Zelfs een potje Crime Boss: Rockay City, definitief afgemaakt nog vooraleer het ding op de markt verscheen, kan zalig zijn. Een grote troef van het spel is dan ook dat geen enkel aspect ervan serieus hoeft genomen te worden. Het moet ongetwijfeld al even geleden zijn dat ik nog eens zoveel plezier beleefde aan een game die unaniem als barslecht aanschouwd wordt. Maar de belangrijkste vraag blijft natuurlijk hoelang dat jolijt duurde.
Overduidelijk leent het spel meer dan een overvolle pot mosterd bij de Payday-franchise, welke één van de paradepaardjes van uitgever 505 Games was, tot deze voor het aankomende derde deel verhuisde naar concullega Prime Matter. Crime Boss: Rockay City is daarnaast niet alleen een gekke titel. Ook de manier waarop de co-op shooter zich presenteert, met van die korte, sandbox-gebaseerde en erg repetitieve levels, deed al menige wenkbrauwen fronsen toen het product aangekondigd werd. Voorlopig kan het spel enkel gespeeld worden op de pc via de Epic Games Store, maar in juni volgen nog de consolereleases voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S.
De schijnbare vrijheid in Crime Boss: Rockay City gaat echter nog verder dan dat. Want je krijgt niet alleen inspraak in wie de missies moet uitvoeren, ook over de specifieke tactiek mag je beslissen. Zo kun je het doel proberen te bereiken via stealth, of je gaat net voor het brute geweld vanaf de eerste seconde. Een belangrijke kanttekening hierbij is dat er wel een timer begint te lopen van zodra het eerste schot gelost wordt. In dat geval moet je dus handelen tegen de klok. De politie is dan sowieso gewaarschuwd en onderweg, en schuwt geweld evenmin. Maar ook dat hoeft niet het einde van de missie te betekenen. Zelfs dan zijn er immers nog mogelijkheden om bij die verlossende vluchtwagen te geraken.
In de praktijk monden echter de gewaagde klusjes veel te vaak uit in een confrontatie met de politie en veel bloedvergieten. Dat de stealth zo onbetrouwbaar is als een rotte plank, helpt de variatie in jouw plan van aanpak ook niet echt vooruit. Helaas eindigen veel van je missies voor ze goed en wel begonnen zijn en vallen deze opdrachten ook steeds vaker in herhaling naarmate je progressie boekt. Om het vuile boekje dan helemaal open te doen vooraleer het snel terug te sluiten: over de gunplay valt vooral te vertellen dat de recoil misschien later nog geïmplementeerd wordt. Ach ja, toch zal niet iedereen het als storend ervaren om het brein tijdens de combat even in energiebesparende modus te moeten plaatsen.
Vooral het strategisch aspect van de game vond ik initieel best te pruimen. Als Crime Boss heb je natuurlijk heel wat zaken nodig om je stoutste dromen te verwezenlijken. Vanzelfsprekend tijd, vandaar de dagindeling welke secuur toegepast wordt in de campagne, maar ook ruimte. Zo breid je stelselmatig het eigen handelsterritorium uit, ingedeeld in zogenaamde turfs. Dat lukt natuurlijk niet zonder wapens en manschappen, in het spel ook wel soldaten genoemd. En dat vereist op zijn beurt weer massa’s geld, wat je verkrijgt via de verkoop van drugs, grondstoffen, juwelen, elektronica of je gaat het gewoon ergens goedkoop lenen. Elke opdracht in de game draait dan ook net rond deze facetten: tegen de klok zoveel mogelijk geld zien binnen te rijven, je populair zien te maken bij de potentiële handlangers, jouw kostbare spul verkopen wanneer de winstmarge optimaal staat, enzoverder. Toch begint ook dat zichzelf eindeloos herhalende gameplayaspect al snel te vervelen. Want de gameplay mist vooral diepte, en het plot slaagt er daarnaast onvoldoende in om je als speler te motiveren voor deze grind.
Overduidelijk leent het spel meer dan een overvolle pot mosterd bij de Payday-franchise, welke één van de paradepaardjes van uitgever 505 Games was, tot deze voor het aankomende derde deel verhuisde naar concullega Prime Matter. Crime Boss: Rockay City is daarnaast niet alleen een gekke titel. Ook de manier waarop de co-op shooter zich presenteert, met van die korte, sandbox-gebaseerde en erg repetitieve levels, deed al menige wenkbrauwen fronsen toen het product aangekondigd werd. Voorlopig kan het spel enkel gespeeld worden op de pc via de Epic Games Store, maar in juni volgen nog de consolereleases voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S.
Schijnbaar veel vrijheid ...
In de campagne, sowieso de modus welke ik dan nog als het meest interessant ervoer, is het dus de bedoeling dat je uitgroeit tot dé Crime Boss van Rockay City. Zeg maar de badass waar iedereen op straat voor vreest, en net door die angst al dan niet schijnbaar respecteert. Hoe je finaal erin slaagt om dat respect af te dwingen, kun je grotendeels zelf bepalen. Zo kun je bijvoorbeeld een aantal opdrachten gaan vervullen als een lone wolf. Of je laat daarentegen altijd je bende handlangers het vuile werk voor je opknappen, door voorafgaand telkens het gewenste uitvoerende team samen te stellen. Ook een hybride oplossing is mogelijk, waarbij je zelf af en toe deelneemt aan de vele straatgevechten en overvallen, dan wel met risico voor lijf en leden. Maar wanneer dit dan goed afloopt, win je wel flink bij aan perks, én autoriteit.De stealth is zo onbetrouwbaar als een rotte plank.
