"Komt wat dichter bij", zoals de Limburgse minstreel Reginald Penxten zou zeggen, dan vertel ik jullie de legende van een spelletje genaamd GTA. Het was het jaar 1997 onzes heren, het jaar waarin Steve Jobs wederom een job vond bij een bedrijf genaamd naar een stuk fruit, de Prinses van Wales een noodlottig ongeval met haar koets had in een tunnel in Parijs en de wereld kennis maakte met de Spice Girls, de Teletubbies en Harry Potter. In oktober van dat tumultueuze jaar kwam ook het computerspelletje Grand Theft Auto op de markten, dat weet ik omdat ik het zag verschijnen op de markt van Harelbeke als een openbaring. In dit spelletje nam je de rol aan van een stuk uitschot dat je van bovenaf bekeek en die je de meest groteske criminele daden liet uitvoeren in een niet te stuiten honger naar macht en rijkdom. Onschuldige mensen werden van de stoep gemaaid en agenten van de politie werden van de weg geramd, het was een glorieus spektakel. Tegenwoordig zijn we vele decennia later en zijn de spelletjes geëvolueerd. We zien de actie en het spektakel niet langer van bovenaf als ware het of we het gebeuren gade slaan vanuit een luchtballon, maar zitten nu midden in de actie. De onschuld is weg. Voor allen en iedereen die echter een warme nostalgie in zich draagt voor de goeien ouwen tijd is er nu Rustler, een spel dat je erg simpel kunt omschrijven. Het is ouderwetse GTA in de Middeleeuwen, met paardjes. Welkom bij GTA Paard, welkom bij Rustler.
Rustler is het soort spelletje dat zijn ouderwetse inspiratie als een soort bestaansreden gebruikt en daar dan ook voluit in gaat. Het begint al bij het opstarten waar je getrakteerd wordt op een overdreven FMV-intro zoals je ze enkel in de jaren negentig zag. De toon is duidelijk gezet voor deze blast to the Middeleeuwse past. Als speler kom je in de laarzen van Guy terecht die samen met zijn beste vriend Buddy voor de plaatselijke misdaadbaas klust, ondertussen dromend van veel meer. Wat als Guy meedoet aan een tornooi voor edellieden waar de hoofdprijs niet enkel een respectabel stukje land is, maar ook de hand en bijbehorende lichaamsdelen van de prinses? Er is echter een niet te onderschatten obstakel en dat is het feit dat Guy van eenvoudige komaf is en niet bepaald edel. Gelukkig kent Buddy een bard die iemand kent die je wel aan een certificaat van nobelheid kan helpen. Maar je hebt uiteraard een lokale schilder nodig die je afbeelding op dat stuk papier kan regelen. Dient het gezegd dat dit allemaal klauwen vol geld kost?
Op je zoektocht naar de nodige fondsen kom je in contact met de Spaanse Inquisitie die je dient te helpen om de gekken die beweren dat de aarde rond is een halt toe te roepen, schiet je wat koeien de lucht in met een katapult, probeer je de carrière van een Middeleeuwse rapper van de grond te krijgen en zo veel meer. Rustler zit vol anachronistische knipogen en heeft duidelijk gevoel voor humor, alleen weet het niet altijd te landen. Voor elke hommage aan Monty Python of The Office of stukje dialoog dat een lach weet te genereren heb je een aantal luie jokes rond het gooien van kak. Het is een tikje uit balans, want er zijn daadwerkelijk momenten genoeg dat de game hilarisch is die dus afgewisseld worden met een geeuw. De game is soms Robin Hood: Men in Thights, soms Middeleeuwse Scary Movie. Dat de game geen voice acting bevat en het uitsluitend met dialogen moet stellen helpt sommige jokes uiteraard ook geenszins.
Niet alles was vroeger beter stelletje oude Millenials
Hoe je het ook draait of keert, als je een variant brengt op een game van ruim twintig jaar geleden, dan ga je met ietwat verouderde gameplay komen te zitten. De missies zijn bijgevolg simpele gevallen van ergens heen rijden en wat vijanden over de kling jagen en terug gaan voor je beloning. Het is simpele gameplay uit simpeler tijden, maar dat betekent niet dat er geen plezier te rapen valt. De makers van Rustler hebben duidelijk fun gehaald uit het overzetten van een erg bekend concept naar een Middeleeuwse setting en dat levert geinige variaties op de formule op. De manier waarop voorbijgangers je helpen te navigeren naar je bestemming of parkeerplaatsen voor paarden bijvoorbeeld zijn leuke vondsten. Of wat te denken van de manier waarop je je Wanted level kan doen verdwijnen wanneer de politie je achterna zit door even een “pimp my horse” in te rijden en de look van je trouwe ros te veranderen? Mijn favoriet blijft echter de manier waarop ze de radio stations aangepakt hebben, toch een kenmerk van de Grand Theft Auto-reeks. In de Middeleeuwen huur je gewoon een bard in die achteraan op je knol komt zitten en je serenades brengt. Bevalt het nummer je niet? Sla hem dan gewoon even op zijn smoelwerk om een ander nummer te bevelen. Het is lichtjes geniaal ook dat je tijdens normale momenten rustige deuntjes te horen krijgt en de malloot achterop je paard in achtervolgingen overschakelt op meer uptempo werk.
De gevechten van Rustler is waar de maliënkolder toch wat begint te wringen aan het kruis. Het is wat je zou verwachten, meppen met zwaarden en speren en ander tuig met meestal een scherpe punt. Je hebt de mogelijkheid om vijandige aanvallen af te blokken en te pareren en ook tegenstanders hebben die mogelijkheden tot hun beschikking. Het kan best amusant zijn, als het werkt. De moeilijkheidsgraad kan echter verdomd pittig zijn waardoor je regelmatig binnen een tijdspanne van seconden gewoon afgeslacht wordt. Koppel dat aan erg frustrerende checkpoints die je mijlen van je objectief of net voor een lange cutscene terugplaatsen en het plezier smelt net als de poolkappen aan een alarmerend tempo. Dit is één van die games waar ik het echt aanbeveel om meteen op standje easy te spelen. Andere significante obstakels zijn de bugs, glitches en andere smeerlapperij die de gamebeleving hinderen. Het gaat van kleine dingen zoals het geluid van de vogels die in sommige gebieden echt belachelijke luid TSJIEP TSJIEP gaat tot grotere hinderpalen zoals het niet meer van je paard kunnen stappen. Verdere ongein? Personages die je moet begeleiden die in een rondje blijven lopen of personages die je moet helpen die plots verdwijnen, of het scherm dat op zwart gaat. Het zijn erg slordige dingen die er eveneens voor kunnen zorgen dat het spelplezier een duik neemt. Wanneer je net een lastig gevecht overwonnen hebt en weer helemaal opnieuw aan de slag mag omdat je personage gewoon bevriest, dan roep je de makers even uit tot addergebroed, schorriemorrie en fans van De Romeo’s.
Niet alles is kommer en kwel
En toch, toch is het moeilijk om Rustler helemaal de grond in te boren. Het heeft overduidelijke gebreken, maar het heeft duidelijk het hart op de juiste plaats en geinige ideeën. De spelwereld is behoorlijk sfeervol vormgegeven en voor een open world game valt er genoeg te doen zonder dat het drie volledige dagen van je leven opeist zoals veel van de games in het genre tegenwoordig doen. Je bent er op een uurtje of vijftien wel klaar mee. Niet alles wat je in die tijd beleeft is altijd even memorabel. Niemand gaat echt van plezier kirren wanneer hij lijken naar een begrafenisondernemer brengt voor wat stuivers of een robbertje Medieval Martial Arts vecht. (MMA, LOL!!) Maar ondanks de simpele zij-opdrachten en de soms frustrerende gameplay heb je genoeg momenten waarop je bijvoorbeeld uit een gevangenis ontsnapt terwijl de bard achter je een Middeleeuwse cover van “I Want to Break Free” ten berde brengt. Op dat soort momenten klopt het plaatje dat Rustler probeert te brengen volledig en galoppeert GTA Paard volledig, alleen jammer dus dat het even vaak over zijn eigen poten struikelt.
