Leven in het nu, of plannen voor de toekomst?

[nestorius]

Het gaat hier niet over leven maar over dromen? Wat dat leven betreft is er trouwens buiten BG ook nog wel wat werk aan de winkel.

Dan zit ik in het verkeerde topic.

 

[Sir.Killalot]

Ik las gisteren ergens: "de enige die binnen 20j herinnert dat je iedere dag tot 's avonds laat gewerkt hebt, zijn je kinderen."
Dat kwam wel binnen.

Klopt helemaal. Ik ben mijn pa bijvoorbeeld enorm dankbaar voor de financiële steun die hij ons nu geeft, maar ik had liever gehad dat ik hem in mijn jeugd meer gezien had. 's ochtends was hij al lang weg voor wij opstonden, 's avonds was hij ook vaak pas na 19-20u thuis, om dan na het eten meteen in slaap te vallen. En heel veel conflicten met hem gehad omdat hij op en extreem prikkelbaar was van de stress en de vermoeidheid. En in zijn vrije tijd leefde (en leeft) hij dan als een asceet, want alles sparen voor de kinderen.

Ik wil er ook voor zorgen dat wanneer mijn kinderen uit huis gaan ik ze een mooi duwtje in de rug kan geven, maar het zal niet zo veel zijn als ik van mijn ouders heb gekregen. Ik wil zelf ook nog leven, en ik wil niet dat mijn kinderen later net zoals ik spijt hebben dat hun vader zo afwezig en prikkelbaar was door zijn werk.

 

[Sond]

Ik leef elk jaar meer en meer in het nu eigenlijk.
Logisch ook... Elk jaar moet ik wel iemand afgeven, en de meesten zijn niet veel ouder dan mij, en ben ik er mij ook meer van bewust dat ik financieel geen grote zorgen heb, en ook niet ga hebben. Mijn levensstijl is ook niet de meest gezonde dus ik vrees ook dat er na mijn pensioen niet te veel "goeie" jaren gaan zijn dus kan ik maar beter nu zoveel mogelijk dingen doen ik wil gedaan hebben als ik dood val.

Ik moet natuurlijk niet te zot doen maar de mindset om mezelf iets echt te ontzeggen om perse dat vaste bedrag per maand opzij te kunnen zetten is wel veranderd.
Ik zet in het begin vd maand een bedrag opzij en als de maand te lang duurt voor mijn loon haal ik er terug een beetje af. Dat is zeker niet elke maand nodig maar ik maak er ook geen probleem meer van als het wel eens moet. Er is een bepaalde limiet op mijn spaarrekening waar ik enkel onder ga in noodgevallen (aangezien dat potje daar ook voor dient) en dat daarna zo snel mogelijk terug moet aangevuld worden maar al de rest is extra om minder "neen" te moeten zeggen.

Los van het financiële merk ik ook dat ik veel sneller "ja" zeg op voorstellen om af te spreken en ben ik nog intoleranter geworden voor drama en ruzies.

Ik zeg al jaren dat ze ooit op mijn zerk de woorden "ik heb mij toch geamuseerd" moeten zetten en probeer gewoon ervoor te zorgen dat het klopt.

 

[nestorius]

Dromen en ze kunnen verwezelijken is niet hetzelfde als gewoon leven natuurlijk

Het is gewoon weer volledig idioot uitgedrukt in de poll.

Klopt helemaal. Ik ben mijn pa bijvoorbeeld enorm dankbaar voor de financiële steun die hij ons nu geeft, maar ik had liever gehad dat ik hem in mijn jeugd meer gezien had. 's ochtends was hij al lang weg voor wij opstonden, 's avonds was hij ook vaak pas na 19-20u thuis, om dan na het eten meteen in slaap te vallen. En heel veel conflicten met hem gehad omdat hij op en extreem prikkelbaar was van de stress en de vermoeidheid. En in zijn vrije tijd leefde (en leeft) hij dan als een asceet, want alles sparen voor de kinderen.

Ik wil er ook voor zorgen dat wanneer mijn kinderen uit huis gaan ik ze een mooi duwtje in de rug kan geven, maar het zal niet zo veel zijn als ik van mijn ouders heb gekregen. Ik wil zelf ook nog leven, en ik wil niet dat mijn kinderen later net zoals ik spijt hebben dat hun vader zo afwezig en prikkelbaar was door zijn werk.

Eigenlijk komt het terug op geld neer he. Mensen doen 40 jaar een job tegen hun gedacht, lopen er vies van rond en wachten op hun pensioen om zich te gaan amuseren. Terwijl je ook perfect een job zou kunnen doen waarbij je je wel amuseert en toch nog geld verdient. Maar ja, dan heb je weer minder geld om na uw pensioen te doen wat je wil .

 

[Tanuki_]

Het is gewoon weer volledig idioot uitgedrukt in de poll.

Ah ik had het gewoon over @MisterV 's quote.

 

[nestorius]

Het valt me op dit forum op hoe mensen gefocust zijn op geld, en middelen.
Ik heb dan misschien makkelijk praten, maar ik ben daar echt niet mee bezig.

Zo te zien associëren mensen leven nogal veel met geld en dromen. Terwijl laatste juist helemaal niks te maken heeft met leven. Dat eerste kan er wel mee te maken hebben als uw levensdoel zoveel mogelijk geld vergaren is. Leven is zo'n hol begrip dat je het gewoon niet kan vergelijken. Terwijl de meerderheid altijd wel een mening heeft over hoe een ander zou moeten leven.

 

[nestorius]

Ah ik had het gewoon over @MisterV 's quote.

Ik had het over het feit waarom @MisterV het over dromen had.

 

[Multiboxer]

Het valt me op dit forum op hoe mensen gefocust zijn op geld, en middelen.
Ik heb dan misschien makkelijk praten, maar ik ben daar echt niet mee bezig.

Daar ben ik echt wel schuldig aan. Ik slaag er ook wel in om geld te verdienen met meer zaken dan mijn hoofdberoep.
Het maakt het leven een pak gemakkelijker als je echt niet moet omkijken naar geld.

Ik heb het hier al eerder gezegd, ik ken mensen die alternatief leven en met echt weinig geld heel tevreden zijn.

Maar aan de andere kant leef ik gewoon naar mijn inkomen.
Vroeger verdiende ik 1400 to 1600 euro per maand. Ik kon maximum €100 per maand sparen en was ook zeer gelukkig!

 

[Aprella]

Mijn man en ik hebben hier een tijd geleden eens goed overgepraat en wij hebben gekozen om meer 'nu' te leven dan alles op te sparen. Ik ben zelf voorzichtig dus ik zorg er ook voor dat we blijven sparen. Aangezien wij geen kinderen hebben en willen, is er geen nut om ervoor te zorgen dat we iets kunnen nalaten. Geld mag, buiten dan een reserve potje voor de toekomst en misschien een stuk voor een woning, gewoon op.

Ik leef trouwens ook niet voor dromen. Ik ben niet ambitieus en ik wil geen bepaalde zaken bereiken. Het enige dat ik écht wil is gelukkig zijn en genieten samen met mijn geliefde.

Het 'nu' leven heeft er wel voor gezorgd dat het kopen van een woning een beetje op een lange baan is geschoven. Wij kunnen niet op hulp rekenen van familie en hoewel onze lonen goed zijn, zitten wij toch lager dan de meeste hier (vergelijkend met het brutolonen topic).
Wij hebben dus gekozen om nu op vakantie te gaan (1 á 2 keer per jaar, als het 2 keer is, zoiezo is de 2de een korte, bescheiden vakantie in de buurt).

Soms geeft de onzekerheid van huren mij wel stress maar als ik op mijn sterfbed zou liggen, denk ik toch dat ik minder spijt ga hebben van het niet kopen van een woning, dan van niet (of veel minder) reizen.

Ik weet ook niet hoe lang ik in goede gezondheid ga verkeren. Mijn vader heeft jaren en jaren gesukkeld met zijn gezondheid en is kort na zijn pensioen overleden. Mijn schoonvader kan niets meer actief doen door zijn gezondheid. De laatste twee jaar en half hebben vijf collega's iemand verloren die nog niet, of nog maar net de pensioenleeftijd had bereikt. Een andere collega is overleden in een verkeersongeval. Vroeg overlijden is geen ver-van-mijn-bed-show.

Om het kort te zeggen, ik kies om nu te leven op een manier waarop ik het kan bekostigen en toch nog steeds een beetje te blijven sparen.

 

[Sylverscythe]

Ik las gisteren ergens: "de enige die binnen 20j herinnert dat je iedere dag tot 's avonds laat gewerkt hebt, zijn je kinderen."
Dat kwam wel binnen.

Ik heb als kind eigenlijk nooit anders geweten dan dat mijn ouders thuis waren, vader deed eerst "ploegen" (politie) en is wegens medische redenen en vooral veel geluk op zijn 47ste op pensioen gegaan, mijn moeder werkte halftijds tot haar vroeg pensioen. Ze hebben dat toen vaak tegen mij gezegd, dat ik geluk had om nooit een minuut naschoolse opvang meegemaakt te hebben, maar tot je zelf kinderen hebt besef je niet wat dat betekent. Ik heb toch alleszins mijn werkdag wat anders ingedeeld om 's avonds meestal op een aanvaardbaar tijdstip thuis te zijn.

Het is gewoon weer volledig idioot uitgedrukt in de poll.

Eigenlijk komt het terug op geld neer he. Mensen doen 40 jaar een job tegen hun gedacht, lopen er vies van rond en wachten op hun pensioen om zich te gaan amuseren. Terwijl je ook perfect een job zou kunnen doen waarbij je je wel amuseert en toch nog geld verdient. Maar ja, dan heb je weer minder geld om na uw pensioen te doen wat je wil .

Er zijn natuurlijk ook wel mensen die weinig keuze hebben, door een gebrek aan vaardigheden of diploma's, en mensen die ook gewoon geen alternatieven zien (ook al zijn ze er).

Het is een beetje de ziekte van ons land denk ik. Ik hoor geregeld verhalen van vrienden van mijn vrouw, uit Mexico, en het leven is er gewoon veel harder. Wél gestudeerd en wél voltijds werk, maar niet kunnen rondkomen, en dan allerlei bijjobs doen. Terwijl hier, denk ik, veel "druk" toch ook wel in het hoofd zit, wat gaan de mensen denken en dergelijke.

Trouwens, ik zag dit net, beetje relevant: https://www.theguardian.com/society...tyle-changes-extend-your-life-researchers-say

The eight lifestyle changes that could extend your life​

• Eat well.
• Avoid cigarettes.
• Get a good night’s sleep.
• Be physically active.
• Manage stress.
• Avoid binge drinking.
• Be free from opioid addiction.
• Have positive social relationships.

Beetje een open deur instampen misschien, al denk ik dat 1 en 3 al eens vergeten worden.

 

[Googke]

Een heel moeilijke persoonlijk. Ik had zelf tweemaal dood kunnen zijn en heb ook mentaal in een zwart gat gezeten.
Ook binnen de familie een tante aan moeders kant die met een redelijk plotselinge hersentumor werkonbekwaam is, zo goed als blind is geworden en ja, gewoonweg wegkwijnt. Daarnaast nog een neef aan vaders kant die op z'n 39ste te horen kreeg dat hij ook een hersentumor had terwijl z'n vrouw zwanger was. Gelukkig slaat de behandeling bij die laatste aan, maar eenmaal kanker...

Gelukkig heb ik een fantastische familie rondom me die wel aardig de kerk in het midden houdt en me adviseert hoe aan te pakken qua geldomgang.
Ik weet dat ik niet de grijze massa heb noch de Handige Harry ben die én dik kan sparen én nog eens kan leven.
Woonde ik nu nog niet thuis, dan had ik nooit een reis naar Amerika kunnen maken deze zomer.
Hierna gaat wel de vinger op de knip om zo genoeg te hebben gespaard voor iets te kunnen kopen, al dan niet waar nog werk aan is.
Zoals Tonerider hierboven mooi beschreef: ik ben content met de rol van een grijze muis.

 

[anonymousMF]

De realiteit (is het ondertussen niet rond de 50% van de Belgen die alleenstaand is?) voor velen is het eerder: "Als ik het einde van de maand haal voor mijn loon op is en met wat geluk kan ik mijn eindejaarspremie en vakantiegeld spenderen aan "luxe" dan "ik wil nu zoveel mogelijk genieten van wat het leven te bieden heeft".

Je moet eigenlijk al met 2 zijn èn een modaal of beter inkomen hebben om echt te kunnen zeggen dat je in het nu ook volop kan genieten van het leven vind ik.

En dat zal voor de ene wekelijks of deftig restaurant gaan zijn, nu en dan een concert meepikken,...
Voor de ander een maand naar een verre bestemming.
Maar voor de doorsnee single zal die luxe eerder veel bescheidener zijn...

Een derde van de Belgische huishoudens bestaat uit alleenstaanden | Statbel

Op 1 januari 2018 telde België 4.911.973 particuliere huishoudens. 35% van hen waren alleenstaanden. Die eenpersoonshuishoudens zijn met 1,3% toegenomen in vergelijking met het jaar voordien.

statbel.fgov.be

Een derde van de huishoudens zijn alleenstaand. Van de 4,9 miljoen huishoudens, dus 1,7 miljoen. Op 9 miljoen volwassenen (uit statbel) is dat nog altijd wel een grote minderheid.

Als single zonder kinderen is het vooral op huisvesting dat je kan/moet besparen. Ik heb 2 vrienden van de unief die op een modaal loon toch wel een stuk meer uit geven aan entertainement als ik. 1 voorbeeld waar ik de details van ken: 700 eur/maand huur + kosten (kleine studio). 300 eur boodschappen en 1000 eur/maand uitgaans budget. Al het extra is dan uit te geven aan wat basic kleren en extra uitgaan/reizen.

Terwijl ik, mijn vrouw & de kinderen nog niet aan 300 euro uitgaans budget komen (en dat is dan vooral doordat je is met de vrienden weggaat en je dus geld moet spenderen om mee te gaan). Maar we sparen/investeren dan wel 2000+ per maand (doorsnee maand, 13/14e maand & bonus coveren dan de duurdere uitgaven zoals dingen voor het huis, auto, ...), betalen een hypotheek af & onderhouden de kinderen. Maar leven dus wel in minder 'luxe' (als je uitgaan als luxe ziet wat ik persoonlijk niet vind).

Ik zit voorlopig op het levenspad dat ik voor mezelf zie op de verschillende vlakken (relatie, kinderen, carriere, geldtargets, familie) en 'werk' daar graag hard voor. Zolang je het afwisselend houd (dus op al die vlakken focust en niet bv enkel carriere) kan je dat ook goed aan denkik.

 

[glashelder]

Ik heb geen grote dromen en ik ben nooit bezig geweest met later. Voor hetzelfde geld valt er morgen een vliegtuig op mijn kop. Ik kijk uit naar mijn reis volgende week, seffes in mijn bedje kruipen, mijn koffie morgenochtend en een nieuwe aflevering morgen van iets dat ik volg.

 

[Chauffagist]

Puur anekdotisch: iedereen kent wel ergens een schijnbaar kerngezonde 40er of 50er die zijn pensioen niet haalt, of die overlijdensberichten van jonge 60ers, net voor of net na hun pensioen. Ik krijg er opvallend veel via het werk, dat gaat dan over ouders van collega's partners of soms ook collegas' of oud-collega's. Bij mijn vrouw in de klas 2 kinderen die geen moederdagcadeau meer hoefden te maken.

