Laserbehandeling ogen

Ik kon na 14 jaar geen lenzen meer verdragen. Zal er ook van afhangen welke type lenzen je draagt, hoeveel uur je ze per dag indoet, hoeveel uur je per dag op een scherm kijkt, ...

Ik had bijvoorbeeld maandlenzen maar deed er gewoonlijk bijna 2 maanden mee. Wanneer ik wat gewaar werd dat ze niet meer zo goed zaten, wisselde ik pas.
 
Karton zei:
Als je je ogen lasert heb je terug wat marge denk ik
Klik om te vergroten...
Ogen laseren is enkel een comfortbehandeling, want het lost de initiële bijziendheid niet op.
Het is dus niet zo dat je na een behandeling er opeens "beter" voor staat of terug wat marge hebt.

Karton zei:
En ik ga hoop en al nog een tijdje leven :D @Slyke wat zijn zo de kansen om blind te worden?
Klik om te vergroten...
Puur medisch gezien zal men pas over blindheid spreken wanneer je niks meer ziet. Helaas kan je ook slechtziend worden, wat mij even erg lijkt.
Stel dat je bijvoorbeeld nog 20% kan zien in de periferie, dan spreken ze over slechtziendheid.

Het ergste wat kan gebeuren lijken mij allerlei netvliesaandoeningen, zoals loslating of degeneratie.
Bijziendheid verhoogt die kans, maar dat betekent niet dat je die per se zal krijgen,
Ik hou ergens het geloof dat ze misschien binnen 20 jaar schade aan een netvlies kunnen herstellen door stamceltherapie.
Cellen in het netvlies die te lang zonder zuurstof hebben gezeten, bijvoorbeeld bij een loslating, sterven af. Stel dat ze terug nieuwe cellen kunnen injecteren, zou dit dé oplossing kunnen zijn voor heel wat netvliesaandoeningen die nu moeilijk behandeld kunnen worden.

Ander mogelijk probleem is een verhoogde oogdruk, wat er voor kan zorgen dat de oogzenuw beschadigd geraakt. De oogzenuw is de link tussen uw oog en het brein, waar je dus voor een gedeelte in het domein van de neurochirurgie zit.
Daar geloof ik persoonlijk minder in stamceltherapie, maar "gelukkig" zal iedere goede oogarts de oogdruk regelmatig controleren. Stel als die te hoog is, zal hij daarop anticiperen en bijvoorbeeld oogdruppels voorschrijven die de druk naar beneden halen en verdere schade voorkomen.

Daarom is het ten zeerste belangrijk om regelmatig op controle te gaan, ook al heb je geen klachten!
Verhoogde oogdruk is een sluipend gevaar, dus beter voorkomen dan niet meer kunnen genezen!
 
Laatst bewerkt:
citroenpers zei:
Ik had bijvoorbeeld maandlenzen maar deed er gewoonlijk bijna 2 maanden mee. Wanneer ik wat gewaar werd dat ze niet meer zo goed zaten, wisselde ik pas.
Klik om te vergroten...
Ik zou persoonlijk die draagtermijn nooit overschrijden.
Na een tijdje worden ze minder zuurstofdoorlatend, wat dan inderdaad op termijn kan resulteren in een soort van intolerantie voor contactlenzen.
 
Karton zei:
Denk dat het een zaak is van aanvaarden wat kan komen? Ik ben 30 en heb -6 & -6,5 en hoornvlies is te dun om te laten laseren dus ik ga de rest van mijn dagen een bril & lenzen moeten dragen. Ik draag nu lenzen, da's perfect. Ik hoop wel dat ik lenzen ga kunnen blijven dragen en later niet terug moet overstappen op een bril, is dat iets dat gebeurt, dat je ogen stoppen met lenzen te verdragen?
Klik om te vergroten...
Ik heb een half jaar lenzen kunnen dragen, elke keer er een vuiltje in vloog, voelde alsof er een mes in mijn ogen werd geploft. 1x voorgehad toen ik in de zomer aan het autorijden was en gedaan met de lenzen. Omwillle van zware hooikoorts mocht ik geen zachte lenzen dragen (daar plakken de pollen in wat extra risico op infecties aan de ogen geeft).
Mijn zus heeft +- 10j zachte lenzen gedragen. Daglenzen. Meermaals infecties aan de ogen gehad, dan bleek ze te weinig traanvocht te hebben waardoor ze continu (dure) kunsttranen moest bijspuiten in de ogen,... Zij heeft 1j geleden haar ogen laten laseren.