Rustler is het soort spelletje dat zijn ouderwetse inspiratie als een soort bestaansreden gebruikt en daar dan ook voluit in gaat. Het begint al bij het opstarten waar je getrakteerd wordt op een overdreven FMV-intro zoals je ze enkel in de jaren negentig zag. De toon is duidelijk gezet voor deze blast to the Middeleeuwse past. Als speler kom je in de laarzen van Guy terecht die samen met zijn beste vriend Buddy voor de plaatselijke misdaadbaas klust, ondertussen dromend van veel meer. Wat als Guy meedoet aan een tornooi voor edellieden waar de hoofdprijs niet enkel een respectabel stukje land is, maar ook de hand en bijbehorende lichaamsdelen van de prinses? Er is echter een niet te onderschatten obstakel en dat is het feit dat Guy van eenvoudige komaf is en niet bepaald edel. Gelukkig kent Buddy een bard die iemand kent die je wel aan een certificaat van nobelheid kan helpen. Maar je hebt uiteraard een lokale schilder nodig die je afbeelding op dat stuk papier kan regelen. Dient het gezegd dat dit allemaal klauwen vol geld kost?
Op je zoektocht naar de nodige fondsen kom je in contact met de Spaanse Inquisitie die je dient te helpen om de gekken die beweren dat de aarde rond is een halt toe te roepen, schiet je wat koeien de lucht in met een katapult, probeer je de carrière van een Middeleeuwse rapper van de grond te krijgen en zo veel meer. Rustler zit vol anachronistische knipogen en heeft duidelijk gevoel voor humor, alleen weet het niet altijd te landen. Voor elke hommage aan Monty Python of The Office of stukje dialoog dat een lach weet te genereren heb je een aantal luie jokes rond het gooien van kak. Het is een tikje uit balans, want er zijn daadwerkelijk momenten genoeg dat de game hilarisch is die dus afgewisseld worden met een geeuw. De game is soms Robin Hood: Men in Thights, soms Middeleeuwse Scary Movie. Dat de game geen voice acting bevat en het uitsluitend met dialogen moet stellen helpt sommige jokes uiteraard ook geenszins.
Niet alles was vroeger beter stelletje oude Millenials
Hoe je het ook draait of keert, als je een variant brengt op een game van ruim twintig jaar geleden, dan ga je met ietwat verouderde gameplay komen te zitten. De missies zijn bijgevolg simpele gevallen van ergens heen rijden en wat vijanden over de kling jagen en terug gaan voor je beloning. Het is simpele gameplay uit simpeler tijden, maar dat betekent niet dat er geen plezier te rapen valt. De makers van Rustler hebben duidelijk fun gehaald uit het overzetten van een erg bekend concept naar een Middeleeuwse setting en dat levert geinige variaties op de formule op. De manier waarop voorbijgangers je helpen te navigeren naar je bestemming of parkeerplaatsen voor paarden bijvoorbeeld zijn leuke vondsten. Of wat te denken van de manier waarop je je Wanted level kan doen verdwijnen wanneer de politie je achterna zit door even een “pimp my horse” in te rijden en de look van je trouwe ros te veranderen? Mijn favoriet blijft echter de manier waarop ze de radio stations aangepakt hebben, toch een kenmerk van de Grand Theft Auto-reeks. In de Middeleeuwen huur je gewoon een bard in die achteraan op je knol komt zitten en je serenades brengt. Bevalt het nummer je niet? Sla hem dan gewoon even op zijn smoelwerk om een ander nummer te bevelen. Het is lichtjes geniaal ook dat je tijdens normale momenten rustige deuntjes te horen krijgt en de malloot achterop je paard in achtervolgingen overschakelt op meer uptempo werk.
