Album of the week Now, Now – Threads (Trans Records, 2012)

[Hayrus]

Niet meteen muziek waar ik zelf veel naar luister, maar ik vond het zeker niet slecht.

Het eerste nummer zette me nog een beetje op het verkeerde been waardoor ik dacht dat het wat meer dreampop ging zijn. Daarna gaat het inderdaad richting emo en indierock, maar ik blijf er nog wel van die dreampop sfeer in horen, dat bevalt me wel. Ik ben zelf niet zo bekend met Paramore en Chvrches, maar ik hoor er soms ook nog echo’s in van shoegaze en de atmosferische rockbands uit de 80’s. De nummers zelf zijn catchy, aangename zang, een plezante luisterervaring. Vooral de tweede helft van het album, van Thread tot Magnet, kon ik appreciëren.

Op zich al voldoende voor een geslaagd AOTW maar dan dropt @Hayrus hier ineens ook nog een link naar Waking Season van Caspian, een sterk post-rock album dat compleet van mijn radar verdwenen was. Vroeger een tijdje veel naar Caspian geluisterd, die ga ik de komende tijd ook nog eens herontdekken.

Had je een shortlist van andere albums? Ben benieuwd of ik daar nog een post-rockparel tussen zou kunnen ontdekken. Heb je ooit From Bone To Satellite van Tarentel gehoord? Dat was een optie voor mijn eigen AOTW.

De intro is inderdaad heel dreamy en ambient en kan mensen op het verkeerde been zetten, maar ik vind het wel een prachtnummer. En eigenlijk is dit gewoon een soort 'broken down' versie van Thread.

Jesus Camp uit het album Neighbors (2010) is een andere persoonlijke favoriet. Meer die ambient/lo-fi sound.

Mijn shortlist hou ik nog voor volgende AOTW-rondes maar Waking Season stond erbij gewoon omdat dat zo'n mijlpaal is in de moderne post-rock. Alle nummers op Waking Season vormen een geheel en de thema's worden op slimme manieren hergebruikt doorheen de verschillende nummers. Dat album is gewoon een van de beste in het genre.

En thanks voor de aanrader, nog niet van gehoord.

 

[nifelheim]

Toeval wil dat ik deze week ook Lush 'Splinter' op aanraden eens gedownload heb. Niet dat die bands 100% vergelijkbaar zijn maar er zijn wel overeenkomsten, zoals de zang. Beide platen spraken mij bij de eerste luisterbeurten niet echt aan. Het kabbelde wat door en ik irriteerde mij soms aan de zang van beiden.
Dat gevoel bleef bij deze ook na meerdere luisterbeurten hangen, vooral het gevoel dat er niets bijzonders gebeurt. Ik hou wel van wat post rock tussendoor. Het gebrek aan zang is wel iets dat mij soms stoort in het genre, dus daar zou deze een streepje voor moeten hebben. Maar het lichtvoetige (indie) spreekt mij dan weer minder aan. De staccato ( ah, ah, ah ) zang in 'Wolf' krijg ik de kriebels van.
De karige gaze-invloeden zijn wel leuk. Misschien was Lush wel een inspiratiebron?

 

[Creeping Death]

Totaal m'n ding niet. Mak, traag, niks spannends of iets dat me toch naar meer doen verlangen.
Ik heb het wel helemaal beluisterd: alles kabbelt voorbij en op het eind is er niets blijven plakken. Meestal zet ik een album op en probeer ik wat te noteren; valt iets me op: effe naar m'n notepad om op te schrijven waar en wat. En hier bleef het leeg.

Ik vond het ook niet slecht. Van de eerste keer en in één trek beluisterd maar het laat me gewoon koud. Sorry @Hayrus !

 

[Hayrus]

Het kan niet iedereen z'n ding zijn en dat begrijp ik. Alleszins bedankt om te luisteren en voor jullie reacties.

 

[Hayrus]

Toeval wil dat er net een 10th Anniversary Edition is uitgekomen van het album met B-Sides en Demo's

 

[PolletPoulet_OG]

Ik ga hie later nog een keer op moeten terugkomen. Heb deze een paar keer beluisterd en goed bevonden. Echter doet het me weinig.

Ik kan er op zowel muzikaal als productie vlak niets slecht over zeggen, maar het geeft me geen koud of warm gevoel.

Ik ga dit later mss nog eens een kans moeten geven.

Album art is nog wel cool.