Werk Je portie dagelijkse ergernissen op het werk

Dat is een regelrechte schande. Die man start met de beste bedoelingen in een nieuwe werkomgeving en hij komt terecht in een peutertuin.
En dan reacties krijgen over zijn kapsel..

Soortgelijke situatie dat ik vorig jaar meemaakte tijdens een teams meeting was wanneer iemand vroeg: "Wie is persoon X?" en als antwoord kreeg: "Ja die kleine met dat "jommekes" kapsel". Op zich bedoelde die dat niet slecht en werd er zeker niet lacherig over gedaan zoals in jouw voorbeeld. Maar ook dit vind ik niet zo professioneel. Je geeft er op een bepaalde manier een connotatie aan mee die mij niet aanstaat.

Je kan toch ook zeggen: "Dat is een meneer, die op die plaats zit en die functie uitvoert. Hij zit in dat team onder die leidinggevende. Kijk hier is zijn foto op Teams". Veel professioneler, zonder iemand te kwetsen.

Ik zou als leidinggevende dezelfde stappen ondernemen als ugar. Jammer dat die er niet bijzat en niet daadkrachtig is.
Goh ja ... hangt er wat vanaf zeker.
De manier waarop het eerder voorgesteld werd, zijnde achterklap & roddels etc. kan niet.

Echter merk ik bij mij iets gelijkaardig op hoor. Gezien de kappers constant dicht zijn is het bij mij straks 1,5 jaar geleden dat ik ben geweest & de Teams calls beginnen soms ook met jokes daaromtrend tussen de collega's.
Zo'n lange tenen heb ik nu echt niet dat ik daar wakker van lig dat men eens jokes maakt over m'n haar dat veel te lang staat.
 
Er is natuurlijk een verschil tussen rechtstreeks (éénmalig) tegen die persoon een grapje/opmerking maken over zijn haar versus achter zijn rug over hem zitten roddelen/pesten over vanalles en nog wat.
De meeste haargrapjes/opmerkingen die er bij ons werden gemaakt was ook meestal op aangeven van die persoon zelf.
 
Goh ja ... hangt er wat vanaf zeker.
De manier waarop het eerder voorgesteld werd, zijnde achterklap & roddels etc. kan niet.

Echter merk ik bij mij iets gelijkaardig op hoor. Gezien de kappers constant dicht zijn is het bij mij straks 1,5 jaar geleden dat ik ben geweest & de Teams calls beginnen soms ook met jokes daaromtrend tussen de collega's.
Zo'n lange tenen heb ik nu echt niet dat ik daar wakker van lig dat men eens jokes maakt over m'n haar dat veel te lang staat.
Het gaat hier vooral om het feit dat het om een nieuwe collega ging en dat het achter zijn rug was. Die kan onzeker zijn, wat stress hebben en dan zo uitgelachen worden bij de eerste de beste meeting van zijn nieuwe werkgever is echt not done.

Het is een heel andere zaak als je er zelf over begint, wat zelfspot hebt of een collega al heel lang kent en je weet dat die dat kan hebben.
Sommigen vergeten of begrijpen niet dat dit heel kwetsend kan overkomen.

Een voorbeeld: Als je iemand niet kent en je ziet dat die een Corona coupe heeft. Dan kan je een opmerking maken van: "Aah das goed dat de kappers terug open zijn." Als die persoon daar niet op in gaat of gewoon zegt van "Ja, inderdaad". Dan heeft die daar duidelijk geen boodschap aan en maak je dus best geen mopjes. Als die natuurlijk zegt van: "Ja, kijk eens naar mijn haar, ik kan bena ne staart zetten" dan weet je dat je daar over verder mag gaan. ;-)

Je kan soms niets aan je uiterlijk doen. Ik heb zo ooit eens een vrouwelijke collega gehad met een hoofddoek wegens kanker. Stel je eens voor dat zij die collega was in het voorbeeld van Astrid..
 
Laatst bewerkt:
Ik zou als leidinggevende dezelfde stappen ondernemen als ugar. Jammer dat die er niet bijzat en niet daadkrachtig is.
Ik zie veel door de vingers, maar geen respect voor andere collega's en pesten/roddel/achterklap, dat is meer dan een brug te ver. Dat is veel erger dan iemand die door de stress of whatever even de pedalen verliest en begint te schelden of anderen te verwijten.
Echter merk ik bij mij iets gelijkaardig op hoor. Gezien de kappers constant dicht zijn is het bij mij straks 1,5 jaar geleden dat ik ben geweest & de Teams calls beginnen soms ook met jokes daaromtrend tussen de collega's.
Zo'n lange tenen heb ik nu echt niet dat ik daar wakker van lig dat men eens jokes maakt over m'n haar dat veel te lang staat.
Dat is iets anders, dat is rechtstreeks in je gezicht.
 
Op m'n laatste project heb ik samen met Deloitte gewerkt en die mensen zijn echt gezegend met een talent om druk op zichzelf en het project te leggen waar daadwerkelijk niemand bij gebaat is. Dat is daar hollen van het ene stressmoment naar het andere terwijl de urgentie totaal niet aanwezig is. Gevolg is dat daar redelijk wat mensen met een burn-out zitten (bij de klant zelf), er mensen zijn opgestapt bij Deloitte en een paar slimmeriken die hun contract na een jaar niet verlengen (zoals ik). Dat druist echt volledig in tegen de regels van goed project management.

Dat is inderdaad een ziekte bij veel consulting bedrijven, terwijl de klant daar totaal geen meerwaarde in ziet.
 
Vorige week vrijdag:
"Ja er zal een belangrijke aanpassing in het productenbestand volgen, waarschijnlijk voorzien voor ingang volgende week donderdag, dus zie dat je daar voldoende tijd voor vrijmaakt op woensdag"

Dinsdag:
"Morgen zal er dus zo'n wijziging zijn. Wanneer moet je de input hebben?"
"Gho ja, toch ten allerlaatste woensdag om half tien/tien uur. Ik heb daar minstens een halve dag voor nodig"
"Ok, gaan we doorgeven"

Gisteren, kwart voor elf
"Tiens, ik heb nog niets ontvangen. ik zal eens bellen..."
"Ja, het klopt, dat was voorzien, maar het zal voor productgroep A al zeker niet doorgaan vandaag, waarschijnlijk volgende week dinsdag. Misschien een beperkte aanpassing voor productgroep B, maar dat zijn we nog aan het bekijken"

:angry::angry::angry:

Ik heb er op zich geen probleem mee dat die aanpassingen worden uitgesteld, dat gebeurt regelmatig, maar is het dan zoveel gevraagd om het me op tijd te laten weten zodat ik met iets anders kan beginnen?

Ja
 
In februari moest je als loontrekkende slechts 20 dagen werken voor je volle pré te krijgen.
In maart moest je 23 dagen werken (meer kan nooit) en het was een maand met het minimum aantal mogelijke weekenddagen (nl: 8)
 
In februari moest je als loontrekkende slechts 20 dagen werken voor je volle pré te krijgen.
In maart moest je 23 dagen werken (meer kan nooit) en het was een maand met het minimum aantal mogelijke weekenddagen (nl: 8)
Arbeiders zijn meestal blij als er meer werkende dagen in een maand zijn.
 
Mijn collega heeft gisteren bij een ander bedrijf getekend en heeft vandaag zijn ontslag ingediend. :rofl::rofl::rofl:

En zoals perfect voorspeld: de tweede zin die uit het bakkes van onze baas kwam: "Het is mac-bc, hij heeft u opgestookt hé!". Zieligaard. Stekeblind blijven voor zijn eigen incompetentie. Hoe is dat toch mogelijk?

Daarnaast heeft hij ook nog gezegd dat hij het jammer vond dat hij nooit signalen heeft gekregen van mij dat ik malcontent was. Het feit dat ik 2 weken voor mijn ontslag nog letterlijk stond te roepen dat ik mijn ontslag ging indienen, dat was wellicht niet duidelijk genoeg dan? Ik heb hem zelfs nog een hint gegeven dat er ook nog anderen zouden vertrekken door letterlijk te zeggen dat hij niet beseft wat er leeft op de vloer, omdat hij een zwijgcultuur creëert en zich laat omringen door ja-knikkers. En dan verwonderd zijn dat er nog ene volgt.
Het ergste is dat hij zijn eigen leugens allemaal zelf gelooft hé. Met die vastberaden blik op zijn muil, er is niemand die zo goed kan acteren. Het kan niet anders dat hij zijn eigen verzinsels gelooft. Kosten aan. Maar dat is mijn probleem niet meer. :biglaugh: Abandon ship! En ik wens de overblijvers veel succes.
 
Is het fout dat ik voor mijn eigen nood aan entertainment hoop dat Mac-bc bij ne gelijkaardige baas terecht komt?
Ik ga da missen precies :headshake:
Als (ver)bouwen u interesseert, nog genoeg leesvoer. Een kleine greep uit de laatste dagen:

Ik zou zelfs durven zeggen dat er een patroon is :unsure:
 
Terug
Bovenaan