De schijnbare vrijheid in Crime Boss: Rockay City gaat echter nog verder dan dat. Want je krijgt niet alleen inspraak in wie de missies moet uitvoeren, ook over de specifieke tactiek mag je beslissen. Zo kun je het doel proberen te bereiken via stealth, of je gaat net voor het brute geweld vanaf de eerste seconde. Een belangrijke kanttekening hierbij is dat er wel een timer begint te lopen van zodra het eerste schot gelost wordt. In dat geval moet je dus handelen tegen de klok. De politie is dan sowieso gewaarschuwd en onderweg, en schuwt geweld evenmin. Maar ook dat hoeft niet het einde van de missie te betekenen. Zelfs dan zijn er immers nog mogelijkheden om bij die verlossende vluchtwagen te geraken.
In de praktijk monden echter de gewaagde klusjes veel te vaak uit in een confrontatie met de politie en veel bloedvergieten. Dat de stealth zo onbetrouwbaar is als een rotte plank, helpt de variatie in jouw plan van aanpak ook niet echt vooruit. Helaas eindigen veel van je missies voor ze goed en wel begonnen zijn en vallen deze opdrachten ook steeds vaker in herhaling naarmate je progressie boekt. Om het vuile boekje dan helemaal open te doen vooraleer het snel terug te sluiten: over de gunplay valt vooral te vertellen dat de recoil misschien later nog geïmplementeerd wordt. Ach ja, toch zal niet iedereen het als storend ervaren om het brein tijdens de combat even in energiebesparende modus te moeten plaatsen.
Strategisch aspect leuk, voor even dan
Velen beweren dat het net dé hoofdreden is voor de belabberde kwaliteit van deze gameplay, maar Crime Boss: Rockay City bevat wel een indrukwekkende cast. Je mag je onder meer verwachten aan de gezichten en stemmen van de legendarische Michael Madsen, Kim Basinger, Vanilla Ice, Danny Trejo en Chuck Norris. Al worden deze personages ook nog eens prima in beeld gebracht, toch scheelt er iets met zowel hun lipsynchronisatie als hun mimiek. Ook op inhoudelijk vlak is hetgeen wat ze te vertellen hebben zeker geen Oscarnominatie waard. Midden in de campagne krijg je trouwens af en toe erg obscure fragmenten voorgeschoteld waar kop noch staart aan te krijgen is, omdat er personages die je totaal vreemd zijn plots de hoofdrol opeisen. En toch, er zal ook hiervoor wel een publiek bestaan zeker? Naast de campagne heb je trouwens nog een online modus, genaamd Crime Time, en de co-op verhaalmodus Urban Legends, maar deze brengen beide bitter weinig bij. De hamvraag hier is echter of iemand dit dan ook anders verwacht had.Vooral het strategisch aspect is initieel best te pruimen.
Vooral het strategisch aspect van de game vond ik initieel best te pruimen. Als Crime Boss heb je natuurlijk heel wat zaken nodig om je stoutste dromen te verwezenlijken. Vanzelfsprekend tijd, vandaar de dagindeling welke secuur toegepast wordt in de campagne, maar ook ruimte. Zo breid je stelselmatig het eigen handelsterritorium uit, ingedeeld in zogenaamde turfs. Dat lukt natuurlijk niet zonder wapens en manschappen, in het spel ook wel soldaten genoemd. En dat vereist op zijn beurt weer massa’s geld, wat je verkrijgt via de verkoop van drugs, grondstoffen, juwelen, elektronica of je gaat het gewoon ergens goedkoop lenen. Elke opdracht in de game draait dan ook net rond deze facetten: tegen de klok zoveel mogelijk geld zien binnen te rijven, je populair zien te maken bij de potentiële handlangers, jouw kostbare spul verkopen wanneer de winstmarge optimaal staat, enzoverder. Toch begint ook dat zichzelf eindeloos herhalende gameplayaspect al snel te vervelen. Want de gameplay mist vooral diepte, en het plot slaagt er daarnaast onvoldoende in om je als speler te motiveren voor deze grind.
Conclusie
Wanneer je nog nooit schaamte gevoeld hebt na het kijken van een rasechte B-film en je houdt wel van een potje hersenloos knallen: ja, misschien. Of je wil ongegeneerd staren naar Kim Basinger terwijl je ondertussen drugs of gestolen goederen met winst verkoopt om een volgende aanslag te kunnen plannen: ook dan kan Crime Boss: Rockay City iets voor jou betekenen. Al is het dan gewoon in beide scenario’s om terug wat van die moleculen, gevuld met jaren negentig nostalgie, op te snuiven. Ik heb er in elk geval verrassend genoeg voor even van genoten, maar met de nadrukkelijke klemtoon op “voor even”. Ondanks de topcast, of net daardoor: op zo goed als alle vlakken is deze game nogal beperkt en oppervlakkig uitgewerkt, waardoor deze erg snel gaat vervelen.
Pro
- Strategisch aspect voor even leuk
- Hersenloos knallen
- Topcast
Con
- Enorm repetitief
- Beperkt in al zijn facetten
- Rare dialogen, onnatuurlijke mimiek
- Warrig plot
6
Over
Beschikbaar vanaf
28 maart 2023
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Shooter
- Strategy
Ontwikkelaar
- Ingame Studios
Uitgever
- 505 Games
Website
Forumlink
Laatst bewerkt:
