Het is niet gemakkelijk om anno 2021 een geile oude man te zijn. We leven in een tijd van politieke correctheid en MeToo, waarin gluren met een sterrenkijker naar de tienerdochter van de buren je een schop in Uranus en een contactverbod oplevert. Waar een hardnekkige wil is, daar is echter een weg. Dat bewijst ieders favoriete geilneef Larry Laffer. Niet alleen houdt deze held van middelbare leeftijd nog steeds de vlag van de slechte smaak stijf omhoog, hij doet ook zijn uiterste best om het stoffige point and click genre wat nieuw leven in te zuig...blazen!! Ow boy, dit wordt zo een soort review zeker?
Kijk, je kan er gewoon niet omheen dat de humor waar deze game gretig voor tekent van het puberale seksueel getinte soort is. Dit is het soort titel waarin de badplaats Cancum heet, dus daarmee weet je meteen het niveau waar je hier mee te maken hebt. Niveau nihil zoals Sammy Tanghe zou zeggen. Dat geeft niet, dit is een game die “Wet Dreams Dry Twice” als titel heeft, je weet exact waar je aan begint. Dat gezegd hebbende heeft de game andere problemen. Dat we hier een directe sequel op voorganger “Wet Dreams Don’t Dry” te pakken hebben, wat voor nieuwkomers nogal tricky is. Die vorige game eindigde blijkbaar op een stevige cliffhanger en hoewel er weliswaar een korte recap is aan het begin van deze episode is het voor nieuwe spelers gewoon verwarrend. Er zijn personages die terugkeren en verwijzingen naar gebeurtenissen uit de vorige game en het enige dat je als newbie vaak kan zeggen is “huh’? Een beetje zoals de tienerdochter van de buren wanneer ze ziet dat er een sterrenkijker niet naar de sterren maar richting haar kometen gericht staat. Huh?
Ondanks dat akkefietje is het verhaal objectief beoordeeld best verdienstelijk. Het zit uiteraard vol flauwe seks jokes, maar het heeft ook best een goed hart. Geloof het of niet. Larry Laffer is een ietwat irritant geil opdondertje, maar hij bedoelt het niet slecht en is uiteindelijk vooral op zoek naar zijn verloren geliefde. Ik ben er zeker van dat het verhaal beter uit de verf komt als je de voorganger gespeeld hebt, de game zelf gaat er in elk geval duidelijk van uit dat je dat gedaan hebt. De gameplay is dan weer ouderwetse point and click. Je bestuurt Larry door leuke handgetekende omgevingen en klikt op alles wat je maar kan om items te vinden die je combineert om puzzels op te lossen. Net zoals de tienerdochter van de buren heeft het niet veel om het lijf, maar het is amusant genoeg om naar te kijken. De puzzels zijn tevens ook niet al te complex, wat helpt om van deze Leisure Suit Larry een relaxerend tussendoortje te maken.
Cock Blockin' Controls
Er is eigenlijk, naast het lastig te begrijpen verhaal voor nieuwkomers, maar één ding dat je plezier tijdens het spelen wat doet verslappen. De controls zuigen harder dan een hoer zonder tanden en dat is te wijten aan de besturing met de controller. Dat je met een DualShock niet de souplesse hebt die een muis je biedt is logisch, maar de alternatieve besturing op console werkt gewoon niet zo lekker. De rechter joystick fungeert hier als pointer en staat veel te gevoelig ingesteld wat in combinatie met erg kleine boxes om interactie met objecten te hebben resulteert in de nodige frustraties. Wanneer je bijna een minuut aan het worstelen bent met de besturing om een simpele hendel aan te klikken, krijg je niet het soort rooie oortjes die je van een game als dit zou verlangen. Dat je die cursor ook moet gebruiken om tussen dialogen te wisselen en zelfs in het menu te navigeren, is eveneens ietwat van een mood killer. De controls zijn helaas een echte rode vlag voor deze game op de traditionele consoles.
Kijk, je kan er gewoon niet omheen dat de humor waar deze game gretig voor tekent van het puberale seksueel getinte soort is. Dit is het soort titel waarin de badplaats Cancum heet, dus daarmee weet je meteen het niveau waar je hier mee te maken hebt. Niveau nihil zoals Sammy Tanghe zou zeggen. Dat geeft niet, dit is een game die “Wet Dreams Dry Twice” als titel heeft, je weet exact waar je aan begint. Dat gezegd hebbende heeft de game andere problemen. Dat we hier een directe sequel op voorganger “Wet Dreams Don’t Dry” te pakken hebben, wat voor nieuwkomers nogal tricky is. Die vorige game eindigde blijkbaar op een stevige cliffhanger en hoewel er weliswaar een korte recap is aan het begin van deze episode is het voor nieuwe spelers gewoon verwarrend. Er zijn personages die terugkeren en verwijzingen naar gebeurtenissen uit de vorige game en het enige dat je als newbie vaak kan zeggen is “huh’? Een beetje zoals de tienerdochter van de buren wanneer ze ziet dat er een sterrenkijker niet naar de sterren maar richting haar kometen gericht staat. Huh?
Het verhaal is moeilijk te penetreren voor nieuwkomers.
Ondanks dat akkefietje is het verhaal objectief beoordeeld best verdienstelijk. Het zit uiteraard vol flauwe seks jokes, maar het heeft ook best een goed hart. Geloof het of niet. Larry Laffer is een ietwat irritant geil opdondertje, maar hij bedoelt het niet slecht en is uiteindelijk vooral op zoek naar zijn verloren geliefde. Ik ben er zeker van dat het verhaal beter uit de verf komt als je de voorganger gespeeld hebt, de game zelf gaat er in elk geval duidelijk van uit dat je dat gedaan hebt. De gameplay is dan weer ouderwetse point and click. Je bestuurt Larry door leuke handgetekende omgevingen en klikt op alles wat je maar kan om items te vinden die je combineert om puzzels op te lossen. Net zoals de tienerdochter van de buren heeft het niet veel om het lijf, maar het is amusant genoeg om naar te kijken. De puzzels zijn tevens ook niet al te complex, wat helpt om van deze Leisure Suit Larry een relaxerend tussendoortje te maken.
Cock Blockin' Controls
Er is eigenlijk, naast het lastig te begrijpen verhaal voor nieuwkomers, maar één ding dat je plezier tijdens het spelen wat doet verslappen. De controls zuigen harder dan een hoer zonder tanden en dat is te wijten aan de besturing met de controller. Dat je met een DualShock niet de souplesse hebt die een muis je biedt is logisch, maar de alternatieve besturing op console werkt gewoon niet zo lekker. De rechter joystick fungeert hier als pointer en staat veel te gevoelig ingesteld wat in combinatie met erg kleine boxes om interactie met objecten te hebben resulteert in de nodige frustraties. Wanneer je bijna een minuut aan het worstelen bent met de besturing om een simpele hendel aan te klikken, krijg je niet het soort rooie oortjes die je van een game als dit zou verlangen. Dat je die cursor ook moet gebruiken om tussen dialogen te wisselen en zelfs in het menu te navigeren, is eveneens ietwat van een mood killer. De controls zijn helaas een echte rode vlag voor deze game op de traditionele consoles.
Conclusie
Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice, het is een hele mondvol voor een ouderwetse point and clicker met goede en slechte kanten. Het is een degelijke game met een goed verhaal en een aantal grappen die voor het nodige gegniffel zorgen maar het verhaal dat nieuwkomers in de kou zet en de gebrekkige besturing met controller vergalt de boel wat. Persoonlijk geef ik de game om die reden een 5, maar als je de vorige game gespeeld hebt en mee bent in het verhaal en op Switch of PC aan de slag gaat mag je daar een punt of twee bij tellen.
Pro
- Gniffelen om de foute humor
- Het verhaal is degelijk
- Best leuk geanimeerd
- Zonder twijfel beter op PC en Nintendo Switch
Con
- De besturing met controller is zaaddodend slecht
- Het verhaal is ietwat warrig voor nieuwkomers
- De tienerdochter van de buren heeft tegenwoordig rolluiken
6
Over
Beschikbaar vanaf
24 mei 2021
Gespeeld op
- PlayStation 4
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- CrazyBunch
Uitgever
- Assemble Entertainment