Het speelt dagelijks in mijn hoofd dat ik mijn pensioen niet kan halen, of vooral dat mijn jonge kinderen hun vader vroeg zouden verliezen.

Bovenstaande denkwijze maakt dat ik zeer veel belang hecht aan het nu en veel tijd doorbreng met het gezin. Veel vakantie, veel op reis (zonder luxe). Fulltime zelfstandig (genre zaakvoerder) zou ik dus al niet zien zitten, constant opgebeld worden door klanten, mogen lopen en springen, continu stress. Hoewel ik er soms van braak, biedt het onderwijs mij wel die vrijheid.

 

[Marsu]

Op tijd beginnen afremmen. Ik ga niet tot mijn 67 carrière knallen. Alles is in voorbereiding om vroeger op pensioen te kunnen gaan indien ik dat wil. Zelfs nu al ben ik aan het proberen om werk zo veel mogelijk te beperken. Vanaf een bepaald niveau is meer geld toch niet bijster interessant meer, of het moet écht veel zijn. investeringe nu, die me over 10 jaar goed gaan opleveren hopelijk.

En dus nu ook al bezig met genieten van het leven, zo veel mogelijk. Ik wacht echt niet tot mijn pensioen met hobby/reis x of y. Als ze op het werk zeggen dat ik geen 3-4 weken verlof achter elkaar 'mag' pakken ofzo heb ik al zin om te vertrekken. En in de huidige jobmarkt kan je ook zo denken dus prima.

 

[Sneeuwstorm]

Ik spaar veel, maar zal mij af en toe wel eens iets kopen / reizen zonder te gooien met mijn geld. Wanneer ik kan op reis gaan naar hotel A en dat voldoende is voor mij qua luxe (dwz propere kamers, OK eten / drinken) , dan ga ik geen 500 euro extra betalen voor een luxueuzer hotel. Ik kijk vooral naar prijs/kwaliteit, ik wil wel iets meer betalen wanneer de meerwaarde er ook is, maar niet veel meer betalen voor iets dat maar een beetje beter is.

Ik ben dan ook niet van plan om tot 67 te werken, en als ik dat al zou doen zal het geen 5 dagen per week meer zijn. Op zich wil ik wel werken, het grootste nadeel er aan vind ik dat je niet zomaar kan 2-3 maand op reis gaan wanneer je dat wil. Stel dat ik nu zeg: ik ga in de winter een maand naar Spanje waar het beter weer is, dan moet ik bijna een heel jaar werken omdat het grootste deel van mijn verlof er door is. Ik heb nu 32 dagen verlof met ADV dagen inclusief, wat wel meevalt, ik zou alleszins niet meer terug willen naar 20 dagen zoals op mijn vorig werk (waar ik dan al eens moest enkele dagen onbetaald verlof nemen om toe te komen)

Stel dat je wilt een wereldreis maken, moet je ook niet wachten daarmee tot je 60+ bent. Niet iedereen haalt de 60 in goede conditie.

 

[CerumenCrevice]

The eight lifestyle changes that could extend your life​

• Eat well.
• Avoid cigarettes.
• Get a good night’s sleep.
• Be physically active.
• Manage stress.
• Avoid binge drinking.
• Be free from opioid addiction.
• Have positive social relationships.

Beetje een open deur instampen misschien, al denk ik dat 1 en 3 al eens vergeten worden.

4 wordt vergeten, denk ik eerder.
Iedereen predikt wel dat je actief moet zijn. maar hoeveel percent doet het effectief?

manage stress en have positive relationships is tevens te vaag om iets mee voor te stellen, maar denk dat belgen daar iets meer mee bezig zijn.

iemand hier een opioid addiction?

 

[contextbinder]

Eigenlijk is de vraagstelling niet helemaal correct meen ik: door de connectie met werken te maken wordt er De facto gesteld dat werken niet als leuk kan beschouwd worden / negatief wordt gezien / slechte invloed op levensduurte / stress zou genereren / ... terwijl dat niet noodzakelijk het geval is - ooit nog les gekregen van een 78 jarige leerkracht chemie, dat was geen werk voor die man maar pure passie en plezier, ik ken boeren die je voor geen geld in de wereld van bij hun dieren/velden kan halen, politici die eeuwig actief blijven of starten met consultancy, mijn moeder is verleden week nog bij een neuroloog > 75 jaar geweest, ... werken/carrière maken kan dus ook gewoon een droom zijn

 

[Sylverscythe]

4 wordt vergeten, denk ik eerder.
Iedereen predikt wel dat je actief moet zijn. maar hoeveel percent doet het effectief?

manage stress en have positive relationships is tevens te vaag om iets mee voor te stellen, maar denk dat belgen daar iets meer mee bezig zijn.

iemand hier een opioid addiction?

Het is maar eigen indruk, maar ik ken vrij veel mensen die een sport als hobby doen. Anderzijds heb ik niet de indruk dat die allemaal (of de brede maatschappij) hard inzitten met bv. een goede nachtrust. Zeker in de maatschappij vandaag moet je vaak doelbewust jezelf wat afkoppelen van allerhande media en entertainment.

Eigenlijk is de vraagstelling niet helemaal correct meen ik: door de connectie met werken te maken wordt er De facto gesteld dat werken niet als leuk kan beschouwd worden / negatief wordt gezien / slechte invloed op levensduurte / stress zou genereren / ... terwijl dat niet noodzakelijk het geval is - ooit nog les gekregen van een 78 jarige leerkracht chemie, dat was geen werk voor die man maar pure passie en plezier, ik ken boeren die je voor geen geld in de wereld van bij hun dieren/velden kan halen, politici die eeuwig actief blijven of starten met consultancy, mijn moeder is verleden week nog bij een neuroloog > 75 jaar geweest, ... werken/carrière maken kan dus ook gewoon een droom zijn

Natuurlijk bestaan zo'n mensen, ik kom er zo dagelijks tegen en zelf ga ik ook (nog) met plezier werken. Maar ik denk wel dat een groot deel van de jobs door een meerderheid van wie erin werkt wordt gezien als een verplichting om geld te verdienen. Ik denk dat die optie ook eerder het extremum wil bedoelen dat je wel eens hoort: als twintiger of dertiger vlot over 40 uur per week gaan, eventueel in combinatie met een flexijob, om zo aan een kast van een huis te raken bijvoorbeeld.

 

[ugar]

The eight lifestyle changes that could extend your life​

• Eat well.
• Avoid cigarettes.
• Get a good night’s sleep.
• Be physically active.
• Manage stress.
• Avoid binge drinking.
• Be free from opioid addiction.
• Have positive social relationships.

Beetje een open deur instampen misschien, al denk ik dat 1 en 3 al eens vergeten worden.

Eén heel belangrijke staat hier volgens mij niet duidelijk genoeg in opgenomen. Het wordt volgens recent onderzoek steeds meer duidelijk dat sporten (cardio) vooral goed is voor hart - en bloedvaten, maar dat krachttraining mogelijkerwijze zeker even belangrijker is voor een lang gezond leven.
1 - 2 uur per week volstaan, en je moet daarvoor echt niet naar de fitness. Het lijkt een zeer gunstige impact te hebben op onder meer de hormonen huishouding, en daardoor diabetes en kanker te onderdrukken. Het werkt ook infectieverminderend. Naarmate we ouder worden breekt een deel van ons spierweefsel af, door zoveel en zo lang mogelijk een vorm van krachtraining te doen verminder je dat effect.

Volgens mijn kinesist/personal trainer, is vooral belangrijk om core stability te trainen op latere leeftijd, dat reduceert de kans op een zware val die je misschien niet meer te boven komt.