Opnieuw op eigen benen na een lange relatie

stagepotato zei:
Ik heb ook nood aan men verhaal hier te doen...Ik ga het kort houden

Bijna 5 jaar samen geweest, eind juni 2021 was ze plots onverwachts zwanger, op de allerslechtste moment dus ik was daar niet zo positief over, waardoor dat de druppel was voor haar om de relatie kort nadat ze dat heeft verteld gedaan te maken.
Ze was me blijkbaar al langer min of meer beu omdat ik haar niet genoeg aandacht gaf en altijd negatief was over alles...

Vanaf september 2021 woon ik alleen.
Maar we hadden al een kind samen dat nu 2 jaar en 1 maand is.

Sinds ik alleen woon mij rotslecht gevoeld, niet omwille van de breuk maar omdat ik men kind maar 1x per week meer zie met haar belachelijke eisen én omdat ze zwanger is van een kind dat ik dus ook maar amper ga zien. En amper ga zien opgroeien enal...

Dan nog het ergste, in september, toen ik nog maar juist uit huis was, was ze al met iemand anders aan het daten. Kort nadien al snel te weten gekomen, vrij pijnlijk vind ik, dat ze al zo snel iemand anders date. Blijkt dat het dan nog een Turk/Moslim is van de plaatselijke pittabar (no offense), maar dé grootste mismatch ooit...Zij, typisch vlaams meiske dat into hard rock/metal is, samen met een showman die fancy auto's huurt om te showen op Instagram, komaan, en dan nog jonger dan haar en absoluut geen ervaring met kinderen.

Een paar weken terug ging ik naar haar om men kind te zien, ik zat daar in de living en ik zag dat ze zelfs al foto's had ingekaderd van haar samen met die gast...alles kwam plots naar boven in mij van woede en frustratie en dan het feit dat ze zwanger is en dat diene gast misschien de "wanna be pluspapa" gaat spelen of nog erger, zich gaat voortdoen als papa?
Ik begon plots kei hard te bleiten toen ze eventjes weg was in de keuken, in bijzijn van men dochter van 2 jaar, zo genant..."zij naar mij gelopen, wat is er?", ik van "niets, niets"..."die foto's"...

Zij van "oei, ik verstop die normaal gezien voor dat gij langskomt" 🙄
Klik om te vergroten...
Moeilijke situatie, maar wat is jullie regeling ivm de kinderen (huidig en toekomstig)? Want als dat onderling is geregeld en je wilt je kind meer zien en zij laat dat niet toe, zou ik zo snel mogelijk een advocaat nemen zodat het op een correcte manier wordt geregeld..
De situatie met de pluspapa (of hoe je het ook wil noemen) is uiteraard zeer moeilijk, maar in het beste geval is dat ook iemand die zich zal ontfermen over de kinderen, een stabiele thuissituatie wil, het beste voor heeft met de kinderen en bovendien uw ex-partner nog gelukkig maakt ook. Hoe die zich dan gedraagt op social media, wat zijn job is, hoe hij er uit ziet of wat zijn afkomst is, is niet relevant natuurlijk.

Ik zou vooral het oordeel van uw kinderen omtrent hem afwachten voor je zelf verregaande conclusies gaat trekken.
 
stagepotato zei:
Sinds ik alleen woon mij rotslecht gevoeld, niet omwille van de breuk maar omdat ik men kind maar 1x per week meer zie met haar belachelijke eisen én omdat ze zwanger is van een kind dat ik dus ook maar amper ga zien. En amper ga zien opgroeien enal...
Klik om te vergroten...
Waarom is er niet voor co-ouderschap gegaan? Dat is de standaard tegenwoordig.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Ik zou het echt ni kunnen. Ik weet dat gescheiden ouders daar niks aan kunnen doen naar toch. Het gedacht mijn 2 kleine charels telkens paar dagen te moeten missen. Brrrrr worst nightmare zenne.
 
Tomski zei:
Ik zou het echt ni kunnen. Ik weet dat gescheiden ouders daar niks aan kunnen doen naar toch. Het gedacht mijn 2 kleine charels telkens paar dagen te moeten missen. Brrrrr worst nightmare zenne.
Klik om te vergroten...
Jammer genoeg kan ik ervan meespreken, maar dat is ook iets dat slijt, in het begin is dat zéér moeilijk maar nu geniet ik intens van de momenten dat ik ze wél bij mij heb en ook van de momenten van rust als ze er niet zijn.
 
Bwa, in lastige periodes week om week er een week vanaf zijn lijkt me toch ook wel zijn charmes te hebben. 😅

Ook wel een extra moeilijkheid dat je daarna een partner moet zoeken die én compatibel is met jou én waarvan de co-ouderschapsregeling compatibel is met jouw regeling, anders heb je niet een week alle kinderen en een week alle vrijheid. :tongue:

Nee, ik zou ze ook veel te hard missen...

Zag het vrijdagavond ook bij het afhalen van onze gastjes van school. Een mama stond er te wachten op haar kind die ze heeft met haar nieuwe partner en het kind samen met haar ex-partner passeerde haar aan de schoolpoort. Je zag de pijn en verdriet in haar ogen toen het kind haar voorbij liep...
 
Laatst bewerkt:
Hier loopt de scheiding ook op zijn einde. Overeenkomst wordt in de komende weken ondertekend (zij koopt het huis over). Zelf nog volop op zoek naar een huis, zal waarschijnlijk in één van de omliggende gemeentes worden (gemeente/stad zelf te duur).

Mijn dochter is drie en regeling zal co-ouderschap worden week om week. Met verschillende mensen er over gepraat en zeggen toch allemaal dat het kind zo snel mogelijk stabiliteit/vast stramien nodig heeft. Twee/drie keer wisselen in de week heeft ook zijn voordelen, maar wordt/is misschien wat te verwarrend voor het kind zelf. We leven wel al naast elkaar sinds dat ze twee was, doen sinds dan al altijd dingen apart, nooit samen. Is misschien anders als je altijd dingen samen gedaan hebt en dan plotseling op één dag niet meer samen woont.
Mag er voorlopig echter nog niet te veel aan denken dat ik ze een week aan een stuk niet zal zien :(. Denk dat ik die week extra veel zal sporten en mij zoveel mogelijk met andere zaken bezig houden.

Een nieuwe relatie heb ik voor het moment niet veel zin in, eerst nog wat aan mezelf werken. Het single zijn zie ik ook niet als iets negatief (buiten mijn kind natuurlijk niet meer zien), ben redelijk introvert dus ik snak wel naar wat rust/stilte. Ik mis wel enorm het lichamelijke.
Ideale nieuwe relatie zou iemand zijn die tijdens de week haar ding doet en dan in het weekend samen dingen doen/afspreken (en eventueel nog 1 keer in de week ook). Beetje LAT-relatie, zal natuurlijk afhangen als zij kindjes heeft en hoe die regeling in elkaar zit.
 
StoneBall zei:
Hier loopt de scheiding ook op zijn einde. Overeenkomst wordt in de komende weken ondertekend (zij koopt het huis over). Zelf nog volop op zoek naar een huis, zal waarschijnlijk in één van de omliggende gemeentes worden (gemeente/stad zelf te duur).

Mijn dochter is drie en regeling zal co-ouderschap worden week om week. Met verschillende mensen er over gepraat en zeggen toch allemaal dat het kind zo snel mogelijk stabiliteit/vast stramien nodig heeft. Twee/drie keer wisselen in de week heeft ook zijn voordelen, maar wordt/is misschien wat te verwarrend voor het kind zelf. We leven wel al naast elkaar sinds dat ze twee was, doen sinds dan al altijd dingen apart, nooit samen. Is misschien anders als je altijd dingen samen gedaan hebt en dan plotseling op één dag niet meer samen woont.
Mag er voorlopig echter nog niet te veel aan denken dat ik ze een week aan een stuk niet zal zien :(. Denk dat ik die week extra veel zal sporten en mij zoveel mogelijk met andere zaken bezig houden.

Een nieuwe relatie heb ik voor het moment niet veel zin in, eerst nog wat aan mezelf werken. Het single zijn zie ik ook niet als iets negatief (buiten mijn kind natuurlijk niet meer zien), ben redelijk introvert dus ik snak wel naar wat rust/stilte. Ik mis wel enorm het lichamelijke.
Ideale nieuwe relatie zou iemand zijn die tijdens de week haar ding doet en dan in het weekend samen dingen doen/afspreken (en eventueel nog 1 keer in de week ook). Beetje LAT-relatie, zal natuurlijk afhangen als zij kindjes heeft en hoe die regeling in elkaar zit.
Klik om te vergroten...
Op vraag van de papa en omdat ze al 2 covid besmettingen bij hem in isolatie was en ze er goed mee om kon, gaan wij overschakelen naar week-week (net 4 geworden) maar de woensdag namiddag gaat ze wél bij de ander. Is nog maar 1x gebeurd, maar haar goed voorbereid dat ze 7x bij papa ging slapen en ze woensdag op bezoek ging bij mama. Ze was enorm enthousiast om mij te zien, maar omdat het ook mooi gekaderd was, was terug naar papa gaan ook geen probleem.
 
