Patattenboer
Banned
Ik vond die explosie net zeer sterk,maar ik ben van in het begin ervan uitgegaan dat het een biopic was.
De reacties erop of hoe Nolan dit naar het scherm en vooral eigenlijk audio heeft gebracht vind ik redelijk geniaal.
Een niet CGI atoombom zou pretty much een atoombom moeten zijn.
Ik apprecieer Nolan altijd enorm omdat hij dat niet in zijn films wilt. Of zo weinig mogelijk.
CGI is voor mij dag v vandaag nog steeds ongeloofwaardig. En zou in zijn opzet ook compleet misplaatst zijn.
Die beelden vd atoombom kennen we,das onmogelijk te creëren zonder CGI...zeer geweldige take on it v Nolan.
Agony
Well-known member
De film net gezien. De film heeft me weggeblazen. Mij geen moment verveeld en op het laatste was ik zelfs was geëmotioneerd.
De spanning en sfeer die er heel de film was en bij de test in het bijzonder.. sterk.
De vele namen was wel eventjes volgen maar was beheersbaar.
Zal ik deze nog eens herbekijken op tv? Niet per se.
De spanning en sfeer die er heel de film was en bij de test in het bijzonder.. sterk.
De vele namen was wel eventjes volgen maar was beheersbaar.
Zal ik deze nog eens herbekijken op tv? Niet per se.
Idem, gisteren ook nog meegepikt in BXL, jammer genoeg niet in Imax (of we moesten op de eerste rij zitten) gewone versie dan maar. Heb me op geen enkel moment verveeld, en ja dat heb ik wel eens bij films van 3u. Echt een topper. Heb me altijd wel geïnteresseerd de WO'en maar dit is toch heel andere koek. Ben sowieso al grote fan van Cillian & dat is er niet minder op geworden. het enige waar ik me bij momenten wat aan stoorde was het overdreven volume van het geluid op de 'muziek' momenten. Achteraf wel effe nadenken/nazinderen over wat een geschifte gebeurtenis dit eigenlijk wel was en hoe degoutant de impact van zulke wapens op de mensheid is....
AgeofAI
Well-known member
Deed me vooral denken aan het feit dat we nu op een gelijkaardig historisch kantelmoment zitten met AI, dat het potentieel heeft om nog veel destructiever te zijn voor de mensheid.
Muscleduck
Well-known member
Gisteren Oppenheimer gaan kijken in 35 mm geprojecteerd, dankzij een artikel in Het Nieuwsblad geloof ik. leuk om nog eens die oude scratches etc te zien op een 35 mm film. Wel een heel andere ervaring dan digitaal. Het beeld leek haarscherp, en terwijl ook algemeen wat zacht. De scherptediepte leek ook heel laag in heel de film. Ik vermoed een combinatie van de shots en de projectie.
Nu naar de film: In 1 woord schitterend. Sterke performances, goed gebracht. RDJ had ik de eerste shots zelfs niet herkend en ineens lopen Rami Malek en Gary Oldman daar ook rond. Van die laatste 2 wist ik niet dat ze mee deden.
2 opmerkingen op de film: ik vond het straf dat hij de bom in camera wou doen, maar ik vond de explosie eerlijk gezegd underwhelming. 2e is dat ik verwachtte dat de film na de bom ging uitbollen en gedaan zijn, maar hij duurde na de bom net iets te lang vond ik. De film had een half uur korter mogen zijn.
Voor de bom zit je bijna constant op het puntje van de stoel, met dan als hoogtepunt het aftellen waarbij mijn tikker ook sneller begon te slaan. Ik vond de explosie wel schitterend in beeld gebracht.
8.5/10 zou ik geven.
Nu naar de film: In 1 woord schitterend. Sterke performances, goed gebracht. RDJ had ik de eerste shots zelfs niet herkend en ineens lopen Rami Malek en Gary Oldman daar ook rond. Van die laatste 2 wist ik niet dat ze mee deden.
