Hoewel Ys IX: Monstrum Nox pas vorige maand is uitgekomen op Nintendo Switch, Stadia en PC, is het spel al sinds februari beschikbaar op PlayStation 4. Meer zelfs, de originele release van Ys IX in Japan dateert zelfs van september 2019. Ontwikkelaar Nihon Falcom heeft helaas de slechte gewoonte om ons enkele jaren te laten wachten wanneer ze een nieuw spel uitbrengen, maar gelukkig doen ze wel de moeite om hun spellen naar het Westen te brengen. Hoewel deze spellen niet de productiewaarde hebben van een Final Fantasy of een Dragon Quest, staat Nihon Falcom garant voor oerdegelijke JRPG’s die de fans van het genre niet links mogen laten liggen.
Nihon Falcom zelf is waarschijnlijk geen al te bekende naam, maar ze zijn als ontwikkelaar wel al actief sinds 1982 en zo dateert de allereerste Ys alweer van 1987. De reeks is intussen uitgegroeid tot het paradepaardje van de ontwikkelaar naast de Legend of Heroes-serie. Het grote verschil tussen de twee is dat de gevechten in Legend of Heroes turn-based zijn, terwijl Ys een actierollenspel is. Met Ys IX: Monstum Nox proberen de makers de reeks een frisse wind te geven door leentjebuur te spelen bij een ander genre, namelijk openwereld superheldenspellen.
Onfortuinlijke helden
In Ys IX kruip je opnieuw in de huid van Adol Christin, een jonge avonturier die er steeds in slaagt om op het juiste moment op de juiste plek te zijn bij belangrijke gebeurtenissen. In dit negende deel heeft zijn reputatie hem echter ingehaald en wordt hij gearresteerd zodra hij aankomt in de stad Balduq. Hij weet al snel te ontsnappen, maar tijdens zijn ontsnapping ontmoet hij de mysterieuze vrouw Aprilis. Zij vervloekt hem en verandert hem in een Monstrum, waardoor hij bovennatuurlijke krachten krijgt. Ze heeft jouw hulp nodig en dwingt je om samen met de andere Monstrums demonische wezens te verslaan die uit een schaduwdimensie genaamd Grimwald Nox komen. Het nadeel aan de vloek is wel dat je de stad niet kan verlaten. Omdat Adol het vermoeden heeft dat er meer aan de hand is in de stad en dan vooral in de gevangenis, gaat hij zelf op onderzoek uit. Samen met oude bekenden en nieuwe metgezellen ga je op zoek naar de ware toedracht achter de Monstrumvloek en de waarheid achter de problemen in Balduq.
De Monstrums kan je eigenlijk een beetje zien als een superheldenteam, waarbij elk lid het alter ego is van een andere inwoner van de stad. Zo ben jij het alter ego van de Crimson King, waarbij je naast sterker te zijn ook beschikt over een speciale kracht genaamd Shadow Line, wat een veredelde naam is voor het gekende grappling hook-mechanisme. Je teamleden beschikken over andere krachten zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid om verticaal de muren op te lopen, door de lucht te zweven of objecten doorheen muren te zien. Sommige van deze krachten zijn handig tijdens gevechten, andere zijn ook handig tijdens het verkennen van de spelwereld. Dit geeft een hele nieuwe dimensie aan de reeks, want je bent niet langer beperkt tot het rondwandelen. Je zal niet rondslingeren zoals Spider-man, maar je krijgt wel opvallend meer bewegingsvrijheid en verticaliteit in de gameplay. Wanneer je een van de Monstrums toevoegt aan jouw team, kan je steeds gebruikmaken van hun speciale krachten. Het bonte en kleurrijke groepje is echter niet te vergelijken met een heldenteam als de Avengers. Van een coherente groep is er nauwelijks sprake en omdat hun activiteiten door de stad als misdadig worden aanzien, zijn ze initieel ook niet bepaald geliefd in de stad. De diversiteit in de groep zorgt alvast wel voor tal van interessante interacties tussen de personages.
Aangenaam zondagsvertier
Hoewel de krachten een nieuwe dynamiek geven aan de gameplay, is Ys XI verder een vrij traditionele JRPG die weinig afwijkt van de conventies. Naast de verhaallijn, heb je talloze sidequests en andere zijactiviteiten die je kan voltooien, er zijn massa's wapens en andere accessoires te verzamelen, er is een craftingsysteem, je krijgt heel wat praatscènes voorgeschoteld en je zal talloze dungeons met gevaarlijke bazen verkennen. Het spel speelt zich voornamelijk af in de stad Balduq, wat natuurlijk een veel minder grote speeltuin is dan wat we gewend zijn van ander openwereldspellen. Maar doordat je gradueel toegang krijgt tot de verschillende delen van de stad en je af en toe een excursie maakt richting de Grimwald Nox-dimensie en andere dungeons, voelt dit niet echt aan als een beperking. De omgevingen waarin je rondloopt ogen vaak wel wat flets, en in het geval van Grimwald Nox vaak ook kaal en inspiratieloos. Dit was voor mij het grootste minpunt van het spel en het zorgde ervoor dat ik niet echt uitkeek naar de gedeeltes in deze omgeving. Gelukkig wordt het spel voornamelijk gedragen door een sterk verhaal en het bonte groepje figuren waarmee je optrekt.
De gevechten in Ys XI zijn ook vrij standaard voor het genre en vergen niet al teveel inspanning om onder de knie te krijgen. Je heb een beperkt aantal aanvallen en speciale krachten ter beschikking, en vaak zal je in ware button-bashingstijl deze aanvallen proberen te alterneren, terwijl je ook nog eens vijandige aanvallen probeert af te blokken of te ontwijken. De gevechten kunnen er wel vrij chaotisch aan toe gaan. Mijn grootste probleem hier is dat je op elk moment kan wisselen van personage, maar de knop om dit te doen staat tussen je aanvalsknoppen. (A op de Switch-controller). Dit zorgde ervoor dat ik af en toe ongewild zat te wisselen tussen personages in plaats van een speciale aanval uit te voeren, waarvoor je bijvoorbeeld R + A moet gebruiken. Dit klinkt als een futiliteit, maar het kan irritant zijn, zeker tijdens een baasgevecht of wanneer het er zeer hectisch aan toegaat.
Tot slot valt nog te bemerken dat Ys IX niet bepaald een hoogvlieger is op grafisch vlak en met wat technische problemen zoals pop-in en frame drops te kampen heeft, zeker wanneer je de stad aan het verkennen bent. Gezien het spel bij ons is verschenen op een moment dat de PlayStation 5 en Xbox Series X|S beschikbaar zijn, oogt het met zijn quasi-PlayStation 3 graphics toch wel wat verouderd. Het is een bemerking die ik ook maakte in mijn review van Legend of Heroes: Trails of Cold Steel IV. Dit valt grotendeels te wijten aan het feit dat de ontwikkelaar niet over de middelen beschikt om een waar triple A-spel te maken Maar ik denk dat de fans van dit soort spellen wel weten dat ze geen hyperrealistische graphics moeten verwachten en dat het verhaal en de gameplay belangrijker zijn. Nu we een nieuwe consolegeneratie zijn ingestapt, hoop ik dat Nihon Falcom toch eens werk maakt van een nieuwe engine.
Nihon Falcom zelf is waarschijnlijk geen al te bekende naam, maar ze zijn als ontwikkelaar wel al actief sinds 1982 en zo dateert de allereerste Ys alweer van 1987. De reeks is intussen uitgegroeid tot het paradepaardje van de ontwikkelaar naast de Legend of Heroes-serie. Het grote verschil tussen de twee is dat de gevechten in Legend of Heroes turn-based zijn, terwijl Ys een actierollenspel is. Met Ys IX: Monstum Nox proberen de makers de reeks een frisse wind te geven door leentjebuur te spelen bij een ander genre, namelijk openwereld superheldenspellen.
Onfortuinlijke helden
In Ys IX kruip je opnieuw in de huid van Adol Christin, een jonge avonturier die er steeds in slaagt om op het juiste moment op de juiste plek te zijn bij belangrijke gebeurtenissen. In dit negende deel heeft zijn reputatie hem echter ingehaald en wordt hij gearresteerd zodra hij aankomt in de stad Balduq. Hij weet al snel te ontsnappen, maar tijdens zijn ontsnapping ontmoet hij de mysterieuze vrouw Aprilis. Zij vervloekt hem en verandert hem in een Monstrum, waardoor hij bovennatuurlijke krachten krijgt. Ze heeft jouw hulp nodig en dwingt je om samen met de andere Monstrums demonische wezens te verslaan die uit een schaduwdimensie genaamd Grimwald Nox komen. Het nadeel aan de vloek is wel dat je de stad niet kan verlaten. Omdat Adol het vermoeden heeft dat er meer aan de hand is in de stad en dan vooral in de gevangenis, gaat hij zelf op onderzoek uit. Samen met oude bekenden en nieuwe metgezellen ga je op zoek naar de ware toedracht achter de Monstrumvloek en de waarheid achter de problemen in Balduq.
Een vrij traditionele JRPG die weinig afwijkt van de conventies.
De Monstrums kan je eigenlijk een beetje zien als een superheldenteam, waarbij elk lid het alter ego is van een andere inwoner van de stad. Zo ben jij het alter ego van de Crimson King, waarbij je naast sterker te zijn ook beschikt over een speciale kracht genaamd Shadow Line, wat een veredelde naam is voor het gekende grappling hook-mechanisme. Je teamleden beschikken over andere krachten zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid om verticaal de muren op te lopen, door de lucht te zweven of objecten doorheen muren te zien. Sommige van deze krachten zijn handig tijdens gevechten, andere zijn ook handig tijdens het verkennen van de spelwereld. Dit geeft een hele nieuwe dimensie aan de reeks, want je bent niet langer beperkt tot het rondwandelen. Je zal niet rondslingeren zoals Spider-man, maar je krijgt wel opvallend meer bewegingsvrijheid en verticaliteit in de gameplay. Wanneer je een van de Monstrums toevoegt aan jouw team, kan je steeds gebruikmaken van hun speciale krachten. Het bonte en kleurrijke groepje is echter niet te vergelijken met een heldenteam als de Avengers. Van een coherente groep is er nauwelijks sprake en omdat hun activiteiten door de stad als misdadig worden aanzien, zijn ze initieel ook niet bepaald geliefd in de stad. De diversiteit in de groep zorgt alvast wel voor tal van interessante interacties tussen de personages.
Aangenaam zondagsvertier
Hoewel de krachten een nieuwe dynamiek geven aan de gameplay, is Ys XI verder een vrij traditionele JRPG die weinig afwijkt van de conventies. Naast de verhaallijn, heb je talloze sidequests en andere zijactiviteiten die je kan voltooien, er zijn massa's wapens en andere accessoires te verzamelen, er is een craftingsysteem, je krijgt heel wat praatscènes voorgeschoteld en je zal talloze dungeons met gevaarlijke bazen verkennen. Het spel speelt zich voornamelijk af in de stad Balduq, wat natuurlijk een veel minder grote speeltuin is dan wat we gewend zijn van ander openwereldspellen. Maar doordat je gradueel toegang krijgt tot de verschillende delen van de stad en je af en toe een excursie maakt richting de Grimwald Nox-dimensie en andere dungeons, voelt dit niet echt aan als een beperking. De omgevingen waarin je rondloopt ogen vaak wel wat flets, en in het geval van Grimwald Nox vaak ook kaal en inspiratieloos. Dit was voor mij het grootste minpunt van het spel en het zorgde ervoor dat ik niet echt uitkeek naar de gedeeltes in deze omgeving. Gelukkig wordt het spel voornamelijk gedragen door een sterk verhaal en het bonte groepje figuren waarmee je optrekt.
De gevechten in Ys XI zijn ook vrij standaard voor het genre en vergen niet al teveel inspanning om onder de knie te krijgen. Je heb een beperkt aantal aanvallen en speciale krachten ter beschikking, en vaak zal je in ware button-bashingstijl deze aanvallen proberen te alterneren, terwijl je ook nog eens vijandige aanvallen probeert af te blokken of te ontwijken. De gevechten kunnen er wel vrij chaotisch aan toe gaan. Mijn grootste probleem hier is dat je op elk moment kan wisselen van personage, maar de knop om dit te doen staat tussen je aanvalsknoppen. (A op de Switch-controller). Dit zorgde ervoor dat ik af en toe ongewild zat te wisselen tussen personages in plaats van een speciale aanval uit te voeren, waarvoor je bijvoorbeeld R + A moet gebruiken. Dit klinkt als een futiliteit, maar het kan irritant zijn, zeker tijdens een baasgevecht of wanneer het er zeer hectisch aan toegaat.
Tot slot valt nog te bemerken dat Ys IX niet bepaald een hoogvlieger is op grafisch vlak en met wat technische problemen zoals pop-in en frame drops te kampen heeft, zeker wanneer je de stad aan het verkennen bent. Gezien het spel bij ons is verschenen op een moment dat de PlayStation 5 en Xbox Series X|S beschikbaar zijn, oogt het met zijn quasi-PlayStation 3 graphics toch wel wat verouderd. Het is een bemerking die ik ook maakte in mijn review van Legend of Heroes: Trails of Cold Steel IV. Dit valt grotendeels te wijten aan het feit dat de ontwikkelaar niet over de middelen beschikt om een waar triple A-spel te maken Maar ik denk dat de fans van dit soort spellen wel weten dat ze geen hyperrealistische graphics moeten verwachten en dat het verhaal en de gameplay belangrijker zijn. Nu we een nieuwe consolegeneratie zijn ingestapt, hoop ik dat Nihon Falcom toch eens werk maakt van een nieuwe engine.
Conclusie
Ys IX: Monstom Nox laat je opnieuw op avontuur gaan met Adol Christin. Het spel geeft een nieuwe draai aan de reeks, zowel wat het verhaal als de gameplay betreft, met de toevoeging van de Monstrums. Een goed verhaal, leuke personages en snelle gevechten zijn nog steeds van de partij, maar grafisch blijft het spel helaas wat achterlopen.
Pro
- Interessant verhaal met veel mysterie
- Interacties met de nevenpersonages
- Leuke gameplay
Con
- Gevechten kunnen te chaotisch zijn
- Fletse omgevingen
- Grafisch verouderd
7
Over
Beschikbaar vanaf
6 juli 2021
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Stadia
Ontwikkelaar
- Nihon Falcom
Uitgever
- NIS America