Mulan zei:
Op vraag van de papa en omdat ze al 2 covid besmettingen bij hem in isolatie was en ze er goed mee om kon, gaan wij overschakelen naar week-week (net 4 geworden) maar de woensdag namiddag gaat ze wél bij de ander. Is nog maar 1x gebeurd, maar haar goed voorbereid dat ze 7x bij papa ging slapen en ze woensdag op bezoek ging bij mama. Ze was enorm enthousiast om mij te zien, maar omdat het ook mooi gekaderd was, was terug naar papa gaan ook geen probleem.
Klik om te vergroten...
Mss dat het hier ook de woensdagnamiddag nog gewisseld wordt (naar mijn ouders dan). Dan zie ik ze savonds toch nog eventjes. Woensdag namiddag thuis zijn van het werk zal jammer genoeg niet lukken op dit moment.
 
glashelder zei:
Waarom is er niet voor co-ouderschap gegaan? Dat is de standaard tegenwoordig.
Klik om te vergroten...
Omdat mijn situatie nogal redelijk one of a kind is.
Dus toen we nog samen waren was ik aan een 2-jarige opleiding begonnen aan de Hogeschool in samenwerking met de vdab omdat dit voor een knelpuntberoep is (elektromechanica/technieker).
Toen mijn ex partner uiteen wou had ik nog een jaar te gaan en ging ik naar school in Brugge omdat dit het dichtst bij Maldegem was, aangezien zij mij asap buiten wou en ik mijn opleiding wou afmaken had ik voor de korte termijn gekozen om op een studentenkot te gaan leven, vlakbij het school, ook omdat om iets te huren vragen ze altijd loonfiches en of ik werk of niet.

Nu nog tem juni te gaan met de opleiding dus pas als ik terug werk kan ik alles voorzien voor mijn kind omdat ze nu momenteel niet bij mij kan blijven met dat ik op een kot zit. Dus voorlopig hou ik me wat gedeisd tot ik terug werk en alleen woon en dan stap ik met een advocaat naar de rechter. Want nu weet ik ook dat het feit dat ik op kot zit en niet werk in men nadeel is.

Over co-ouderschap gesproken, ik ben ook niet van deze regio dus ik weet nog niet of ik in de buurt van mijn ex ga blijven wonen of niet. Voor de kinderen wil ik dat natuurlijk wel overwegen.
Nu, ik zou al blij zijn met een weekend om de 14 dagen en dan een deel van de schoolvakanties ofzo.
 
Tomski zei:
Ik zou het echt ni kunnen. Ik weet dat gescheiden ouders daar niks aan kunnen doen naar toch. Het gedacht mijn 2 kleine charels telkens paar dagen te moeten missen. Brrrrr worst nightmare zenne.
Klik om te vergroten...
Inderdaad, ik voel me elke dag hulp -en nutteloos als vader, die gedachte van vader te zijn en bijna niets te kunnen of mogen doen voor je kind en ze nooit zien, is echt pijnlijk.
In het begin af en toe om liggen bleiten als een klein kind, nu dat er al een paar maanden gepasseerd zijn is dat precies wel grotendeels voorbij, hoewel ik natuurlijk nog steeds veel aan haar denk.

En het excuus van mijn ex was van 'ik zie ze ook elke dag maar amper hoor want als ik met haar thuis ben moet ze meteen gaan slapen'.
Maar zij ziet haar wel nog elke dag, dat valt totaal niet te vergelijken, lol.
 
Net een relatie van 1 jaar achter de rug, met ups en downs. De laatste tijd veel ruzie gehad over uiteenlopende onderwerpen waardoor we beiden “moe” waren maar we hielden wel van elkaar. In het begin van de relatie bracht zij tijdens onze gesprekken bepaalde onderwerpen aan ivm de toekomst om te zien of we wel matchen qua mindset. Dat ging dan over toekomstplannen, huwelijk, kinderen, …

Na 2 maanden in onze relatie haalde zij het onderwerp van scheiding van goederen aan, dat het in deze tijden normaal is, dat iedereen het nu doet. Ze vertelde me dan dat haar ouders later bepaalde goederen zouden overlaten aan haar (huis en dergelijke) en dat wij ook wel scheiding van goederen zouden kunnen doen. Ter info: zij is enig kind. Ik vond het toen onverwacht en was een beetje ontgoocheld. En heb haar dit ook gezegd. Want het voelde aan alsof zij dacht dat ik uit zou kunnen zijn op haar geld. Ik heb er toen wel geen issue van gemaakt en ben ermee akkoord gegaan. Want voor mij telt de liefde/relatie en niet het materiële aspect. Ik zou door akkoord te gaan ook mijn eer beschermen en kon niemand me iets verwijten, dus gaf dat me eigenlijk wel een gemoedsrust. Na een periode is ze van mening veranderd en gaf ze aan dat ze het niet meende en dat ze liever geen scheiding van goederen zou doen. Ik was daar niet akkoord mee en heb gezegd dat ik dat ga doen, wegens eerder benoemde redenen.

Long story short: na 1 jaar relatie, ups en downs, zijn we nog steeds niet overeengekomen over het onderwerp van scheiding van goederen. En gecombineerd met de ruzies die we de laatste tijd hadden, was dat de laatste druppel die een punt heeft gezet aan onze relatie.
 
Spiderman zei:
Net een relatie van 1 jaar achter de rug, met ups en downs. De laatste tijd veel ruzie gehad over uiteenlopende onderwerpen waardoor we beiden “moe” waren maar we hielden wel van elkaar. In het begin van de relatie bracht zij tijdens onze gesprekken bepaalde onderwerpen aan ivm de toekomst om te zien of we wel matchen qua mindset. Dat ging dan over toekomstplannen, huwelijk, kinderen, …

Na 2 maanden in onze relatie haalde zij het onderwerp van scheiding van goederen aan, dat het in deze tijden normaal is, dat iedereen het nu doet. Ze vertelde me dan dat haar ouders later bepaalde goederen zouden overlaten aan haar (huis en dergelijke) en dat wij ook wel scheiding van goederen zouden kunnen doen. Ter info: zij is enig kind. Ik vond het toen onverwacht en was een beetje ontgoocheld. En heb haar dit ook gezegd. Want het voelde aan alsof zij dacht dat ik uit zou kunnen zijn op haar geld. Ik heb er toen wel geen issue van gemaakt en ben ermee akkoord gegaan. Want voor mij telt de liefde/relatie en niet het materiële aspect. Ik zou door akkoord te gaan ook mijn eer beschermen en kon niemand me iets verwijten, dus gaf dat me eigenlijk wel een gemoedsrust. Na een periode is ze van mening veranderd en gaf ze aan dat ze het niet meende en dat ze liever geen scheiding van goederen zou doen. Ik was daar niet akkoord mee en heb gezegd dat ik dat ga doen, wegens eerder benoemde redenen.

Long story short: na 1 jaar relatie, ups en downs, zijn we nog steeds niet overeengekomen over het onderwerp van scheiding van goederen. En gecombineerd met de ruzies die we de laatste tijd hadden, was dat de laatste druppel die een punt heeft gezet aan onze relatie.
Klik om te vergroten...
Dat is ook wel een zware conversatie, zeker om al na 2 maanden te beginnen en na 12 maanden nog niet uit te zijn. Natuurlijk is het positief dat jullie over dit soort zaken gepraat hebben en zeker niet ongewoon dat je er moeilijk uit raakt. Maar volgens de algemene toon van je bericht denk ik dat dit het ‘natuurlijke einde’ was.
 
Squidward zei:
Dat is ook wel een zware conversatie, zeker om al na 2 maanden te beginnen en na 12 maanden nog niet uit te zijn. Natuurlijk is het positief dat jullie over dit soort zaken gepraat hebben en zeker niet ongewoon dat je er moeilijk uit raakt. Maar volgens de algemene toon van je bericht denk ik dat dit het ‘natuurlijke einde’ was.
Klik om te vergroten...
Inderdaad, maar ik voel me daardoor wel triest. Het gaat tijd nemen om me beter te voelen, dus ik hoop dat de tijd snel voorbij gaat.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren

Vergelijkbare onderwerpen

FreakyJP
  • Artikel
De gamereleases van juni 2023
Reacties
1
Weergaven
1K
?therapy?
?therapy?
Joeri
  • Artikel
Deze games moet je spelen op Valentijnsdag
Reacties
0
Weergaven
1K
Joeri
Joeri
Terug
Bovenaan