Lakigigar

Well-known member
Fchn8xTWYAAUhi7.jpg


De laatste weken hebben we niet alleen afscheid moeten nemen van Mikhail Gorbatsjov en uiteraard de Queen, maar ook van een legendarische filmgrootheid. Met name één van de grondleggers van de zogenaamde french new wave of nouvelle vague, Jean-Luc Godard. Dat is een golf van uit oorsprong filmcritici die een toen meer experimentele filmstijl ontwikkelden als reactie op de vele Hollywoodclichès die men ook wel eens 'de droomfabriek' noemden. Andere voorbeelden van namen die geassocieerd worden met de Franse new wave zijn onder meer Robert Bresson, Claude Chabrol, Alain Resnais, Jacques Rivette, Eric Rohmer en Francois Truffaut. Vaak kenden ze elkaar ook al vanuit het verleden gezien sommigen ook voor het filmblad les cahiers du cinema schreven, ook Godard.

Een van de eerste films die Godard regisseerde is À bout de souffle die een sleutelrol speelde in die Nouvelle Vague en een groot succes was bij het publiek en de critici toen. Nadien zou de regisseur heel wat films nog regisseren, te veel ook om op te noemen. Onder meer vandaag nog steeds geliefd en genoemd als invloedrijk zijn Une femme est une femme, Vivre Sa Vie, Le mépris, Bande à part, Pierrot Le Fou, Masculin féminin, La chinoise, Week-end en nog meer. Later werk word vaak als nog experimenteler gezien die de filmconventies niet altijd volgt.

Godard stond er tevens ook voor gekend om de politiek niet te schuwen. In sommige van zijn films is dat element ook niet weg te denken zoals in La chinoise bijvoorbeeld, en ook daarbuiten was hij met momenten vrij vocaal over zijn (linkse) overtuigingen. Vorige week overleed hij dus op 91-jarige leeftijd op 13 september.


 
Sorry Laki ik heb de vermelding in het andere topic te laat gezien!

Er zijn in de geschiedenis van de cinema maar weinig filmmakers die in de buurt komen van de invloed die Jean-Luc Godard had. Samen met zijn Nouvelle Vague kompanen heeft hij een aardverschuiving veroorzaakt binnen het filmlandschap. Tot dan was film maken een vrij traditionele stiel met vastgeroeste principes en methodes. JLG toonde aan dat film ook op een andere manier gemaakt kon worden en succes kon oogsten: met weinig budget gewoon de straat op trekken en beginnen te filmen.
Peter Bradshaw, filmcriticus van The Guardian, omschreef hem goed in een artikel na zijn overlijden: "a genius who tore up the rule book [of cinema] without bothering to read it." Zijn vroege films zijn zo invloedrijk omdat hij alle principes van montage, dialoog en continuïteit omgooide. Als je met een huidige blik op die vroege films terugkijkt, gaan die revolutionaire technieken misschien niet zo opvallen omdat wij ze nu gewoon zijn. Maar hij was de eerste die er succes en aandacht mee boekte. Zo heeft hij eigenlijk de moderne manier van film maken geïntroduceerd waar filmmakers nu nog steeds de vruchten van plukken. Er zijn weinig huidige regisseurs die niet direct of indirect de invloed van Godard meedragen.

À Bout De Souffle is waarschijnlijk de film van hem die iedere filmliefhebber zou moeten gezien hebben, maar persoonlijk zou ik Une Femme est Une Femme en Bande à Part als goeie introductie tot zijn werk aanraden. Daarna kan je waarschijnlijk niet zoveel mis doen met zijn bekendste werken van de nouvelle vague periode: Le Mépris, Pierrot Le Fou, Vivre Sa Vie, Masculin Feminin,... De films uit die periode die ik gezien heb zijn dan wel vrij experimenteel voor de tijdsgeest, ze voelen vertrouwd aan als je ze plaatst naast films van nu en ze zijn ook relatief lichtvoetig en vrij kort (Godard maakt vaak films van anderhalf uur).

Vanaf 1967 wordt politiek in zijn films inderdaad wat meer op de voorgrond geplaatst (hoewel hij dat ook al eerder deed met Le Petit Soldat) en worden ze minder toegankelijk. Geregeld kreeg een film van hem nog eens meer aandacht, maar vaak werden ze dan behoorlijk gemengd onthaald. Eigenlijk is hij gewoon altijd op zijn eigen termen films blijven maken, hetgeen hij in het begin al deed. Ik heb voorlopig nog maar één film uit die periode gezien (Prénom Carmen) en ga me daar pas aan wagen als ik zijn bekendste werken van de Nouvelle Vague periode gezien heb.

Zelf heb ik al gezien, in een soort van rangschikking:
Le Mépris, Une Femme Est Une Femme, Bande à Part, À Bout De Souffle, Le Petit Soldat, Made in USA, Prénom Carmen

De eerste vier zou ik als essentiële Godard zetten, Le Petit Soldat was goed, bij de laatste twee overheerst het experiment te veel. Ik moet wel zeggen dat ik bij het kijken vooral plezier haal uit het spelen met het medium dat JLG doet en omdat veel van zijn films nog steeds een soort coolheid bevatten. Tot nu toe is er niet echt een film bij die ik tot mijn persoonlijke favorieten zou rekenen omdat het werk van Godard toch altijd wat afstandelijk voor mij blijft.

Nog een laatste kleine opmerking: Robert Bresson zou ik niet echt bij de Nouvelle Vague rekenen, voor de rest een mooie openingspost!
 
Bresson is een hele vague op zichzelf...

Maar ja, ik heb het al vaker in andere threads gepost, maar ik ben dus een grote fan van deze zeer radicale regisseur, hoewel het voornamelijk zijn vroegere werk is dat aangenaam is om naar te kijken. Zijn films waren vanaf het begin al essayistisch, maar dat aspect neemt meer en meer de bovenhand in zijn werk en op den duur schiet er maar weinig over. Toch enkele aanraders uit een latere periode: Détective en uiteraard zijn eigenzinnige essayreeks Histoire(s) du cinéma.

@FlyingHorseman gaf al een mooi beginpunt aan voor Godards filmografie, maar voor diegenen die al tegen een stootje kunnen mbt experimentele, postmodernistische cinema, begin maar ineens aan Pierrot le fou. Die film op blu-ray is een ware streling voor het oog, en dat zeg ik niet alleen omwille van de stralende Anna Karina, maar ook voor de landschappen en het kleurenpalet die je zo zullen brandmerken dat het voor even lijkt alsof dat Pierrot le fou de enige film is die ooit gemaakt hoefde te worden. Let ook op de heerlijke cameo van Amerikaanse maverick regisseur Samuel Fuller!
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
En wat vond je ervan? Aan je avatar wel te zien dat je van bent van zijn toenmalige compagnon Truffaut?

Heerlijke stills van de Cannes-editie tijdens turbulente periode in Frankrijk in 1968!
1663666541895.png
1663666492854.png
1663666593993.png
 
Stijlvol en sfeervol maar verder niet helemaal een voltreffer. Hoe dan ook zeker nog van plan om meer te zien van hem want het is uiteraard wel een naam die je vaak ziet terugkomen en zijn invloed zal ongetwijfeld niet gering geweest zijn.

(Van Truffaut overigens ook nog maar twee gezien maar dat vond ik wel twee absolute voltreffers met idd Les Quatre Cents Coups als één van mijn favoriete films ooit momenteel).
 
Terug
Bovenaan