Met Gamestudio komt Nintendo, na onder andere Nintendo Labo en Super Mario Maker 2, met een nieuwe telg in het educatieve genre op de Switch. Super Mario Maker richtte zich vooral op het maken van levels in de diverse Super Mario-werelden en maakte het mogelijk om met behulp van alle beschikbare items je eigen creaties te maken, inclusief de overwinningsvoorwaarden. Nintendo Labo was dan weer voornamelijk gericht om zelf zogenaamde Toy-Cons te bouwen van karton en hiermee de diverse input-mogelijkheden van het Switch-systeem te benutten.
Gamestudio gaat daar nu dus nog een stapje verder in en laat je hoegenaamd volledig vrij om je eigen spellen te programmeren. De basis wordt aangeleerd in zeven lessen onder het toeziend oog van Bob. Bob leert je tijdens op een rustig tempo, in stappen opgedeelde lessen, de verschillende functies kennen. Deze functies zijn in het spel figuurtjes met allemaal hun eigen karakter en worden Knopixen genoemd. Tijdens de lessen zorgen Bob en de figuurtjes voor de nodige extra informatie over de functies van de Knopixen. Soms wordt er echter zo veel verteld dat niet relevant is, dat je al snel geneigd bent om de pop-up dialogen weg te klikken. Met het sluiten van de berichten loop je wel de kans op het missen van belangrijke informatie.
Terug naar school
De lessen beginnen heel licht en de eerste les is in een klein half uurtje wel geklaard. Naarmate de lessen vorderen, worden de uitdagingen een stuk groter en lastiger en beslaan ze snel ruim anderhalf uur. Deze lessen zijn echt wel essentieel als je zelf in de modus “Vrij programmeren” je eigen creatie in elkaar wilt boksen, maar daar straks meer over. Dan zijn er tussen twee lessen door zogenaamde Checkpoints. Dit zijn een soort mini overhoringen waarin je een probleem moet oplossen met behulp van je vers verworven kennis. Deze opdrachten die begeleid worden door Alice, zijn meestal niet tot een goed einde te brengen door klakkeloos iets uit de les in te voeren. Deze puzzels moedigen dus aan om buiten de context van de les te denken en creatief op zoek te gaan naar de mogelijkheden van de diverse Knopix-functies.
Het uiteindelijke doel is natuurlijk je eigen fantastische creaties te maken. Als je de lessen doorlopen hebt, verloopt het programmeren op een makkelijke en logische manier. Vrij snel heb je de eerste werkende mechanismen op je speelscherm getoverd. Het geeft veel voldoening als je het voor elkaar gekregen hebt om iets te maken dat functioneert zoals je gehoopt had. Hierdoor blijf je gemotiveerd om verder te knutselen met alle mogelijkheden. Je simpele spelletje wordt al snel groter, mooier en complexer. Helaas verlies je bij deze complexere games al snel het overzicht. Zeker als je een paar dagen niet hebt kunnen verder werken aan je project, wordt het al snel een opgave om het overzicht terug te vinden.
Enkele mankementjes
Dit overzicht zou een stuk gemakkelijker te behouden worden, mochten stukjes code vast in een container geplaatst kunnen worden met een eigen te bepalen kleurcode. Nu is het wel mogelijk om een kader rond een verzameling Knopixen te trekken en zo een en ander te groeperen, maar je kunt deze container niet inklappen of verplaatsen waarbij de inhoud mee gesleept wordt en dus binnen de container blijft. Ook lijkt het helaas niet mogelijk om dingen te klonen in een spel. Als je dus je eigen, uit verschillende Knopixen opgebouwde objecten, meermaals wilt gebruiken, heb je pech en mag je deze dus manueel namaken.
Iets wat ik misschien nog een groter gemis vind, is het ontbreken van een degelijke texture editor. Je 'kan' in theorie zelf texturen maken om op je objecten te plakken, maar in de praktijk is dit echter bijna onbegonnen werk. De editor is enorm beperkt en na een paar pogingen had ik het bijna opgegeven. Met veel geduld en oefening is het wel mogelijk, maar toch ben ik overtuigd dat hier een betere oplossing voor zou moeten zijn. Laten we het erop houden dat ik gewoon te dikke vingers heb en ze er bij Nintendo vanuit gaan dat alleen kinderen met satéprikkers aan hun handen een poging wagen om hun eigen tekeningen in een spelletje te toveren. (Toegegeven, ik heb de mogelijkheid die aanwezig is om een muis te gebruiken, niet getest.)
Community
Wat heb je aan het maken van een spel, als je dit niet met de rest van de wereld kunt delen? Bitter weinig natuurlijk! Nintendo heeft dit heel mooi opgelost door binnen het spel de mogelijkheid te bieden je creaties te delen. Hoewel iedereen je spel zou kunnen downloaden eens je het gepubliceerd hebt, is het wel noodzakelijk om je unieke game code via een andere kanaal te delen met de rest van de wereld. Binnen Gamestudio is het namelijk niet mogelijk om te browsen naar creaties van anderen. Begrijpelijk natuurlijk, gezien er anders waarschijnlijk online een enorme rommelige bibliotheek met half afgewerkte prullen komt te staan. Ik ben er wel van overtuigd dat de community met enorm leuke creaties gaat komen. De eerste games zijn een ruime week na release al te vinden. Zo is er iemand die al een heuse DOOM-kloon in elkaar gestoken heeft. Het allerleukste aan de mogelijkheid om je games te delen is natuurlijk omdat je trots bent op je werk en dit graag met anderen deelt, maar ook erg interessant is dat je onder de motorkap kunt kijken van deze spellen en hier dus veel van kunt leren.
Gamestudio gaat daar nu dus nog een stapje verder in en laat je hoegenaamd volledig vrij om je eigen spellen te programmeren. De basis wordt aangeleerd in zeven lessen onder het toeziend oog van Bob. Bob leert je tijdens op een rustig tempo, in stappen opgedeelde lessen, de verschillende functies kennen. Deze functies zijn in het spel figuurtjes met allemaal hun eigen karakter en worden Knopixen genoemd. Tijdens de lessen zorgen Bob en de figuurtjes voor de nodige extra informatie over de functies van de Knopixen. Soms wordt er echter zo veel verteld dat niet relevant is, dat je al snel geneigd bent om de pop-up dialogen weg te klikken. Met het sluiten van de berichten loop je wel de kans op het missen van belangrijke informatie.
Terug naar school
De lessen beginnen heel licht en de eerste les is in een klein half uurtje wel geklaard. Naarmate de lessen vorderen, worden de uitdagingen een stuk groter en lastiger en beslaan ze snel ruim anderhalf uur. Deze lessen zijn echt wel essentieel als je zelf in de modus “Vrij programmeren” je eigen creatie in elkaar wilt boksen, maar daar straks meer over. Dan zijn er tussen twee lessen door zogenaamde Checkpoints. Dit zijn een soort mini overhoringen waarin je een probleem moet oplossen met behulp van je vers verworven kennis. Deze opdrachten die begeleid worden door Alice, zijn meestal niet tot een goed einde te brengen door klakkeloos iets uit de les in te voeren. Deze puzzels moedigen dus aan om buiten de context van de les te denken en creatief op zoek te gaan naar de mogelijkheden van de diverse Knopix-functies.
Het geeft veel voldoening als je het voor elkaar gekregen hebt om iets te maken dat functioneert zoals je gehoopt had.
Het uiteindelijke doel is natuurlijk je eigen fantastische creaties te maken. Als je de lessen doorlopen hebt, verloopt het programmeren op een makkelijke en logische manier. Vrij snel heb je de eerste werkende mechanismen op je speelscherm getoverd. Het geeft veel voldoening als je het voor elkaar gekregen hebt om iets te maken dat functioneert zoals je gehoopt had. Hierdoor blijf je gemotiveerd om verder te knutselen met alle mogelijkheden. Je simpele spelletje wordt al snel groter, mooier en complexer. Helaas verlies je bij deze complexere games al snel het overzicht. Zeker als je een paar dagen niet hebt kunnen verder werken aan je project, wordt het al snel een opgave om het overzicht terug te vinden.
Enkele mankementjes
Dit overzicht zou een stuk gemakkelijker te behouden worden, mochten stukjes code vast in een container geplaatst kunnen worden met een eigen te bepalen kleurcode. Nu is het wel mogelijk om een kader rond een verzameling Knopixen te trekken en zo een en ander te groeperen, maar je kunt deze container niet inklappen of verplaatsen waarbij de inhoud mee gesleept wordt en dus binnen de container blijft. Ook lijkt het helaas niet mogelijk om dingen te klonen in een spel. Als je dus je eigen, uit verschillende Knopixen opgebouwde objecten, meermaals wilt gebruiken, heb je pech en mag je deze dus manueel namaken.
Iets wat ik misschien nog een groter gemis vind, is het ontbreken van een degelijke texture editor. Je 'kan' in theorie zelf texturen maken om op je objecten te plakken, maar in de praktijk is dit echter bijna onbegonnen werk. De editor is enorm beperkt en na een paar pogingen had ik het bijna opgegeven. Met veel geduld en oefening is het wel mogelijk, maar toch ben ik overtuigd dat hier een betere oplossing voor zou moeten zijn. Laten we het erop houden dat ik gewoon te dikke vingers heb en ze er bij Nintendo vanuit gaan dat alleen kinderen met satéprikkers aan hun handen een poging wagen om hun eigen tekeningen in een spelletje te toveren. (Toegegeven, ik heb de mogelijkheid die aanwezig is om een muis te gebruiken, niet getest.)
Community
Wat heb je aan het maken van een spel, als je dit niet met de rest van de wereld kunt delen? Bitter weinig natuurlijk! Nintendo heeft dit heel mooi opgelost door binnen het spel de mogelijkheid te bieden je creaties te delen. Hoewel iedereen je spel zou kunnen downloaden eens je het gepubliceerd hebt, is het wel noodzakelijk om je unieke game code via een andere kanaal te delen met de rest van de wereld. Binnen Gamestudio is het namelijk niet mogelijk om te browsen naar creaties van anderen. Begrijpelijk natuurlijk, gezien er anders waarschijnlijk online een enorme rommelige bibliotheek met half afgewerkte prullen komt te staan. Ik ben er wel van overtuigd dat de community met enorm leuke creaties gaat komen. De eerste games zijn een ruime week na release al te vinden. Zo is er iemand die al een heuse DOOM-kloon in elkaar gestoken heeft. Het allerleukste aan de mogelijkheid om je games te delen is natuurlijk omdat je trots bent op je werk en dit graag met anderen deelt, maar ook erg interessant is dat je onder de motorkap kunt kijken van deze spellen en hier dus veel van kunt leren.
Conclusie
Programmeren wordt steeds vaker gezien als een noodzakelijk iets in de ontwikkeling van kinderen. Op school komen ze er meer en meer al mee in aanraking. Ook via diverse workshops en cursussen van onder andere CoderDojo en CodeFever worden jonge kinderen ondergedompeld in de wereld van programmeren. Vaak gebeurt dit door programma's zoals de gratis CodeSpark of Scratch of betalende apps zoals onder andere Tynker. Nu heeft Nintendo daar met Gamestudio een hele leuke applicatie aan dat rijtje toegevoegd. Hoewel Gamestudio op sommige punten toch wel wat steken laat vallen, is het een geweldig leuke manier om te spelen met programmeren. Ik heb mezelf regelmatig betrapt dat het al ruimschoots bedtijd was op het moment dat ik de Switch terug in de oplader moest steken. Ondanks enkele kleine zaken die ik eigenlijk toch mis, is Gamestudio een absolute aanrader wat mij betreft. Helaas verliest het spel enkele punten door het feit dat er toch wel enkele redelijk essentiële mogelijkheden ontbreken.
Pro
- Zeer toegankelijk
- Leerzaam
- Je eigen spellen maken
- Bijzonder veel mogelijkheden
- Ruime bibliotheek
- In verschillende talen te spelen
- Ondersteuning voor een muis
Con
- Muziek tijdens de lessen kan niet uit
- Soms teveel randanimatie
- Geen containers
- Textures maken extreem lastig
9
Over
Beschikbaar vanaf
11 juni 2021
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
Uitgever
- Nintendo
