1947 is het jaar van Marsupilami. Het naamloze gele beest met zwarte vlekken werd toen geïntroduceerd in de Belgische stripreeks Robbedoes en Kwabbernoot. De rest is geschiedenis. Hoewel de marsupilami de laatste jaren wat uit de schijnwerpers verdween, tracht uitgever Microïds daar verandering in te brengen. Zij brachten vorige maand Marsupilami: Hoobadventure uit waarin je het geel/zwarte beest kunt besturen. Of de game bestaansredenen heeft, kom je in deze review te weten.
Microïds zet Marsupilami: Hoobadventure in de markt als een spel voor kinderen, maar ik kan nu reeds verklappen dat ook volwassenen er een pak plezier mee kunnen beleven. Voor het eerst gaf ik mijn kinderen zelfs de kans niet om ermee aan de slag te gaan, gewoon omdat ik me zo amuseerde met de platformer. Wanneer je de game opstart, kun je kiezen uit drie moeilijkheidsgraden. De moeilijkste laat je starten met minder hartjes per leven, terwijl de normale moeilijkheidsgraad je drie hartjes per leven geeft. Voor de kinderen kun je de eenvoudigste modus selecteren. Hierin raak je geen hartjes kwijt als je door vijanden wordt geraakt. Dit maakt het een pak eenvoudiger natuurlijk, waardoor ook kinderen ten volle kunnen genieten van Marsupilami: Hoobadventure.
Drie marsupilami's
Mocht je een marsupilami nog niet kennen: dat is in veel gevallen een geel beest met zwarte vlekken, hangoren en een flexibele staart van enkele meters lang. Die staart gebruikt hij voor een aantal zaken, waaronder het verslaan van vijanden of om zich ergens aan vast te grijpen. Ook in Marsupilami: Hoobadventure is dit niet anders. Je moet in deze platformer namelijk afrekenen met eekhoorns, papegaaien, vleermuizen en meer. Na het openen van een sarcofaag is er een geest ontsnapt die een vloek heeft uitgesproken over alle dieren. En hoewel ze er allemaal bijzonder schattig uitzien en je in feite geen kwaad willen doen, raak je wel een hartje kwijt als je ertegen botst. Hen trakteren op een slag met je staart of er bovenop springen brengt gelukkig soelaas. Helaas is er qua vijanden weinig variëteit en kom je elk level wel oude bekenden tegen.
De 2D-levels daarentegen zijn erg kleurrijk, bijzonder mooi vormgegeven en verschillen genoeg van elkaar om elke keer iets nieuws voor te schotelen. Daar waar je het ene moment voornamelijk naar boven klimt, spring je in een ander level regelmatig op luchtkussens. Andere levels laten je dan een stuk voortbewegen terwijl je aan een ring hangt. Hierbij is het zaak om op tijd los te laten en over te gaan naar een andere ring, voor je op obstakels wordt afgestuurd. De levels zijn met andere woorden erg afwisselend en heel plezant om te voltooien. Hoewel je kunt kiezen om met een van de drie marsupilami's aan de slag te gaan, is er helaas enkel een uiterlijk verschil. Punch, Twister en Hope hebben dus geen unieke vaardigheden.
Tijdsdruk
De levels moet je niet alleen voltooien, je kunt er ook een aantal zaken in verzamelen. Zo bevat elk level vijf veren en een geheime kamer waarin je een uitdaging kunt voltooien. Heb je een level uiteindelijk uitgespeeld, dan kun je datzelfde level nog eens spelen onder tijdsdruk. Hierin dien je zo snel mogelijk tot het einde van het level te geraken. Afhankelijk van de tijd die je nodig had, word je getrakteerd op een gouden, zilveren, bronzen of zelfs geen beker. Voor dat laatste moet je wel héél hard je best doen. Op die manier wordt de speelduur wat uitgebreid, want alle levels voltooien en bijgevolg het verhaal uitspelen, waarin je die verrekte geest een lesje leert, lukt vlot onder de drie uur. Qua speelstijl kan je de vergelijking maken met de Donkey Kong- of Rayman-games, alleen in vereenvoudigde vorm. Zoals reeds gezegd wil uitgever Microïds voor Marsupilami: Hoobadventure de focus op kinderen leggen en dat is hen uitstekend gelukt.
Microïds zet Marsupilami: Hoobadventure in de markt als een spel voor kinderen, maar ik kan nu reeds verklappen dat ook volwassenen er een pak plezier mee kunnen beleven. Voor het eerst gaf ik mijn kinderen zelfs de kans niet om ermee aan de slag te gaan, gewoon omdat ik me zo amuseerde met de platformer. Wanneer je de game opstart, kun je kiezen uit drie moeilijkheidsgraden. De moeilijkste laat je starten met minder hartjes per leven, terwijl de normale moeilijkheidsgraad je drie hartjes per leven geeft. Voor de kinderen kun je de eenvoudigste modus selecteren. Hierin raak je geen hartjes kwijt als je door vijanden wordt geraakt. Dit maakt het een pak eenvoudiger natuurlijk, waardoor ook kinderen ten volle kunnen genieten van Marsupilami: Hoobadventure.
Drie marsupilami's
Mocht je een marsupilami nog niet kennen: dat is in veel gevallen een geel beest met zwarte vlekken, hangoren en een flexibele staart van enkele meters lang. Die staart gebruikt hij voor een aantal zaken, waaronder het verslaan van vijanden of om zich ergens aan vast te grijpen. Ook in Marsupilami: Hoobadventure is dit niet anders. Je moet in deze platformer namelijk afrekenen met eekhoorns, papegaaien, vleermuizen en meer. Na het openen van een sarcofaag is er een geest ontsnapt die een vloek heeft uitgesproken over alle dieren. En hoewel ze er allemaal bijzonder schattig uitzien en je in feite geen kwaad willen doen, raak je wel een hartje kwijt als je ertegen botst. Hen trakteren op een slag met je staart of er bovenop springen brengt gelukkig soelaas. Helaas is er qua vijanden weinig variëteit en kom je elk level wel oude bekenden tegen.
Marsupilami: Hoobadventure is een uitstekende game, maar helaas wat kort.
De 2D-levels daarentegen zijn erg kleurrijk, bijzonder mooi vormgegeven en verschillen genoeg van elkaar om elke keer iets nieuws voor te schotelen. Daar waar je het ene moment voornamelijk naar boven klimt, spring je in een ander level regelmatig op luchtkussens. Andere levels laten je dan een stuk voortbewegen terwijl je aan een ring hangt. Hierbij is het zaak om op tijd los te laten en over te gaan naar een andere ring, voor je op obstakels wordt afgestuurd. De levels zijn met andere woorden erg afwisselend en heel plezant om te voltooien. Hoewel je kunt kiezen om met een van de drie marsupilami's aan de slag te gaan, is er helaas enkel een uiterlijk verschil. Punch, Twister en Hope hebben dus geen unieke vaardigheden.
Tijdsdruk
De levels moet je niet alleen voltooien, je kunt er ook een aantal zaken in verzamelen. Zo bevat elk level vijf veren en een geheime kamer waarin je een uitdaging kunt voltooien. Heb je een level uiteindelijk uitgespeeld, dan kun je datzelfde level nog eens spelen onder tijdsdruk. Hierin dien je zo snel mogelijk tot het einde van het level te geraken. Afhankelijk van de tijd die je nodig had, word je getrakteerd op een gouden, zilveren, bronzen of zelfs geen beker. Voor dat laatste moet je wel héél hard je best doen. Op die manier wordt de speelduur wat uitgebreid, want alle levels voltooien en bijgevolg het verhaal uitspelen, waarin je die verrekte geest een lesje leert, lukt vlot onder de drie uur. Qua speelstijl kan je de vergelijking maken met de Donkey Kong- of Rayman-games, alleen in vereenvoudigde vorm. Zoals reeds gezegd wil uitgever Microïds voor Marsupilami: Hoobadventure de focus op kinderen leggen en dat is hen uitstekend gelukt.
Conclusie
Marsupilami: Hoobadventure is een toegankelijke, erg kleurrijke en mooie platformer waarmee jong en oud zich kan amuseren. Op minder dan drie uur voltooi je het verhaal waarin je een geest achternazit, maar die korte speelduur wordt omhoog gekrikt door time trials en de te verzamelen veren in elk level. Ontwikkelaar Ocellus Studio heeft alvast een mooi spel afgeleverd!
Pro
- Toegankelijk
- Heel kleurrijke, mooie levels
- Time trials
Con
- Te kort
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
16 november 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
Genre
- Platformer
Ontwikkelaar
- Ocellus Studio
Uitgever
- Microids
