Naast de Neptunia-franchise, waarmee de Japanse ontwikkelaar Compile Heart het meeste succes heeft behaald, hebben ze nog een hele resem andere titels achter hun naam staan die vooral liefhebbers van JRPG's zullen aanspreken. Denk bijvoorbeeld Dragon Star Varnir, Record of Agarest War of Fairy Fencer F. Die laatste titel verscheen bij ons in 2014 en kreeg twee jaar later een verbeterde versie met Fairy Fencer F: Advent Dark Force. Bijna tien jaar na het verschijnen van Fairy Fencer F, schotelt Compile Heart ons nu met Fairy Fencer F: Refrain Chord een sequel voor waarin we opnieuw op pad gaan met Fang, Tiara en de andere Fencers.
Als je het originele spel nooit hebt gespeeld, vraag je jezelf misschien af wat deze Fencers zijn. Dit zijn krijgers die speciale wapens kunnen hanteren die restanten zijn van een oude oorlog tussen twee goden, de Goddess en de Vile God. Het bijzondere aan deze wapens, genaamd Furies, is dat er een Fairy in hen huist en deze Fairies kunnen zich in verschillende gedaantes manifesteren, van personen tot dieren en zelfs robotten. In het eerste spel volgden we protagonist Fan die zo'n Fury in zijn bezit krijgt en tegen wil en dank terechtkwam in de oorlog tussen de Goddess en de Vile God. Fairy Fencer F: Refrain Chord breit nu een vervolg aan dit verhaal en laat ons kennismaken met een nieuw type van personage: de muzen die de kracht van muziek kunnen gebruiken.
Waar het spel wel enorm verschilt ten opzichte van zijn voorganger, is in de manier waarop je de missies van het spel beleeft. Terwijl de originele Fairy Fencer F koos voor eenvoudige dungeons als levels waarbij je vijanden kan aanraken om turn-based gevechten te activeren, kiest Refrain Chord voor een meer tactische aanpak zoals je die kent van bijvoorbeeld Triangle Strategy, Fire Emblem: Three Houses of de Disgaea-reeks. Elke missie schotelt je een gerasterde map voor met tal van vijanden. De gameplay is op dit vlak vrij conventioneel, met missies waarbij je meestal gewoon alle vijanden moet doden en basisacties zoals een aantal velden bewegen, een normale of speciale aanval uitvoeren en een item gebruiken. Een aantal concepten uit het eerste deel doen ook hun intrede in dit systeem zoals Faerize, waarbij je tijdelijk samensmelt met je Fairy en sterker wordt, alsook de Avalanche-aanvallen. Dit zijn uitermate krachtige aanvallen die meerdere vijanden kunnen raken en waar meerdere personages aan deelnemen, maar ze moeten wel opladen waardoor je ze slechts één à twee keer per missie kan gebruiken.
Een aanwezigheid van muzen zorgt wel voor een nieuwigheid alsook een frisse insteek in het genre. De muzen kunnen namelijk een aria zingen dat een soort van area of effect creëert waarbij je personages een boost ontvangen als ze in dit gebied staan. Het activeren van zo'n aria gaat gepaard met een leuke animatie en zolang ze actief is, zingt je Muse een catchy J-popliedje. Maar je tegenstanders beschikken ook over hun eigen muze en zij zal ook haar lied zingen. Dit zorgt enerzijds voor een opvallend effect waarbij je de twee liedjes door elkaar hoort, maar het kan ook een dissonantie-effect veroorzaken wanneer de twee gebieden elkaar overlappen. Hierdoor wordt het effect verdubbeld, maar let op want dit geldt uiteraard ook voor je vijanden. De muzen kunnen vervolgens het effect van hun aria versterken of het gebied vergroten, maar veel aanvalskracht hebben ze niet. Tactisch voordeel uit je muze halen en haar positioneren is dus zeer belangrijk.