Karton zei:
Het enige waar ik schrik van heb is om blind te worden. Als je je ogen lasert heb je terug wat marge denk ik, maar als je zoals mij betrekkelijk sterk bijziend bent kan het enkel nog slechter worden. En ik ga hoop en al nog een tijdje leven :D @Slyke wat zijn zo de kansen om blind te worden?
Klik om te vergroten...
Wat bedoel je met blind worden? Dat je ogen zo verder blijven achteruit gaan of iets anders?
Ik heb nog een zwaardere sterkte als jij en het enige wat de laatste 10j is veranderd is de cilinder van de brilglazen en een halve dioptrie extra op zoveel tijd is dat peanuts. Ook de brildragers aan mijn pa zijn kant blijven redelijk stabiel (zeventigers), enige wat zij wel hebben en ik ook wat begin te voelen is nachtblindheid.
 
Mulan zei:
enige wat zij wel hebben en ik ook wat begin te voelen is nachtblindheid.
Klik om te vergroten...
Ik veronderstel dat deze nachtblindheid vooral ontstaat door vertroebeling van de ooglens? (cataract)

Ik begin er ook wat last van te krijgen, vooral bij schemerlicht.
Ondergaande zon bijvoorbeeld in de ene ooghoek, zorgt er voor dat de rest wat minder scherp wordt en ook wel verminderd contrast.
Vreemdgenoeg bij echte duisternis (en zonder tegenlicht) alles nog altijd vrij normaal.
 
Slyke zei:
Ik veronderstel dat deze nachtblindheid vooral ontstaat door vertroebeling van de ooglens?

Ik begin er ook wat last van te krijgen, vooral bij schemerlicht.
Ondergaande zon bijvoorbeeld in de ene ooghoek, zorgt er voor dat de rest wat minder scherp wordt en ook wel verminderd contrast.
Vreemdgenoeg bij echte duisternis (en zonder tegenlicht) alles nog altijd vrij normaal.
Klik om te vergroten...
Hier is de echte duisternis dus het probleem, vorige week het toffe plan om alle straatlichten uit te doen mogen ervaren toen ik na de cinema terug naar huis reed.
Met grootlicht aan was het goed te doen maar redelijk asociaal naar de tegenliggers toe... 🙈
 
Slyke zei:
Ik veronderstel dat deze nachtblindheid vooral ontstaat door vertroebeling van de ooglens? (cataract)

Ik begin er ook wat last van te krijgen, vooral bij schemerlicht.
Ondergaande zon bijvoorbeeld in de ene ooghoek, zorgt er voor dat de rest wat minder scherp wordt en ook wel verminderd contrast.
Vreemdgenoeg bij echte duisternis (en zonder tegenlicht) alles nog altijd vrij normaal.
Klik om te vergroten...
Ik zie geen steek in het donker, ik heb ooit oefeningen gedaan in het leger 's nachts in een bos waarbij het enige "licht" de maan was en alles was gewoon zwart. Maar ik kan wel perfect autorijden 's nachts, dat maakt dan weer niet.
 
Slyke zei:
Daarom is het ten zeerste belangrijk om regelmatig op controle te gaan, ook al heb je geen klachten!
Verhoogde oogdruk is een sluipend gevaar, dus beter voorkomen dan niet meer kunnen genezen!
Klik om te vergroten...
Ik ga sinds mijn 40ste jaarlijks op controle. Mijn vader en grootvader hebben beide glaucoom en dat is erfelijk. Dus ja, telkens de oogdruk laten controleren. Mijn ogen zijn stabiel qua dioptrie en de oogdruk eigenlijk ook.
 
Zaterdag opnieuw op controle geweest. Daar werd me gezegd dat mijn ene oog naar de 0 gekomen is en dat mijn zicht 10/10 is.

Echter, ik ervaar een zicht van -2. Ja, ik kan de letters van de subjectieve test lezen, maar die zijn absoluut niet scherp. Maar doordat ik ze kan lezen, zegt men: 10/10. Ik moet terug starten met sporten en moet mij weer in het verkeer begeven. Ik heb de indruk dat men denkt dat ik lig te muggenziften over een verschil in scherpte op een afstand van 40 meter (i.v.m. een bril) maar dat is het helemaal niet.

Omdat het heel moeilijk is om te omschrijven wat ik zie, heb ik een afbeelding opgezocht en doorgestuurd naar de oogarts.

link als je hier wat naar onder scrolt zie je een afbeelding van letters en een bril. De voorlaatste lijn 'P E C F D' kan ik lezen, dus zegt men mij dat ik een 10/10 zicht heb. Terwijl ik voordien zag zoals door de brilglazen op de afbeelding. Ik word misselijk van TV te kijken door de blur. Gisteren was echt een dieptepunt op mentaal vlak. Ik begin de moed te verliezen.

Ik heb zelf voorgesteld om een objectieve test te laten afnemen, zodat de computer mij zegt welke sterkte ik heb. Ik vrees dat ik gewoon met een ondercorrectie zit die in combinatie met het nog steeds herstellen van mijn ogen zorgt voor het slechte zicht. Dat wil dan zeggen dat ik gewoon weer mag brillen en lenzen dragen, maar met dunnere glazen, 4k armer en een oog waarin gesneden is geweest (wat dan ook weer kans op astigmatisme e.d. geeft terwijl ik daar voordien geen last van had).

Ik mag deze avond langsgaan. Ik hoop zo hard dat ik volledig ongelijk krijg en beide ogen op 0 zijn volgens de computer. Dan pas zal ik het met een geruster hart tijd kunnen geven. Maar ik heb er een heel slecht voorgevoel bij. De oogarts kon bijvoorbeeld al lang gezegd hebben dat zij nog patiënten gehad heeft waarbij het langer duurde eer het zicht scherp werd, maar dat zegt ze niet.

Het enige lichtpunt die ik heb is een ervaring van iemand online die ik gelezen heb. Zelfde leeftijd, zelfde behandeling en bijna exact meegemaakt wat ik nu meemaak. Ging van excited voor de operatie naar 'alles is om zeep' om dan terug naar 'het zal misschien nog meevallen' naar ''t is goed gekomen' te gaan. Die persoon had het mentaal ook heel lastig en dacht ook van: wat heb ik gedaan, dit tussen dag 5 en 10. Daarna is dag per dag lichtjes beginnen beteren. Na een maand was hij tevreden maar zou het niemand aanraden, na 3 maanden was die heel tevreden en zou het wel aanraden. Ik zit nu op dag 10.
 
Slyke zei:
Ik ben wel benieuwd naar de bevindingen van deze avond, maar ik zou toch nog niet wanhopen, hoor...
Klik om te vergroten...
Ik begrijp er niets meer van.

Gisterenavond dus langs geweest voor de cyclo test. Druppels in de ogen en 45 minuten laten inwerken. Deze druppels leggen het accommodatievermogen lam van het oog. Ze verlammen eigenlijk de spieren die ervoor zorgen dat je kan scherpstellen, vandaar de 'objectieve' meting. Eens de druppels zijn werk deden, moest ik naar de befaamde luchtballon kijken waarna de machine/computer de refractie bepaalde. Deze keer dus geen lettertjes lezen.

