Hallo dit is Mike Leigh
Wie?
Mike Leigh, momenteel 79 jaar oud, heeft als ik goed tel 14 langspeelfilms uitgebracht, naast heel wat theater- en tv-werk. Thematisch vallen zijn films dikwijls binnen het sociaal-realisme, met harde kritiek op het thatcherisme en een grote sympathie voor de slachtoffers van dat beleid. Stilistisch merk je heel hard zijn theater-roots. Hij schrijft zijn scripts op nogal een unieke manier: velen denken dat de dialogen grotendeels improvisatie zijn maar dat is een verkeerde opvatting. Hij vertrekt van een schets en werkt dan door middel van improvisatie samen met de acteurs de tekst uit, die dan wel wordt neergeschreven en verfijnd alvorens er gefilmd wordt.
Leigh zijn films zijn onlosmakelijk verbonden met Londen, en nadat je ze gezien hebt kan je onmogelijk door Londen wandelen zonder eraan te denken.
Nog steeds schandalig onbekroond op de oscar, ondanks enkele nominaties voor regisseur en screenplay, maar met Naked en Secrets & Lies heeft hij wel 2 gouden palmen op zak.
Dat zijn genoeg feiten. Tijd voor mijn meningen, die eigenlijk ook feiten zijn.
Waarom?
Leigh is waarschijnlijk mijn favoriete regisseur. Toch zeker als ik zin heb in zijn bepaalde stijl van films. Zijn werk is zo ongelooflijk warm, empathisch en menselijk. Soms diep tragisch, soms hilarisch, altijd oprecht. Door het sociaal-realisme wordt hij al eens naast Ken Loach gezet, maar waar het bij Loach vooral over het systeem zelf gaat, gaat het bij Leigh over de mensen. Ken Loach makes you angry, Mike Leigh makes you care. Fans van bv Ozu en Kore-Eda zijn hier aan het juiste adres.
Al zijn personages zijn echte mensen, met grote en kleine kantjes, met een verleden en met, dikwijls mislukte, dromen, die er toch het beste van proberen maken. En je hoopt zo intens hard dat het hen lukt. Sommigen zijn klootzakken, maar er zijn niet echt bad guys. De slechterik in zijn films woont niet in dezelfde buurten als zijn personages.
Het helpt ook dat Leigh consistent het beste uit zijn acteurs haalt. Hij werkt met veel vaste waarden, die zelden beter zijn dan in zijn films. Oa Timothy Spall, Leslie Manville, Jim Broadbent en Imelda Staunton hebben enkele van hun beste rollen bij Leigh.
Voor de neofieten: de beste en meest algemeen representatieve binnenkomer is waarschijnlijk Secrets & Lies. Maar als filmliefhebber zijn ook minstens Naked, Happy Go Lucky, Vera Drake en Another Year absoluut verplichte kost.
Mr Turner en Peterloo zijn, als historische films, een beetje buitenbeentjes. Iets minder algemeen geliefd, denk ik, maar ik vind ze ook beiden briljant. Mr Turner omdat je in weinig andere biopics zo weinig leert over het onderwerp. en Peterloo om hoe hij een historisch drama over 200 jaar geleden zo actueel relevant kan maken.
Als afsluiter mijn top 10. Stuk voor stuk topfilms. Als de stijl je een beetje ligt zou ik ze allemaal aanraden.. Ik ga er niet te veel over zeggen want ik ben groot gelover in het idee dat je films het best bekijkt met nul komma nul voorkennis.
1) Happy Go Lucky
Voor mij 1 van de beste films ooit gemaakt. Als je hierna niet verliefd bent op Sally Hawkins heb je geen hart.
2) Secrets & Lies
Had gemakkelijk een cheesy oscarbaity melodrama kunnen zijn, maar als Leigh het doet krijg je een meesterwerk. Onvergetelijke rol van Brenda Blethyn.
3) Naked
Leigh op zijn meest donker en cynisch. Ik zie Happy Go Lucky graag als een antwoord hierop.
4) Another Year
Prachtig intiem. Hartverscheurende Lesley Manville
5) Mr Turner
Hmmmm. Mmmmmm
6) Life Is Sweet
7) Vera Drake
8) Peterloo
9) All Or Nothing
10) Career Girls
Wie?
Mike Leigh, momenteel 79 jaar oud, heeft als ik goed tel 14 langspeelfilms uitgebracht, naast heel wat theater- en tv-werk. Thematisch vallen zijn films dikwijls binnen het sociaal-realisme, met harde kritiek op het thatcherisme en een grote sympathie voor de slachtoffers van dat beleid. Stilistisch merk je heel hard zijn theater-roots. Hij schrijft zijn scripts op nogal een unieke manier: velen denken dat de dialogen grotendeels improvisatie zijn maar dat is een verkeerde opvatting. Hij vertrekt van een schets en werkt dan door middel van improvisatie samen met de acteurs de tekst uit, die dan wel wordt neergeschreven en verfijnd alvorens er gefilmd wordt.
Leigh zijn films zijn onlosmakelijk verbonden met Londen, en nadat je ze gezien hebt kan je onmogelijk door Londen wandelen zonder eraan te denken.
Nog steeds schandalig onbekroond op de oscar, ondanks enkele nominaties voor regisseur en screenplay, maar met Naked en Secrets & Lies heeft hij wel 2 gouden palmen op zak.
Dat zijn genoeg feiten. Tijd voor mijn meningen, die eigenlijk ook feiten zijn.
Waarom?
Leigh is waarschijnlijk mijn favoriete regisseur. Toch zeker als ik zin heb in zijn bepaalde stijl van films. Zijn werk is zo ongelooflijk warm, empathisch en menselijk. Soms diep tragisch, soms hilarisch, altijd oprecht. Door het sociaal-realisme wordt hij al eens naast Ken Loach gezet, maar waar het bij Loach vooral over het systeem zelf gaat, gaat het bij Leigh over de mensen. Ken Loach makes you angry, Mike Leigh makes you care. Fans van bv Ozu en Kore-Eda zijn hier aan het juiste adres.
Al zijn personages zijn echte mensen, met grote en kleine kantjes, met een verleden en met, dikwijls mislukte, dromen, die er toch het beste van proberen maken. En je hoopt zo intens hard dat het hen lukt. Sommigen zijn klootzakken, maar er zijn niet echt bad guys. De slechterik in zijn films woont niet in dezelfde buurten als zijn personages.
Het helpt ook dat Leigh consistent het beste uit zijn acteurs haalt. Hij werkt met veel vaste waarden, die zelden beter zijn dan in zijn films. Oa Timothy Spall, Leslie Manville, Jim Broadbent en Imelda Staunton hebben enkele van hun beste rollen bij Leigh.
Voor de neofieten: de beste en meest algemeen representatieve binnenkomer is waarschijnlijk Secrets & Lies. Maar als filmliefhebber zijn ook minstens Naked, Happy Go Lucky, Vera Drake en Another Year absoluut verplichte kost.
Mr Turner en Peterloo zijn, als historische films, een beetje buitenbeentjes. Iets minder algemeen geliefd, denk ik, maar ik vind ze ook beiden briljant. Mr Turner omdat je in weinig andere biopics zo weinig leert over het onderwerp. en Peterloo om hoe hij een historisch drama over 200 jaar geleden zo actueel relevant kan maken.
Als afsluiter mijn top 10. Stuk voor stuk topfilms. Als de stijl je een beetje ligt zou ik ze allemaal aanraden.. Ik ga er niet te veel over zeggen want ik ben groot gelover in het idee dat je films het best bekijkt met nul komma nul voorkennis.
1) Happy Go Lucky
Voor mij 1 van de beste films ooit gemaakt. Als je hierna niet verliefd bent op Sally Hawkins heb je geen hart.
2) Secrets & Lies
Had gemakkelijk een cheesy oscarbaity melodrama kunnen zijn, maar als Leigh het doet krijg je een meesterwerk. Onvergetelijke rol van Brenda Blethyn.
3) Naked
Leigh op zijn meest donker en cynisch. Ik zie Happy Go Lucky graag als een antwoord hierop.
4) Another Year
Prachtig intiem. Hartverscheurende Lesley Manville
5) Mr Turner
Hmmmm. Mmmmmm
6) Life Is Sweet
7) Vera Drake
8) Peterloo
9) All Or Nothing
10) Career Girls
Laatst bewerkt:
