Marc Verstappen: Grensoverschrijdend Gedrag

cege

Well-known member
Die andere sjarel "Marc Verstappen".

Op solicitatie gesprekken vragen 'hou je van anale seks'. En dan als vrouw de job aanvaarden. Bijzondere wereld, die kunstwereld.

“Tijdens een vergadering met Marc had ik mijn nieuwe productieleider bij. Marc vroeg de hele meeting zaken als ‘Hij is een geil beest, neuken jullie de hele tijd achter de coulissen?’, terwijl hij hem opmerkingen gaf over zijn lange wilde manen. Bij een andere werkvergadering lag Marc uitgestrekt in de zetel en keek hij de hele tijd naar zijn roodgelakte nagels in plaats van naar mij. Ik vroeg hem wat De Studio mij als huisartiest financieel kon bieden, waarna hij met twee vingers voor zijn mond het bef-gebaar maakte en zei: ‘Dat is wat je kan krijgen.’ Ik kwam buiten en ben in huilen uitgebarsten. Je denkt: als dit de manier is waarop je als jonge vrouw wordt behandeld in zakelijke gesprekken in de theaterwereld, dan hoeft het voor mij niet meer.”

“Marc kon ons heel erg kleineren en uitlachen, bijvoorbeeld als hij een voorstelling niet goed vond”, klinkt het bij een theatermaakster die jarenlang producties maakte onder de vleugels van Villanella en De Studio. “Daarin was hij soms echt een toxische bullebak.” Toch bleef ze met haar gezelschap nog geruime tijd aan boord, door de rock-’n-rollsfeer, de anarchie en de vrijheid van De Studio.

“Marc heeft echt een dubbele kant”, vertelt een actrice die jarenlang in coproducties met De Studio speelde. “Hij maakt veel mogelijk voor zijn artiesten en is vernieuwend, maar daar staat tegenover dat je moet kunnen omgaan met zijn kuren. Zo is het doodvermoeiend om een halfuur te luisteren naar een monoloog van een man die alles weet. In zijn baldadigheid en nood om te provoceren zegt Marc ook dingen die niet kunnen. Hij kan het niet laten om over seks te praten én te benadrukken dat hij absoluut niet preuts is. Hij geeft je met plezier een inkijk in zijn seksleven, wat heel intimiderend kan werken.”

“In zo goed als elk gesprek had hij het wel over anale seks en tantra, de cursussen die hij toen volgde”, klinkt het bij Lot Saldien, die tien jaar werkte bij De Studio. “Marc kwam geregeld over mijn bureau hangen en begon dan mijn nek te masseren.” De seksistische opmerkingen zoals Cafmeyer ze beschrijft, zijn herkenbaar voor Saldien. “Als ik met hem aankwam in een vergadering, zei hij vaak: ‘Ik heb mijn knapste medewerkster bij’. Wanneer je er dan iets van zei tegen andere collega’s, was de reactie vaak: ‘Ach, dat is de Marc.’ Toen ik een relatie had met iemand op het werk, keurde Marc dat extreem af, terwijl hij zelf polyamoureus is en geen kans liet liggen om daarover te vertellen. Hij noemde me ‘bipolair’. Andere collega’s zaten erbij en keken verdoofd toe.”

“Ik heb altijd een angst voor hem gehad”, geeft Saldien toe. “Ik hield me al die tijd stoer, omdat hij in een machtigere positie stond. Bovendien dreigde hij ook vaak met ontslag als je niet wilde meegaan in zijn ideeën.” Onlangs zat ze vanuit haar nieuwe job nog eens met Verstappen in een vergadering. “En ook daar had hij het alweer over anale seks. Ik ging naar huis met buikpijn en hyperventilatieklachten. Die mens blijft dat effect hebben op mij.”
 
Artistiek wereldje toch een raar wereldje.
Tijd om die subsidiestromen eens te herbekijken.
Want leven ook op belastingsgeld,

Misschien vandaar ook de decadentie.
 
Artistiek wereldje toch een raar wereldje.
Tijd om die subsidiestromen eens te herbekijken.
Want leven ook op belastingsgeld,

Misschien vandaar ook de decadentie.

Dat heeft niks met subsidies te maken. In de farma en zo gaat veel meer geld om. Pretty sure dat "in de zetel liggen en het bef-gebaar maken" in een meeting in andere sectoren een uitgangsticket is binnen het uur of zo...
 
De associatie met een politieke overtuiging is totaal bij de haren getrokken en een onnodige provocatie.
Dat heeft niks met subsidies te maken. In de farma en zo gaat veel meer geld om. Pretty sure dat "in de zetel liggen en het bef-gebaar maken" in een meeting in andere sectoren een uitgangsticket is binnen het uur of zo...
Ja idd,

Zou het dan ook een eerder problematiek zijn van links? Gezien het kunstwereldje eerder links georiënteerd is.
 
Ik denk eerder van "artiesten" die zelf vreemde normen hebben. Aan beide kanten.
Ik denk niet dat vreemde normen het probleem is, maar wel de meer vage grenzen rond fysieke integriteit, zeker bij acteurs.

In een professionele wereld waarin "spel" centraal staat is het allemaal veel minder duidelijk wat "spelen" is en wat "echt" is, waardoor het niet onlogisch is dat er minder snel duidelijk gereageerd wordt als de grens spel - echt overschreden wordt.

Als je vandaag elkaar, binnen een rol, op het podium een tong draait en poepke en snoezebolleke noemt, is de grens in een zakelijk overleg met diezelfde mensen morgen vager dan in een normale werkcontext. Want wat is uitbreiding van "het spel" en wat is echt niet ok? Dat is veel minder duidelijk. Acteurs die dergelijke rollen spelen, moeten ook gewoon op fysiek vlak veel comfortabeler met elkaar zijn dan gewone collega's om die rol goed te kunnen spelen. Dus dat ze ook buiten de effectieve spelcontext iets fysieker met elkaar omgaan, is op zich niet vreemd, want dat bouwt een vertrouwdheid die hun acteerprestaties ten goede komt.

Ik speel in een amateurcontext theater en ik merk voor mezelf ook dat ik fysieker omga met mensen waarmee ik vaak samen speel. Ik heb al als gastspeler improvisatievoorstellingen gespeeld met mensen die ik minder goed kende en dat is dan vrij standaard om elkaar voor het optreden te knuffelen, zodat die grens en enige ongemakkelijkheid op het podium er niet meer is. In een amateurcontext is dat iets dat besproken wordt (of je ok bent met bv. een kus op de mond), maar ik neem aan dat dat bij professionele acteurs gewoon deel van het werk is en dat veel minder expliciet wordt besproken.

Als die grenzen vager zijn, is het, lijkt mij, ook lastiger om te bepalen wanneer iemand over de grens is, wanneer het punt is dat iets niet meer onder spelen valt en gewoon niet ok is. En dan nog in een wereld waar je fysieke grens wat wijder moet zijn omwille van dat het deel van je werk is, waardoor je ook niet als preuts aanzien wil worden, omdat dat je rollen zou kunnen kosten. En je daardoor dingen buiten de nauwe spelcontext tolereert, die eigenlijk gewoon al niet ok zijn. + dat die grens niet instant van A naar Z wordt geschoven, maar daar heel veel tussenstapjes tussen zitten, waardoor dat ook voor het slachtoffer niet altijd even opvallend is, tot op het punt dat het eigenlijk al te ver is gekomen.
 
Lijkt me toch een vreemde redenering @Guazala Niet dat de situatie die je beschrijft niet logisch is. Maar de lijn lijkt me heel eenvoudig te trekken. Repetitie of show, deel van de job. Daar buiten? Uiteraard niet.
 
Laatst bewerkt:
Artistiek wereldje toch een raar wereldje.
Tijd om die subsidiestromen eens te herbekijken.
Want leven ook op belastingsgeld,

Misschien vandaar ook de decadentie.
Wat een ongelofelijk flauwe bewering. Zijn er meer gevallen van grensoverschrijdend gedrag in de "artistieke wereld" dan elders? En hoe ga je aan eventueel hogere cijfers de conclusie koppelen dat het dus vooral in dat wereldje zit, en niet dat de meldingsgraad daar hoger ligt? Ik ben heel benieuwd, maar ik vrees ervoor dat we niet heel diep moeten graven om op de bodem van dit vat uit te komen.
 
Artistiek wereldje toch een raar wereldje.
Tijd om die subsidiestromen eens te herbekijken.
Want leven ook op belastingsgeld,

Misschien vandaar ook de decadentie.

Eerder KMO-gedrag met een sector waar er weinig plaatsjes zijn maar veel werkwilligen.

Lijken mij kleine eilandjes waar de directeur weinig rekening moet afleggen aan iemand anders en kan regeren als een keizer.
Combineer dat met de kunstwereld waar de werkplaatsjes dun bezaaid zijn en waar dus veel meer macht ligt bij de werkgever waar je dus als vrouw de keuze hebt: Je werkt in deze wereld maar je ondergaat het of je ondergaat het niet meer maar je verbrandt de bruggen. Iemand die nog pas begonnen is en eindelijk haar "droomjob" heeft, zal dat ondergaan.


Je gaat dat bijvoorbeeld ook hebben in de medische sector. Ziekenhuis gaat nooit een leidinggevende arts buitensmijten want wanneer vinden ze iemand anders met die ervaring? maar de stagiaires mogen het ondergaan. :p
 
Wat een vreemd stuk tekst - voer voor techniekers voor de geest want logica gaat niet werken.

Zijn er meer gevallen van grensoverschrijdend gedrag in de "artistieke wereld" dan elders?
Is dat niet de logica zelve? -> lagere drempels, minder conservatief, meer gelegenheden, werk en vrije tijd die meer met elkaar verbonden zijn, meer rare vogels (daarom niet beter of slechter hé) en open geesten, meer drugs en drank, meer naakt, ... de lijst verleidingen is eindeloos.

Beetje hetzelfde als stellen dat er meer kindermisbruik is in het onderwijs dan bij bouwvakkers.
 
Wat een vreemd stuk tekst - voer voor techniekers voor de geest want logica gaat niet werken.


Is dat niet de logica zelve? -> lagere drempels, minder conservatief, meer gelegenheden, werk en vrije tijd die meer met elkaar verbonden zijn, meer rare vogels (daarom niet beter of slechter hé) en open geesten, meer drugs en drank, meer naakt, ... de lijst verleidingen is eindeloos.

Beetje hetzelfde als stellen dat er meer kindermisbruik is in het onderwijs dan bij bouwvakkers.
Eh, nee dat is de logica zelve niet, en wie vooroordelen verwart met feiten, kan heel snel foute conclusies trekken.
Maar ook jij mag komen met enige onderbouwing, hoor. Maakt niet heel veel uit van wie ze komt :D
 
Eh, nee dat is de logica zelve niet, en wie vooroordelen verwart met feiten, kan heel snel foute conclusies trekken.
Maar ook jij mag komen met enige onderbouwing, hoor. Maakt niet heel veel uit van wie ze komt :D




Ik heb geen specifieke artikels gevonden over metsers, behoudens fluiten en wat quotes. Gewoon al het feit dat er meer aandacht op gevestigd wordt is alvast verdacht, echte harde cijfers - als ze er zijn mogen deze niet openbaar gemaakt worden vermoed ik. De sector lijkt alvast veel gevoeliger voor dit type van gedrag.
 



Ik heb geen specifieke artikels gevonden over metsers, behoudens fluiten en wat quotes.
Oké, dat is op dezelfde manier aan statistiek doen als wat je vorige post was, hè.
Ik heb hier zonet geniest, en het licht ging uit. Ik ga ervan uit dat ik telekinetische krachten heb, en niet dat mijn vrouw net aan de schakelaar zat.

En zelfs als je die onderbouwing wel zou hebben, zit je dan nog maar aan het eerste deel van wat ik aan Biljart vroeg, hè. Nog niet het tweede.

Ik vraag me af waarom het in dit geval hierover moet gaan. Dat is toch gewoon een redelijk vieze politieke recuperatie van iets wat iemand persoonlijk raakt? Komen hier conclusies over subsidies (wie een hond wil slaan...) over links, over "de luie cultuursector". Terwijl je dat in andere gevallen quasi niet hoort. Ik vind dat bijzonder goedkoop. Heb je het slachtoffer ook al gevraagd wat zij vindt van je recuperatie?
 
Ik ben zelf leidinggevende (zowel rechtstreeks als hiërarchisch) . Voor het grote deel over mannen dus seksuele intimiteiten zijn een mindere factor. Pesten daarentegen is er wel.
In dergelijke zaken moet je direct ingrijpen anders escaleert dit enkel.
Ik heb dit al te veel meegemaakt dan ik wil en tenzij je de betrokkenen niet onmiddellijk persoonlijk betrekt (en de dader zijn vakbond) en uit hun "safe" zone haalt is het hopeloos. Op wat damage control na.

Ik heb al lang het gevoel dat heel het metoo verhaal dat ook blijft. Een verhaal om sensatie berichten te vullen van bv's.
Weinstein is ondertussen al 7 jaar geleden.

Probleem kort door de bocht is
1- Persoon met macht, al dan niet leidinggevend, die op een eiland werkt zonder controle van boven.
2- Werknemers die geen vertrouwen hebben in de (on)bestaande meldpunten en/of liever niet hun carrière riskeren.

Ik ben dan ook grote voorstander om mensen die hierin mee gaan (zoals de medewerkers aan die walgelijke vergaderingen) minstens schriftelijk mee te geven dat er melding is gemaakt van grensoverschrijdend gedrag in de werksfeer. Dat er gecontroleerd en gesensibiliseerd wordt en bij volgende incidenten er contractuele gevolgen gaan zijn.
Het is niet omdat het de artistieke sector is waarin iedereen "vrijheid" moet hebben dat je niet duidelijk kan stellen wat er verwacht wordt van iedereen. Rechten geven ook gevolg aan plichten.

Ik vind het persoonlijk waanzin dat zoiets gebeurt en iedereen maar toekijkt.
Ik ga dat nooit begrijpen en het is niet dat ik gisteren uit een ei ben gekropen en onmiddellijk een profiel had waarmee je overal terecht kon en niet wekelijks uw eigen menselijkheid moest laten verkrachten.
 
Laatst bewerkt:
In p&a willen we claims ondersteund door onderzoek; geen anekdotes waarvan geen breder maatschappelijk fenomeen kan worden afgeleid.
Gisteren met twee vriendinnen het over grensoverschrijdend gedrag gehad.
Wat me wel verbaasde was de uitspraak: “als Kevin de Bruyne in mijn kont zou knijpen zou ik er geen drama van maken, maar als het een kalende man zou zijn van 1m60 en 80kg dan wel”.

Hangt dus ook af van wie de pleger is volgens deze dames. Geen idee of deze representatief zijn…
 
Gisteren met twee vriendinnen het over grensoverschrijdend gedrag gehad.
Wat me wel verbaasde was de uitspraak: “als Kevin de Bruyne in mijn kont zou knijpen zou ik er geen drama van maken, maar als het een kalende man zou zijn van 1m60 en 80kg dan wel”.

Hangt dus ook af van wie de pleger is volgens deze dames. Geen idee of deze representatief zijn…

Het ene is ongewenst, het andere niet. Natuurlijk is het voor Kevin de Bruyne in dat geval nog altijd wel een gok of het gaat geaccepteerd worden of niet (en hij heeft veel te verliezen)

Ik denk dat in realiteit het wel duidelijk is of een bepaalde actie/grap kan (bijvoorbeeld bepaalde grappen met vrouwelijke collega's). Als het een twijfelgeval is neem je natuurlijk altijd wel risico, maar tenzij het op papier er heel slecht uitziet gaat dat van 1x ook niks geven.
 
Lijkt me toch een vreemde redenering @Guazala Niet dat de situatie die je beschrijft niet logisch is. Maar de lijn lijkt me heel eenvoudig te trekken. Repetitie of show, deel van de job. Daar buiten? Uiteraard niet.
Uiteraard. Ik zou het ook op geen enkele manier goedpraten. En ondanks dat het een wereldje is waarin mensen vaak al iets fysieker met elkaar omgaan dan elders, weet 99,9% van de mensen toch heel goed de grenzen te respecteren. Maar die 0,1% gaat er langer mee weg komen omdat de grens tussen "spelen" en "echt" vager zijn. En daarnaast gaan degenen die het daar al moeilijker mee hebben ook die grenzen makkelijker kunnen opschuiven.

Bij een gemiddeld theatergezelschap of team bij een film of serie, zal men al sneller elkaar met een knuffel begroeten dan in de gemiddelde kantooromgeving. En als het dat maar is en iedereen is daar comfortabel mee, is daar ook niks mis mee. Maar de stap naar een net iets te lange knuffel of een hand die misschien toch wel wat te dicht tegen een kont belandt, is daardoor sneller gemaakt.

Maar dus, voor de duidelijkheid, dat is zeker geen reden om dergelijk gedrag goed te praten, te tolereren of zelfs als inherent deel van de job te beschouwen. Het kan enkel een verklaring zijn, waarom het daar net iets meer voorkomt.
 
Gisteren met twee vriendinnen het over grensoverschrijdend gedrag gehad.
Wat me wel verbaasde was de uitspraak: “als Kevin de Bruyne in mijn kont zou knijpen zou ik er geen drama van maken, maar als het een kalende man zou zijn van 1m60 en 80kg dan wel”.

Hangt dus ook af van wie de pleger is volgens deze dames. Geen idee of deze representatief zijn…
Als iemand in mijn kont knijpt vind ik dat een teken dat die persoon mij aanziet als een object en geen respect voor mij heeft. Ik zou er niet van gediend zijn, ook niet als die man knap is. Just my 2 cents...
 
Terug
Bovenaan