De machine print meteen een ticket waarop alle data staan. Daarop stond dat beide ogen op -0.25 zijn.

Ik begreep er niets van. Ik had echt een -1 of toch minstens een -0.75 verwacht, die het slechte zicht zou verklaren. Een serieuze ondercorrectie dus, maar dat was het niet.

Ik had een bril aangedaan overdag van een collega die -0.5 en -0.75 heeft, waarmee ik scherp zag. Toen ik dat vertelde aan de oogarts zei ze me dat het toch in de richting van het accommodatievermogen is dat we moeten gaan zoeken. Ik vroeg haar of ze in het verleden al zo'n situatie meegemaakt heeft met patiënten en ze wist mij daarop te zeggen dat het de eerste keer was, wat natuurlijk maar een akelig gevoel geeft.

Volgende week vrijdag heb ik een afspraak in het ziekenhuis bij iemand (een optometrist denk ik?) die het accommodatievermogen kan meten.

De -0.25 in beide ogen gaf mij weer wat courage. M'n schoonzus die chauffeur was merkte het aan mij, zei ze.

Toen ik thuiskwam viel het me plots op dat ik alles (binnenshuis weliswaar) veel scherper zag. Het was de eerste keer sinds de operatie dat het wazig zicht grotendeels weg was en ik scherp kon zien. Natuurlijk met volledig open pupillen waardoor iedere lichtbron wel wat storend was, perfect zicht was het niet. Het was een verademing. Ik kon ook perfect TV kijken zonder last van blurry beeld.

De druppels werken nog steeds en de pupillen staan heel wijd. Ik ben benieuwd of ik straks, wanneer het daglicht begint te komen, ook scherp zal zien buiten in de verte. Indien dat het geval is, is er opnieuw hoop. Normaal gezien doen ze zo'n testen altijd 's avonds omdat uw ogen toch 24 uur nodig hebben om te herstellen van de druppels, bij mij was dat 2,5 dagen de vorige keer. Dat is voor mij ook een indicator dat mijn accommodatievermogen een pak trager op gang komt dan bij de meeste mensen.

Edit: excuseer mij de wall of text iedere keer, ik kan het precies niet beknopt houden en het doet deugd om het van mij af te schrijven.
 
Mr.Anderson zei:
De druppels werken nog steeds en de pupillen staan heel wijd. Ik ben benieuwd of ik straks, wanneer het daglicht begint te komen, ook scherp zal zien buiten in de verte. Indien dat het geval is, is er opnieuw hoop. Normaal gezien doen ze zo'n testen altijd 's avonds omdat uw ogen toch 24 uur nodig hebben om te herstellen van de druppels, bij mij was dat 2,5 dagen de vorige keer. Dat is voor mij ook een indicator dat mijn accommodatievermogen een pak trager op gang komt dan bij de meeste mensen.
Klik om te vergroten...

Bij mij duurt het meestal 12u tegen dat ze uitgewerkt zijn.

Één keer voorgehad dat ze uitgewerkt leken toen ik ging slapen en de ochtend nadien terug opgestaan met een mega grote pupil. Dat was wel even schrikken, maar uiteindelijk goedgekomen.

Maar jouw verhaal klinkt wel hoopvol.
Wel vreemd dat je zelfs met lamgelegd accomodatievermogen klaarblijkelijk beter zag dan gewoon.

Moet je nu nog iets gebruiken van zalven of druppeltjes na de operatie?
 
Slyke zei:
Bij mij duurt het meestal 12u tegen dat ze uitgewerkt zijn.

Één keer voorgehad dat ze uitgewerkt leken toen ik ging slapen en de ochtend nadien terug opgestaan met een mega grote pupil. Dat was wel even schrikken, maar uiteindelijk goedgekomen.

Maar jouw verhaal klinkt wel hoopvol.
Wel vreemd dat je zelfs met lamgelegd accomodatievermogen klaarblijkelijk beter zag dan gewoon.

Moet je nu nog iets gebruiken van zalven of druppeltjes na de operatie?
Klik om te vergroten...
De gewoonlijke bevochtigende oogdruppels (zonder gel) en aan het afbouwen met de Dexamethason druppels naar 3x per dag. Volgende week 2x per dag en de week daarop 1x per dag.

Ik zag beter op een bepaalde afstand binnenshuis zonder accommodatievermogen, van dicht zag ik uiteraard niets. Smartphone was onleesbaar.

Druppels zijn er in van gisterenavond 16u30 en ik heb nu nog steeds heel grote pupillen en kan moeilijk licht verdragen. Over de middag naar huis rijden was niet doenbaar zonder zonnebril.

Ik draag een bril vanaf mijn 4 jaar en aan 15 jaar altijd lenzen. Dus mijn ogen zijn het ook niet gewoon van accommoderen, denk ik dan. De bril of lenzen deden dat voor mij.
 
Mr.Anderson zei:
Ik draag een bril vanaf mijn 4 jaar en aan 15 jaar altijd lenzen. Dus mijn ogen zijn het ook niet gewoon van accommoderen, denk ik dan. De bril of lenzen deden dat voor mij.
Klik om te vergroten...
Hmmm... Als je vroeger gewoon kon switchen tussen ver en dicht, lijkt mij dat gewoon accommodatie zoals het moet.
Eventuele ondercorrectie in uw bril of lenzen kan misschien wat accommodatie-laksheid veroorzaken (minder moeite doen voor dichtbij), maar je blijft nog altijd uw ogen aanpassen aan de afstand.
 
Slyke zei:
Hmmm... Als je vroeger gewoon kon switchen tussen ver en dicht, lijkt mij dat gewoon accommodatie zoals het moet.
Eventuele ondercorrectie in uw bril of lenzen kan misschien wat accommodatie-laksheid veroorzaken (minder moeite doen voor dichtbij), maar je blijft nog altijd uw ogen aanpassen aan de afstand.
Klik om te vergroten...
't Is waar, logisch eigenlijk.
 
Slyke zei:
Hoe verloopt het nu verder met je, @Mr.Anderson ?
Klik om te vergroten...
Ik heb bewust tot vandaag gewacht om een update te plaatsen. Vrijdag had ik een afspraak bij een orthoptiste in het ziekenhuis.

Echter, vorige week vrijdag ging het echt niet meer. Mentaal dan. 14 dagen rondlopen met een heel slecht zicht en niet weten of het wel goed zal komen begon plots wel heel hard door te wegen. Het dagelijks functioneren, autorijden, winkelen, kindjes, enz. zijn gewoonweg de hel. Je kan het vergelijken met een bril opzetten die je een heel wazig zicht geeft, koppijn en misselijkheid. Maar je kan die bril niet zomaar afzetten om er vanaf te zijn. Ik heb dan een mail gestuurd naar de oogarts waarop ze mij een vroegere afspraak bij de orthoptiste heeft kunnen regelen.

Een autorefractor is blijkbaar niet accuraat, maar een beginpunt om de sterkte te bepalen. Maar, met de druppels (cyclotest) die het accommodatievermogen uitschakelen, zou dat dan wel heel accuraat zijn. Daaruit bleek vorige maandag dat beide ogen een -0.25 hebben, wat dus het slechte zicht niet kan verklaren.

De orthoptiste heeft gisteren allerlei testen uitgevoerd en kon uiteindelijk de hypothese van de oogarts bevestigen: ik ben verzeild geraakt in een accommodatie spasme die naar alle waarschijnlijkheid al langer aanwezig was (voor de operatie) maar nooit opviel omdat ik een bril droeg.

Kortom: de oogspieren spannen aan om dicht te kunnen zien, ontspannen om ver te kunnen zien. Mijn oogspieren kunnen niet meer ontspannen en zitten verkrampt waardoor ik niet meer scherp kan stellen in de verte (lees: vanaf 3 meter). Mijn job aan de computer + een hoge brilsterkte (waardoor de ogen nog meer inspanning moesten leveren om van dicht scherp te stellen) zullen er geen goed aan gedaan hebben.

Maar: het valt op te lossen. Enige nadeel is dat men niet kan zeggen binnen welk termijn. Dat kan weken, maanden of meer dan een jaar duren.

Ik moet een tijdelijke leesbril dragen om te werken, zo moeten de ogen minder inspanning leveren en zullen dus 'ontspannender' zijn dan zonder leesbril. Om de 20 minuten in de verte kijken voor 20 seconden op de oogspieren te ontspannen. Tijdelijk oogdruppels indoen (idem als cyclotest maar minder sterk) om de oogspieren te ontspannen. Nadeel is dat mijn zicht van dichtbij dan heel slecht zal zijn en ik licht niet goed kan verdragen. Een leesbril van +2 zou dan kunnen helpen voor het werk, een zonnebril om buiten te komen.

Hoe dan ook, iemand van oudere leeftijd zal dat niet tegenkomen omdat die spieren 'verslappen' van ouderdom en zich niet meer zo goed kunnen aanspannen. Dat is de reden waarom veel mensen vanaf 45j een leesbril moeten dragen. Dus binnen 10 jaar is 't sowieso opgelost :unsure:

Het psychische speelt blijkbaar ook een grote rol. Teveel stress zorgt voor opgespannen spieren, ook in het oog. Ik moet 'loslaten' en ontspannen. Makkelijk gezegd wanneer je iedere seconde van de dag vanaf 3 meter onscherp ziet.

Ergens ben ik opgelucht. Omdat ik weet wat er scheelt en dat het uiteindelijk toch goed zou moeten komen. Ik kwam buiten uit het ziekenhuis, waterige ogen van opluchting, de zon zat serieus goed uit en voor het eerste zag ik relatief scherp op verdere afstand. Heel bizar. Dat scherpe zicht verdween even snel. Maar het geeft hoop.
 
Ons vermoeden dat het met accommodatie te maken had, zat dus goed.
Droeg je vroeger soms lenzen? Heel vreemd dat je dit vroeger nooit gemerkt had, dus ik vraag me af of bepaalde verdovingsmiddelen van de operatie dit fenomeen bij jou niet versterkt hebben.

Mr.Anderson zei:
Ik kwam buiten uit het ziekenhuis, waterige ogen van opluchting, de zon zat serieus goed uit en voor het eerste zag ik relatief scherp op verdere afstand. Heel bizar.
Klik om te vergroten...
Als die waterige ogen letterlijk waren, snap ik het wel.
Een net bevochtigd oog zal inderdaad een wat scherper beeld geven. Stel ik ook regelmatig vast wanneer ik kunsttranen gedruppeld heb.
 
Slyke zei:
Ons vermoeden dat het met accommodatie te maken had, zat dus goed.
Droeg je vroeger soms lenzen? Heel vreemd dat je dit vroeger nooit gemerkt had, dus ik vraag me af of bepaalde verdovingsmiddelen van de operatie dit fenomeen bij jou niet versterkt hebben.


Als die waterige ogen letterlijk waren, snap ik het wel.
Een net bevochtigd oog zal inderdaad een wat scherper beeld geven. Stel ik ook regelmatig vast wanneer ik kunsttranen gedruppeld heb.
Klik om te vergroten...
Inderdaad. Ja, vroeger droeg ik lenzen en bril, nooit last van gehad. Na lang op een scherm kijken duurde het wel enkele seconden om scherp te stellen, maar ik denk dat dat normaal is. Ik had zover nog niet gedacht, wel vroeg ik de oogarts of de Dexamethason druppels (steroïde druppels) dat effect niet beïnvloeden, ze beweerde van niet.

Dat had ik dus niet, druppels of waterige ogen hielpen niet met scherper zien. Maar dat moment was plots heel emotioneel, dus het waren letterlijk waterige ogen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan