Zero Latency, met wereldwijd een groot aantal venues, heeft ook een venue in Gent en in Antwerpen. De VR-gaming ervaring is de laatste jaren sterk verbeterd. Geen rugzak met batterijpak op de rug, geen draden die ons belemmeren en een VR-bril die je volledig onderdompelt in de VR-wereld. Zero Latency wenst die onberispelijke free-roam VR-kwaliteit aan te bieden met de beste game ervaring. Een 4K VR-bril met hoofdtelefoon en een levensechte gun in de hand? Let’s go! Een arena van 150 m², laat je dan ook toe om met tot acht personen tegelijk te spelen. Omsingeld worden door de zombies tijdens de nieuwste VR game Outbreak, een teambattle tijdens Sol Raiders en een post-apocalyptische gameshow in Undead Arena met een wave zombies die op je blijven afkomen. Met een team redacteurs trekken we naar de Gentse vestiging en proberen we ons een weg te banen. Lees verder hoe we onze avond ervaren hebben, starten doen we met de Benjamin van de hoop …
Na een korte filmintroductie en het passen van de VR headset, was het tijd om te knallen. In Outbreak word je al snel omsingeld door heel wat zombies. Aan ons om er ons in team een weg doorheen te knallen en te overleven. Dat je minstens dertien moest zijn werd al meteen duidelijk door de donkere, creepy sfeer. De ene na de andere zombie zou eraan geloven en na een dertigtal minuten slaagden we in onze opzet. Ik had al eerder VR games gespeeld en wist wel ongeveer aan wat ik me kon verwachten, maar ik moet toegeven dat de ervaring bij Zero Latency mijn verwachtingen oversteeg. Scherp beeld, mooie graphics (het blijft uiteraard een VR game, dus verwacht geen filmkwaliteit), toffe setting, geen last van motion sickness, ... Kortom, een erg leuke ervaring. Hoewel het geen al te moeilijk spel was en we coöperatief te werk gingen, was er uiteraard wel die onderlinge strijd om het meeste kills en headshots. Mijn collega's zullen het er ongetwijfeld over hebben dat ik niet de hoogste toppen schoor, maar dat deed uiteraard geen afbreuk aan mijn ervaring! Mocht je het spel vaker willen spelen, denk ik wel dat het gebaat zou zijn met een iets hogere moeilijkheidsgraad. Misschien een ideetje om die instelbaar te maken? Al heb ik steeds mijn twijfels bij de herspeelbaarheid van verhaalgebaseerde VR games. Desalniettemin, een erg goeie start!
Waar herspeelbaarheid helemaal geen probleem was, was bij onze tweede spelervaring: Sol Raiders. In dit PVP gebaseerd spel, neem je het in twee teams en in drie verschillende levels tegen elkaar op. Hoewel de insteek in elk level iets anders is, komt het steeds op hetzelfde neer: elkaar zoveel mogelijk afknallen en ondertussen capture the flag-gewijs een missie uitvoeren. Het klinkt ietwat oneerbiedig, maar ik kan jullie beloven: het was dikke, vette fun! We genoten er zelfs in die mate van, dat we meteen een tweede keer speelden. De meningen waren unaniem. Het was hier dat Zero Latency volledig tot zijn recht kwam.
Dit bleek uiteindelijk mijn favoriet spel van de avond te zijn, aangezien het competitieve aspect hier een heel leuk element was. In drie verschillende omgevingen moet je tactisch te werk gaan om objectieven te vervullen én je tegenstanders af te knallen. Ook hier werd creatief omgegaan met ruimtelijk gevoel. Dat kan meteen ook gezegd worden over het laatste spel dat we speelden: Undead Arena. Een over-the-top arenagevecht waarin je het allen samen opneemt tegen zombies terwijl je in een enorme arena toegejuicht wordt door het publiek. Je hebt drie wapens ter beschikking en de arena is uitgerust met valstrikken en liftjes. Wederom een gigantisch toffe ervaring waarbij iedereen in leven probeert te blijven en de topscore wil halen. Ik kan me oprecht niet herinneren dat ik me ooit zo heb geamuseerd op een dergelijke activiteit. Zaken als karting, lasershooting, paintball, airsoft en VR-racen waren dan wel altijd een succes, maar de ervaring bij Zero Latency spant voor mij moeiteloos de kroon. Mij zien ze gegarandeerd nog terug. Weet wel dat dit een gevaarlijk dure hobby kan worden als je de microbe te pakken hebt.
Er werd dus goed omgesprongen met de beschikbare ruimte. We hebben verschillende spellen gespeeld, zowel tegen een horde zombies als tegen elkaar, waarbij het eerste een sfeervolle onderdompeling was en het andere competitieve actie. Voor elk spel begon kregen we een korte uitleg en een instructiefilmpje te zien, waardoor het voor iedereen duidelijk werd wat er van ons werd verwacht. Zowel beginners als gevorderden kunnen zo telkens snel aan de slag. Wat VR gaming betreft is Zero Latency veruit de beste ervaring die ik tot dusver heb beleefd. Zowel op het vlak van grafische kwaliteit als de bewegingsvrijheid scoort dit top. De gastheer was ook enorm vriendelijk en zelfs bereid om een potje mee te spelen. Een vaste klant, die de gastvrijheid beaamde, heeft ook mee aangesloten. Zo bleven de teams evenredig verdeeld. Ik kan alleen maar besluiten dat ik Zero Latency ten stelligste kan aanbevelen, geef dit dus zeker een kans en je zal tevreden naar huis gaan. Ik kijk alvast uit naar de volgende keer!
De tweede game die we speelden was Sol Raiders, een speler vs speler gevecht in drie realistisch ogende omgevingen. Het competitieve in mij (en duidelijk ook bij de collega's) nam hier meteen de bovenhand, waardoor deze gamemodus mij wellicht meer lag dan het zombie-afschieten. We waren toen ook dolblij om te horen dat we nog eens een kwartier elkaar mochten afknallen, maar ditmaal met twee extra spelers in het spel. Alhoewel ik persoonlijk vind dat Sol Raiders beter tot zijn recht komt in een 3v3 spel, kan het zeker ook in een 4v4 formatie, al moet je dan wel rekening houden dat een botsing met een al even ijverige medespeler mogelijk is. In het afsluitende Undead Arena spel mochten we opnieuw aan de slag tegen een op hol geslagen bende zombies, samen met Ive, die blijkbaar de plaatselijke topscore heeft in die game. Dat laatste werd ook pijnlijk duidelijk bij de eindafrekening van het spel, hij haalde een pak meer kills dan onze beste man. Wie dat weer was, ben ik al vergeten, maar het was in ieder geval Sir. K niet. Die topscores aan het einde van het spel plus de bijhorende video's die je van het team in je mailbox krijgt, quasi direct na het eindsignaal, zijn een absolute meerwaarde om Zero Latency aan te bevelen boven eender welke andere VR-beleving die we momenteel gespeeld hebben. Wij gingen uiteindelijk allemaal (vermoed ik toch) zeer tevreden naar huis en ik mag denk ik spreken voor iedereen dat een vervolgbezoek aan ofwel Gent ofwel de vestiging in Antwerpen al zeker op de planning staat!
Met deze stevige opwarming gaan we ons opsplitsen bij Sol Raiders. Geen zombies maar eerder een scifi setting waarin we kortere spellen zullen spelen. Zero Latency heeft bij Sol Raiders een wereldwijde competitie gehouden met finale in Las Vegas. Ik snap alvast waarom, met drie tegen drie krijg je een zeer goede PvP shooter voorgeschoteld. Close combat, support functie, snipers, torens om in te kruipen, ... wat heb ik hier van genoten. Toen we dan ook een tweede en derde maal mochten Sol Raiders aanvatten, liep ik alvast zeer gezwind doorheen mijn medespelers. Een sporadische botsing is onvermijdelijk wanneer je, eerst met zes en later met acht spelers, doorheen de ruimte aan het lopen bent. En bij het beëindigen van het derde spelletje, wou ik alvast blijven spelen. Dat zegt genoeg! Gelukkig stond er nog een dessert zombieshooter op de menu. Samen met Ive en gastheer Gert keren we terug naar een rare jaren '80-setting. Ditmaal worden we in een tv spel gestoken waarin we moeten overleven. Ive was alvast overduidelijk de gekroonde zombiekiller in Gent, met een mooie tweede plaats ben ik alvast zeer tevreden. De clue bij ZeroLatency en hun zombiespellen is alvast duidelijk. Niet blijven staan, watch your back en knal er maar op los! Mij zien ze zeker terug bij Zero Latency, wat een topavond! Nagenieten kunnen we alvast met onderstaande beelden ...
Sir. K
De beste VR game experience, in de meest onberispelijke kwaliteit? Say no more! Uiteraard geloven we niet zomaar wat er op de website staat. De redactieleden van BeyondGaming waren met andere woorden vastberaden om Zero Latency aan een kritische test te onderwerpen. Na een warme ontvangst van uitbater Gert, werden we al snel geïntroduceerd in de verschillende mogelijkheden. De eerste uitdaging: kiezen welk spel we zouden spelen. In totaal zijn er een zestal mogelijkheden, gaande van eerder verhaalgebaseerde games zoals Far Cry en Outbreak, tot PVP gerichte spellen, zoals Sol Raiders. Jammer genoeg konden we niet alles spelen, maar Gert raadde ons al snel Outbreak en Sol Raiders aan. Ready? Set, go!Na een korte filmintroductie en het passen van de VR headset, was het tijd om te knallen. In Outbreak word je al snel omsingeld door heel wat zombies. Aan ons om er ons in team een weg doorheen te knallen en te overleven. Dat je minstens dertien moest zijn werd al meteen duidelijk door de donkere, creepy sfeer. De ene na de andere zombie zou eraan geloven en na een dertigtal minuten slaagden we in onze opzet. Ik had al eerder VR games gespeeld en wist wel ongeveer aan wat ik me kon verwachten, maar ik moet toegeven dat de ervaring bij Zero Latency mijn verwachtingen oversteeg. Scherp beeld, mooie graphics (het blijft uiteraard een VR game, dus verwacht geen filmkwaliteit), toffe setting, geen last van motion sickness, ... Kortom, een erg leuke ervaring. Hoewel het geen al te moeilijk spel was en we coöperatief te werk gingen, was er uiteraard wel die onderlinge strijd om het meeste kills en headshots. Mijn collega's zullen het er ongetwijfeld over hebben dat ik niet de hoogste toppen schoor, maar dat deed uiteraard geen afbreuk aan mijn ervaring! Mocht je het spel vaker willen spelen, denk ik wel dat het gebaat zou zijn met een iets hogere moeilijkheidsgraad. Misschien een ideetje om die instelbaar te maken? Al heb ik steeds mijn twijfels bij de herspeelbaarheid van verhaalgebaseerde VR games. Desalniettemin, een erg goeie start!
Wie nog op zoek is naar ideetjes voor een teambuilding, Zero Latency is alvast een aanrader
Waar herspeelbaarheid helemaal geen probleem was, was bij onze tweede spelervaring: Sol Raiders. In dit PVP gebaseerd spel, neem je het in twee teams en in drie verschillende levels tegen elkaar op. Hoewel de insteek in elk level iets anders is, komt het steeds op hetzelfde neer: elkaar zoveel mogelijk afknallen en ondertussen capture the flag-gewijs een missie uitvoeren. Het klinkt ietwat oneerbiedig, maar ik kan jullie beloven: het was dikke, vette fun! We genoten er zelfs in die mate van, dat we meteen een tweede keer speelden. De meningen waren unaniem. Het was hier dat Zero Latency volledig tot zijn recht kwam.
Focus time
Eindigen deden we met Undead Arena. In tegenstelling tot Outbreak, was het deze keer niet zozeer verhaalgebaseerd, maar ging iedereen in een arena staan en was het de bedoeling om hordes aan Undead neer te schieten en zo het meeste punten te halen. Hoewel eveneens coöperatief, lag hier de focus echt op punten pakken en op deze manier topscores halen. Naar mijn mening iets minder herspeelbaar dan Sol Raiders, maar daarom niet minder fun. Ik was alvast getriggerd om deze nog eens een kans te geven. Jullie lezen het, niets dan lof wat mij betreft. Wie nog op zoek is naar ideetjes voor een teambuilding, een vrijgezellen of gewoon om met wat vrienden een VR experience aan te gaan, kan ik alvast Zero Latency aanraden. En voor de mensen die minder bekend zijn met Gent: het is aan 't Zuid, met de glazen vitrine en de blauwe lichtjes ... niet de roze!Cerulean
Mijn VR-ervaringen bleven tot op heden beperkt tot een mislukt huwelijk met de eerste versie van PSVR (te wijten aan onmiddellijke hoofdpijn en misselijkheid) en een avondje racen in een Chronos racesimulator. Wetende dat ik erg gevoelig ben aan motion sickness, maakte ik mij toch niet te veel zorgen over het VR-avontuur dat ons te wachten stond bij Zero Latency. De correlatie tussen je hersenen die registreren dat je in beweging bent, en je lichaam dat daadwerkelijk beweegt, speelt hierin een sleutelrol. Na een uitgebreide en duidelijke introductie door de uiterst gastvrije en vriendelijke Gert, mochten we aan de slag in twee teams, die parallel een verhaal beleefden in de gloednieuwe game Outbreak, waarin hordes van zombies afgeweerd werden. Ik liet me vertellen dat andere vergelijkbare games redelijk statisch zijn. In dat opzicht was je in dit spel verrassend vaak in beweging, wetende dat je je eigenlijk in een vrij kleine ruimte begeeft. Zo werd er creatief gebruik gemaakt van hellingen en liften om je virtueel een heel gebouw te laten verkennen. Later konden we elkaar te lijf gaan in het competitieve Sol Raiders.Dit bleek uiteindelijk mijn favoriet spel van de avond te zijn, aangezien het competitieve aspect hier een heel leuk element was. In drie verschillende omgevingen moet je tactisch te werk gaan om objectieven te vervullen én je tegenstanders af te knallen. Ook hier werd creatief omgegaan met ruimtelijk gevoel. Dat kan meteen ook gezegd worden over het laatste spel dat we speelden: Undead Arena. Een over-the-top arenagevecht waarin je het allen samen opneemt tegen zombies terwijl je in een enorme arena toegejuicht wordt door het publiek. Je hebt drie wapens ter beschikking en de arena is uitgerust met valstrikken en liftjes. Wederom een gigantisch toffe ervaring waarbij iedereen in leven probeert te blijven en de topscore wil halen. Ik kan me oprecht niet herinneren dat ik me ooit zo heb geamuseerd op een dergelijke activiteit. Zaken als karting, lasershooting, paintball, airsoft en VR-racen waren dan wel altijd een succes, maar de ervaring bij Zero Latency spant voor mij moeiteloos de kroon. Mij zien ze gegarandeerd nog terug. Weet wel dat dit een gevaarlijk dure hobby kan worden als je de microbe te pakken hebt.
LezZ
Verhuisperikelen zorgden ervoor dat ik als laatste deelnemer van onze toffe bende aankwam. Licht gehaast kwam ik het pand binnen, gelegen aan Gent Zuid. Heel bereikbaar vanop de E40 dus en bovendien twee parkings in de buurt, handig! Het werd al snel duidelijk dat er goed gezorgd werd voor iedereen, getuige de hapjes en drankjes. Na een vriendelijke begroeting kreeg ik ook even wat ademruimte om eerst tot rust te komen van al dat gesleur thuis. De ontvangstruimte is op het gelijkvloers, met voldoende ruimte om ook grotere groepen te ontvangen. Na de innerlijke mens versterkt te hebben trokken we richting de benedenverdieping, waar het spektakel doorgaat. Bij elke VR-beleving zoals Zero Latency vraag ik mij steeds af hoe we met zoveel personen - waarbij de ene al wat volwassener is dan de andere - niet tegen elkaar gaan lopen. Niet zozeer een kwestie van ruimte, maar VR kan vrij intens worden. Ik had begrepen dat het een zogenaamde free roam-ervaring was. Meestal wil dit betekenen dat er geen rugzak met bijhorende laptop meer nodig is maar blijft de ervaring en ook het spel vrij statisch. Tijdens het eerste spel, waar we zombies afknallen tijdens een virusuitbraak, werd al snel duidelijk dat we vrij veel moesten rondwandelen. We waren in twee groepen opgedeeld en het verbaast mij nog steeds dat we nooit tegen elkaar botsten.Er werd dus goed omgesprongen met de beschikbare ruimte. We hebben verschillende spellen gespeeld, zowel tegen een horde zombies als tegen elkaar, waarbij het eerste een sfeervolle onderdompeling was en het andere competitieve actie. Voor elk spel begon kregen we een korte uitleg en een instructiefilmpje te zien, waardoor het voor iedereen duidelijk werd wat er van ons werd verwacht. Zowel beginners als gevorderden kunnen zo telkens snel aan de slag. Wat VR gaming betreft is Zero Latency veruit de beste ervaring die ik tot dusver heb beleefd. Zowel op het vlak van grafische kwaliteit als de bewegingsvrijheid scoort dit top. De gastheer was ook enorm vriendelijk en zelfs bereid om een potje mee te spelen. Een vaste klant, die de gastvrijheid beaamde, heeft ook mee aangesloten. Zo bleven de teams evenredig verdeeld. Ik kan alleen maar besluiten dat ik Zero Latency ten stelligste kan aanbevelen, geef dit dus zeker een kans en je zal tevreden naar huis gaan. Ik kijk alvast uit naar de volgende keer!
Victory for team BeyondGaming!
bRhams
Als er mij gevraagd wordt of ik zin heb in een VR-beleving, dan zal ik, mits het past in de steeds drukker wordende agenda, altijd toezeggen. Wie waant er zich nu niet graag in een virtuele wereld waar je naar hartelust zombies kunt afknallen? We kregen van Zero Latency de kans om hun laatste nieuwe beleving te spelen: Outbreak. In de zéér verhelderende introductie die gegeven werd door zaakvoerder Gert én met de bijhorende instructievideo, was het eigenlijk (ondanks de 13+ aanduiding) kinderspel om deze nieuwste zombiekiller onder de knie te krijgen. Door de heel realistische weergave van de omgeving, waan je je echt plots in een zombiewereld en verschiet je je vaak een bult als er een zombie crawler aan je voeten hangt zonder dat je het door hebt. De dertig minuten durende game vloog voorbij en gelukkig hadden we als tip gekregen om geen trui aan te houden tijdens het spel, want je stapt (of snelwandelt met momenten) redelijk snel door de ruimte, waardoor je redelijk rap bent opgewarmd.De tweede game die we speelden was Sol Raiders, een speler vs speler gevecht in drie realistisch ogende omgevingen. Het competitieve in mij (en duidelijk ook bij de collega's) nam hier meteen de bovenhand, waardoor deze gamemodus mij wellicht meer lag dan het zombie-afschieten. We waren toen ook dolblij om te horen dat we nog eens een kwartier elkaar mochten afknallen, maar ditmaal met twee extra spelers in het spel. Alhoewel ik persoonlijk vind dat Sol Raiders beter tot zijn recht komt in een 3v3 spel, kan het zeker ook in een 4v4 formatie, al moet je dan wel rekening houden dat een botsing met een al even ijverige medespeler mogelijk is. In het afsluitende Undead Arena spel mochten we opnieuw aan de slag tegen een op hol geslagen bende zombies, samen met Ive, die blijkbaar de plaatselijke topscore heeft in die game. Dat laatste werd ook pijnlijk duidelijk bij de eindafrekening van het spel, hij haalde een pak meer kills dan onze beste man. Wie dat weer was, ben ik al vergeten, maar het was in ieder geval Sir. K niet. Die topscores aan het einde van het spel plus de bijhorende video's die je van het team in je mailbox krijgt, quasi direct na het eindsignaal, zijn een absolute meerwaarde om Zero Latency aan te bevelen boven eender welke andere VR-beleving die we momenteel gespeeld hebben. Wij gingen uiteindelijk allemaal (vermoed ik toch) zeer tevreden naar huis en ik mag denk ik spreken voor iedereen dat een vervolgbezoek aan ofwel Gent ofwel de vestiging in Antwerpen al zeker op de planning staat!
Een Outbreak highscore in Gent by the BeyondGaming squad
TOVA
Zero Latency heeft wereldwijd een groot aantal venues, waarin de verschillende spellen aan bod komen. Toen we dan ook bij de gesprekken met zaakvoerder Gert hoorden wat de ontwikkelingskosten zijn voor een VR game van dit kaliber schrokken we eerst. Maar eenmaal we de VR-bril op ons hoofd kregen en een realistische controller in de handen en nadien de VR-wereld indoken, dan begrijp ik alvast waar die kosten naartoe gaan. Starten doen we zoals reeds aangehaald bij Outbreak. Een zombie apocalyps zoals we die kennen uit de film. Het voelt helaas zoals een film wanneer we, opgesplitst in twee squads de lift induiken. Time to move quick soldiers. De hoogteverschillen blijven wel voor enige motion sickness en bijhorende brainfarts zorgen, maar hoe dan ook hebben de makers er ditmaal voor gezorgd dat we niet blijven staan op onze locatie, maar doorheen de zaal lopen. En lopen mag je wel letterlijk nemen aan de zweetdruppels te zien ... of zijn dat angstdruppels? Zoals elke goede zombie-shooter komen er hordes zombies op je af en door de nodige headshots krijg je ze sneller afgeknald. Met een kleine duizend passeren de zombies de revue en hebben we alvast een stevige opwarming achter de rug. Laten we on-the-side nog even vermelden dat de topscore in de Gentse vestiging voor Outbreak op moment van schrijven alvast een BeyondGaming-topscore is!Team BeyondGaming heeft de topscore van Outbreak bij ZeroLatency Gent! Let's go!
Met deze stevige opwarming gaan we ons opsplitsen bij Sol Raiders. Geen zombies maar eerder een scifi setting waarin we kortere spellen zullen spelen. Zero Latency heeft bij Sol Raiders een wereldwijde competitie gehouden met finale in Las Vegas. Ik snap alvast waarom, met drie tegen drie krijg je een zeer goede PvP shooter voorgeschoteld. Close combat, support functie, snipers, torens om in te kruipen, ... wat heb ik hier van genoten. Toen we dan ook een tweede en derde maal mochten Sol Raiders aanvatten, liep ik alvast zeer gezwind doorheen mijn medespelers. Een sporadische botsing is onvermijdelijk wanneer je, eerst met zes en later met acht spelers, doorheen de ruimte aan het lopen bent. En bij het beëindigen van het derde spelletje, wou ik alvast blijven spelen. Dat zegt genoeg! Gelukkig stond er nog een dessert zombieshooter op de menu. Samen met Ive en gastheer Gert keren we terug naar een rare jaren '80-setting. Ditmaal worden we in een tv spel gestoken waarin we moeten overleven. Ive was alvast overduidelijk de gekroonde zombiekiller in Gent, met een mooie tweede plaats ben ik alvast zeer tevreden. De clue bij ZeroLatency en hun zombiespellen is alvast duidelijk. Niet blijven staan, watch your back en knal er maar op los! Mij zien ze zeker terug bij Zero Latency, wat een topavond! Nagenieten kunnen we alvast met onderstaande beelden ...
Conclusie
Zero Latency laat je in hartje Gent, Brussel, Antwerpen of of meer exotische locates een VR-experience ervaren. Dompel onder in de 's werelds meest immersive free-roam VR ervaring met een HTC bril en bijhorende console. Schiet de nodige horde zombies af in hun nieuwste VR game Outbreak of ga terug naar de jaren 80 setting in Undead Arena. Ga in Sol Raiders een PvP shooter aan of speel op de Rook Islands tijdens de Far Cry VR ervaring. Na Tokyo, Barcelona en New York, zal je de BeyondGaming squad voornamelijk terugvinden als beste team bij Outbreak op de Gentse venue. Zero Latency kunnen we met onze crew alvast ten stelligste aanbevelen! Wensen jullie ook te genieten van deze top-VR ervaring, dan kan je genieten van een 15% korting op alle games in Gent of in Antwerpen.
