Volgende week donderdag verschijnt Lust from Beyond eindelijk op de pc, en aangezien er al een tijdje een demo van deze game beschikbaar is, leek het ons een ideaal moment om al even een voorsmaakje ervan te nemen. Hieronder volgt het verslag van deze demo, welke in minder dan twee uur uit te spelen is.
Een tweetal jaar geleden speelde ik voor het eerst Lust for Darkness op pc, omdat ik wel houd van Lovecraftiaanse (een soort kosmische) en psychologische horror. Het leuke aan dit genre is dat het vooral insinuerend is, waardoor je het zo griezelig voor jezelf kunt maken als je wilt. Wat me extra cool leek aan die game destijds, was het feit dat de gruwel zich afspeelt binnen de muren van een Victoriaans herenhuis, waar er een seksueel zieke sekte gehuisvest is die zich ook nog eens bezighoudt met het occulte. Zodoende had ik een korte (amper vier uur), maar heel intense aanraking met Lust for Darkness. De ervaring was subtiel griezelig, en al was de Metacritic-score dan amper beter dan deze van het betreurde Agony, ik stoorde me niet echt aan de beperkte stealth, het simpele puzzelen of het feit dat de game in bepaalde secties beperkt bleef tot een walking simulator.
Bovenstaande redenen zijn de diverse redenen waarom ik ook de opvolger, genaamd Lust from Beyond, zeker niet wilde laten liggen. Volgende week donderdag verschijnt deze game eindelijk voor de pc en momenteel is er zowel een demo (Lust from Beyond: Prologue die hier wordt besproken) als een gratis stand-alone introductie (Lust from Beyond: Scarlet) beschikbaar op Steam. Beide maken geen echt deel uit van het finale spel, maar geven wel een goed beeld van wat er ongeveer verwacht kan worden.
Griezelig verhaal, duistere sfeer
De proloog van Lust from Beyond gaat over een zekere Christopher, lid van de occulte, perverse sekte met de naam “Cult of Ecstasy”, die samen met de andere sekteleden in een herenhuis woont. De kamers in dit huis hangen vol met “minder katholieke” schilderijen en op de zolder staat er apparatuur, voor seksuele doeleinden bestemd, die nooit uitgevonden kan zijn door een geestelijk gezonde mens. Christopher heeft last van vreemde nachtmerries waarbij hij droomt dat hij in Lusst’ghaa verkeert, door de sekte ook wel het "Land van Extase" genoemd (ik kan er mij zeker een plaatje bij voorstellen). Deze nare dromen blijken hem ook nog eens mysterieuze wonden te bezorgen. Hij gaat erover praten met zijn vriend Sabinien, maar deze ziet eerder iets positiefs in de donkere dromen van Christopher en vertelt hem dat deze gebeurtenissen erop wijzen dat de tijd rijp is voor het ritueel van Christophers inwijding, wat dat laatste in godsnaam mag betekenen.
Om dit te weten te komen, moet hij bij Master Theodore, de leider van de sekte, langsgaan en zo begint de eerste quest. Deze bestaat erin enkele voorwerpen te verzamelen die verspreid liggen in het herenhuis en de speler moet ook een klein beetje beginnen puzzelen. De moeilijkheidsgraad van deze quest ligt echter nogal laag, dus het duurt niet lang vooraleer je terug bij Master Theodore staat om je zogenaamde inwijding te ondergaan. In de sectie daarna gaan de poorten van de hel net niet letterlijk open, en ervaar je pas waarin Lust from Beyond het meest uitblinkt: in het subtiel opbouwen van spanning en op de gepaste momenten de speler de stuipen op het lijf jagen door surrealistische gruwel op zijn netvlies te projecteren. De angstaanjagende geluiden die op je afkomen en de prachtig afgewerkte, maar onheilspellende decors waarin je ongewild terechtkomt versterken nog meer de impressie dat je in een ware trance verkeert en je totaal geen controle hebt over je lot... Helemaal zoals het hoort dus voor een game uit het psychologische horrorgenre.
Technisch vooral grafische mankementen
Na al deze goede dingen over Lust from Beyond te vertellen, moet ik helaas toegeven dat er ook een aantal zaken van mindere kwaliteit zijn in deze game. Al is het beeld dan wel één en al grafische pracht wat betreft decor en stijl, de performance lijdt er duidelijk zwaar onder. Bewegen veroorzaakt een lichte maar constante stutter, los van de resolutie of toegepaste grafische instellingen zoals van de ingebouwde FPS-limiter of van de V-Sync. Ik hoop dat de finale game ondertussen beter geoptimaliseerd werd, want dit neigt naar onaanvaardbaar.
