Kunstzin
- Onderwerp starter DaFreak
- Startdatum
@utred? Richter is al ietwat ok. Pollock zegt mij ook niet veel maar toch al iets meer dan Rothko. 
Je doek van Oli-B vind ik mooier dan eender wat die 2 krabbers al hebben neergeklad.
@Proto; Groku was idd een schot in de roos. Ik hoop dat het een revival van praktische puppetry teweeg brengt. 80s & early 90s films zoals Gremlins, de JP T-Rex, ET, Leviathan, TerrorVision, The Fly, Alien en natuurlijk alle nachtmerries uit The Thing, ... zien er nog altijd fenomenaal uit.
Rob Bottin en de hoofspin die hij maakte voor The Thing (1982)
Je doek van Oli-B vind ik mooier dan eender wat die 2 krabbers al hebben neergeklad.
@Proto; Groku was idd een schot in de roos. Ik hoop dat het een revival van praktische puppetry teweeg brengt. 80s & early 90s films zoals Gremlins, de JP T-Rex, ET, Leviathan, TerrorVision, The Fly, Alien en natuurlijk alle nachtmerries uit The Thing, ... zien er nog altijd fenomenaal uit.
Rob Bottin en de hoofspin die hij maakte voor The Thing (1982)
Avondland
Well-known member
Rothko en Pollock zijn m'n ding niet, dat lijkt me kunst dat een 3-jarige kan maken. Zegt ook veel over de waarde van een kunstwerk: het is waard wat een dwaas ervoor wil geven. Al geloof ik dat dit best indrukwekkend is om in levenden lijve te aanschouwen, een vriendin die meer geneigd is naar dat soort kunst zegt dat die kleurpartijen zeer betoverend zijn. Abstracte kunst heb ik leren waarderen, al begrijp ik soms niet waarom men daar zo wild van is. Ik verdwaal veel liever in de talloze betekenislagen van een Bruegel of gaap naar de ravissante schaduwpartijen van Rembrandt en Caravaggio. Twintigste eeuw: expressionisme en dadaïsme vind ik best boeiend.
Doet me weer terugdenken aan een podcast van 99PI over een werk genaamd "Who's afraid of Red, Yellow and Blue".
The Many Deaths of a Painting - 99% Invisible
In 1975, Barbara Visser was a nine-year-old kid on a school field trip to the Stedelijk art museum when she first saw a painting titled Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III by the American post-war artist Barnett Newman. What she saw was a massive canvas, nearly 18 feet wide and eight feet tall.
99percentinvisible.org
Gaat over het schilderij hieronder dat in Amsterdam slachtoffer geworden is van iemand die het met een mes te lijf ging:
Dan werd het blijkbaar gerestaureerd met goedkope verf, waardoor de kleur niet meer zo mooi straalde, waarna er dus enorm veel kritiek kwam. Dan stelt dezelfde kerel met zijn mes voor om het nog een keer te komen vernietigen, zogenaamd als kritiek op de restauratie.
Heel veel indrukken opgedaan en foto's gemaakt toen, dus een moeilijke vraag. Ook gewoon al de diversiteit: interactief of niet, enkel visueel of ook met geur en/of geluid, een boodschap willen brengen of puur een emotie proberen los te maken, en de totaal verschillende stijlen dan nog.
1 van de meest opzienbarende dingen was ongetwijfeld de 'blood robot':
Daarnaast, vorig jaar ook naar de expositie van Magritte + Dali geweest in Brussel. Enorm onder de indruk geraakt van Magritte zijn schilderijen. Zeker een aanrader om te gaan bekijken.
Ik hou van Léon Spilliaert. Aangrijpend schoon mijn inziens. Melancholie, tristesse en desolaatheid. Prachtige kleuren. I love it.
Ik ben zelf ver van een kunst"connaisseur" maar had tot vorig jaar nog nooit van hem gehoord. Ondertussen ben ik gefascineerd.
De laatste van de drie hangt in een mooie kader tegen mijn livingmuur (weliswaar in postervorm).
Ik ben zelf ver van een kunst"connaisseur" maar had tot vorig jaar nog nooit van hem gehoord. Ondertussen ben ik gefascineerd.
De laatste van de drie hangt in een mooie kader tegen mijn livingmuur (weliswaar in postervorm).
Oh die laatste vind ik tof!Rothko is de max, gij hooligan. Al heb ik het op vlak van gekriebel nog meer voor Richter
Voor beiden geldt wel dat dat niet echt pakt op foto, je moet die dingen in het echt zien.
Naast de grote namen is mijn favoriete kunstenaar Oli-B, bekend onder diegenen die vroeger naar muziekdingen van Lefto gingen want hij maakte daar soms affiches voor.
Dit hangt bij mij in de living
Kende het niet, maar heeft vanuit bepaalde hoeken wel die vormgeving. Zal wellicht wel, zoals zoveel modernere gebouwen, geïnspireerd zijn door die stijl.
Is idd ook een fantastisch gebouw, ik vind het fantastisch dat ze dergelijke gebouwen renoveren en integreren in het urban stadsleven.
Mijn schoonouders hebben twee werken van William Malucu hangen. Ik vind ze allebei heel mooi. Zou op termijn bij ons ook wel zoiets willen.
Voorbeeldje:
Voorbeeldje:
D
Deleted member 95
Guest
Die twee zijn toch niet te vergelijken? Het werk van Rothko is uitgesproken meditatief, terwijl Richter inderdaad - en dat is totaal niet negatief bedoeld - gekriebel is, veel drukker en schreeuwend om aandacht.
Qua gekriebel kan ik vooral enkele Japanse artiesten aanbevelen die een sterke wisselwerking hebben gehad met de Amerikaanse expressionisten: Kazuo Shiraga, Masatoshi Masanobu en Sadaharu Horio. Van die laatste heb ik een klein werkje op papier hangen dat uit zijn Art Vending Machine installatie komt: je steekt er één Euro in en er komt een vers gemaakt schilderijtje uit. Betaalbaarder wordt het niet (alee ja ik heb er 50 euro voor moeten geven want hij is dood).
In The Met hangt er een grote Pollock naast een grote Shiraga om deze wisselwerking te illustreren overigens, bijzonder boeiend allemaal maar ik kijk liever gewoon wat naar de prentjes.
3-jarigen beleven de wereld dan ook op een manier waar volwassenen niet van kunnen dromen. Het is echt niet zo simpel om op een overtuigende en oprechte manier vorm te geven aan dat kinderlijke oer-gevoel van verwondering en experimentatie. Maar Rothko valt daar echt totaal niet onder eigenlijk, die zijn werken hebben niets van kindsheid in zich. Pollock al een stuk meer.
Richter is al ietwat ok. Pollock zegt mij ook niet veel maar toch al iets meer dan Rothko.
Je doek van Oli-B vind ik mooier dan eender wat die 2 krabbers al hebben neergeklad.
Wat een idee om deze thread te laten starten door een plebejer. Rothko is geweldig en uw mening is fout.
Laatst bewerkt door een moderator:
D
Deleted member 95
Guest
Heb je al eens een Rothko gezien? Ik kan daar uren naar kijken.
Strakke afwerking is goed voor in uw keuken, toch niet voor kunst?
Ik kan naar niks uren kijken. Mijn oren zijn veel gevoeliger en gemakkelijker geprikkeld.
Ik ben ook doodserieus als ik zeg dat ik die post van @shiftyke enkel en alleen maar kan interpreteren als "troll art".
Maar ik leer hier wel bij en wat @BlackOccult @sevencrowns hebben gepost spreekt mij heel wat meer aan.
Oli-B op een canvas? Nee. Maar op een gigantische muurinstallatie om een grauw centrum te doen ademen, sure.
Ik ben ook doodserieus als ik zeg dat ik die post van @shiftyke enkel en alleen maar kan interpreteren als "troll art".
Maar ik leer hier wel bij en wat @BlackOccult @sevencrowns hebben gepost spreekt mij heel wat meer aan.
Oli-B op een canvas? Nee. Maar op een gigantische muurinstallatie om een grauw centrum te doen ademen, sure.
Avondland
Well-known member
Dadaisme was nochtans een zeer pertinente reactie op de Eerste Wereldoorlog en in die zin een krachtig protest tegen een maatschappij die een hele generatie in de loopvragen joeg. Haar relevantie was misschien van korte duur, maar zomaar "troll art" zou ik dada zeker niet noemen.Als je echt over "troll art" wil hebben dan komen we toch wel bij Dada uit
Of iets recenter The Pinkest Pink als middelvinger naar Anish Kapoor's Vanta Black
Haha, wacht tot je mijn mening hoort over de zogezegde grootmeester der kleuterkunst, Pablo Picasso.
Miro, Frankenthaler, Delaunay, Klee, Kline, Twombly, ... Die hun werk zou erop verbeteren als ze het door een shredder halen.
Enkel Mondriaan, daar is een shredder niet goed genoeg voor... daar heb je liters benzine voor nodig.
Het moge duidelijk zijn. Ik hebt het niet zo begrepen op het abstracte. Er zijn uitzonderingen mind you. Kandinsky en O'Keeffe kan ik bijvoorbeeld wel appreciëren.
Avondland
Well-known member
Troll art met meerwaarde.
Troll art met meerwaarde.
Uiteraard is dadaisme veel meer dan troll-art maar een hoop werken werden toch gemaakt met als doel, het schofferen van de huidge normen.
Troll-art is ook wat een loze term, uiteindelijke zijn alle stromingen een antwoord op een vorige. Je kan dat trollen noemen maar uiteindelijk is het gewoon een vorm van innovatie waar een maatschappelijk draagvlak voor gevonden wordt.
actually...
en natuurlijk zit er weer zo'n vuile Pollock pepe tussen ook
das denkik nu al grootser en invloedrijker dan dadaism.
In de docu Feels Good Man introduceren ze een team dat geprobeerd heeft de pepe proliferatie in kaart te brengen. Ze hadden Webcrawlers gebruikt maar zijn uiteindelijk gestopt na meer dan een miljoen unieke images te scrapen en dat waren ze lang niet allemaal. Hoeveel 1000en en 1000en rarepepes staan er al niet op de rare pepe blockhain en die worden verhandelt voor enorme bedragen.
Homer pepe wisselde onlangs van eigenaar voor 39.200 dollar.
D
Deleted member 95
Guest
Praise Kek.