D
Deleted member 621
Guest
Mijn kat leeft ook binnen, maar het is hier al zodanig pittig geweest de laatste tijd dat ik al een paar keer op het punt heb gestaan om haar gewoon tóch buiten te laten (hier kan dat omdat mijn vriend op 0 woont en er een tuin is itt mijn eigen appartement, daar kan ze enkel op het balkon), maar de angst dat ze doodgereden wordt weerhoudt mij nog steeds... en zo komen we maar niet tot een oplossing.
Ze is uiteraard jong, tussen de 2 en 4. (Ik wou heel graag haar exacte leeftijd weten, maar als de dierenartsen elkaar tegenspreken, tja...)
De tuin afzetten kan helaas niet omdat hij gemeenschappelijk is. Technisch gezien is het ook al niet mogelijk omdat hij doorloopt in de breedte, dus hier toestemming vragen heeft ook geen zin.
Het is ook nog eens extra lastig omdat de deur naar de tuin een schuifraam is (waaraan je redelijk moet wringen om hem open te krijgen) en we die dus nooit kunnen openzetten en elke keer moeten zien dat ze niet buiten raakt. Vliegenraam beginnen we niet aan want dat bijt/krabt ze toch kapot.
Met een harnasje is ook allesbehalve ideaal, want ze werkt zichzelf ermee in de knoop en trekt eraan. Die wil de hele tuin verkennen en niet enkel ons stukje. In de reismand in de tuin zetten gaat een halfuur en dan begint ze te zagen.
Tegenwoordig is haar nieuwe "hobby" in een gordijn hangen, vaak met een zagerige miauw "mmmm" voorafgaand. Als we NEEN! roepen krijgen we een klagerige miauw terug. Ze wacht even maar doet het uiteindelijk gewoon opnieuw. Het lijkt wel een klein kind.
Er een krabpaal naast zetten heeft geen zin. Ze gebruikt die wel heel graag en ligt er dagelijks op, maar het gordijn wordt er niet minder interessant op.
Negeren gaan we in dit geval niet doen, want dat maakt niet dat het gordijn minder beschadigd wordt natuurlijk.
Uit wanhoop zetten we haar sinds een tijdje elke keer een tijdje op de gang als ze té lastig is. (Met het risico dat ik hier sommige mensen op mijn dak ga krijgen, maar zeggen jullie dan maar wat we nog kunnen doen in de plaats, want wij weten het niet meer!)
Dit kan gemakkelijk 3x per dag en ergens voel ik mij schuldig, maar ik weet het gewoon niet meer.
We spelen al verschillende keren per dag met haar met een hengel en een veer. Ze is daar echt verzot op en nadien is ze dan ook moe en gaat liggen... maar niet lang. Het lijkt wel alsof het nooit genoeg is. Zelfs moe blijft ze niet liggen en is haar staart een "antenne" (zo noem ik dat).
Het enige moment dat ze rustig is tegen de middag tot de avond, dan ligt ze rustig en/of te slapen. (Op dit moment ook.)
En alsof dat niet genoeg is: zelfstandig spelen kan ze niet goed/lijkt ze niet te snappen . Zolang wij het stimuleren kijkt ze er wel naar en zou ze wel spelen, maar laat haar alleen doen en staat niet-begrijpend te kijken.
Die krantensnippers zijn daar een goed voorbeeld van. Die heb ik zelf "gemaakt". Zonder stimulatie speelt ze er bijna niet in (al is het dit laatste dagen nu wel enigszins gebeterd).
Ik ken het advies over een tweede kat en dan vooral een kitten, maar als mijn kat die in theorie volwassen is al zo lastig is, hoe zou dat dan met een kitten erbij zijn?! (Niemand lijkt dit ooit te snappen en ziet enkel het schattige.) Ook is er geen garantie, want we weten niet hoe ze met andere katten is. Het was een vondeling toen ze naar het asiel werd gebracht.
Het is wel zo de buren hier een kat hebben die buiten komt en dat is dan nog een oude kat die nooit ver weggaat (gelukzakken), en Mini heeft die al gezien, maar behalve heel geïnteresseerd en verwonderd kijken doet ze eigenlijk niks.
Ik zie mijn kat heel graag en het is een schatje, maar dit wordt hoe langer hoe onleefbaarder eerlijk gezegd.
In mijn appartement vertoont ze dit gedrag minder, al begon ze daar wel aan de stoelen te krabben. Geen idee of ze dit nu nog zou doen, want ik verblijf de hele zomer bij mijn vriend.
Ze is uiteraard jong, tussen de 2 en 4. (Ik wou heel graag haar exacte leeftijd weten, maar als de dierenartsen elkaar tegenspreken, tja...)
De tuin afzetten kan helaas niet omdat hij gemeenschappelijk is. Technisch gezien is het ook al niet mogelijk omdat hij doorloopt in de breedte, dus hier toestemming vragen heeft ook geen zin.
Het is ook nog eens extra lastig omdat de deur naar de tuin een schuifraam is (waaraan je redelijk moet wringen om hem open te krijgen) en we die dus nooit kunnen openzetten en elke keer moeten zien dat ze niet buiten raakt. Vliegenraam beginnen we niet aan want dat bijt/krabt ze toch kapot.
Met een harnasje is ook allesbehalve ideaal, want ze werkt zichzelf ermee in de knoop en trekt eraan. Die wil de hele tuin verkennen en niet enkel ons stukje. In de reismand in de tuin zetten gaat een halfuur en dan begint ze te zagen.
Tegenwoordig is haar nieuwe "hobby" in een gordijn hangen, vaak met een zagerige miauw "mmmm" voorafgaand. Als we NEEN! roepen krijgen we een klagerige miauw terug. Ze wacht even maar doet het uiteindelijk gewoon opnieuw. Het lijkt wel een klein kind.
Er een krabpaal naast zetten heeft geen zin. Ze gebruikt die wel heel graag en ligt er dagelijks op, maar het gordijn wordt er niet minder interessant op.
Negeren gaan we in dit geval niet doen, want dat maakt niet dat het gordijn minder beschadigd wordt natuurlijk.
Uit wanhoop zetten we haar sinds een tijdje elke keer een tijdje op de gang als ze té lastig is. (Met het risico dat ik hier sommige mensen op mijn dak ga krijgen, maar zeggen jullie dan maar wat we nog kunnen doen in de plaats, want wij weten het niet meer!)
Dit kan gemakkelijk 3x per dag en ergens voel ik mij schuldig, maar ik weet het gewoon niet meer.
We spelen al verschillende keren per dag met haar met een hengel en een veer. Ze is daar echt verzot op en nadien is ze dan ook moe en gaat liggen... maar niet lang. Het lijkt wel alsof het nooit genoeg is. Zelfs moe blijft ze niet liggen en is haar staart een "antenne" (zo noem ik dat).
Het enige moment dat ze rustig is tegen de middag tot de avond, dan ligt ze rustig en/of te slapen. (Op dit moment ook.)
En alsof dat niet genoeg is: zelfstandig spelen kan ze niet goed/lijkt ze niet te snappen . Zolang wij het stimuleren kijkt ze er wel naar en zou ze wel spelen, maar laat haar alleen doen en staat niet-begrijpend te kijken.
Die krantensnippers zijn daar een goed voorbeeld van. Die heb ik zelf "gemaakt". Zonder stimulatie speelt ze er bijna niet in (al is het dit laatste dagen nu wel enigszins gebeterd).
Ik ken het advies over een tweede kat en dan vooral een kitten, maar als mijn kat die in theorie volwassen is al zo lastig is, hoe zou dat dan met een kitten erbij zijn?! (Niemand lijkt dit ooit te snappen en ziet enkel het schattige.) Ook is er geen garantie, want we weten niet hoe ze met andere katten is. Het was een vondeling toen ze naar het asiel werd gebracht.
Het is wel zo de buren hier een kat hebben die buiten komt en dat is dan nog een oude kat die nooit ver weggaat (gelukzakken), en Mini heeft die al gezien, maar behalve heel geïnteresseerd en verwonderd kijken doet ze eigenlijk niks.
Ik zie mijn kat heel graag en het is een schatje, maar dit wordt hoe langer hoe onleefbaarder eerlijk gezegd.
In mijn appartement vertoont ze dit gedrag minder, al begon ze daar wel aan de stoelen te krabben. Geen idee of ze dit nu nog zou doen, want ik verblijf de hele zomer bij mijn vriend.
Laatst bewerkt door een moderator:
. Sinds een paar dagen is die vogel hem weer aan het zoeken. Huub probeert die dan te negeren, maar de vogel blijft hem lastigvallen. Hij mekkert er soms op, maar zonder succes. Maar laten we eerlijk zijn, dat mekkeren levert echt 0,0 succes op. Geen enkele prooi trapt daar in he. Soit, soms loopt hij ook weg, maar die vogel blijft hem volgen. Eigenlijk is het wel grappig, maar Huub ergert zich er wel aan.
