat je vandaag kan doen. Scheiding van goederen of een huwelijkscontract is dus een manier om de huidige situatie vast te leggen. Als er dan toch ooit een scheiding komt dan zijn de regels van verdelen tenminste al duidelijk en transparant. Bovendien houdt niets het koppel in kwestie tegen om dan toch nog een andere verdeling overeen te komen.
 
Voor mij is dat niet zo vreemd. Het feit dat ik meer verdien dan mijn vrouw, is omwille van:
- diploma van mijn vrouw. Zij heeft een minder goed diploma, dus kan minder gemakkelijk extra verdienen (maar haar jobzekerheid was dan weer een troef, die niet in geld uitgedrukt wordt). Lijkt me iets waar ik géén voordeel mag uit halen.
- medische redenen. Lijikt me ook iets waar ik geen voordeel mag uit halen.
- afstand/flexibiliteit van mijn werk: door dat zij een stabiele job heeft met vaste uren (allez, toch qua aanwezigheid op school), kan ik gemakkelijk in Brussel werken en meer verdienen.

Waarom zou zij daar dan nadeel moeten van ondervinden?

Mijn punt is dat in die situatie voor beide manieren van splitsen je argumenten kan vinden.
Optie 1: originele 100k blijft van jou & de rest 50/50
Optie 2: originele 100k is 'opgedaan' in het huwelijk (onder het argument dat ieder 50% heeft bijgedragen aan het gezinsbudget & dus de 100k is opgesoupeerd over de 10 jaar omdat je een stuk minder verdiende). Dus alles wat overblijft 50/50

Dus zonder afspraak op begin welke optie kies je ? Mij lijkt het bij scheiding van goederen logischer dat dat tweede in dit geval wint (aangezien je niet meer 100% kunt argumenteren dat die 100k die je daar hebt staan nog van jou is).

Als je hier belang aan hecht kun je dus best een huwelijkscontract nemen.
 
Terug
Bovenaan