2 opmerkingen op de film: ik vond het straf dat hij de bom in camera wou doen, maar ik vond de explosie eerlijk gezegd underwhelming. 2e is dat ik verwachtte dat de film na de bom ging uitbollen en gedaan zijn, maar hij duurde na de bom net iets te lang vond ik. De film had een half uur korter mogen zijn.
Voor de bom zit je bijna constant op het puntje van de stoel, met dan als hoogtepunt het aftellen waarbij mijn tikker ook sneller begon te slaan. Ik vond de explosie wel schitterend in beeld gebracht.
8.5/10 zou ik geven.
Laatst bewerkt:
.
willydrama
Well-known member
Eerste drie kwartier psychologisch interessante tegenstelling tussen Oppie de academische hark en zijn privéleven, daarna vlogen de cameradrones zwierig over de pampas van New Mexico maar de pakkende storytelling bleef heel rechtlijnig, alsof de Amish een uur lang een bom aan het bouwen waren. Het piekje ivm schuldgevoel was wel op niveau PT Anderson. Qua epische biopic neigt dit eerder richting The Good Shepherd dan bvb. 'Nixon'. Beste acteerprestatie: paar minuten dreigende Casey Affleck.
Nog eens herbekijken als China Taiwan binnenvalt binnen dit en vijf jaar.
Nog eens herbekijken als China Taiwan binnenvalt binnen dit en vijf jaar.
Dyer Hunt
Well-known member
Ik heb hem gisterenavond gezien. Ik deel je mening/ervaring volledig. Bedankt om het reeds voor me uit te typen!
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Ze draaien em dan toch nog op imax in Brussel, dus zondag gaak em ook is checken
Nolan weet precies niet welke film hij wil maken om dit verhaal te vertellen. Deels rechtbankdrama en deels Manhattan Project verweven in een biopic. Hij had beter keuzes durven maken (of iemand had hem moeten verplichten om te snijden). Desalniettemin heel entertainende eerste twee uur, laatste uur was hit or miss.
Nudity vond ik trouwens heel cheap, ik begrijp niet waarom Florence Pugh de helft van haar screentime naakt moest rondlopen los van het feit dat ze leuk is om naar te kijken.
Nudity vond ik trouwens heel cheap, ik begrijp niet waarom Florence Pugh de helft van haar screentime naakt moest rondlopen los van het feit dat ze leuk is om naar te kijken.
Wel interessant dat ze een halve seconde beeld in haar zelfmoordscene steken dat een hand haar aan het vermoorden is. 
Tijdloos
Active member
Maandag ook eindelijk kunnen gaan kijken, dit in Lumiere in Antwerpen. Op 35mm film. Dit gaf wel een leuke extra feel aan de film.
Bij Lumiere heb je geen popcorn/snacks dus ik had wel even schrik voor de 3-uur speeltijd. Maar amai wat een tempo. Het voelde echt niet als een film van 3 uur.
Tempo, dialoog, acteerwerk, montage, ...ik ben fan!
Bij de ontploffing dacht ik even "hmmmm...toch wel underwelming zonder het geluid" en toen kwam het (wat achteraf bekeken ook logisch is in de setting).
Ik snap wel dat hij niet voor iedereen is, maar als fan van dialogen en dynamiek tussen mensen is dit wel top.
Bij Lumiere heb je geen popcorn/snacks dus ik had wel even schrik voor de 3-uur speeltijd. Maar amai wat een tempo. Het voelde echt niet als een film van 3 uur.
Tempo, dialoog, acteerwerk, montage, ...ik ben fan!
Bij de ontploffing dacht ik even "hmmmm...toch wel underwelming zonder het geluid" en toen kwam het (wat achteraf bekeken ook logisch is in de setting).
