De Metro-reeks heeft in de loop van de jaren een stevige fanbase opgebouwd. Gebaseerd op de boeken van Dmitry Glukhovsky, bood ontwikkelaar 4A Games vooralsnog de speler een intens avontuur aan in de metrogangen van Moskou. Metro Exodus wijkt af van dit pad en laat de speler het prachtige Russische landschap doorkruisen. De game verscheen in 2019 reeds voor de current-gen consoles en pc, maar nu kunnen spelers aan de slag gaan met de Complete Edition. Deze brengt ons een versie die niet alleen geoptimaliseerd werd voor de next-gen consoles en pc, maar eveneens de twee uitbreidingen bevat die na de release werden uitgebracht. Of deze versie de moeite loont om aan te schaffen en de beste ervaring van Metro Exodus tot op heden biedt, kom je in deze review te weten.
De voorgaande games schotelden de gebeurtenissen in het leven van Artyom voor en dat is in Metro Exodus niet anders. Een nucleaire oorlog zaaide dood en verderf, waardoor de inwoners van Moskou zich ondergronds terugtrokken in het metrostel en van daaruit hun leven verder opbouwden. Ze kregen al snel af te rekenen met gemuteerde mensen en dieren als gevolg van deze nucleaire oorlog. Artyom wist zich echter steeds staande te houden in deze harde wereld en de vele gevaren in die benauwde metrogangen succesvol te trotseren. Hij bezit over een grote dosis wanderlust en wil koste wat het kost bewijzen dat er buiten Moskou nog overlevenden zijn. De leiders van de ondergrondse bevolking schieten zijn idee meteen af en weigeren op zoek te gaan naar overlevenden vermits ze via hun communicatiesystemen geen enkele oproep hebben ontvangen en dus enig teken van leven lijkt te ontbreken. Artyom slaat dit bevel in de wind en trekt er met een groep vrienden op uit om hen het tegendeel te bewijzen.
Rusland verkennen met de trein
De Metro-games werden vooralsnog gekenmerkt door stealth-gameplay in die benauwde en donkere ondergrondse gangen, afgewisseld met shooter-elementen waarbij je allerlei soorten vijanden moest zien te overwinnen. Metro Exodus gooit het deels over een andere boeg en introduceert non-lineaire levels waarbij een groot gebied ter beschikking wordt gesteld en je zelf kan beslissen hoe je je tijd spendeert. Wil je meteen met de missie beginnen of eerst eropuit trekken en nagaan wat de omgeving te bieden heeft? Op deze manier zit je niet constant met dat claustrofobische gevoel dat je overvalt in de metrogangen, maar je moet nog steeds op je hoede zijn vermits de aardoppervlakte eveneens bewoond wordt door allerhande vreemde wezens. Je reist door Rusland met een trein en telkens je een nieuw gebied aandoet, kan je eerst genieten van een prachtig uitzicht. Het valt niet te ontkennen dat de kracht van Metro Exodus schuilt in de sfeer die er geschept wordt. Het constant liggen schipperen tussen je veilig voelen en de angst van het gevaar dat om de hoek loert en die een climax weet te bereiken wanneer je van die onheilspellende geluiden waarneemt die je niet meteen kan plaatsen.
Bij een shooter speelt het wapenarsenaal een belangrijke rol. Net zoals in de voorgaande games kan je de wapens naar eigen smaak aanpassen. Wapens liggen verspreid in de spelwereld en kan je afhandig maken van vijanden die het loodje hebben gelegd. Zo kan je je pistool uitrusten met een beter vizier door het vuurwapen van een vijand te demonteren. Op deze manier kan je er eentje samenstellen dat nauw aansluit bij je speelstijl. Niet alleen je wapenarsenaal, maar ook je uitrusting kan je aanpassen aan de hand van verschillende upgrades die je in de spelwereld kan terugvinden. Een sterkere helm, gasmaskerfilters die je een langere tijd kan gebruiken of een zaklamp met meer bereik. Voor het sleutelen aan je wapens en uitrusting heb je een werkbank nodig. Deze is in de trein aanwezig die dienst doet als uitvalsbasis, maar in de spelwereld zelf kan je er ook verscheidene terugvinden. Je kan hier ook kogels maken met je verzamelde grondstoffen of je wapens kuisen. Deze worden vuil bij het gebruik ervan, wat kan leiden tot het niet correct functioneren van een vuurwapen. Het loont wel degelijk de moeite om op verkenning te gaan en ervoor te zorgen dat je uitrusting steeds in uitmuntende staat verkeert.
Een pakket boordevol content
De Complete Edition bevat niet enkel de basisgame, maar ook de twee uitbreidingen die later werden uitgebracht: Sam’s Story en The Two Colonels. Deze plaatsen twee nevenpersonages uit Metro Exodus op het voorplan. The Two Colonels vertelt het verhaal van kolonel Miller die de laatste dagen van kolonel Khlebnikov tracht te reconstrueren. Deze uitbreiding legt vooral de focus op het verhalende aspect en bevat daardoor minder actiemomenten in vergelijking met de basisgame. De sfeerschepping en de uitdieping van het Metro-universum, die deze uitbreiding met zich meebrengt, compenseren dit gebrek aan actie ruimschoots. Sam’s Story daarentegen leunt zeer sterk aan bij Metro Exodus, waarbij je met protagonist Sam Vladivostok kan verkennen en moet uitzoeken hoe je in de Verenigde Staten kan geraken. Het verhaal is niet van hoogstaand niveau, maar aan de gameplay werd niet gesleuteld. Om deze reden voelde deze uitbreiding met momenten aan als meer van hetzelfde. Deze uitbreidingen nemen slechts enkele uren in beslag om te voltooien, maar door de uitdieping van de personages loont het zeker de moeite om het eens een kans te geven.
Voor deze next-gen versie werden de graphics onder handen genomen en dat is er ook aan te merken. De sfeer is top, zowel in de uitgestrekte gebieden als in de benauwde en slecht belichte gangen. De gezichten van de personages vielen in negatieve zin op door het gebrek aan detail en zagen er nogal flets uit. De laadtijden waren aan de lange kant en probeerde men te maskeren door dialogen van Artyom in de tussentijd af te spelen. Ik heb me eveneens geërgerd aan de voice acting. Russische personages die Engels praten met een zwaar Russisch accent kan ik echt niet serieus nemen. Gelukkig biedt men de mogelijkheid aan om de taal te veranderen, wat meteen een heel ander gevoel gaf tijdens het spelen en de ervaring ten goede kwam.
De voorgaande games schotelden de gebeurtenissen in het leven van Artyom voor en dat is in Metro Exodus niet anders. Een nucleaire oorlog zaaide dood en verderf, waardoor de inwoners van Moskou zich ondergronds terugtrokken in het metrostel en van daaruit hun leven verder opbouwden. Ze kregen al snel af te rekenen met gemuteerde mensen en dieren als gevolg van deze nucleaire oorlog. Artyom wist zich echter steeds staande te houden in deze harde wereld en de vele gevaren in die benauwde metrogangen succesvol te trotseren. Hij bezit over een grote dosis wanderlust en wil koste wat het kost bewijzen dat er buiten Moskou nog overlevenden zijn. De leiders van de ondergrondse bevolking schieten zijn idee meteen af en weigeren op zoek te gaan naar overlevenden vermits ze via hun communicatiesystemen geen enkele oproep hebben ontvangen en dus enig teken van leven lijkt te ontbreken. Artyom slaat dit bevel in de wind en trekt er met een groep vrienden op uit om hen het tegendeel te bewijzen.
Rusland verkennen met de trein
De Metro-games werden vooralsnog gekenmerkt door stealth-gameplay in die benauwde en donkere ondergrondse gangen, afgewisseld met shooter-elementen waarbij je allerlei soorten vijanden moest zien te overwinnen. Metro Exodus gooit het deels over een andere boeg en introduceert non-lineaire levels waarbij een groot gebied ter beschikking wordt gesteld en je zelf kan beslissen hoe je je tijd spendeert. Wil je meteen met de missie beginnen of eerst eropuit trekken en nagaan wat de omgeving te bieden heeft? Op deze manier zit je niet constant met dat claustrofobische gevoel dat je overvalt in de metrogangen, maar je moet nog steeds op je hoede zijn vermits de aardoppervlakte eveneens bewoond wordt door allerhande vreemde wezens. Je reist door Rusland met een trein en telkens je een nieuw gebied aandoet, kan je eerst genieten van een prachtig uitzicht. Het valt niet te ontkennen dat de kracht van Metro Exodus schuilt in de sfeer die er geschept wordt. Het constant liggen schipperen tussen je veilig voelen en de angst van het gevaar dat om de hoek loert en die een climax weet te bereiken wanneer je van die onheilspellende geluiden waarneemt die je niet meteen kan plaatsen.
