Review: NHL 24

De vloek van de jaarlijkse sportgames is dat het steeds vaker neerkomt op een herhaling van zetten. Een opeenstapeling van déjà vu’s met soms minimale nuances die voorzien worden van een flashy naam. FieldSense, ProPlay of HyperMotionV. Het zijn labels die fans moeten triggeren om wederom een jaarlijkse aankoop te doen, labels die hoop suggereren. Het zijn namen die doen hopen op een stevige verbetering die het spelletje een frisse impuls bezorgt waar de komende jaren op gebouwd kan worden. Ook NHL 24 komt met zo een fris nieuw labeltje op de proppen in de vorm van de Exhaust Engine. Zorgt het voor een game die beslagen op het ijs komt, of zorgt het voor een uitschuiver?

Laat me maar meteen het ijs breken en duidelijk stellen dat ook NHL 24 nog niet de gedroomde digitale weergave van de sport is geworden. Dat gezegd hebbende is het wel degelijk een verbetering ten opzichte van de versie die we vorig jaar kregen, en dat is dus inderdaad wel toe te schrijven aan die nieuwe Exhaust Engine. Daar waar vorig jaar nog stappen gezet werden richting een simulatie van de sport, krijgen we nu dan ook een game te spelen die een balans probeert te zoeken tussen diepgang en arcade actie. De grote verandering komt er in de vorm van metertjes die aangeven hoeveel energie je spelers hebben. De Exhaust Engine weet je wel.

Je ziet een duidelijk verschil in de acties en animaties die gepaard gaan met een speler die fris op het ijs staat en eentje waarbij de stamina al gesmolten is zoals de poolkappen. Dat maakt wel degelijk een verschil in de manier waarop het spelletje speelt, en het ziet er ook visueel aardig uit. Ook op de goalkeepers heeft het een stevige invloed. Hoe langer je het spelletje in de offensieve zone weet te houden, hoe sneller het metertje van je rivaliserende goalie leegloopt. Wanneer het metertje leeggelopen is, kun je onder luide aanmoediging van het publiek veel makkelijker een punt scoren. Vermoeide spelers maken nu eenmaal makkelijker fouten, en dat heeft dus een significante impact op de spelbeleving. Het lijkt een heel simpele toevoeging, maar die Exhaust Engine maakt NHL 24 leuker om te spelen.

NHL-24-288641.jpg

Snelheid op het ijs, trage bombast ernaast

NHL 24 voelt op die manier dus een stuk meer arcade aan, wat bij puristen ongetwijfeld voor ijs in de aderen gaat zorgen. Sommige plays of heroïsche reddingen komen dankzij de nieuwe animaties namelijk zo spectaculair uit de verf dat het haast ongeloofwaardig overkomt. Dat het amusanter om te spelen is dankzij die nieuwe engine en verbeterde physics is echter duidelijk. De actie op het ijs voelt gewoon sneller en intuïtiever aan dan vorig jaar. Dat alles wat rond die actie heen gebouwd is aanvoelt als een copy paste van vorig jaar, voelt dan ook een beetje cynisch aan.

De frisse impulsen van het spel worden de nek omgewrongen door de gemakzuchtig duffe omkadering.


De menu’s zijn nog steeds een schreeuwerig boeltje waarin de animaties op de achtergrond voor een irritante vertraging lijken te zorgen. Natuurlijk is die over the top bombarie iets die je associeert met Amerikaanse sporten, maar in een game als dit waarbij je vaak door de menu’s moet navigeren gaat het erg snel irriteren. Dat sfeertje van machismo en sportief circus komt stukken beter tot zijn recht tijdens de wedstrijden zelf. Tijdens de matches creëert Electronic Arts op overtuigende manier de illusie dat je met verslaggeving van een Amerikaanse pot ijshockey te maken hebt en storen al die toeters en bellen niet zoals ze in de menu’s doen.

NHL-24-288642.jpg

Ijzingwekkend vertrouwd

De Be A Pro Mode is simpelweg dezelfde als vorig jaar en het jaar daarvoor. Dat betekent dat je in een stuitend slechte character creator een zielloos monster maakt dat je richting winst van de Stanley Cup en verder mag stuwen. Dat doe je dus door het spelen van matches met een zwak excuus voor een verhaaltje dat als lijm fungeert. Oppervlakkige gesprekjes met je coach en de pers, meer omvat het niet. Je kan zo makkelijk een verhaallijn met clichés en dramatische wendingen verzinnen voor een game als dit, vergelijkbaar met wat FIFA eerder al deed. Het blijft echter jaar na jaar bij deze gortdroge saaie drab.

Het spelletje zelf speelt lekker weg, maar er is verder nauwelijks boeiende omkadering voor spelers die graag op hun eentje spelen. Dat EA de spelers vooral het online ijs op wil duwen, is dan ook overduidelijk. Hockey Ultimate Team, HUT voor de vriendjes, blijft dan ook nog steeds een zinkgat van speeltijd dat bedoeld is om spelers te verleiden om de digitale portemonnee open te trekken. Ik heb er eerlijk gezegd niks mee. Gelukkig dan ook dat je in de Franchise en Season modi gewoon op je eentje op ongecompliceerde wijze je ding mag doen. Het levert qua omkadering niks dat we in 2022 of 2021 niet eerder zagen, maar je kan er tenminste genieten van goede potjes virtueel ijshockey.

Conclusie

Met de Exhaust Engine levert NHL 24 een nieuwigheid die succesvol een brug weet te slaan tussen simulatie en de fun van een arcade-game. Dat die innovatie echter ingepast is in een omkadering die aanvoelt als een kopie van de vorige edities maakt het allemaal des te wranger.

Pro

  • De Exhaust Engine doet het spelletje frisser dan ooit voelen
  • Audiovisueel benaderen de matches perfect de sfeer van de sport

Con

  • De menu's verzuipen in drukte
  • De game die alles omkadert voelt op vlak van modi als een al te luie copy paste
6.5

Over

Beschikbaar vanaf

6 november 2023

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PlayStation 4
  2. PlayStation 5
  3. Xbox One
  4. Xbox Series X|S

Genre

  1. Sport

Ontwikkelaar

  1. Electronic Arts

Uitgever

  1. Electronic Arts
 
  • Leuk
Waarderingen: jotn
Terug
Bovenaan