Ik snap wel dat hij niet voor iedereen is, maar als fan van dialogen en dynamiek tussen mensen is dit wel top.
ilgonwe
Well-known member
De bezoekers blijven maar toestromen, al de best verkopende WO2 film ooit:
www.nieuwsblad.be
Ter info: Kinepolis draait vanaf woensdag 22/8 in de beide IMAX zalen exclusief Oppenheimer voor de 3 voorstellingsuren, dus van middag tot avond keus. Op de site is dit al zeker twee weken tot dinsdag 5 september, maar als het populair blijft denk ik dat ze de IMAX run gaan verlengen. De verkoop van IMAX Blue Beetle slaat dan duidelijk tegen maar ze zijn verplicht om toch 1 week te proberen door 3 van de 4 IMAX slots te doen per dag.
‘Oppenheimer’ is de best scorende WO II-film ooit
Qua cijfers staat Oppenheimer uiteraard in de schaduw van de Barbie-hype, maar dat zal regisseur Christopher Nolan worst wezen. De film zorgt immers voor een topmoment in zijn carrière.
www.nieuwsblad.be
Laatst bewerkt:
Waar Dunkirk aanvoelde als een welgekomen vereenvoudiging in het repertoire van Nolan, waarin hij bewees dat hij geen one-trick pony is die het moet hebben van overweldigende plot twists. Daar voelt Oppenheimer aan als Nolan die het tempo terug opdrijft, zij het met minder actie en meer dialoog, om een samensmelting van zijn gekende regiestijl met die van klassieke historische drama's te bekomen.
Voor mij persoonlijk mag het soms wat minder "on the nose" zijn. Zo vond ik de flitsende beelden die een artistieke representatie van de gedachten van Oppenheimer moeten voorstellen niet altijd gepast. Zeker met een cast als deze zou het Nolan sieren om wat meer geduld te tonen en het acteerwerk van Murphy voor zich te laten spreken.
Zoals in de meeste van Nolan's films zitten ook hier wat haperingen in het tempo. En hoewel die deels worden opgevangen door het visueel en auditief ritme rondom het verhaal, waar hij ondertussen een ware meester in geworden is, zorgt dat er tegelijk voor dat het geheel wat druk en overbeladen aan kan voelen.
De cast doet het geweldig. Dit wordt mogelijks de grootste rol ooit voor Cillian Murphy. De grote ster van de film was voor mij echter RDJ, die hier in zwart-wit de meest kleurrijke acteerprestatie van de film, en misschien ook van zijn volledige carriere, neerzet. Het was genieten van de vele schitterende bijrollen met uitschieters als Emily Blunt, Benny Safdie, Macon Blair, en natuurlijk Tom Conti als Albert Einstein. Rollen waar ik minder van overtuigd was waren die van Gary Oldman, Rami Malek, en Matt Damon.
Hoogtepunten waren de slotscene, en natuurlijk de ontploffing van de eerste atoombom. Hoewel sommigen beweren dat deze scene underwhelming was, vond ik ze een mooie balans vinden tussen kracht en eenvoud.
In zijn geheel was dit opnieuw een geweldige filmervaring. Ik hoop meer van dit soort werk te zien van Nolan, zij het met wat minder fanfare en met een meer rechtlijnige structuur. Minder Inception, en méér The Dark Knight.
De Kinepolis ervaring was natuurlijk ook weer top. De film speelde in de kleinste beschikbare zaal in Kortrijk. De lichten schrokken de zaal wakker nog voor de laatste scene goed en wel voorbij was en we de kans hadden om laatste worden van Oppenheimer in te slikken. En de piepende en krakende stoelen zijn duidelijk toe aan nieuwe veren.
