Classic Artists King Gizzard & The Lizard Wizard

[PBR Streetgang]

Ik vind het een goede band, maar geen geweldige, die vaak goede albums uitbrengen maar ook weer geen absolute topalbums. De appeal is eerder dat ze zo prolific zijn en dat het altijd raden is welke richting ze nu uitgaan.

Dat is er een deel van, maar die appeal zou niet genoeg zijn om er ook naar te blijven luisteren als de muziek zelf niet van een merkwaardig hoog niveau is.

Gumboot Soup daarnet vond ik vrij wisselvallig als geheel.

Dat is omdat Gumboot Soup, net als Oddments bijvoorbeeld, een "samenraapsel" album is, een collectie van songs die ze geschreven hebben wanneer ze in de creatieve flow van een ander album zaten, maar het nummer in kwestie de cut niet haalde.

Live heb ik ze nog niet gezien, maar ik kan me voorstellen dat ze live écht tot hun recht komen.

De energie van een Gizzard live (zaal)show is niet te meten. Als je met een groep vrienden gaat kijken, garantie dat je na het eerste nummer iedereen al kwijt bent. Shit is nuts.

Hier is mijn rangschikking van Gizz albums, ik ben benieuwd of de ranschikking zal veranderen na januari en hoe.

1. nonangon infinity
2. murder of the universe
3. flying microtonal banana
4. polygondwanaland
5. ice, death, planets, mushrooms and lava
6. i’m in your mind fuzz
7. k.g.
8. float along/fill your lungs
9. eyes like the sky
10. fishing for fishies
11. infest the rat’s nest
12. quarters!
13. gumboot soup
14. l.w.
15. omnium gatherum
16. paper maché dream balloon
17. butterfly 3000
18. sketches of brunswick east
19. oddments
20. 12 bar bruise

 

[Kid_C]

Dat is er een deel van, maar die appeal zou niet genoeg zijn om er ook naar te blijven luisteren als de muziek zelf niet van een merkwaardig hoog niveau is.


Dat is omdat Gumboot Soup, net als Oddments bijvoorbeeld, een "samenraapsel" album is, een collectie van songs die ze geschreven hebben wanneer ze in de creatieve flow van een ander album zaten, maar het nummer in kwestie de cut niet haalde.


De energie van een Gizzard live (zaal)show is niet te meten. Als je met een groep vrienden gaat kijken, garantie dat je na het eerste nummer iedereen al kwijt bent. Shit is nuts.

Hier is mijn rangschikking van Gizz albums, ik ben benieuwd of de ranschikking zal veranderen na januari en hoe.

1. nonangon infinity
2. murder of the universe
3. flying microtonal banana
4. polygondwanaland
5. ice, death, planets, mushrooms and lava
6. i’m in your mind fuzz
7. k.g.
8. float along/fill your lungs
9. eyes like the sky
10. fishing for fishies
11. infest the rat’s nest
12. quarters!
13. gumboot soup
14. l.w.
15. omnium gatherum
16. paper maché dream balloon
17. butterfly 3000
18. sketches of brunswick east
19. oddments
20. 12 bar bruise

Vrij zeker dat Omnium gaat stijgen!

20 maart in Koninklijk Circus trouwens, gisteren toch maar de ticketswap alert aangezet. Dag erna Cult Of Luna/Russian Circles in de AB. Dat wordt een leuke tweedaagse.

 

[Obi-Jan]

Mijn ticket is al binnen voor 20 maart

Hopelijk gaat het niet regenen dan

 

[derp]

Ik vind trouwens dat zijproject van een van de bandleden van ging gizz, The Murlocs, ook de moeite.

 

[clercqie]

Dat is er een deel van, maar die appeal zou niet genoeg zijn om er ook naar te blijven luisteren als de muziek zelf niet van een merkwaardig hoog niveau is.

Ik wil niet de indruk wekken zeer negatief tegenover KGLW te staan hoor. If anything ben ik ze doorheen de jaren meer gaan appreciëren. En hoewel ik nu zelf niet hierop had gestemd, ben ik allerminst rouwig dat ze nu aan bod komen bij Classic Artists.

Maar voorlopig blijf ik erbij dat ze (naar mijn smaak dan) nog geen écht topalbum hebben afgeleverd.

Up next :

 

[CerumenCrevice]

Ik denk dat het een moeilijke maand wordt, maar inderdaad best beginnen met Nonagon Infinity. Als dat zó hard tegenvalt kan je de antithese van dat album beluisteren: Fishing With Fishies.

gegeven de verkozen classic artists wordt het een 'moeilijk' jaar.

Was je niet meer aan jazz? Anders deze

jazz kan me vaak meer bekoren, maar soms ook stevig tegenvallen.

anyway, Nonagon infinity staat momenteel op en het woord 'rommelrock' komt ter gedachten.
Dat is niet meteen slecht, misschien omdat ze niet overdreven gemixt hebben.
Leuke stereo elementen (links-rechts drum rolls) in Gamma Knife zorgen bijvoorbeeld voor een verlossing van de drukte die de rest is.
Het tempo is ook telkens hoog.
Lijkt me dat ze melodieën van de ene song in de volgende song hergebruiken en dan lichtjes twisten doorheen de track?
Stem is hier feitelijk wel tof, niet een band die teveel focus op vocals legt?

Edit: dat jazzy album is wel een vibe en kon ik een pak meer smaken.

 

[Deckard]

De raad van @Kid_C opgevolgd en ook met Nonagon Infinity begonnen en ik kan het wel smaken. Goeie flow die er in zit. Doet me een klein beetje aan Tame Impala (Innerspeaker en Lonerism) maar dan iets sneller/ruiger.

I'm in Your Mind Fuzz en Flying Microtonal Banana als volgende dan maar?

 

[PBR Streetgang]

De raad van @Kid_C opgevolgd en ook met Nonagon Infinity begonnen en ik kan het wel smaken. Goeie flow die er in zit. Doet me een klein beetje aan Tame Impala (Innerspeaker en Lonerism) maar dan iets sneller/ruiger.

Tame Impala is een zeer grote invloed geweest op Stu, dus dat verbaast niet. Butterfly 3000 leunt met zijn synthy dream pop vibes nog dichter bij het werk van ons Kevin, if you're interested. Op zich geen fantastisch album, maar er staan wel een paar serieuze schijven op (Shanghai, Catching Smoke...)

I'm in Your Mind Fuzz en Flying Microtonal Banana als volgende dan maar?

Als je meer van hetzelfde wilt maar een beetje braver, ga dan met Mind Fuzz. Als je meer van hetzelfde wilt, maar veel weirder, ga dan voor Murder of the Universe. Als je liever iets totaal anders wilt, ga dan met Flying Microtonal Banana.

 

[Lint]

Morgen beginnen met Nonagon Infinity.

Fluit en mondharmonicasolo's

I'm so ready for this

 

[The Unsung]

KG&TLW was mij totaal onbekend, wel al van gehoord behalve hun muziek. Vandaag tijdens andere werkzaamheden al een aantal albums voor de eerste keer beluisterd: i'm in your mind fuzz, Nonagon infinity, Polygondwanaland, Flying microtonal banana, Sketches of Brunswick East en Infest the rat's nest.
Ik ben akkoord met @clercqie zijn commentaar dat de groep veel stijlen aankan zonder vernieuwend te zijn en soms voelt het een beetje als "KG&TLW doet metal", "KG&TLW doet jazz", "KG&TLW doet progrock",...
Maar ik vind hun muziek wel van een consistent niveau en het feit dat ik toch met plezier reeds 6 albums beluisterde kan zeker als positief beschouwd worden. Het enige dat wel begon op te vallen tijdens de luisterbeurt was de afwezigheid van (uitgesponnen en/of scheurende) gitaarsolo's.

 

[PBR Streetgang]

Voor de Nonagon fans:

https://www.reddit.com/r/todayilearned/comments/1018gw6

 

[derp]

Ik ben in Australië geweest, dat is echt mega zot om te zien. Ze hebben daar geen treinsporen, dus goederen worden over lange afstanden vervoerd door mega camion met een hoop opleggers erachter.
Die dingen hebben ook een zotte remafstand, dus als er iets oversteekt op het verkeerde moment is het gewoon 'splat'. Ik zat naast de kant van de weg iets te eten op het moment dat er een koe overstak, daar schoot bijna niks van over.

Road train - Wikipedia

en.wikipedia.org

 

[JorisBlack]

Meest geniale aan King Gizzard is voor mij alles dat microtonal is.

Je hebt in westerse muziek al eeuwen lang standaard noten en nootintervallen (eenvoudig gezegd: alle witte en zwarte toetsen op een piano). Zo goed als 100% van de westerse muziek van de voorbij 300 jaren gebruikt enkel die beschikbare noten.

Microtonal betekent dat je letterlijk 'extra' noten gebruikt die daar tussenin liggen. Bij King Gizzard doen ze dat o.a. door extra frets op de gitaren. Dat is iets dat je normaal gezien alleen hoort in Arabische of Indische muziek. Voor onze westerse oren klinkt dat eigenlijk gewoon vals. Maar de manier dat KG dat plots gebruikte in psychedelica was echt geniaal (te beginnen bij Flying Microtonal Banana, maar ook op latere albums bij sommige nummers).

Goed te horen en te zien in dit geweldige nummer:

 

[Deckard]

Ik ben wel blij dat februari Joy Division is. Die ken ik al erg goed dus dan kan ik die maand ook nog voor deze gebruiken want dat gaat nodig zijn. Ondertussen ook eens Mind Fuzz en Murder of the Universe beluisterd. Klinkt heel goed allemaal hoor maar wordt op den duur veel van hetzelfde. Alé, toch zeker na een eerste luisterbeurt. Zeker ook omdat de nadruk bij die 3 platen die ik beluisterd heb nogal sterk op repetitie en ritme ligt. De nummers vloeien daarnaast ook allemaal vlot in mekaar over wat het nog iets meer fuzzy maakt.

 

[derp]

Meest geniale aan King Gizzard is voor mij alles dat microtonal is.

Je hebt in westerse muziek al eeuwen lang standaard noten en nootintervallen (eenvoudig gezegd: alle witte en zwarte toetsen op een piano). Zo goed als 100% van de westerse muziek van de voorbij 300 jaren gebruikt enkel die beschikbare noten.

Microtonal betekent dat je letterlijk 'extra' noten gebruikt die daar tussenin liggen. Bij King Gizzard doen ze dat o.a. door extra frets op de gitaren. Dat is iets dat je normaal gezien alleen hoort in Arabische of Indische muziek. Voor onze westerse oren klinkt dat eigenlijk gewoon vals. Maar de manier dat KG dat plots gebruikte in psychedelica was echt geniaal (te beginnen bij Flying Microtonal Banana, maar ook op latere albums bij sommige nummers).

Goed te horen en te zien in dit geweldige nummer:

Idd geweldig. Fantastische zanger toch, den Ambrose.

 

[DwightSchrute]

S-Tier

A-Tier
Nonagon Infinity
Quarters (Geniale experimentele plaat, als ik eens alleen thuis ben weet ik al welk album ik opzet met mijn geluidsinstallatie.)
Omnium Gatherum (Al zakt deze weg naar het einde toe.)

B-Tier
Flying Microtonal Banana
Infest The Rats' Nest (te weinig aandachtig kunnen beluisteren maar lijkt me minder mijn ding)
Paper Mache Dream Balloon (Geweldig begin maar zakt daarna wat weg na de eerste 3 titels)
Polygondwandaland (1e track is geweldig, daarna verlies ik een beetje het ritme)
I'm In Your Mind Fuzz

C-Tier

D-Tier

 

[PBR Streetgang]

Meest geniale aan King Gizzard is voor mij alles dat microtonal is.

Je hebt in westerse muziek al eeuwen lang standaard noten en nootintervallen (eenvoudig gezegd: alle witte en zwarte toetsen op een piano). Zo goed als 100% van de westerse muziek van de voorbij 300 jaren gebruikt enkel die beschikbare noten.

Microtonal betekent dat je letterlijk 'extra' noten gebruikt die daar tussenin liggen. Bij King Gizzard doen ze dat o.a. door extra frets op de gitaren. Dat is iets dat je normaal gezien alleen hoort in Arabische of Indische muziek. Voor onze westerse oren klinkt dat eigenlijk gewoon vals. Maar de manier dat KG dat plots gebruikte in psychedelica was echt geniaal (te beginnen bij Flying Microtonal Banana, maar ook op latere albums bij sommige nummers).

Goed te horen en te zien in dit geweldige nummer:

Yes, meer appreciatie voor microtonal Gizz! Ze hebben na Flying Microtonal Banana hun exploratie van microtonale muziek voortgezet met de twin albums K.G. en L.W.. Deze zijn zeker de moeite, al vind ik dat er op beide albums een paar nummers af mochten en ik had liever een lang dubbel LP gehad met de beste van beide albums. Maar goed, nog steeds steengopede muziek (Automation, Intrasport, Oddlife, If Not Now Then When, KGLW...)

Mijn favoriete manier om naar King Gizzard te luisteren is door hun albums te groeperen volgens stijl en er meerdere na elkaar te luisteren. Bijvoorbeeld:
- "Microtonal Gizzplorations" Flying Microtonal Bamnana, K.G. en L.W.
- "Murder of the Nonagondwana Fuzz": I'm In Your Mind Fuzz, Nonagon Infinity, Murder of the Universe en Polygondwanaland
- Oddments, Gumboot Soup, Omnium Gatherum

 

[derp]

Tof om hier eens wat meer mee te lezen, zeker op een andere manier leren kijken/luisteren naar sommige KGLW platen.

 

[Avondland]

Nooit echt naar geluisterd en met zo'n omvangrijk oeuvre is het niet evident om ergens mee te beginnen, maar The Dripping Tap is wel een ge-wel-dige entree. Ik maak me stilaan klaar om de Gizzverse in te duiken ...

 

[Deckard]

De twee jam albums Made In Timeland en Laminated Denim zijn niet top maar wel een welkome afwisseling na het wat hardere werk dat ik al heb geluisterd.
Quarters eveneens ook wel leuk.