Waar het spel grotendeels teleurstelt is op grafisch vlak tijdens de gevechten. Visueel lijkt het spel tijdens de gevechten eerder op een PlayStation 3-spel en dit komt vooral door de flets ogende omgevingen. Bovendien draait het spel op de Nintendo Switch ook niet heel vlot. Van de abominabele prestaties van bijvoorbeeld Death end re;Quest 2, een ander spel van Compile Heart, blijven we gelukkig gespaard, maar in handheld-modus merk je dat de frame rate een serieuze dip neemt in vergelijking met de docked modus. Zeker wanneer je een animatie tijdens een aanval te zien krijgt. Als je het spel docked speelt, dan kan je weer rekenen op een belabberde resolutie, wat vooral nefast is als je bijvoorbeeld speelt op een 55" 4K-televisie. Bovendien merk je hier ook op dat de animaties vaak een soort wazig effect hebben. Het is dus spijtig dat hoewel het genre perfect is voor de Switch, de console opnieuw de zwakste versie krijgt.
Als je het originele spel nooit hebt gespeeld, vraag je jezelf misschien af wat deze Fencers zijn. Dit zijn krijgers die speciale wapens kunnen hanteren die restanten zijn van een oude oorlog tussen twee goden, de Goddess en de Vile God. Het bijzondere aan deze wapens, genaamd Furies, is dat er een Fairy in hen huist en deze Fairies kunnen zich in verschillende gedaantes manifesteren, van personen tot dieren en zelfs robotten. In het eerste spel volgden we protagonist Fan die zo'n Fury in zijn bezit krijgt en tegen wil en dank terechtkwam in de oorlog tussen de Goddess en de Vile God. Fairy Fencer F: Refrain Chord breit nu een vervolg aan dit verhaal en laat ons kennismaken met een nieuw type van personage: de muzen die de kracht van muziek kunnen gebruiken.
Tactische gevechten
De twee muzen in kwestie zijn de goedaardige Fleur die je al snel ter hulp schiet en Glance, een muze met meer kwaadwillige bedoelingen die wordt ingehuurd door de Dorfa Corporation om Fairies te verzamelen zodat zij de Vile God kunnen laten herrijzen. Het is dus aan Fang en zijn kompanen om opnieuw zelf voldoende Fairies te verzamelen en zo de Dorfa Corporation en hun duistere agenda een halt toe te roepen. Zoals je kan merken, is het verhaal van Fairy Fencer F: Refrain Chord weinig origineel en voelt het vaak aan alsof je je op maar al te bekend terrein begeeft. Het spel begint zelfs haast op dezelfde manier met Fang die in de gevangenis zit en moet proberen te ontsnappen. Gelukkig is het verhaal wel aangenaam om te volgen en dit vooral dankzij de kleurrijke personages en het lichtvoetige karakter van de dialogen. Al moet ik wel bekennen dat ik meer dan eens raar moest opkijken van de soms flauwe en puberale humor.Waar het spel wel enorm verschilt ten opzichte van zijn voorganger, is in de manier waarop je de missies van het spel beleeft. Terwijl de originele Fairy Fencer F koos voor eenvoudige dungeons als levels waarbij je vijanden kan aanraken om turn-based gevechten te activeren, kiest Refrain Chord voor een meer tactische aanpak zoals je die kent van bijvoorbeeld Triangle Strategy, Fire Emblem: Three Houses of de Disgaea-reeks. Elke missie schotelt je een gerasterde map voor met tal van vijanden. De gameplay is op dit vlak vrij conventioneel, met missies waarbij je meestal gewoon alle vijanden moet doden en basisacties zoals een aantal velden bewegen, een normale of speciale aanval uitvoeren en een item gebruiken. Een aantal concepten uit het eerste deel doen ook hun intrede in dit systeem zoals Faerize, waarbij je tijdelijk samensmelt met je Fairy en sterker wordt, alsook de Avalanche-aanvallen. Dit zijn uitermate krachtige aanvallen die meerdere vijanden kunnen raken en waar meerdere personages aan deelnemen, maar ze moeten wel opladen waardoor je ze slechts één à twee keer per missie kan gebruiken.
Een aanwezigheid van muzen zorgt wel voor een nieuwigheid alsook een frisse insteek in het genre.
Een aanwezigheid van muzen zorgt wel voor een nieuwigheid alsook een frisse insteek in het genre. De muzen kunnen namelijk een aria zingen dat een soort van area of effect creëert waarbij je personages een boost ontvangen als ze in dit gebied staan. Het activeren van zo'n aria gaat gepaard met een leuke animatie en zolang ze actief is, zingt je Muse een catchy J-popliedje. Maar je tegenstanders beschikken ook over hun eigen muze en zij zal ook haar lied zingen. Dit zorgt enerzijds voor een opvallend effect waarbij je de twee liedjes door elkaar hoort, maar het kan ook een dissonantie-effect veroorzaken wanneer de twee gebieden elkaar overlappen. Hierdoor wordt het effect verdubbeld, maar let op want dit geldt uiteraard ook voor je vijanden. De muzen kunnen vervolgens het effect van hun aria versterken of het gebied vergroten, maar veel aanvalskracht hebben ze niet. Tactisch voordeel uit je muze halen en haar positioneren is dus zeer belangrijk.
Achterop hinkend
Buiten de missies zal je voornamelijk veel tijd spenderen in de stad Zelwinds, waar je een winkel hebt en een taverne waar je zijmissies kan aanvaarden. Maar je zal hier vooral naar cutscenes kijken die het verhaal uit de doeken doen. Deze cutscenes bestaan voornamelijk in de vorm van visual novel-segmenten en er komt dus heel wat leeswerk aan te pas, zeker gezien het spel geen Engelstalige nasynchronisatie heeft. Deze vorm van presentatie is bovendien niet voor iedereen weggelegd gezien het statische karakter, maar gelukkig krijg je wel mooi vormgegeven achtergronden voorgeschoteld en is het personageontwerp ook geslaagd als je fan bent van een animestijl. Daarnaast heb je op de minimap ook nog een minigame genaamd Location Shaping, waarbij je jouw Fairies gebruikt om te graven naar schatten en andere bruikbare items, maar heel interessant is het achterliggende mechanisme van dit concept niet.Waar het spel grotendeels teleurstelt is op grafisch vlak tijdens de gevechten. Visueel lijkt het spel tijdens de gevechten eerder op een PlayStation 3-spel en dit komt vooral door de flets ogende omgevingen. Bovendien draait het spel op de Nintendo Switch ook niet heel vlot. Van de abominabele prestaties van bijvoorbeeld Death end re;Quest 2, een ander spel van Compile Heart, blijven we gelukkig gespaard, maar in handheld-modus merk je dat de frame rate een serieuze dip neemt in vergelijking met de docked modus. Zeker wanneer je een animatie tijdens een aanval te zien krijgt. Als je het spel docked speelt, dan kan je weer rekenen op een belabberde resolutie, wat vooral nefast is als je bijvoorbeeld speelt op een 55" 4K-televisie. Bovendien merk je hier ook op dat de animaties vaak een soort wazig effect hebben. Het is dus spijtig dat hoewel het genre perfect is voor de Switch, de console opnieuw de zwakste versie krijgt.
Conclusie
Fairy Fencer F: Refrain Chord breit een nieuw hoofdstuk aan het verhaal van Fang en de andere Fencers. Hoewel het verhaal weinig nieuws onder de zon brengt, schotelt deze sequel wel een gloednieuw gameplaysysteem voor met een origineel mechanisme gebaseerd op een nieuw personagetype. De manier waarop het verhaal gebracht wordt, is ook niet voor iedereen weggelegd. Het spel is op technisch als op visueel vlak wat teleurstellend.
Pro
- Aangename tactische gevechten
- Gekwebbel tussen de personages
- Luchtige toon
Con
- Draait niet geweldig op de Switch
- Komt wat gedateerd over
- Weinig origineel verhaal
- Flauwe humor
6
Over
Beschikbaar vanaf
25 april 2023
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- JRPG
- Strategy
- Visual novel
Ontwikkelaar
- Compile Heart
- Idea Factory
Uitgever
- Idea Factory International