De keuze om non-lineaire levels toe te voegen, pakt zeer goed uit.
Bij een shooter speelt het wapenarsenaal een belangrijke rol. Net zoals in de voorgaande games kan je de wapens naar eigen smaak aanpassen. Wapens liggen verspreid in de spelwereld en kan je afhandig maken van vijanden die het loodje hebben gelegd. Zo kan je je pistool uitrusten met een beter vizier door het vuurwapen van een vijand te demonteren. Op deze manier kan je er eentje samenstellen dat nauw aansluit bij je speelstijl. Niet alleen je wapenarsenaal, maar ook je uitrusting kan je aanpassen aan de hand van verschillende upgrades die je in de spelwereld kan terugvinden. Een sterkere helm, gasmaskerfilters die je een langere tijd kan gebruiken of een zaklamp met meer bereik. Voor het sleutelen aan je wapens en uitrusting heb je een werkbank nodig. Deze is in de trein aanwezig die dienst doet als uitvalsbasis, maar in de spelwereld zelf kan je er ook verscheidene terugvinden. Je kan hier ook kogels maken met je verzamelde grondstoffen of je wapens kuisen. Deze worden vuil bij het gebruik ervan, wat kan leiden tot het niet correct functioneren van een vuurwapen. Het loont wel degelijk de moeite om op verkenning te gaan en ervoor te zorgen dat je uitrusting steeds in uitmuntende staat verkeert.
Een pakket boordevol content
De Complete Edition bevat niet enkel de basisgame, maar ook de twee uitbreidingen die later werden uitgebracht: Sam’s Story en The Two Colonels. Deze plaatsen twee nevenpersonages uit Metro Exodus op het voorplan. The Two Colonels vertelt het verhaal van kolonel Miller die de laatste dagen van kolonel Khlebnikov tracht te reconstrueren. Deze uitbreiding legt vooral de focus op het verhalende aspect en bevat daardoor minder actiemomenten in vergelijking met de basisgame. De sfeerschepping en de uitdieping van het Metro-universum, die deze uitbreiding met zich meebrengt, compenseren dit gebrek aan actie ruimschoots. Sam’s Story daarentegen leunt zeer sterk aan bij Metro Exodus, waarbij je met protagonist Sam Vladivostok kan verkennen en moet uitzoeken hoe je in de Verenigde Staten kan geraken. Het verhaal is niet van hoogstaand niveau, maar aan de gameplay werd niet gesleuteld. Om deze reden voelde deze uitbreiding met momenten aan als meer van hetzelfde. Deze uitbreidingen nemen slechts enkele uren in beslag om te voltooien, maar door de uitdieping van de personages loont het zeker de moeite om het eens een kans te geven.
Voor deze next-gen versie werden de graphics onder handen genomen en dat is er ook aan te merken. De sfeer is top, zowel in de uitgestrekte gebieden als in de benauwde en slecht belichte gangen. De gezichten van de personages vielen in negatieve zin op door het gebrek aan detail en zagen er nogal flets uit. De laadtijden waren aan de lange kant en probeerde men te maskeren door dialogen van Artyom in de tussentijd af te spelen. Ik heb me eveneens geërgerd aan de voice acting. Russische personages die Engels praten met een zwaar Russisch accent kan ik echt niet serieus nemen. Gelukkig biedt men de mogelijkheid aan om de taal te veranderen, wat meteen een heel ander gevoel gaf tijdens het spelen en de ervaring ten goede kwam.
Conclusie
Metro Exodus Complete Edition biedt de beste ervaring van de game tot op heden aan. Het bundelt de basisgame en twee uitbreidingen, waardoor je er uren zoet mee bent. De game blinkt uit op het vlak van sfeerschepping, de leuke afwisseling tussen stealth- en shooter-secties en ziet er door de grafische update beter uit dan ooit tevoren. De lange laadtijden en zwakke Engelse voice acting zijn kleine minpunten in een voor de rest uitstekende game.
Pro
- Veel content
- Sfeerschepping
- Aanpasbaarheid wapens
- Grafische update
Con
- Lange laadtijden
- Voice acting
8
Over
Beschikbaar vanaf
6 mei 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- 4A Games
Uitgever
- Deep Silver
Website
Laatst bewerkt:
