Heb jij een kat?


  • Totaal aantal stemmers
    215
Sinds zaterdag hebben wij ook 2 nieuwe huisgenootjes.

Filou is de oudste en met zijn 4 kg op 5,5 maand al een stevig bazeke. Verder is hij duidelijk het watje van de 2, of toch zolang hij denkt in de gaten gehouden te worden. Na 2 dagen onder de zetel te wonen, begint hij nu echt wel los te komen en wordt hij meer en meer de knuffelaar die we bij de fokster leerden kennen.

Pixel is 3,5 maand en 1 brok energie en schattigheid. Het is een enorme deugniet en speelvogel, maar ze geniet ook van momentjes tegen iemand aan gekropen in de zetel.

Hoe belachelijk schattig is Pixel (de linkse?). Die witte pootjes :love: .
 
Ja, idd de linkse. In het nestje 99% identiek aan haar zus. Enige onderscheid de witte pixel op haar neus.
Ik vermoed dat ze niet uit hetzelfde nestje komen door het leeftijdsverschil. Zijn ze wel familie, van dezelfde fokker?
 
Ik vermoed dat ze niet uit hetzelfde nestje komen door het leeftijdsverschil. Zijn ze wel familie, van dezelfde fokker?

Ja, halfbroer en halfzus. Ze hebben dezelfde vader, maar hebben beide de pels en tekening van hun moeder.

Filou is als hij enkele dagen oud was gestopt met groeien. Daardoor is hij niet samen met de rest van zijn nestje mogen vertrekken. Maar op 3 maanden had hij zijn achterstand ingehaald en is hij volledig gezond verklaard. We hebben dan met de fokker afgesproken dat hij daar zou blijven tot ze samen konden vertrekken, zodat ze elkaar in een al vertrouwde omgeving konden leren kennen.
 
Ja, halfbroer en halfzus. Ze hebben dezelfde vader, maar hebben beide de pels en tekening van hun moeder.

Filou is als hij enkele dagen oud was gestopt met groeien. Daardoor is hij niet samen met de rest van zijn nestje mogen vertrekken. Maar op 3 maanden had hij zijn achterstand ingehaald en is hij volledig gezond verklaard. We hebben dan met de fokker afgesproken dat hij daar zou blijven tot ze samen konden vertrekken, zodat ze elkaar in een al vertrouwde omgeving konden leren kennen.
Tof! Het is een schoon koppeltje!
 
Wij zijn op zoek naar een nieuw gouden mandje voor onze 2 katten. We merken sinds de geboorte van ons zoontje dat ze jaloers zijn, ze krijgen ook te weinig aandacht. Met het oog op onze nakende gezinsuitbreiding, er komt binnen dit en een week een tweede kindje bij, hebben we van ons hart een steen gemaakt en in hun belang beslist om op zoek te gaan naar een nieuw baasje/nieuwe baasjes. Ze hoeven niet per se samen te blijven. Staf, een Britse korthaar van 5 jaar, was initieel van mijn man, en Bavet was mijn kat.
We hebben ons netwerk aangesproken maar buiten wat verbaasde reacties is er eigenlijk geen interesse.
Nochtans had ik dat in Staf zijn geval wél verwacht. Bavet is 10 jaar oud dus dat zal sowieso moeilijker liggen.

Welke andere opties hebben we? Een asiel wil ik ten allen tijde vermijden.

 
Er bestaan Facebook groepen speciaal voor herplaatsen van katten. Misschien daar eens informeren?
 
Schone beestjes :love2:

Veel zin om ze te adopteren, vroeger altijd katten gehad en miste dat wel als ik alleen gaan wonen ben op appartementje. Heb me altijd voorgenomen om als ik groter ging wonen ik terug een kat in huis zou halen.
Sinds kort verhuist naar groot huis en twijfel toch nog een beetje om kat(ten) in huis te halen, zit overdag op het werk en 1 weekend op 2 zit bij mijn vriendin. Vind dat zo zielig dat die beestjes dan alleen thuis zouden zitten.
 
Geef ze alstublieft niet gratis weg want daar komen vaak verkeerde mensen op af.
Ik zou inderdaad eens via facebook proberen en als het raskatten zijn misschien eens een groep van het ras proberen?

Je bent toch echt zeker dat je ze weg wil doen hé? Soms kan wat hulp van een gedragstherapeut wel de uitkomst bieden.

Ik heb er al vier op een twee slaapkamer appartement en ik denk als ik er nog eens twee bij neem dat mijn kat Lilith mij vermoord in mijn slaap 🙈. Ze was er al niet gediend van dat we na haar en haar broer nog twee hebben binnen genomen.
 
Er bestaan Facebook groepen speciaal voor herplaatsen van katten. Misschien daar eens informeren?
In enkele van zulke groepen een bericht geplaatst en hoewel ze ertoe dienen, zitten daar blijkbaar geen kandidaat-adoptanten maar enkel mensen met commentaar. Niks anders dan bagger over ons heen gekregen. We zijn misselijkmakende onmensen zonder hart en zouden op een zwarte lijst moeten komen. Of ons zoontje moeten leren de katten met rust te laten, hoewel ik dat nergens had vermeld en dat niet ‘t probleem is.
Schone beestjes :love2:

Veel zin om ze te adopteren, vroeger altijd katten gehad en miste dat wel als ik alleen gaan wonen ben op appartementje. Heb me altijd voorgenomen om als ik groter ging wonen ik terug een kat in huis zou halen.
Sinds kort verhuist naar groot huis en twijfel toch nog een beetje om kat(ten) in huis te halen, zit overdag op het werk en 1 weekend op 2 zit bij mijn vriendin. Vind dat zo zielig dat die beestjes dan alleen thuis zouden zitten.
Altijd welkom om eens kennis te maken :)
Geef ze alstublieft niet gratis weg want daar komen vaak verkeerde mensen op af.
Ik zou inderdaad eens via facebook proberen en als het raskatten zijn misschien eens een groep van het ras proberen?

Je bent toch echt zeker dat je ze weg wil doen hé? Soms kan wat hulp van een gedragstherapeut wel de uitkomst bieden.

Ik heb er al vier op een twee slaapkamer appartement en ik denk als ik er nog eens twee bij neem dat mijn kat Lilith mij vermoord in mijn slaap 🙈. Ze was er al niet gediend van dat we na haar en haar broer nog twee hebben binnen genomen.
We hebben nergens een prijs vermeld en nog komt er geen reactie 🤷🏻‍♀️
Kindjes wegdoen?

Nee ze gewoon houden en wat meer aandacht proberen geven?
Als de kindjes wat ouder zijn zullen die er ook mee spelen en ze aandacht geven?
Ja, want zo makkelijk gaat dat. ‘Gewoon’ wat meer aandacht geven. Ik ben hoogzwanger en niet immuun voor toxoplasmose dus moet sowieso al oppassen. De problemen zijn overigens 2,5j geleden al begonnen, bij de geboorte van ons eerste kindje. Binnenkort zitten we met een kleuter én een boreling. Hoe lang moeten we volgens jou nog geduld hebben, wat is later?
Bavet zal meer baat hebben bij een rustig huisje waar hij zijn oude dag kan slijten. En Staf heeft nog veel goede jaren voor de boeg die hij beter ken spenderen bij mensen die hem wel veel aandacht en affectie kunnen geven.
 
In enkele van zulke groepen een bericht geplaatst en hoewel ze ertoe dienen, zitten daar blijkbaar geen kandidaat-adoptanten maar enkel mensen met commentaar. Niks anders dan bagger over ons heen gekregen. We zijn misselijkmakende onmensen zonder hart en zouden op een zwarte lijst moeten komen. Of ons zoontje moeten leren de katten met rust te laten, hoewel ik dat nergens had vermeld en dat niet ‘t probleem is.
Oei, zo erg? Dat wist ik niet.
Empathie en begrip is tegenwoordig soms ver te zoeken.
Sommige situaties laten het soms niet meer toe en dan moeten er harde beslissingen genomen worden. Ik denk dat niemand met plezier doet, tenzij je iemand bent die een huisdier koopt zonder rekening te houden dat je die in principe for life hebt.

Misschien eens proberen bij de dierenarts of zij geen kanalen kennen?
 
Na het overlijden van mijn kat in maart, kriebelt het nu toch ook terug om een nieuw beestje in huis te nemen.
16 jaar lang een kat gehad en dan geen meer... Da's raar!
 
Na het overlijden van mijn kat in maart, kriebelt het nu toch ook terug om een nieuw beestje in huis te nemen.
16 jaar lang een kat gehad en dan geen meer... Da's raar!
Wij hadden hetzelfde gevoel. Onze vorige poes was overleden en na een maand of 3 hadden we Beli in huis gehaald. Het gemis van dat extra leven in huis was te groot.
Misschien interesse om de poezen van @Put_met_keren op te vangen?
 
Wij hadden hetzelfde gevoel. Onze vorige poes was overleden en na een maand of 3 hadden we Beli in huis gehaald. Het gemis van dat extra leven in huis was te groot.
Misschien interesse om de poezen van @Put_met_keren op te vangen?
Ja, ga haar eens een bericht sturen.

Ik zou sowieso al voor een kat gaan uit een asiel of iets dergelijks, dus ja.
 
Eigenlijk voel ik me soms schuldig dat mijn poes gesteriliseerd werd.

Soms denk ik.... Had ze geen kinderwens? Is ze diep vanbinnen niet ongelukkig, of vraagt ze zichzelf niet af waarom ze niet zwanger geraakt?
Denkt ze dat het misschien aan haar ligt?

Het is een akelige gedachte die me bespringt.

Wij als mens maken een keuze, maar eigenlijk is dat toch vrij egoïstisch.

Ik hoop dat ze geen kinderwens heeft zoals ik. Want ik begin me meer en meer schuldig te voelen.
 
Ik hoop dat ze geen kinderwens heeft zoals ik. Want ik begin me meer en meer schuldig te voelen

Een dier heeft - zo ver we weten - geen wensen en voelt ook geen spijt zoals wij mensen dat voelen. Je mag dieren geen menselijke gevoelens geven.
Dieren handelen uit instinct. En een dier plant zich voort niet omdat ze een kinderwens hebben, maar omdat dit instinct is. Uiteindelijk komt een kinderwens bij mensen ook voort uit instinct (maar dit is een andere discussie).

Want als dieren een kinderwens kunnen hebben, zijn er dan ook die dat niet hebben? En toch worden vele verplicht om voort te planten zoals bv in het wild en dieren die voor de fok worden gebruikt of omdat wij melk willen?

Ik begrijp je punt hoor, en ik wil ook niet zeggen dat dieren geen gevoelens hebben, maar ze zitten toch nog helemaal anders in elkaar als mensen.
En misschien is dit een beetje te zwaar voor dit soort topic 😅
 
Terug
Bovenaan