Rustler betekent letterlijk paardendief, wat juridisch gezien een betere keuze lijkt dan werktitel Grand Theft Horse.
De gevechten van Rustler is waar de maliënkolder toch wat begint te wringen aan het kruis. Het is wat je zou verwachten, meppen met zwaarden en speren en ander tuig met meestal een scherpe punt. Je hebt de mogelijkheid om vijandige aanvallen af te blokken en te pareren en ook tegenstanders hebben die mogelijkheden tot hun beschikking. Het kan best amusant zijn, als het werkt. De moeilijkheidsgraad kan echter verdomd pittig zijn waardoor je regelmatig binnen een tijdspanne van seconden gewoon afgeslacht wordt. Koppel dat aan erg frustrerende checkpoints die je mijlen van je objectief of net voor een lange cutscene terugplaatsen en het plezier smelt net als de poolkappen aan een alarmerend tempo. Dit is één van die games waar ik het echt aanbeveel om meteen op standje easy te spelen. Andere significante obstakels zijn de bugs, glitches en andere smeerlapperij die de gamebeleving hinderen. Het gaat van kleine dingen zoals het geluid van de vogels die in sommige gebieden echt belachelijke luid TSJIEP TSJIEP gaat tot grotere hinderpalen zoals het niet meer van je paard kunnen stappen. Verdere ongein? Personages die je moet begeleiden die in een rondje blijven lopen of personages die je moet helpen die plots verdwijnen, of het scherm dat op zwart gaat. Het zijn erg slordige dingen die er eveneens voor kunnen zorgen dat het spelplezier een duik neemt. Wanneer je net een lastig gevecht overwonnen hebt en weer helemaal opnieuw aan de slag mag omdat je personage gewoon bevriest, dan roep je de makers even uit tot addergebroed, schorriemorrie en fans van De Romeo’s.
Niet alles is kommer en kwel
En toch, toch is het moeilijk om Rustler helemaal de grond in te boren. Het heeft overduidelijke gebreken, maar het heeft duidelijk het hart op de juiste plaats en geinige ideeën. De spelwereld is behoorlijk sfeervol vormgegeven en voor een open world game valt er genoeg te doen zonder dat het drie volledige dagen van je leven opeist zoals veel van de games in het genre tegenwoordig doen. Je bent er op een uurtje of vijftien wel klaar mee. Niet alles wat je in die tijd beleeft is altijd even memorabel. Niemand gaat echt van plezier kirren wanneer hij lijken naar een begrafenisondernemer brengt voor wat stuivers of een robbertje Medieval Martial Arts vecht. (MMA, LOL!!) Maar ondanks de simpele zij-opdrachten en de soms frustrerende gameplay heb je genoeg momenten waarop je bijvoorbeeld uit een gevangenis ontsnapt terwijl de bard achter je een Middeleeuwse cover van “I Want to Break Free” ten berde brengt. Op dat soort momenten klopt het plaatje dat Rustler probeert te brengen volledig en galoppeert GTA Paard volledig, alleen jammer dus dat het even vaak over zijn eigen poten struikelt.
Conclusie
Rustler is een regelmatig amusante hommage aan gameplay uit lang vervlogen tijden die helaas in enkele makkelijk te missen valkuilen trapt. Er valt zeker genoeg te beleven en de humoristische ondertoon werkt vaak genoeg, maar de lamentabele checkpoints en frustrerende gameplay in combinatie met een resem aan bugs wegen net te zwaar door om dit onverdeeld aan te raden.
Pro
- De Middeleeuwse aanpak van een bekend idee werkt
- Duidelijk gevoel voor humor
- Amusante setting
Con
- De moeilijkheidsgraad is standaard aan de onvergefelijke kant
- Checkpoints liggen soms frustrerend ver uit elkaar
- Een volledig arsenaal aan bugs zijn een domper
6
Over
Beschikbaar vanaf
3 september 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Jutsu Games
Uitgever
- Modus Games