De beste man naast mij vond het bovendien nodig om constant met zijn telefoon te prutsen, met als climax een binnenkomende oproep ,inclusief marginale ringtone, tijdens de stille scene van de Trinity test. Na afloop van de film was hij duidelijk emotioneel geraakt door het bestaan van de atoombom, en de mogelijke implicaties daarvan voor onze toekomst. Daarbij sprak hij mij aan met de woorden "ze hadden beter iets anders uitgevonden, hé". Nadat ik hem er op wees dat ik in mijn leven al meer last ondervonden heb van smartphones dan van atoombommen, zag hij er even verward als ongemakkelijk uit. Don't be that guy!
Voor mij persoonlijk mag het soms wat minder "on the nose" zijn. Zo vond ik de flitsende beelden die een artistieke representatie van de gedachten van Oppenheimer moeten voorstellen niet altijd gepast. Zeker met een cast als deze zou het Nolan sieren om wat meer geduld te tonen en het acteerwerk van Murphy voor zich te laten spreken.
Zoals in de meeste van Nolan's films zitten ook hier wat haperingen in het tempo. En hoewel die deels worden opgevangen door het visueel en auditief ritme rondom het verhaal, waar hij ondertussen een ware meester in geworden is, zorgt dat er tegelijk voor dat het geheel wat druk en overbeladen aan kan voelen.
De cast doet het geweldig. Dit wordt mogelijks de grootste rol ooit voor Cillian Murphy. De grote ster van de film was voor mij echter RDJ, die hier in zwart-wit de meest kleurrijke acteerprestatie van de film, en misschien ook van zijn volledige carriere, neerzet. Het was genieten van de vele schitterende bijrollen met uitschieters als Emily Blunt, Benny Safdie, Macon Blair, en natuurlijk Tom Conti als Albert Einstein. Rollen waar ik minder van overtuigd was waren die van Gary Oldman, Rami Malek, en Matt Damon.
Hoogtepunten waren de slotscene, en natuurlijk de ontploffing van de eerste atoombom. Hoewel sommigen beweren dat deze scene underwhelming was, vond ik ze een mooie balans vinden tussen kracht en eenvoud.
In zijn geheel was dit opnieuw een geweldige filmervaring. Ik hoop meer van dit soort werk te zien van Nolan, zij het met wat minder fanfare en met een meer rechtlijnige structuur. Minder Inception, en méér The Dark Knight.
De Kinepolis ervaring was natuurlijk ook weer top. De film speelde in de kleinste beschikbare zaal in Kortrijk. De lichten schrokken de zaal wakker nog voor de laatste scene goed en wel voorbij was en we de kans hadden om laatste worden van Oppenheimer in te slikken. En de piepende en krakende stoelen zijn duidelijk toe aan nieuwe veren.
De beste man naast mij vond het bovendien nodig om constant met zijn telefoon te prutsen, met als climax een binnenkomende oproep ,inclusief marginale ringtone, tijdens de stille scene van de Trinity test. Na afloop van de film was hij duidelijk emotioneel geraakt door het bestaan van de atoombom, en de mogelijke implicaties daarvan voor onze toekomst. Daarbij sprak hij mij aan met de woorden "ze hadden beter iets anders uitgevonden, hé". Nadat ik hem er op wees dat ik in mijn leven al meer last ondervonden heb van smartphones dan van atoombommen, zag hij er even verward als ongemakkelijk uit. Don't be that guy!
Dit is waarom ik bijna altijd wel meer betaal voor IMAX of Laser Ultra(wat dat ook mag zijn, nog nooit lasers gezien). Toch +- 5% minder kutkinders.
Zelf ook serieus van genoten. Ondanks de relatief bekende verhaallijn weet Nolan toch nog visueel te verrassen en voor dit tijdperk, op ongekende schaal een wereld tot leven te brengen.
Moest een beetje denken aan "The Aviator" qua structuur en de oorlog parallel. Niet echt verrassend heeft Nolan daar blijkbaar ook nog in de running voor geweest.
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Top 3 Nolan. Lang geleden dat ik zo op punt van mijn stoel gezeten heb in een film die puur op dialoog draait
