Hoewel ik zelf niets met skateboarden op zich heb, heb ik destijds de eerste Tony Hawk’s Pro Skater kapot gespeeld. Een jaar of twaalf was ik toen. De games van Neversoft waren destijds toonaangevend en hielden veel tieners aan het scherm gekluisterd, of ze nu zelf af en toe het plaatselijke skatepark opzochten of niet. Sindsdien verschenen reeds heel wat nieuwe iteraties, maar geen enkele kon me zo geboeid houden als het origineel. Lukt het deze keer wel terug?
De originele PlayStation stond hier al enkele jaren te blinken en kreeg heel wat toppers te verwerken. En dan was er het jaar 1999. Twaalf jaar oud was ik toen en van skaten kende ik nog minder dan van menstruerende vrouwen. Maar toch… uren en dagen na elkaar werden toen voor die dikke beeldbuizen versleten. Schoolprestaties leden er niet onder, maar het sociale leven nam toen wel een duik. Nu die originele game weer in een nieuw jasje werd gestoken en ik ermee aan de slag mocht, kwamen de herinneringen weer naar boven. Mijn relaas lees je hier.
Sneller
Samen met de release van Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 in de zomer van vorig jaar werd een documentaire gepubliceerd: Pretending I’m a Superman: The Tony Hawk Video Game Story. Hierin leer je meer over wat de skater betekende voor de videogames. Veel gamers hadden bij de release van de originele game zelfs nog nooit van Tony Hawk gehoord, tot ze dus virtueel kennis met hem maakte in het skatespel. De extreme sport stond nu mooi in de kijker en dat zorgde voor een ongeziene populariteit. Iedereen wou een skateboard en waande zich een skater. Ik liet het zover niet komen en hield het puur virtueel. Ook nu Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S verscheen.
Ondertussen kunnen we het aantal remakes, remasters, reboots, Legendary Editions en “wat weet ik nog allemaal” niet meer bijhouden. Wat ooit populair is geweest, moet dezer jaren ook nog populair zijn denken veel uitgevers. Het gamende publiek weet ondertussen al beter, maar het is vooral zaak om zonder vooroordelen aan een game te beginnen. Zo ook bij THPS die ik mocht reviewen voor PlayStation 5. Tegenover de versie die afgelopen jaar voor de ‘oude’ generatie consoles verscheen, is er bijzonder weinig veranderd. Het meest opmerkelijke verschil zijn de laadtijden. Die zijn nu zo goed als onbestaande, het is slechts een kwestie van enkele seconden. Op de PlayStation 4 tikt dat toch al snel aan richting de dertig seconden per keer, wat toch een immens verschil is.
Trouw aan het origineel
Een tweede verschil zijn de prestaties. Zo wordt de framerate opgedreven naar 120 frames per seconde als je op 1080p speelt, terwijl je ook de keuze hebt voor 4K-weergave. Die laatste beperkt zich dan weer tot 60 frames per seconde en dat is mijn inziens meer dan genoeg. Ook grafisch gaat Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 er licht op vooruit. Zo werden de dynamische schaduwen en reflecties onder handen genomen. Toch vind ik de game er niet next-gen uitzien. Het ziet er allemaal vrij standaard uit, de levels zijn erg leeg en ook met de physics heb ik wat moeite. Het vallen oogt niet natuurlijk en hieraan kon toch wat meer aandacht worden besteed.
Toch zal Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 weer voor heel wat spelplezier zorgen. Na een korte tutorial die je de basis aanleert en die je eventueel kunt overslaan, mag je beginnen aan het echte werk. Vanuit het hoofdmenu kies je met welke van de twee games je aan de slag wil. Aan het begin van je ‘carrière’ kan je je ding doen in één level, maar al snel speel je nieuwe levels vrij door enkele opdrachten te voltooien. Die bestaan voornamelijk uit het uitvoeren van enkele coole tricks waarbij je combo’s uitvoert en punten sprokkelt. Zo bestaan vier uit de tien opdrachten telkens uit het neerzetten van een High Score, een Pro Score, Sick Score en het behalen van een bepaalde combo. Ook het uitvoeren van trucjes op bepaalde locaties of het stukmaken van bepaalde elementen staan telkens op de planning. Indien je genoeg van je opdrachten hebt voltooid, dan kan je aan de slag in een splinternieuw level.
Hoewel er enkele verbeteringen werden doorgevoerd in vergelijking met het origineel, voelt het geheel wel erg vertrouwd aan. Gamers die destijds de disc in hun console hebben grijsgedraaid, zullen direct het ene level na het andere herkennen en misschien zelfs enkele van de uit te voeren opdrachten. Ook heel wat van de muziek zal bekend in de oren klinken. Hits als ‘You’ van Bad Religion worden wel aangevuld met hedendaagse muziek. Wil je echter enkel de oude soundtrack horen, dan kan je in het menu aanduiden welke liedjes je wil horen en welke je liever niet door de boxen hoort galmen.
De originele PlayStation stond hier al enkele jaren te blinken en kreeg heel wat toppers te verwerken. En dan was er het jaar 1999. Twaalf jaar oud was ik toen en van skaten kende ik nog minder dan van menstruerende vrouwen. Maar toch… uren en dagen na elkaar werden toen voor die dikke beeldbuizen versleten. Schoolprestaties leden er niet onder, maar het sociale leven nam toen wel een duik. Nu die originele game weer in een nieuw jasje werd gestoken en ik ermee aan de slag mocht, kwamen de herinneringen weer naar boven. Mijn relaas lees je hier.
Sneller
Samen met de release van Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 in de zomer van vorig jaar werd een documentaire gepubliceerd: Pretending I’m a Superman: The Tony Hawk Video Game Story. Hierin leer je meer over wat de skater betekende voor de videogames. Veel gamers hadden bij de release van de originele game zelfs nog nooit van Tony Hawk gehoord, tot ze dus virtueel kennis met hem maakte in het skatespel. De extreme sport stond nu mooi in de kijker en dat zorgde voor een ongeziene populariteit. Iedereen wou een skateboard en waande zich een skater. Ik liet het zover niet komen en hield het puur virtueel. Ook nu Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S verscheen.
Laadtijden zijn nu zo goed als onbestaande.
Ondertussen kunnen we het aantal remakes, remasters, reboots, Legendary Editions en “wat weet ik nog allemaal” niet meer bijhouden. Wat ooit populair is geweest, moet dezer jaren ook nog populair zijn denken veel uitgevers. Het gamende publiek weet ondertussen al beter, maar het is vooral zaak om zonder vooroordelen aan een game te beginnen. Zo ook bij THPS die ik mocht reviewen voor PlayStation 5. Tegenover de versie die afgelopen jaar voor de ‘oude’ generatie consoles verscheen, is er bijzonder weinig veranderd. Het meest opmerkelijke verschil zijn de laadtijden. Die zijn nu zo goed als onbestaande, het is slechts een kwestie van enkele seconden. Op de PlayStation 4 tikt dat toch al snel aan richting de dertig seconden per keer, wat toch een immens verschil is.
Trouw aan het origineel
Een tweede verschil zijn de prestaties. Zo wordt de framerate opgedreven naar 120 frames per seconde als je op 1080p speelt, terwijl je ook de keuze hebt voor 4K-weergave. Die laatste beperkt zich dan weer tot 60 frames per seconde en dat is mijn inziens meer dan genoeg. Ook grafisch gaat Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 er licht op vooruit. Zo werden de dynamische schaduwen en reflecties onder handen genomen. Toch vind ik de game er niet next-gen uitzien. Het ziet er allemaal vrij standaard uit, de levels zijn erg leeg en ook met de physics heb ik wat moeite. Het vallen oogt niet natuurlijk en hieraan kon toch wat meer aandacht worden besteed.
Toch zal Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 weer voor heel wat spelplezier zorgen. Na een korte tutorial die je de basis aanleert en die je eventueel kunt overslaan, mag je beginnen aan het echte werk. Vanuit het hoofdmenu kies je met welke van de twee games je aan de slag wil. Aan het begin van je ‘carrière’ kan je je ding doen in één level, maar al snel speel je nieuwe levels vrij door enkele opdrachten te voltooien. Die bestaan voornamelijk uit het uitvoeren van enkele coole tricks waarbij je combo’s uitvoert en punten sprokkelt. Zo bestaan vier uit de tien opdrachten telkens uit het neerzetten van een High Score, een Pro Score, Sick Score en het behalen van een bepaalde combo. Ook het uitvoeren van trucjes op bepaalde locaties of het stukmaken van bepaalde elementen staan telkens op de planning. Indien je genoeg van je opdrachten hebt voltooid, dan kan je aan de slag in een splinternieuw level.
Hoewel er enkele verbeteringen werden doorgevoerd in vergelijking met het origineel, voelt het geheel wel erg vertrouwd aan. Gamers die destijds de disc in hun console hebben grijsgedraaid, zullen direct het ene level na het andere herkennen en misschien zelfs enkele van de uit te voeren opdrachten. Ook heel wat van de muziek zal bekend in de oren klinken. Hits als ‘You’ van Bad Religion worden wel aangevuld met hedendaagse muziek. Wil je echter enkel de oude soundtrack horen, dan kan je in het menu aanduiden welke liedjes je wil horen en welke je liever niet door de boxen hoort galmen.
Conclusie
Ontwikkelaar Vicarious Visions, die we voornamelijk kennen van de Skylanders-games maar ook van de Crash Bandicoot-trilogie, heeft opnieuw goed werk geleverd. Het bleef erg trouw aan het origineel, al mocht het geheel toch iets moderner gemaakt worden. Je krijgt voornamelijk lege levels voorgeschoteld en grafisch is het geen grote stap voorwaarts, maar de game staat wel als een huis. De gameplay zit gewoon erg goed in elkaar, het aan elkaar rijgen van combo’s blijft verslavend en de score zien oplopen werkt motiverend om de volgende keer nog een stap verder te gaan.
Pro
- Trouw aan het origineel
- Soundtrack
- Multiplayer
Con
- Grafisch niet veel soeps
- Erg lege levels
8
Over
Beschikbaar vanaf
4 september 2020
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Uitgever
- Activision
Website
Forumlink
Laatst bewerkt:
.
