Musicalreview: Hairspray

Productiehuis Deep Bridge heeft zich de voorbije jaren opgewerkt tot een heus succesverhaal. Sinds 2017 toont het bedrijf dan ook als geen ander hoe het musical naar het grote publiek kan brengen in Vlaanderen. Dat doen ze door vooral in te zetten op producties die zowel op het hart als de dansbenen mikken, en een feel good ervaring afleveren voor het hele gezin. Na het overdonderende succes van Mamma Mia was het dan ook reikhalzend uitkijken naar de spirituele opvolger Hairspray, een productie die de hits van ABBA inruilt voor het geluid van de swingende jaren '60, raciale kwesties en body positivity. Het klinkt als een opmerkelijke mengelmoes om een absolute crowd pleaser als Mamma Mia mee op te volgen, maar op de première in Antwerpen werd al snel duidelijk dat eens de beat op gang trekt, er niks die nog kan stoppen.

John, John & Tracy​

Voor het zijn weg vond naar de Stadsschouwburg van Antwerpen, had Hairspray uiteraard al een aantal succesvolle wateren doorzwommen. In 88 wist het te verrassen als de meest toegankelijke film die meesterprovocateur John Waters ooit op het publiek losliet en in de jaren sinds release wist het een heuse cultstatus op te bouwen. De poort naar het grote publiek werd echter pas zwierig opengeduwd toen Hairspray in 2002 de sprong naar Broadway maakte met een heuse musicaladaptatie die hoge ogen wist te gooien en zo maar eventjes acht Tony Awards, waaronder die voor beste musical van het jaar, wist te verzilveren. Een verfilming van die musical, met John Travolta en Michelle Pfeiffer in enkele van de hoofdrollen, wist de cirkel rond te maken en het passieproject van John Waters uit de cult te halen tot het wereldwijd geliefde stuk dat het vandaag de dag is. Dat de musical rond de grote dromen van Tracy Turnblad na succesvolle runs op Broadway en West End nu ook in een Vlaamse versie op de planken staat, is dan ook een zoete lekkernij waar fans van dit soort musicals maar wat graag hun tanden in zullen zetten.

Stevige fundering​

Regisseur Stany Crets is erg sterk wanneer het aankomt op het wegblazen van het archaïsche stof van vertrouwde verhalen, maar het dient gezegd dat de basis die hij tot zijn beschikking had voor Hairspray nog steeds als een huis overeind staat. Het verhaal van de oppervlakkigheid van onbereikbare schoonheidsidealen, body shaming en raciale ongelijkheid situeert zich dan wel in Baltimore in de jaren zestig van de vorige eeuw, toch weet het in het hedendaagse Antwerpen nog steeds te resoneren. Het script van Thomas Meehan heeft na ruim twintig jaar kortom nog niks aan actuele daadkracht verloren. Nu draait Hairspray wel rond zware thema’s, maar laat dat je niet afschrikken. Er is namelijk een reden waarom we eerder al naar dit stuk verwezen als een zoete lekkernij, dat komt namelijk doordat Hairspray erin slaagt om alles op een luchtige manier te brengen. Al die heftige thema’s zitten namelijk ingebakken in een plezante bavarois van een musical die je vrolijk en voldaan zingend terug de straat op zal sturen.

Baltimore in Vlaanderen​

Dat doet het door bedrieglijk klein te beginnen, met een simpele spotlight op Jozefien Grossen die met Tracy Turnblad haar eerste hoofdrol te pakken heeft. Dat ze gemaakt is om het licht te pakken, maakt ze al meteen zonneklaar met de manier waarop ze de sprankelende persoonlijkheid van Tracy de weg laat vinden van het podium naar de zaal tijdens openingsnummer "Goeiemorgen Baltimore". Het kleine begin maakt echter al snel plaats voor de theatrale kitsch die je associeert met Hairspray. De opening groeit en groeit en mondt uit in een heus schouwspel van decorstukken en choreografie. Wat het ook doet is alle twijfels over het muzikale aspect van de avond wegnemen. Een Engelstalig stuk naar onze moedertaal overzetten is altijd wat dansen op een slappe koord, maar Crets en zijn creatives hebben overduidelijk de balans gevonden tussen de oorspronkelijke geest van de nummers en het Vlaams. Je vergeet dankzij het aanstekelijke werk van de performers en de creatieve kern achter de schermen verrassend snel dat je nummers hoort die door ‘de vervlaamselaar’ zijn gehaald.

Gebroken dromen en karikaturale nachtmerries​

Het verhaal van Hairspray blijft uiteraard intact, hoewel er hier en daar fijne Vlaamse accenten en knipogen zijn toegevoegd. Tracy Turnblad is een meisje met een groot danstalent en grotere dromen, volledig geobsedeerd door de Corny Collins show en een leven in de schijnwerpers. Tracy ontdekt echter al snel dat een plekje op tv niet zomaar weggelegd is voor getalenteerde meisjes die niet de juiste maten hebben. Ze komt ook tot de constatatie dat zij lang niet de enige is die obstakels krijgt toegeworpen op haar weg naar een leven in de schijnwerpers, ook de zwarte kinderen krijgen namelijk geen plek om hun talenten te tonen, los van de maandelijkse ‘Negro Day’. De buitenbeentjes sluiten dan ook een onwaarschijnlijk verbond om een muzikale moersleutel in de vastgeroeste mechanismen te gooien, en zetten zo een beweging op gang die Baltimore in zijn greep komt te houden.

Dat verhaal over kansarmoede en het overkomen van onderdrukking krijg je dus gepresenteerd in een golf van feestelijke muziek, kleur en humor, wat ervoor zorgt dat het geheel vederlicht blijft. Initieel voelt het allemaal misschien zelfs net iets te licht, op het randje van karikaturaal zelfs. Zo is Ann Van den Broeck weliswaar een kroonjuweel van de Vlaamse musicalwereld waar niks op af te dingen valt, maar haar personage Velma Von Tussle voelt in de eerste aktes haast als een doorslagje van Cruella De Vil, dankzij een theatrale vastberadenheid om raciale segregatie in stand te houden.

De Cast brengt de droom tot leven​

De show vindt echter zijn ritme, wanneer het wat gas begint terug te nemen en het niet allemaal groot, groter, grootst gespeeld moet worden. Begrijp ons niet verkeerd, Hairspray blijft de volledige speelduur als een amusante locomotief op stoom draaien, maar het vindt pas helemaal haar tempo wanneer het complexe thema’s als raciale ongelijkheid, zelfwaarde en feminisme begint te verwerken in een verhaal dat vooral hoop etaleert. Het helpt uiteraard enorm dat het team van Deep Bridge het sterke bronmateriaal uitstekend benut en adapteert naar een Vlaams podium.

We kunnen niet genoeg benadrukken hoe goed de muziek van Marc Shaiman en Scott Wittman naar het Vlaams is overgezet, maar het is de cast die het op uitmuntende wijze weet te verkopen dat de Stadsschouwburg van Antwerpen eventjes het Baltimore van de swinging sixties is. Er zijn dan ook geen zwakke performers op het podium te vinden. Jozefien Grossen neemt, zoals het Tracy past, haar eerste grote hoofdrol met verve beet, maar ook Florian Avoux imponeert in de moederrol van Edna Turnblad, een rol die legendarisch gemaakt is door acteurs als John Travolta en Harvey Fierstein. Van een hunky Jérémy Vrielinck als Link Larkin tot aimabele Francisco Schuster als Seaweed krijg je hier een stelletje getalenteerde acteurs gepresenteerd die voluit gaan, dus iedereen benoemen is dan ook onbegonnen werk.

De Vlaamse versie van Hairspray is een feel good must.

Toch verdient Sandrine Van Handenhoven een speciale vermelding met haar vertolking van Motormouth Maybelle. Ze brengt haar gospelnummer op zo'n krachtige wijze, dat je een volle schouwburg even naar adem voelt happen en vervolgens euforisch ontladen na afloop. Het is het moment waarop de kleurrijke musical even terug wat kleiner en intiemer mag worden, alvorens het terug begint op te bouwen naar een finale waarin ‘’Niemand stopt de beat’’ als ultieme showstopper fungeert en iedereen op een wolk van goede gevoelens terug de donkere avond in stuurt.

Je kan verhaaltechnisch misschien gaan zeuren over de gemakkelijke manier waarop de finale zich ontplooit richting het obligate happy end, maar je bent te hard aan het meezingen met de onstopbare beat om daar al te hard over te vallen. Het einde is er eentje van positieve gevoelens, haarlak en meezingen en we hadden het niet anders willen zien. Hairspray is een extravagante warme knuffel die overtuigend zijn weg naar de Vlaamse podia gevonden heeft.

Conclusie

Met Hairspray tonen Deep Bridge en Stany Crets nog maar eens hun kunnen wanneer het aankomt op Vlaamse adaptaties van alom bekende musicals. Het fundament van Hairspray staat na al die jaren overduidelijk nog stevig overeind, maar je voelt aan alles dat de cast en creatives hun uiterste best hebben gedaan om hun eigen Vlaamse stempel te drukken op deze Amerikaanse klassieker. Hairspray staat nog tot 24 maart in Antwerpen en trekt dan naar de Capitole in Gent en het Trixxo Theater in Hasselt.

Pro

• Brengt feel good richting de zaal
• Tackelt stevige thema's op een luchtige manier
• De cast is speels en sterk
• Maakt creatief gebruik van het decor
• De muziek is uitstekend overgezet naar het Vlaams

Con

• Het einde loopt iets te vlot en zonder obstakels
• De slechterik flirt af en toe met de karikatuur

8.5

Over dit theaterstuk

Beschikbaar vanaf

17 maart 2024

Genre

1. Musical

Speelduur

125 minuten

Regie

Stany Crets

Script

Thomas Meehan

Muziek

Marc Shaiman

Cast

Jozefien Grossen, Francisco Schuster, Florian Avoux, Sandrine Van Handenhoven, Lotte De Clerck, Ann Van den Broeck, Amy Courtens, Jérémie Vrielynck, ...

Productiehuis

1. Deep Bridge

Website

Officiële website

 

Wauw Ik was al aan het aftellen naar de dag dat ik ga, maar nu des te meer!

 

Ook ik ga binnenkort, dus erg benieuwd!