De originele Akiba’s Trip verscheen in mei 2011 voor de PlayStation Portable in Japan. Hoewel het spel in 2012 wel nog een geüpdatete versie kreeg met Akiba's Trip Plus, is het spel helaas nooit bij ons verschenen. Akiba's Trip werd immers uitgebracht kort voordat de PlayStation Vita zou verschijnen. Een port werd daarom al snel achterwege gelaten in het voordeel van een nieuw deel dat ook bij ons is uitgekomen voor zowel de PlayStation Vita als de PlayStation 3 en 4: Akiba’s Trip: Undead & Undressed.
Ter ere van de tiende verjaardag van de originele Akiba’s Trip kreeg het spel onlangs een remaster voor PlayStation 4, Nintendo Switch en PC, waarvoor uiteraard Akiba's Trip Plus als basis werd gebruikt. Deze versie bracht onder meer extra voice-overs, een nieuwe moeilijkheidsgraad en extra kostuums en randactiviteiten naar het spel. Tot grote vreugde van de fans van deze serie, werd de nieuwe remaster ook bij ons uitgebracht en kunnen ze nu de origines van de serie ontdekken. Al is de opzet met het vervolg Undead & Undressed natuurlijk grotendeels hetzelfde gebleven.
Verwachtingspatroon
Dit laatste moet je natuurlijk wel met een korrel zou nemen. Gezien Akiba’s Trip Plus de voorloper is van Undead & Undressed, zijn vele elementen in het spel rudimentairder dan in het vervolg. Je beleving van dit spel hangt dan ook enorm af van je verwachtingspatroon. Het is belangrijk om te onthouden dat Akiba’s Trip een PlayStation Portable-spel was dat zich richtte op een meer nichepubliek en niet over dezelfde middelen beschikte als een triple-A spel. Het spel liet zich, net als zijn opvolger, voornamelijk kenmerken door de befaamde Akihabara-wijk in Tokyo als decors te gebruiken en de grote hoeveelheid aan fanservice. Hierbij gaat het voornamelijk om de seksuele getintheid van het spel. Wie geen licht pervers kantje heeft of politiek correct tot op het bot is, begint dus maar beter niet aan dit spel. Zo draaien zelfs de gevechten om het strippen van je tegenstanders tot ze in hun ondergoed staan. De draai die hieraan wordt gegeven voor het verhaal is dat je voornamelijk vecht tegen een soort van vampiers en dat je hen probeert bloot te stellen aan het zonlicht om hen te verslaan.
Bereid je dus maar voor op een dwaas verhaal vol cheesy humor en meer seksuele toespelingen en knipogen naar de Otaku-cultuur dan goed voor je zijn. Gelukkig word je ook wel vergezeld door een kleurrijke, hetzij vrij archetypische verzameling van personages. Het verhaal is op zich dus wel aangenaam om te volgen en kent daarnaast enkele zeer verschillende eindes. Bovendien valt naast het verhaal vanalles te verzamelen en te doen in het spel zoals shoppen in een van de vele winkels, Maid Cafés bezoeken of net als in de Yakuza-reeks minispellen spelen of de grijpautomaat gebruiken. De omgeving waarin het verhaal zich afspeelt is een vrij nauwkeurige representatie van Akihabara en als je hier al geweest bent, zal het zeker een feest van herkenning voor je zijn. Al kan dit wel een feestje in mineur zijn door de manier waarop deze remaster werd aangepakt.
Weinig verbeteringen
Helaas lijkt deze remaster van Akiba’s Trip er immers een van de minste moeite te zijn. Hoewel er een aantal verbeteringen zijn, zoals de toevoeging van Engelstalige stemmen en een HD-resolutie, is dit een vrij rechtlijnige port van de PSP-versie. Visueel kregen de personages op het eerste gezicht nog de beste behandeling, maar wat de omgeving betreft, is het vrij deprimerend. Veel lage resolutie-texturen kregen geen update, en uitgerokken op een grote televisie zien deze er, in vergelijking met het kleine PSP-scherm, verschrikkelijk wazig uit, zoals je hierboven kan zien. Het spel bevat bovendien niet de meest gedetailleerde omgevingen, waardoor alles al snel vrij kaal aanvoelt.
Verder hebben de makers ook de kans niet gegrepen om enkele quality of life-verbeteringen toe te voegen om problemen aan te pakken. Ik heb het dan over verbeteringen zoals de mogelijkheid om je uitrusting aan te passen wanneer je in een bepaald gebied en een autosave-functie, in plaats van beide enkel toe te laten wanneer je in het menu bent tussen twee gebieden. Ook een minder wispelturige camera en een betere lock-on functie tijdens gevechten waren welkom geweest, want nu zijn de gevechten nogal omslachtig. Het gevechtssysteem heeft helaas niet veel om het lijf en komt al snel neer op button bashing in de hoop dat je jouw vijanden sneller kan strippen dan zij jou. Bovendien is het spel niet bepaald eenvoudig, zeker wanneer ze je in groep aanvallen, waardoor het al snel een frustrerende ervaring wordt. Combineer dit met vervelende en herhalende side quests en je eindigt al snel met een spel waarbij je wenste dat de makers toch net iets meer aandacht hadden gegeven aan het eindproduct.
Ter ere van de tiende verjaardag van de originele Akiba’s Trip kreeg het spel onlangs een remaster voor PlayStation 4, Nintendo Switch en PC, waarvoor uiteraard Akiba's Trip Plus als basis werd gebruikt. Deze versie bracht onder meer extra voice-overs, een nieuwe moeilijkheidsgraad en extra kostuums en randactiviteiten naar het spel. Tot grote vreugde van de fans van deze serie, werd de nieuwe remaster ook bij ons uitgebracht en kunnen ze nu de origines van de serie ontdekken. Al is de opzet met het vervolg Undead & Undressed natuurlijk grotendeels hetzelfde gebleven.
Verwachtingspatroon
Dit laatste moet je natuurlijk wel met een korrel zou nemen. Gezien Akiba’s Trip Plus de voorloper is van Undead & Undressed, zijn vele elementen in het spel rudimentairder dan in het vervolg. Je beleving van dit spel hangt dan ook enorm af van je verwachtingspatroon. Het is belangrijk om te onthouden dat Akiba’s Trip een PlayStation Portable-spel was dat zich richtte op een meer nichepubliek en niet over dezelfde middelen beschikte als een triple-A spel. Het spel liet zich, net als zijn opvolger, voornamelijk kenmerken door de befaamde Akihabara-wijk in Tokyo als decors te gebruiken en de grote hoeveelheid aan fanservice. Hierbij gaat het voornamelijk om de seksuele getintheid van het spel. Wie geen licht pervers kantje heeft of politiek correct tot op het bot is, begint dus maar beter niet aan dit spel. Zo draaien zelfs de gevechten om het strippen van je tegenstanders tot ze in hun ondergoed staan. De draai die hieraan wordt gegeven voor het verhaal is dat je voornamelijk vecht tegen een soort van vampiers en dat je hen probeert bloot te stellen aan het zonlicht om hen te verslaan.
Bereid je dus maar voor op een dwaas verhaal vol cheesy humor en meer seksuele toespelingen en knipogen naar de Otaku-cultuur dan goed voor je zijn. Gelukkig word je ook wel vergezeld door een kleurrijke, hetzij vrij archetypische verzameling van personages. Het verhaal is op zich dus wel aangenaam om te volgen en kent daarnaast enkele zeer verschillende eindes. Bovendien valt naast het verhaal vanalles te verzamelen en te doen in het spel zoals shoppen in een van de vele winkels, Maid Cafés bezoeken of net als in de Yakuza-reeks minispellen spelen of de grijpautomaat gebruiken. De omgeving waarin het verhaal zich afspeelt is een vrij nauwkeurige representatie van Akihabara en als je hier al geweest bent, zal het zeker een feest van herkenning voor je zijn. Al kan dit wel een feestje in mineur zijn door de manier waarop deze remaster werd aangepakt.
Weinig verbeteringen
Helaas lijkt deze remaster van Akiba’s Trip er immers een van de minste moeite te zijn. Hoewel er een aantal verbeteringen zijn, zoals de toevoeging van Engelstalige stemmen en een HD-resolutie, is dit een vrij rechtlijnige port van de PSP-versie. Visueel kregen de personages op het eerste gezicht nog de beste behandeling, maar wat de omgeving betreft, is het vrij deprimerend. Veel lage resolutie-texturen kregen geen update, en uitgerokken op een grote televisie zien deze er, in vergelijking met het kleine PSP-scherm, verschrikkelijk wazig uit, zoals je hierboven kan zien. Het spel bevat bovendien niet de meest gedetailleerde omgevingen, waardoor alles al snel vrij kaal aanvoelt.
Het gevechtssysteem heeft helaas niet veel om het lijf.
Verder hebben de makers ook de kans niet gegrepen om enkele quality of life-verbeteringen toe te voegen om problemen aan te pakken. Ik heb het dan over verbeteringen zoals de mogelijkheid om je uitrusting aan te passen wanneer je in een bepaald gebied en een autosave-functie, in plaats van beide enkel toe te laten wanneer je in het menu bent tussen twee gebieden. Ook een minder wispelturige camera en een betere lock-on functie tijdens gevechten waren welkom geweest, want nu zijn de gevechten nogal omslachtig. Het gevechtssysteem heeft helaas niet veel om het lijf en komt al snel neer op button bashing in de hoop dat je jouw vijanden sneller kan strippen dan zij jou. Bovendien is het spel niet bepaald eenvoudig, zeker wanneer ze je in groep aanvallen, waardoor het al snel een frustrerende ervaring wordt. Combineer dit met vervelende en herhalende side quests en je eindigt al snel met een spel waarbij je wenste dat de makers toch net iets meer aandacht hadden gegeven aan het eindproduct.
Conclusie
Akiba's Trip: Hellbound & Debriefed is een spel dat moeilijk aan te raden is als je niet behoort tot het nichepubliek waarop het zich richt, en dit niet enkel vanwege zijn seksuele inhoud. Zelfs de liefhebbers van het genre zullen vrede moeten nemen met een halfbakken remaster en de inherente problemen vanwege de ouderdom van het spel en het platform waarvoor het oorspronkelijk is verschenen.
Pro
- Leuke personages
- Dwaas verhaal
- Veel te verzamelen en te ontdekken
Con
- Teleurstellende remaster
- Grafisch niet veel soeps
- Onderontwikkeld gevechtsysteem
4
Over
Beschikbaar vanaf
20 juli 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
Ontwikkelaar
- Acquire
Uitgever
- XSEED Games