Een minder ernstige grafische issue is dat de weergave van de schaduwen en de belichting niet altijd klopt met hoe ze in werkelijkheid eruit zou zien. Aan de character models en vooral dan hun lip-sync tijdens dialogen is wel te merken dat het spel gemaakt is met een beperkter budget. Ook met wisselen van monitor had ik serieuze problemen. In de game zit er geen optie om de monitor naar keuze in te stellen en éénmaal je het spel lanceert op de grootste monitor kun je achteraf het beeld niet meer goed krijgen wanneer je het daarna opstart op een kleinere monitor, tenzij je in de XML-configuratiebestanden begint te rommelen. Dit had veel beter gekund.
Wat de spelbesturing betreft had ik op een gegeven moment een heel vervelende bug waarbij de toetsen om te bewegen verwisseld waren, terwijl er niets vreemd op te merken was in het optiemenu. Het zou ook kunnen dat dit eerder een soort feature was, doordat Christopher te veel afschuwelijke dingen in een te korte tijdspanne na elkaar had gezien, maar dat vond ik dan minder geslaagd. Soms had ik ook problemen om bepaalde objecten uit de omgeving te selecteren, maar gelukkig kwam dit niet zo vaak voor. De inventory (inclusief overzicht van de objectives) is duidelijk en toetsen kunnen in het optiemenu naar vrije keuze aan andere knoppen toegewezen worden. Op het geluid is er niet zoveel aan te merken, de stemacteurs zijn zeker geen Hollywoodtalenten maar er is voor de dialogen wel ondertiteling voorzien en een beperkte multiple-choice.
Een tweetal jaar geleden speelde ik voor het eerst Lust for Darkness op pc, omdat ik wel houd van Lovecraftiaanse (een soort kosmische) en psychologische horror. Het leuke aan dit genre is dat het vooral insinuerend is, waardoor je het zo griezelig voor jezelf kunt maken als je wilt. Wat me extra cool leek aan die game destijds, was het feit dat de gruwel zich afspeelt binnen de muren van een Victoriaans herenhuis, waar er een seksueel zieke sekte gehuisvest is die zich ook nog eens bezighoudt met het occulte. Zodoende had ik een korte (amper vier uur), maar heel intense aanraking met Lust for Darkness. De ervaring was subtiel griezelig, en al was de Metacritic-score dan amper beter dan deze van het betreurde Agony, ik stoorde me niet echt aan de beperkte stealth, het simpele puzzelen of het feit dat de game in bepaalde secties beperkt bleef tot een walking simulator.
Bovenstaande redenen zijn de diverse redenen waarom ik ook de opvolger, genaamd Lust from Beyond, zeker niet wilde laten liggen. Volgende week donderdag verschijnt deze game eindelijk voor de pc en momenteel is er zowel een demo (Lust from Beyond: Prologue die hier wordt besproken) als een gratis stand-alone introductie (Lust from Beyond: Scarlet) beschikbaar op Steam. Beide maken geen echt deel uit van het finale spel, maar geven wel een goed beeld van wat er ongeveer verwacht kan worden.
Griezelig verhaal, duistere sfeer
De proloog van Lust from Beyond gaat over een zekere Christopher, lid van de occulte, perverse sekte met de naam “Cult of Ecstasy”, die samen met de andere sekteleden in een herenhuis woont. De kamers in dit huis hangen vol met “minder katholieke” schilderijen en op de zolder staat er apparatuur, voor seksuele doeleinden bestemd, die nooit uitgevonden kan zijn door een geestelijk gezonde mens. Christopher heeft last van vreemde nachtmerries waarbij hij droomt dat hij in Lusst’ghaa verkeert, door de sekte ook wel het "Land van Extase" genoemd (ik kan er mij zeker een plaatje bij voorstellen). Deze nare dromen blijken hem ook nog eens mysterieuze wonden te bezorgen. Hij gaat erover praten met zijn vriend Sabinien, maar deze ziet eerder iets positiefs in de donkere dromen van Christopher en vertelt hem dat deze gebeurtenissen erop wijzen dat de tijd rijp is voor het ritueel van Christophers inwijding, wat dat laatste in godsnaam mag betekenen.
Om dit te weten te komen, moet hij bij Master Theodore, de leider van de sekte, langsgaan en zo begint de eerste quest. Deze bestaat erin enkele voorwerpen te verzamelen die verspreid liggen in het herenhuis en de speler moet ook een klein beetje beginnen puzzelen. De moeilijkheidsgraad van deze quest ligt echter nogal laag, dus het duurt niet lang vooraleer je terug bij Master Theodore staat om je zogenaamde inwijding te ondergaan. In de sectie daarna gaan de poorten van de hel net niet letterlijk open, en ervaar je pas waarin Lust from Beyond het meest uitblinkt: in het subtiel opbouwen van spanning en op de gepaste momenten de speler de stuipen op het lijf jagen door surrealistische gruwel op zijn netvlies te projecteren. De angstaanjagende geluiden die op je afkomen en de prachtig afgewerkte, maar onheilspellende decors waarin je ongewild terechtkomt versterken nog meer de impressie dat je in een ware trance verkeert en je totaal geen controle hebt over je lot... Helemaal zoals het hoort dus voor een game uit het psychologische horrorgenre.
Technisch vooral grafische mankementen
Na al deze goede dingen over Lust from Beyond te vertellen, moet ik helaas toegeven dat er ook een aantal zaken van mindere kwaliteit zijn in deze game. Al is het beeld dan wel één en al grafische pracht wat betreft decor en stijl, de performance lijdt er duidelijk zwaar onder. Bewegen veroorzaakt een lichte maar constante stutter, los van de resolutie of toegepaste grafische instellingen zoals van de ingebouwde FPS-limiter of van de V-Sync. Ik hoop dat de finale game ondertussen beter geoptimaliseerd werd, want dit neigt naar onaanvaardbaar.
Een minder ernstige grafische issue is dat de weergave van de schaduwen en de belichting niet altijd klopt met hoe ze in werkelijkheid eruit zou zien. Aan de character models en vooral dan hun lip-sync tijdens dialogen is wel te merken dat het spel gemaakt is met een beperkter budget. Ook met wisselen van monitor had ik serieuze problemen. In de game zit er geen optie om de monitor naar keuze in te stellen en éénmaal je het spel lanceert op de grootste monitor kun je achteraf het beeld niet meer goed krijgen wanneer je het daarna opstart op een kleinere monitor, tenzij je in de XML-configuratiebestanden begint te rommelen. Dit had veel beter gekund.
Wat de spelbesturing betreft had ik op een gegeven moment een heel vervelende bug waarbij de toetsen om te bewegen verwisseld waren, terwijl er niets vreemd op te merken was in het optiemenu. Het zou ook kunnen dat dit eerder een soort feature was, doordat Christopher te veel afschuwelijke dingen in een te korte tijdspanne na elkaar had gezien, maar dat vond ik dan minder geslaagd. Soms had ik ook problemen om bepaalde objecten uit de omgeving te selecteren, maar gelukkig kwam dit niet zo vaak voor. De inventory (inclusief overzicht van de objectives) is duidelijk en toetsen kunnen in het optiemenu naar vrije keuze aan andere knoppen toegewezen worden. Op het geluid is er niet zoveel aan te merken, de stemacteurs zijn zeker geen Hollywoodtalenten maar er is voor de dialogen wel ondertiteling voorzien en een beperkte multiple-choice.
Conclusie
Lust from Beyond blijkt net als de prequel Lust for Darkness de lekker griezelige smaak en sfeer van H.P. Lovecrafts horror te pakken hebben, en slaagt er terug in om deze te combineren met een hoog seksgehalte. Het lijkt opnieuw een game te worden die niet voor iedereen bestemd is door het beperkte zoek- en puzzelgehalte, maar zeker de liefhebbers van de voorganger zullen hem met veel lust spelen. Dit evenwel op de grote voorwaarde dat de technische problemen afwezig zullen zijn in de finale game, want op die plank ligt er schijnbaar nog heel wat werk...
Over
Beschikbaar vanaf
11 maart 2021
Gespeeld op
- PC
Ontwikkelaar
- Movie Games Lunarium
Uitgever
- Movie Games
Website
Laatst bewerkt door een moderator:
